چرا مجلس بايد متخصص ديپلماسي هم داشته باشد؟

واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاين: در گفت و گو با حسين شيخ الاسلام بررسي شد: ناگفته هايي از سياست خارجي ايران/ ديپلماسي در دولت احمدي نژاد/ چرا مجلس بايد متخصص ديپلماسي هم داشته باشد؟
انتخابات - قائم مقام سابق وزارت امورخارجه يكي از نامزدهاي انتخابات مجلس نهم است.

سيدمحسن فرجادي، رضا الياسي: حسين شيخ الاسلام كه هم اكنون مشاور امور بين الملل رئيس مجلس است اين روزها خود را نامزد مستقل حضور در مجلس نهم معرفي كرده است، ميهمان كافه‌خبر بود و در گفت و گويي صريح درباره مسائل مختلفي همچون انتخابات مجلس نهم، مسائل سوريه و وضعيت فعلي سياست خارجي ايران سخن گفت.

شيخ الاسلام كه يكي از دانشجويان پيرو خط امام (ره) بود در تسخير لانه جاسوسي امريكا نقش آفريني كرد، 17 سال قائم مقامي و معاونت وزارت امور خارجه( با احكام شهيد رجايي،مهندس موسوي، علي اكبر ولايتي و منوچهر متكي)، 5 سال سفير در سوريه(حكم سيدمحمد خاتمي)، 4 سال نمايندگي مردم تهران در مجلس هفتم را در كارنامه دارد.

شيخ الاسلام در اين گفت و گو شرايط داخلي سوريه و رابطه ديپلماسي ايران با اين كشور را به طور كامل تشريح مي كند. وي كه در سال 82 عنوان موفق ترين سفير اقتصادي و همچنين مدير نمونه منتخب جشنواره شهيد رجايي به خاطر سفارت موفق در دمشق را كسب كرده است نظرات صريحي درباره سياست خارجي دولت دارد.

مشروح گفت و گوي خبرآنلاين با حسين شيخ الاسلام در ادامه مي آيد:

آقاي شيخ الاسلام! تجربه شما در حوزه ديپلماسي باعث شده كه شناخت خوبي از دشمنان ايران داشته باشيد. به نظر شما دشمنان انقلاب اسلامي براي تاثير در اين انتخابات چگونه عمل مي كنند؟
.... در مقابل گفتمان به اصطلاح صلح محور ولي در واقع زور محور قدرتهاي بزرگ كه از جنگ جهاني دوم از طريق سازمان ملل بر جهان تحميل شد ، جمهوري اسلامي ايران گفتمان عدالت محور يا صلح عدالت طلب را با رويكرد حمايت از مستضعفين جهان مطرح نمود. در اين بحث كه چرا الان يعني در شرايط انتخابات كه از شرايط تعيين كننده برخوردار است برنامه هاي دشمنان كشور شدت يافته، بايد گفت آنها مي دانند اين اتفاق (انتخابات) روي كار آنها خيلي موثر است، پس روي آن متمركز مي شوند، اين تمركز مي تواند تمركز تبليغاتي، خبري، سياسي، اطلاعاتي و يا تمركزي براي سناريو سازي بر اساس واقعيت هاي داخل ايران باشد، آنها مي دانند كه انتخابات مجلس ايران بسيار مهم است.

خاصيت انتخابات اين است كه جناح هاي مختلف با هم درباره راهبرد ها، سياست ها و عملكردها بحث مي كنند و اتفاق هاي گذشته و برنامه هاي آينده را به چالش مي كشند و اگر انتخابات خوب و برنامه محور باشد چالش هاي حاصل آن براي برنامه ريزي مديران بعدي مهم مي شود.

اين فرصت خوبي است كه آنها ما را ارزيابي كنند، ممكن است با ماشين تبليغاتي خود يك جناح را به شكل غير مستقيم تقويت كنند و حتي ممكن است بر اساس شناختي كه از ملت ايران دارند به آن جناح حمله كنند تا محبوبيت آن افزايش يابد اين سياستها بارها تكرار شده و چه بسا مجددا روي دهد اما نكته مهم هوشمندي جامعه ما است كه در اين زمينه اندك نيست.

شما گفتيد دشمنان از دو الگو استفاده مي كنند، يابر اساس شناخت از فرهنگ ايراني كه كسي كه مورد ظلم قرار بگيرد روي ضد تبليغ كار مي كنند و يا اينكه در موضع حمايت بر مي آيند؛ طيفي كه مورد حمايت دشمنان هستند چه كساني اند؟
بر اساس ارزيابي خودم مي گويم؛ آنها با استقلال ما مخالف هستند؛ قبل از انقلاب شاه وابسته به آمريكا بود و از پول، خون، جان و همه امكانات ملت در جهت اهداف آمريكايي ها بهره برداري مي شد؛ شاه ژاندارم منطقه بود و امنيت جريان و توليد نفت را بر اساس خواست آمريكا تامين مي كرد و آمريكا بر اين اساس (اداره جريان نفت) دنيا را اداره مي كرد.

پس از سي سال آمريكايي ها آمدند در منطقه و پول، خون و جان دادند و اهداف مارا كه براندازي صدام بود محقق كردند؛ صدام با ما هشت سال جنگيد؛ آمريكايي ها اين كار را انجام دادند بدون اين كه دستاورد ملموسي داشته باشند؛ يعني با اين قدرت استقلالي كه در ايران و عراق پيدا شده بود نه تنها راه تحميلي آنها را طي نشد بلكه با تكيه به قدرت ملت، روحيه ديني و استقلال طلبانه مردم عراق، با روشني و درايت مرجعيت و هوشياري نيروهاي سياسي اصيل و با سابقه عراق با همكاري خوب و همه جانبه سياسي، اطلاعاتي، امنيتي و فني قرارداد تثبيت آمريكايي ها را در عراق كه، كاپيتولاسيون جزئي از آن بود را به قرارداد خروج آمريكايي ها از عراق تبديل كرديم.

خيلي ها فكر مي كنند نفت عراق در اختيار آمريكايي ها است ولي اينگونه نيست؛ امريكايي ها وقتي وارد عراق شدند نخستين جايي كه رفتند كاخ صدام يا وزارت خارجه يا بانك مركزي نبود بلكه مستقيما رفتند وزارت نفت. و در طول زمان اين وزارتخانه را اداره كردند و به اين وزارتخانه تحميل كردند كه در مناطق نفتي اكتشاف نشده و مناطقي كه اكتشاف شده ولي استخراج نشده، قانون قراردادهاي مشاركت در توليد كه مطابق ميل آمريكا است، بنويسند و آن را به دولت تحميل كردند؛ ولي مجلس عراق تا امروز به خاطر درايت مرجعيت و استقلال طلبي مردم عراق آنرا تصويب نكرده است.

يعني اگرچه الان شركت هاي امريكايي حضور قوي در عراق دارند، ولي نمي توانند قرارداد ببندند ، چون نميدانند آينده قانون چه مي شود .

يك مبارزه خيلي پيچيده را ما خوب اداره كرديم چراكه استقلالي فكر مي كرديم؛ اولين خصيصه و اولين خصوصيت ملت ايران بعد از اسلامي بودنشان همين استقلالشان است.

هيچ شكي در آن نيست؛ همه استقلال طلب هستند؛ دقيقا مصداقي بفرماييد چه كساني هستند.
بعضي گروه ها هستند كه توجه به استقلال و ‌قدرت مندي ايران را در همه افعالشان مي بينيد؛ كساني هستند كه در نوع تفكراتشان، استقلال قبل از ارتباط با جهان مطرح مي شود و عده اي هم هستند كه به ارتباط با دنيا، بيشتر از استقلال اهميت مي دهند؛ اين ها حاضرند مقداري از استقلال را صرف ارتباط كنند اگرچه كه خود ارتباط يك اصل است و بعد از اصل وجود، مهم ترين اصل است و ناموس جهان به شمار مي رود.

با اين حال خاصيت استقلالي كه يك خاصيت الهي است و جزء سرشت بشر است و هم اكنون هم در منطقه خيلي رشد كرده است، در اين انتخابات هم خودش را نشان خواهد داد انشاءالله . در اين گروه هايي كه دسته بندي كرديم عده اي از عزيزان هستند كه مي توانيم در مجلس گذشته رفتارشان را بررسي كنيم كه در رابطه با لوايح چگونه راي دادند.

به نظر من، يكي از ايرادهاي مجلس كنوني كه تا حدودي موضوع وكالت در آن را با آنچه كه در شرع اسلامي آمده است ناهمخواني دارد و ما بايد آن را درست كنيم؛ وقتي در شرع اسلام، شخصي وكيل مي شود بايد حافظ منافع موكل باشد و يكي از نكات اين است كه موكل بداند وكيل چه مي كند.قبلا كه راي گيري با قيام و قعود بود با پخش فيلم يا عكس راي گيري، راي هر نماينده براي موكلش مشخص ميشد ولي از زماني كه راي گيري الكترونيكي شده است نمي توان فهميد نماينده راي مي دهد يا خير و يا چه رايي مي دهد، البته هيئت رئيسه مي داند راي هر نماينده چيست ولي موكل از راي نماينده مطلع نمي شود. هيئت رئيسه اگر توجه خاصي به يك جهت داشته باشد مي تواند ارزيابي كند، يعني مي تواند تشخيص دهد با كدام نماينده كار كند و نتيجه را شكل دهد.

راهكار مقابله با اين موضوع هم ساده است و مي توان نرم افزاري را طراحي و آن را به سايت مجلس متصل كرد و از طريق آن راي نماينده به طرح ها و لوايح مختلف را در اختيار مردم و رسانه ها قرار داد؛ اين موضوع حتي در فعال كردن راي و جدي كردن نماينده ها بسيار مؤثر است و از اين موضوع كه برخي مواقع ممكن است عده از نماينده ها به نفع خودشان راي بدهند نه موكلشان نيز جلوگيري مي كند.

برگرديم به موضوع استقلال كه مطرح شد، به تيم هاي هسته اي قبلي اين انتقاد وارد است كه در مذاكرات بحث هايي را مطرح كرديم كه نشان دهنده عزت اسلامي نبوده است؛ زماني كه دولت نهم و دهم روي كار آمدند اين بحث مطرح شد كه اين دولت ها گفتمان قدرتمندي دارد و قرار است تمام ضعف هاي قبلي جلوگيري شود؛ اما در مقام عمل اتفاق هاي ديگري نيز رخ داد به نظر مي رسد بين روحيه استقلال خواهي و روحيه افراطي گري و تند روي جاهايي خلاء شد و مشخص نشد آنجا دنبال استقلال خواهي هستيم يا دچار تند روي شده ايم، حتي برخي اصولگرايان مطرح كردند كه هولوكاست پاس گل به امريكا و انگليس بود و مقداري دشمني ها را آشكار كرديم؛ ‌به نظر شما مرز بين استقلال خواهي و افراط و تند روي كجاست؟
بدون شك اعتدال و عقل و تدبير در تمام امور بعد از توكل به خدا اصل و دستور الهي است؛ در ابتدا در موضوع اتمي دولت جناب آقاي احمدي نژاد خوب شروع كرد اما فراموش نكنيم كه اين موضوع زير سايه مَنويات رهبري بود؛ در عين اين كه تصميم درستي بود و تمام سران قوا،‌ شوراي امنيت و دولت جناب آقاي خاتمي در اين قضيه مشاركت داشتند ولي مشخص بود كه رهبري اين دستور را دادند و آخر دولت جناب آقاي خاتمي و اول دولت جناب آقاي احمدي نژاد همه خوب عمل كردند و راه ما باز شد.

اين كه چرا اين قضيه ي چرخه سوخت مهم است را صحبت مي كنيم؛ تمام تلاش استكبار اين است كه ما چرخه سوخت نداشته باشيم؛ ديدگاه صلح طلبان امريكايي اين است زيرا ما اقتدار آنها را شكستيم، آنها مي فهمند كه بايد روزي مارا پايمال كنند؛ پايمال كردن ما بر اساس نياز هاي ما رخ مي دهد؛‌ آن ها مي دانند نفت تمام شدني است و ما مي دانيم بهترين جايگزين نفت انرژي اتمي است؛‌ بايد بدانيم كه اعتياد به مواد مخدر يك اعتياد رواني است ولي اعتياد به نفت يك اعتياد واقعي است. انرژي يعني حيات حركت و زندگي. پس اعتياد به انرژي از اعتياد به مواد مخدر خطرناك تر است.

كشورهاي بزرگ اين گونه طراحي مي كنند كه وقتي انرژي ما تمام شد مي توانند هر امتيازي را از ما بگيرند تا يك واحد انرژي به ما تحويل دهند؛ براي روزي كه نفت تمام مي شود اگر به چرخه سوخت رسيده باشيم و بتوانيم سوخت توليد كنيم، كه اين يك مسئله راهبردي است، ما پيروز شده ايم چون پس از آن ديگر يك موضوع تجاري است يعني اگر تهيه سوخت از خارج ارزان تر باشد مي خريم وگرنه توليد مي كنيم ولي اگر توان توليد نداشته باشيم كسي به ما نمي فروشد؛ رهبري اين موضوع را مي دانستند و براي عزت نسل هاي آينده و شرافت ايران و انقلاب تاكيد كردند به اين جا برسيم، كه الحمدلله رسيديم.

اين موضع همان دموكرات ها و جمهوري خواهان هستند؟
نه لزوما اين طور نيست؛ عده اي در دنيا وجود دارند مي گويند بر اساس نرم افزار بايد كار كرد و عده اي مي گويند سخت افزار هم نقش اساسي بازي مي كند؛ البته چون سرمايه جمهوري خواهان بيشتر در سخت افزار است مثل نفت و اسلحه، بيشتر طرفدار بكارگيري سخت افزارند و در انتخابات نيز جمهوري خواهان بيشتر حرف استفاده از سخت افزار مي زنند تا دموكرات ها. اين كه عده اي مي گويند دنيا را ساختيم بر اساس اين كه برتري قدرت نظامي و بمب اتم را فقط خودمان داشته باشيم؛ و مي گويند ايراني ها كه در 30 سال گذشته معادله سلاح متعارف را عكس كردند نبايد به توان غني سازي اورانيوم دست پيدا كنند؛ ولي در 4-5 سال اخير معادله تهديد با سلاح متعارف در منطقه برعكس شده است؛ صهيونيست ها بر اين باور هستند كه اگر ايران به آستانه توليد سلاح اتمي برسد معادله قدرت در منطقه كلا عوض مي شود و برتري اتمي اسرائيل از بين مي رود و ديگر از ديد استكبار دليلي براي وجود اسرائيل باقي نمي ماند. البته اين علي رغم اين است كه جمهوري اسلامي در عالي ترين سطح يعني مقام معظم رهبري تاكيد فرمودند كه سلاح كشتار جمعي و اتمي در راهبرد دفاعي ايران هيچ جايگاهي ندارد.

ما در بعضي از بحث هايي كه مطرح كرديم كه استقلال طلبانه بوده گاهي دچار افراط شديم؛ روابط ما با برخي كشورهاي عرب منطقه در جريانات انرژي هسته اي تعاملي و توجيه گر نبوده است.

جناب آقاي احمدي نژاد در اين موضوع خوب شروع كرد؛ وي در ابتدا از ديپلماسي رسمي كشور براي به دست آوردن دل ملت هاي عرب و كشور هاي اسلامي و بعد اگر شد ملت هاي دنيا هزينه كرد و اعتقاد داشت كه ارزشش را دارد، اگرچه قسمتي از بدنه كارشناسي ديپلماسي با اين كار موافق نبودند ولي اين روش در بين خيلي از ملت ها جواب داد تا جايي كه جناب آقاي احمدي نژاد يكي از چهره هاي محبوب ميان ملت هاي اسلامي گرديد.

از يك طرف ديگر هم جناب آقاي رئيس جمهور پيشتازي بي حد و حصري را بكار بردند و بدون يك سفر متقابل، 4 بار به عربستان سعودي سفر كرد؛ عربستان يك نظام قرون وسطي ايي است كه مردم هيچ نقشي در آن ندارند اسم يك خانواده "سعودي" ،نام كشور است؛ كسي كه در اين خانواده متولد مي شود داراي حقوق مادي و معنوي خاصي است، درواقع نژاد پرستي است ، يعني كسي كه از رحم اين مادر يا صلب اين پدر به دنيا مي آيد با ديگر شهروندان متفاوت است. سمت هايي در عربستان وجود دارد كه تا عضو خانواده سعودي نباشي نمي تواني به آنها منصوب شوي حالا هرچقدر هم شايسته و با كفايت باشي مثلا وزير امور خارجه عربستان بيش از 40 سال است كه در اين سمت باقي است.

جناب رئيس جمهور 4 بار به روساي جمهوري امريكا نامه نوشت؛ آيا اين كار بعد از پاسخ ندادن نامه اول صحيح بود ؟ اين اواخر دعوت هاي مكرر به مذاكره چه معنايي داشت؟

افكار عمومي انتظار دارند از شما درباره سوريه سوال بپرسيم؛موضع ايران درباره سوريه - خارج از موضع اعتقادي ما - چه منقعتي از منافع ملي ما را پوشش مي دهد؟ چرا ما و روسيه اين جا كاملا هم پيمان هستيم؟ ضمن اين كه برخي كشورهاي غربي شايد هم تمامشان درست در نقطه مقابل ما قرار دارند. اين موضوع را در راستاي همان موضوع قبلي ارزيابي مي كنيد يا خير اين موضوع كاملا متفاوت است؟

اين موضوع به اهميت منطقه كه به اسم استعماري خاورميانه مشخص شده است بر مي گردد؛ اگر بخواهم از اين منطقه سابقه اي بگويم، بايد به گذشته برگردم. سال 1857 نخستين چاه نفت در پنسيلوانيا به توليد تجاري رسيد؛ مدتي زمان برد تا به اهميت اين ماده حياتي پي بردند؛ مدتي زمان برد تا مطالعات زمين شناسي، خاورميانه را ميزبان نفت اعلام كرد و آبراه هاي خاورميانه، ممر انتقال نفت به مركز صنعت دنيا شد. مطالعه اي روي منطقه صورت گرفت و ديدند جنس اين مردم از جنس استكبار نيست و به همين دليل تصميم گرفتند از بدترين جنس خودشان در اين منطقه حاكم كنند.

40 سال بعد در سال 1897 اولين كنگره صهيونيست ها در بازل سوئيس تشكيل شد و تصميم گرفتند در سرزميني به پهنايي از نيل تا فرات (2 خط آبي روي پرچم اسرائيل) حكومت يهوديان را مستقر نمايند . 20 سال بعد وزير خارجه انگليس (بالفور) طبق نامه رسمي تعهد كرد كه ما حكومت يهودي را در سرزمين فلسطين براي شما راه اندازي مي كنيم. سال 1921 نخستين قطعنامه در جامعه ملل تصويب شد كه اين كار بايد صورت بگيرد؛ سال 1947 قطعنامه تقسيم در سازمان ملل تصويب و اسرائيل ايجاد شد ؛ استكبار مصمم بود اين موجود نا مشروع را كه بزرگترين ظلم تاريخ معاصر است بعنوان سمبل برتري و آقايي خود به ملت هاي منطقه تحميل كند؛‌ اول با جنگ و قتل و جنايت و كشتار دست جمعي و ايجاد ترس و وحشت و آواره كردن صدها هزار فلسطيني مظلوم و بي دفاع و بعد با حفظ برتري قدرت نظامي اين غده سرطاني را تثبيت نمايد.

الان هم هرچه اين حكومتهاي پادشاهي عرب، پول بدهند و اسلحه بخرند سلاحي در سطح اسلحه اي كه استكبار مجاني در اختيار اسرائيل قرار داده است به آنها نمي فروشد ، تا برتري نظامي اسرائيل حفظ شود .

پس از شكست اعراب در جنگ هاي سال هاي48 - 49، 67 و 73 با ارائه طرح هاي سازش يا به اصطلاح صلح، قصد داشت كه اين واقعيت را به مردم منطقه تحميل نمايد .آنها به درستي فهميدند كه مصر 50 درصد توانايي هاي عربها را در اختيار دارد و نقش او كليدي است پس بايد مصر را از اعراب جدا كرد . كيسينجر وزير امور خارجه صهيونيست امريكا گفت :"عرب ها بدون مصر توان جنگيدن با اسرائيل را ندارد و بدون سوريه با اسرائيل صلح برقرار نمي شود" . يعني اينكه اگر قرار است عرب ها با اسرائيل بجنگند بايد مصر جزشان باشد و براي اين كه جنگ نشود تا فرصت براي طراحي سازش باشد بايد روي مصر سرمايه گذاري كرد؛ جمال عبد الناصر اينگونه جنس خيانتكاري نداشت و ازاين رو، روي سادات كار كردند و ناصر را مسموم كردند و به قتل رساندند و قرارداد كمپ ديويد را كه يك حاكميت ناقص بر صحراي سينا در آن پذيرفته شده بود، را امضا كرد.

برخي ديگر از نوكران غرب مانند شاه اردن نيز بدون اينكه نيازي داشته باشد به اين خيانت پيوست؛ اما كليد مسئله باقي ماند، يعني آقاي اسد زيربار فشارها نرفت و قرارداد سازش را امضا نكرد . پيروزي انقلاب اسلامي در ايران گشايشي بزرگ براي اسد ايجاد كرد.

اسد ديد امام مي فرمايند اسرائيل بايد نابود شود پس كار با ايران را شروع كرد و در توطئه هاي استكباري و عربي عليه ايران مشاركت نكرد. مهم ترين اين توطئه ها جنگ بود كه امريكايي ها طراحي و سران خائن و مستبد منطقه حمايت مالي و سياسي كردند . صدام جاه‌طلب حمله را آغاز كرد. سياست استكبار اين بود كه اين جنگ، جنگ تمام اعراب عليه فارس شود، اما حافط اسد از اين موضوع حمايت نكرد و اين توطئه شكست خورد. اسد در آموزش و تربيت حزب الله پشتيبان ايران بود و زماني كه اسرائيلي ها بيروت را اشغال كردند اسد با ارائه امكانات مقاومت فلسطيني را از لبنان به داخل سوريه منتقل كرد. بعد هم رابطه استراتژيكي با ايران برقرار كرد و راهبرد مقاومت طراحي شده ايران را پذيرفت و همراهي نمود.

حافظ اسد در قبول سازش با اسرائيل متحمل فشار هاي زيادي شد؛ در اين فشارها وليعهد وقت عربستان خيانت بزرگي را با ارائه طرح سازش كه به طور غير مستقيم به وجود اسرائيل اعتراف مي كرد مرتكب شد. حضرت امام (ره) برخورد سختي با فهد و طرح او كردند.

سال اول زماني كه طرح فهد در كنفرانس سران عرب مطرح شد، اسد حضور پيدا نكرد و طرح شكست خورد چرا كه تمام كشورها به جز سوريه سازش كرده بودند. اين موضوع باعث شد تا عربستان در سال 1982 از مشكل پديد آمده در شهر حما (شورش مسلحانه معارضان سوريه) عليه اسد سوء استفاده كند اگرچه اسد شهر را كوبيد اما فهميد كه اگر در كنفرانس حاضر نشود مشكلات داخلي ايجاد مي شود ، در كنفرانس دوم كه در فاس مراكش برگزار شد اسد شركت كرد و طرح فهد متاسفانه تصويب شد.ولي اسد بازي كرد و طرح را اجرا نكرد تا سال 1999 در زمان بيل كلينتون كه بنده در همان دوره در سوريه سفير بودم؛ باحضور فاروق الشرع، خانم آلبرايت، آقاي كلينتون و باراك جلسه اي در واشنگتن برگزار شد؛ مشخص گرديد كه حزب بعث به مذاكرات چراغ سبز نشان داده است. رفتم پيش فاروق الشرع و گفتم ما با هم هم پيمان هستيم، گفت هرچه مي خواهيد بپرسيد، به او گفتم آقاي فاروق به درياچه مي رسيد؟ - (جهت اطلاع: اهميت جولان در درياچه طبريا است كه درصد زيادي از آب شرب فلسطين اشغالي را تامين مي كند) - او گفت هم مي رسيم هم نمي رسيم، يعني به 9 متري درياچه مي رسيم، از آب استفاده مي كنيم و تفريح مي كنيم. گفتم آيا در تصميم گيري حقوقي آب شريك هستيد؟ گفت: خير.

كلينتون در سال 1999خواست با اسد ديدار داشته باشد؛ اسد در كل 3 بار با روساي جمهور امريكا ملاقات كرده بود كه هيچ كدام در امريكا نبود؛ اسد هيچ گاه به آمريكا و حتي سازمان ملل نرفت.

اين موضوع علت خاصي داشت؟
خير؛ اسد آدم خاص و مستقلي بود؛ براي ملاقات با كلينتون به ژنو رفت در آنجا كلينتون درباره درياچه طبريا اصرار مي كند و اسد مي گويد من در سال 67 در جولان افسر بوده ام و ما كنار درياچه بوديم؛ كلينتون ميگويد ميدانيم شما كنار درياچه بوده ايد اما صلح مهم است و اسرائيل نمي تواند بدون داشتن قطعي اين آب صلح كند، شما از اين آب گذشت كنيد، من در عوض آن، آبي از فرات به شما مي دهم كه در طول سوريه استفاده كنيد.يعني به نظاميان ترك دستور مي دهيم كه حق آب شما را در فرات مطابق آب درياچه طبريا افزايش دهند ، اسد نمي پذيرد.

كلينتون مي گويد ما از نظر اقتصادي كشور قدرت مندي هستيم و ما به شما در ساخت اقتصاد سوريه كمك مي كنيم؛ اسد مي گويد: خاك يك كشور براي خريد و فروش نيست؛ وقتي كلينتون اصرار بيشتر مي كند، اسد به كلينتون مي گويد سني از من گذشته، خرفت شده ام و از الان كر هم شدم و در نهايت به تعامل نمي رسند و اسد به سوريه باز مي گردد.

‌زماني كه به سوريه رفتم دو مسئله اصلي در برابر ما قرار داشت اول اگر سوريه صلح را امضا كند چه مي شود و دوم اگر اسد به رحمت خدا برود چه مي شود. پس از درگذشت اسد و سركار آمدن پسرش بشار، اقدام و موضع بشار اسد براي ايران از اهميت بالايي برخوردار بود؛ البته قرار نبود بشار رئيس جمهور شود و قرار بود باسل اسد رئيس جمهوري سوريه باشد اما وي درگذشت؛ باسل شخصيت خاصي بود و آدم خوشنام و جوانمردي بود. قبل از رياست جمهوري، بشار اسد چهار بار خواست با من مذاكره كند؛ هر بار مفصل درباره موضوع خاصي صحبت مي كرديم و در حال آموختن كار بود؛ البته خدام با رئيس جمهور شدن بشار مخالف بود.

خدام ادعاي رياست جمهوري داشت؟
بله؛ اما آدم خوبي نبود، او و خانواده اش متهم به فساد مالي بودند. خدام در جلسه اي به بنده گفت شما با عراق در جنگ هستيد و به افغانستان چي كار داريد؟ بنده هم بر اساس موضع حضرت امام(ره) درباره افغانستان با خدام بحث كردم و منجر به مشاجره جدي شد. تمام مذاكراتي كه انجام مي گرفت به اطلاع اسد مي رسيد؛ اسد در ملاقات خصوصي به بنده گفت ناراحت نباش خدام خدا را هم قبول ندارد.

بشار اسد در نطق قسم رئيس جمهوري در پارلمان سوريه كه از طريق رسانه پخش مي شد با اضافه كردن جمله اي ما را متوجه كرد كه خط مقاومت در منطقه مي تواند به او تكيه كند. بشار در نطق خود گفت: مي گويند صلح مهم است، من هم تاييد مي كنم، اگر صلح مهم است چرا 9 متر از اين سمت درياچه؟ 9 متر از آن سمت درياچه آنها عقب نشيني كنند.

بحران سوريه از كجاست؟
مشكل ميان دو خط مقاومت و استكبار است؛ خط استكبار امريكا، اسرائيل و مستبدين عرب هستند و خط مقاومت ايران،‌سوريه، حماس و ملت هاي به پا خواسته منطقه هستند؛ اين دو خط با هم در يك جنگ همه جانبه در تقابل هستند.

سوريه نقطه كليدي اين جنگ است؛ پس از شروع جريانات اخير، سفير سوريه در واشنگتن را به وزارت خارجه فراخواندند و گفتند ما با شما سه مسئله داريم كه اگر برطرف شود مشكلي باقي نمي ماند؛ نخستين مسئله خروج نيروهاي مقاومت از سوريه است؛ دومين موضوع حمايت نكردن از حزب الله و سوم اينكه رابطه با ايران را متعادل كنيد.

ما به بشار گفتيم كه اگر قرار است امتياز بدهيد چرا به غرب امتياز مي دهيد؟ امتياز را به ملت خود بدهيد و اصلاحات را انجام دهيد اما مكانيزم اجراي اين موضوع را به تاخير انداخت.

معارضان سوريه 5 گروه و مجموعه هستند؛ مجموعه اول هيئت هماهنگي ملي است كه مركب از برخي گروه هاي چپ و قومي – عربي منتقد دولت سوريه مي باشند كه نماينده آنها در خارج هيثم مناع و در داخل حسن عبدالعظيم اسماعيل است؛ دسته دوم از آنها كردهاي سوريه هستند كه معارضه آنها بيشتر براي امتياز گرفتن مي باشد و نزديك مرز عراق و تركيه مستقر هستند؛ دسته سوم اخوان المسلمين است، اين ها مانند اخوان مصر داراي موسسات اجتماعي قدرت مندي نيستند اما مي توان آنها را قوي ترين گروه معارضه محسوب نمود ؛ زماني كه بشار پشت قضيه غزه ايستاد اخوان المسلمين بيانيه صادر كردند مبني بر اينكه با عزت آفريدن بشار براي مسلمين و قضيه فلسطين اولين قضيه اسلام ، فعلا مشكلات خود با حكومت سوريه را منجمد مي نماييم.اخوان موتور محركه شوراي ملي انتقالي در تاسيس و فعاليت هاي آن مي باشد ،گرچه نيروهاي مختلفي را نيز اين شورا جذب نموده است.رياست اين شورا با برهان غليون كه يك چهره روشنفكري است مي باشد . اين شورا تحت تاثير و پشتيباني هاي منطقه اي و غربي است. نوع چهارم معارضان خارج از سوريه هستند و خدام ، رفعت اسد و حكمت شهابي جزء اين مجموعه مي باشند و اين ها پايگاه قابل توجهي در داخل سوريه ندارند ؛ نوع پنجم معارضان سوريه سلفيان هستند كه با عربستان و قطر مرتبط هستند و در واقع اصل اين ها را امريكايي ها هدايت مي نمايند .آمريكا در طول اشغال افغانستان توسط شوروي اين گروه ها را ايجاد كرد وارتباط خود را با آنها قطع نكرده است، ممكن است گاهي وقت ها تمرد داشتند اما امريكا غير مستقيم و نامحسوس روي اكثر تصميمات آنها موثر است؛ سلفيان عليه اسرائيل، اردن و عربستان مبارزه نكردند اما هم اكنون در عراق و در سوريه عمليات انجام مي دهند.

استكبار اشتباه بزرگي مرتكب شد چرا كه وقتي سلفي ها شعارهاي تند دادند و گفتند "علوي في تابوت، مسيحي في بيروت" و انفجارها را آغاز كردند مردم نگران امنيت شدند.

بحران در كدام شهرهاي سوريه است؟
شهرهايي كه امريكايي ها و اسرائيلي ها و شاهان عرب توانسته اند در آنها اسلحه وارد كنند شهرهاي مرزي است؛ سعد حريري با حمايت عربستاني ها از مرز شمال لبنان به شهر حمص اسلحه وارد مي كند؛ ترك ها از جسرالشغور اسلحه وارد مي كنند؛از اردن اسرائيلي ها به درعا اسلحه وارد مي كنند؛ از مرز عراق امريكايي ها به ديرالزور وارد مي كردند. انفجارها در سوريه موجب شد تا مردم دمشق و حلب و شهرهاي بزرگ را بيشتر به سمت بشار هدايت كرد؛ جالب اينجا است كه اتحاديه عرب كه مجموعه شاهان عرب است مي گويند در سوريه بايد دموكراسي باشد.خودشان گروه ناظر فرستادند ، وقتي گزارش هيئت نظارت مطابق ميل آنها نشد آنرا رد كردند و رفتند به سازمان ملل.

چرا روسيه هم گام با ايران است؟

روسيه احساس مي كند امريكا سرش را كلاه گذاشته است، سياست امريكا اين بود كه روسيه را از معادله خاور ميانه حذف كند تا حدودي موفق هم شد؛ البته موضوعات داخلي روسيه در اين موضوع تاثير دارد.پوتين مي خواهد روحيه قدرتمندي قوم اسلاو را بازسازي كند. روسيه متوجه شد كه اگر سوريه را از دست بدهد همه چيز را در خاورميانه از دست داده است؛ اين اشتباه بزرگ امريكايي ها بود كه روسيه مجددا بعنوان يك عنصر موثر وارد خاورميانه شد.

ممكن است اقدام هاي روسيه به مداخله نظامي بيانجامد؟

الان ناو جنگي روسيه در طرطوس لنگر انداخته و اسلحه هاي پيشرفته ضد هوايي و موشك سطح به دريا در اختيار سوريه گذاشته است.

نقشه خيلي جامعي از وضعيت سوريه ترسيم كرديد؛ الان نامزد مجلس نهم هستيد؛ چطور از جبهه پايداري خط خورديد؟

بنده قصد حضور در مجلس نهم را نداشتم؛ آقايان لاريجاني و باهنر خواستند كه بنده در انتخابات باشم اما قبول نكردم اما با درخواست دوستان تصميم گير جبهه متحد در انتخابات شركت كردم و حس كردم در فهرست جبهه متحد قرار دارم اگرچه علي رغم تلاش عزيزان طرفدار حضورم ، در فهرست قرار نگرفتم.

جبهه پايداري خيلي دنبال بنده بود؛ آقاي محصولي شب قبل از روزي كه فهرست آنها اعلام شد در دفتر حجت الاسلام والمسلمين آقا تهراني خيلي محترمانه در يك جلسه دو نفره و يك ساعتي تلاش كرد موافقت بنده را براي حضور در جبهه پايداري كسب نمايد. در اين جلسه با آقاي محصولي به نتيجه نرسيديم.

دليل اصلي شما براي عدم حضور در فهرست جبهه پايداري تقابل اصولگرايان بود؟

بله ، يك دليل آن همين بود.

الان به صورت مستقل هستيد؟

22 بهمن متني را در اختيار رسانه ها قرار دادم و ضمن تشكر و سپاس از همه عزيزاني كه مرا براي حضور در فهرست ها دعوت نمودند اعلام داشتم كه به صورت مستقل شركت مي كنم و از حضور در فهرست هائي كه توجهات اعتقادي و سياسي اينجانب را قبول دارند ، بدون پذيرفتن تعهدي، استقبال مي كنم.يعني پولي ندارم و موضع سياسي ام را تغيير نميدهم.البته مجلس جاي كار جمعي است و بنده نيز تلاش خواهم كرد كه با همكاري با نمايندگان هم فكر در مجلس موثرتر باشم اما قيد و بند حزبي صرف را نخواهم پذيرفت.

تا الان براي حضور در ليستي پيشنهاد شده؟

بله؛فهرست هاي صداي ملت، ائتلاف اصولگرايان و برخي فهرست هاي ديگر مثل حاميان ولايت به بنده پيشنهاد داده اند؛ من بيشتر با هدف اهتمام به مسائل سياست خارجي و قضيه فلسطين مي خواهم در مجلس باشم، نه اين كه به امور ديگر راي نمي دهم ولي مشخصا در اين ها آشنايي من بيشتر است؛ اگر بگويم درباره نان و آب مردم كاري مي كنم دروغ گفته ام. البته اين به معناي بي توجهي به مسائل مهم ملي مثل مسائل اقتصادي نيست كمااينكه اينجانب در مجلس هفتم عضو كميسيون تلفيق بازنگري برنامه چهارم توسعه بودم و يا رياست كارگروه نفت و گاز و انرژي كميسيون اصل نود را به عهده داشتم كه طراح و پيگير حذف رانت پانصد ميليارد توماني "مواد اوليه محصولات پتروشيمي" ، اقدامات در جهت بهينه سازي "قراردادهاي بيع متقابل"،پيگيري و تاكيد جدي بر ضرورت "طرح جامع انرژي كشور" ازجمله نتايج اين كارگروه است. طراح و مشوق استفاده از نرم افزارهاي "متن باز" جهت جلوگيري از انحصار بازار ايران توسط ماكروسافت،نامه تقديمي به امضاي تعدادي از نمايندگان به رياست محترم جمهوري و تلاش و پيگيري براي گسترش شبكه حمل و نقل عمومي و قطار شهري تهران و حومه (مترو) كه منجر به ايجاد رديف مستقل و افزايش سقف اعتبارات آن در بودجه 1387 كل كشور گرديد نيز از اين موارد است.

شما يكي از نمايندگان مجلس هفتم بوديد. در آن دوره در حوزه سياست خارجي چه اقداماتي انجام داديد؟

بله، مهمترين آن طراحي، پيگيري و در نهايت تشكيل مجمع مجالس آسيايي كه اولين مجمع عمومي آن براي تصويب اساسنامه در تهران برگزار شد و فعلا دبيرخانه ي آن نيز در تهران مستقر است. به عنوان نماينده ي منتخب از صحن مجلس در اين مجمع، بازار يك پارچه‌ انرژي آسيا و معاهده دوستي كشورهاي آسيايي را طراحي و پيگيري كردم كه منجر به سازوكار مشخصي در اين سازمان براي پيگيري اين دو موضوع شد. تصويب طرح تصحيح قانون كنفرانس حمايت از انتفاضه فلسطين و همچنين نماينده منتخب صحن در هيئت امناي دبيرخانه اين كنفرانس و مشاركت جدي در برگزاري دوره هاي اين كنفرانس در تهران را مي توان نام ببرم. جناب دكتر لاريجاني، رياست محترم مجلس هشتم، اينجانب را به عنوان دبير پنجمين كنفرانس برگزيد كه اخيرا با سخنراني افتتاحيه مقام معظم رهبري به صورت موفقيت آميز و مؤثري در تهران برگزار گرديد. باتوجه به سابقه و آشنايي با مسولين منطقه، ماموريت هاي مشخص خارجي اي توسط روئساي محترم مجلس هفتم و هشتم به اينجانب محول شده است.

مسائل سياست خارجي مسائل بي اهميتي نيست؛‌ اما مردم مي پرسند فلسطين و سوريه و مقاومت چه اهميتي دارد كه توجيه شوند براي اين موضوع به شما راي دهند؟

مهم ترين موضوع در انتخابات شفافيت است. نمايندگي مجلس مشكل جدي دارد كه مسئوليت هاي ديگر كمتر دارد؛ شهيد رجايي من را از لانه جاسوسي مي شناخت؛ حسن شهيد رجايي اين بود كه مي خواست بفهمد اسلام درباره تمام مسائل چه چيزي مي گويد.

جلسه اي درباره سياست خارجي اسلام در خدمت ايشان تشكيل مي شد بنده را هم دعوت ميكردند، در يكي از جلسات فرمودند يك حكم براي معاون وزير خارجه بنويس و وقتي كه حكم را براي شهيد رجايي بردم خطاب به من فرمودند كه مي خواهم اين حكم را براي شما صادر كنم؛ عرض كردم كه من تجربه اين كار را ندارم .ايشان فرمودند: مگر بنده براي نخست وزيري تجربه داشتم؟ عرض كردم من اعتقاد به استخاره دارم، اجازه بفرماييد استخاره كنم كه ايشان فرمودند استخاره كن. در اين مورد نزد مرحوم حجت الاسلام و المسلمين هاشمي نماينده خبرگان از اصفهان استخاره كردم؛جواب استخاره اين بود كه كار سختي است ولي آينده اش خوب است و بنده با اصرار شهيد رجايي اين حكم را گرفتم. يعني خلاصه يك مقدار از مسئوليت هاي انتصاب من به اين سمت گردن شهيد رجايي بود. ولي در نمايندگي خيلي خطرناك است؛ تو خودت ميروي و به مردم مي گوئي من مي توانم اين كار را انجام بدهم و بياييد به من راي بدهيد از اين رو مي گويم كه بنده شايد در سياست خارجي و مسئله فلسطين بتوانم در مجلس موثر باشم ولي انتظار بيشتري از بنده نداشته باشيد.

تخصص شما در سياست خارجي و موضوع فلسطين و مقاومت و سوريه است؛ اين چه اهميتي براي مردم دارد؟

حقيقت اين است كه فلسطين مهم ترين قضيه جهان و جهان اسلام است و در داخل ايران مي تواند بزرگترين عامل وحدت در سياست خارجي ميان گروه هاي مذهبي، سياسي و اجتماعي مختلف باشد. الان بيداري اسلامي مطرح است، فلسطين موتور انقلاب و بيداري اسلامي خواهد بود؛ از نظر ديني تمام مردم قرآن را قبول دارند؛ طبق آيه اول سوره اسرا اگرچه حضرت رسول در مسجدالحرام بوده است ولي وقتي قرار مي شود بروند معراج شبانه منتقل مي شوند به مسجد الاقصي و از آنجابه معراج ميروند؛ پس اين مسجد يك خاصيتي دارد كه حتي مسجد الحرام ندارد و گويا كه اتصال ميان زمين و آسمان اينجا برقرار شده است و آيه تاكيد دارد كه نه تنها مسجد بلكه اطراف آن نيز مبارك است. طبق قانون اساسي ، پشتيباني از مستضعفين و مظلومين وظيفه ما است.

بعضي ها مي گويند پول ملت ايران در خارج از كشور هزينه مي شود آخر هم مي شوند بوسني و هرزگوين؛ هيچكاري هم براي ما نمي كنند؛ ‌ما پول و خون مي دهيم؛ زحمت و تحريم براي ما است؛ آقاي هنيه مي رود در بحرين با امير اين كشور فالوده مي خورد؛ ملت اين ها را مي گويند. نظر شما چيست؟

حقيقت اين است كه امريكا، امنيت اسرائيل را جزء امنيت خودش تعريف كرده و اگر الان امريكا نمي تواند نطنز، فردو و پيش از راه اندازي نيروگاه بوشهر را بزند به اين علت است كه ما نيز مي توانيم امنيت او را تهديد كنيم. وقتي حجت الاسلام و المسلمين سيد حسن نصرالله دست رهبري را مي بوسد يعني چي؟ يعني اين كه امكاناتي كه در اختيار من است در اختيار اين آقا است؛ اگرچه رهبري حزب الله در آخرين سخنانشان گفت اگر اسرائيل به تاسيسات اتمي ايران حمله كند ، كه بعيد مي دانم انجام بدهد، ايران از ما چيزي نخواهد خواست؛ ولي ما تصميم مي گيريم كه از اين توانايي چگونه استفاده شود؛بدين ترتيب تمام مسئوليت را او خود قبول كرد. اين توانايي امنيت ملي مارا حفظ مي كند؛ اين تضمين مي كند كه امريكا و اسرائيل مارا بمباران نكنند.

اين ضمانتي دارد؟

حتما؛ ضمانت اين موضوع وجود مقاومت و امكانات آن است كه در جنگ 33 روزه برتري خود را ثابت نمود و تا به امروز بر اين امكانات به اعتراف خود صهيونيست ها افزوده شده است.

شما احساس كرديد براي پيشبرد روابط با مقاومت، ‌سوريه و فلسطين خللي ايجاد شده كه آمديد نامزد شديد؟

خير؛ حقيقت اين است كه به دليل درخواست عزيزان جبهه متحد نامزد شدم؛ اما كاري مي توانم انجام دهم اين است؛ جمهوري اسلامي واقعا درباره فلسطين كم نگذاشته است؛ ممكن است در زمان نمايندگي امكانات بيشتري بسيج كنم.امكانات مردمي بسياري وجود دارد كه مردم ، حاضرند در راه اين هدف مقدس هزينه نمايند .

فرض كنيد الان چقدر ايراني حاضرند براي رفتن به قدس نام نويسي كنند؟ خيلي ها وجود دارند؛ اما شايد در صورت نماينده بودن بتوانم امكانات را بهتر بسيج كنم؛ در جهان اسلام هم خيلي از اين امكانات است؛ اين موجود خطرناك اسرائيل براي موجوديت همه ما خطر دارد؛‌البته در جلوگيري از پيشروي آنها موفق بوده ايم؛‌زماني اسرائيل هر روز گسترش مي يافت اما امروز مداوم در حال عقب نشيني است در حال كوچك شدن است و ما در كل در حال تقويت و پيشروي هستيم؛ اين روند را با بسيج بيشتر امكانات مي توان ادامه داد.

فكر مي كنيد اولين كاري كه مجلس نهم بايد در حوزه سياست خارجي انجام بدهد كه ساماندهي كند به اين بخش چيست؟ قبول داريد وضعيت سياست خارجي مقداري نا بسامان شده است؟

مجلس مي تواند نقش بيشتري در سياست خارجي داشته باشد؛‌كارهاي مجلس مي تواند تدوين نقشه راه براي موضوع هاي مهم سياست خارجي باشد؛ البته اين نقشه را نداريم؛ مجلس مي تواند نقشه راه از ميان رفتن غده سرطاني اسرائيل را تدوين كند.

از اين كه تحت تاثير مسائل مقطعي سياست خارجي نوسان پيدا كند بايد جلوگيري كند.

براي اين موضوع چه بايد كرد؟

چندين راه است؛ سياست هاي خيلي كلي تري را بايد تعيين كرد و بر اساس آن سياست ها بر اجراي سياست خارجي و رفتار مسئولين نظارت جدي و موثر تري اعمال نمود ؛ چه نيازي داشت رئيس جمهوري 4 بار به عربستان سفر كند؟ بايد ارزيابي كند از سفر اول ببيند چه چيزي به دست آورده است كه بايد براي بار دوم سفر كند. چرا بايد اشتباه بزرگي مثل عزل وزير خارجه در سفر پيش بيايد و يا ....

چرا مجلس در اين زمينه نظارت نكرد؟

سيستم نظارت بر سياست خارجي تا حدودي وجود دارد؛ طبق قانون اساسي هر وزير از جمله وزير خارجه در مقابل مجلس پاسخ گو است. در مجلس مي شود ملاك هاي بهتري براي انتخاب سفيران و عزل و نصب هاي دست اندركاران سياست هاي خارجي تدوين كرد؛ الان گاهي اوقات كساني را كه از سمتي بر مي دارند و نمي دانند چه كاري انجام دهد آن شخص را سفير مي كنند. در صورتي كه انتصاب سفرا بويژه براي كشورهاي همسايه و مهم جهان بايد بر اساس ارزيابي دقيق از توانايي ها انجام شود.

اين ها در زندگي معيشتي و عمومي مردم موثر است؛ به طور طبيعي اگر يك سفير عاقل، توانمند و با سابقه داشته باشيم و به يك كشور دوست يا دشمن بفرستيم اوضاع بهتر مي شود؛ اگر اين فرد بتواند فرهنگ و اقتصاد آن كشور را در راستاي منافع ملي مديريت كند به آب و نان مردم ربط پيدا مي كند؛ چه ضرورتي دارد كه مجلس در اين اموري كه به طور مستقيم به زندگي مردم ارتباطي ندارد ورود پيدا كند؟ به طور طبيعي ما اگر بتوانيم يك سفير توانمند و آشنا به مسائل كشور چين را به اين كشور بفرستيم بهتر از فرستادن سفيري است كه در برابر تمامي نهادهاي چين منفعل باشد و اجازه ورود هر كالايي به كشور را صادر كند. اين موضوع را توضيح بفرماييد.

سياست خارجي بسيار حساس است؛‌ زماني ما كسي را نداشتيم و بنده پيشنهاد شهيد رجايي را قبول كردم؛ تجربه اي كه نسل ما به دست آوردم براي ايران گران تمام شد چرا كه با خطا كاري بدست آمد؛ شهيد رجايي به بنده گفت شما برو و مذاكره الجزاير را براي آزادي گروگانها انجام بده؛ گفتم اين كار را نمي توانيم انجام بدهيم. آمريكايي ها براي لانه جاسوسي آمادگي نداشتند و ما گرفتيم و شد و هردو در زمين مساوي بازي كرديم؛ اما در اين كار تمام قراردادها را آنها نوشته اند و تمام قراردادها به سود آنها است و ما حقوقدان قدرتمندي براي مذاكرده نداريم؛ گفتم اين موضوع را يكجا حل كنيم؛ يعني بگوييم 50 گروگان داريم و قرارداد ها بر اساس نظر ما حل و فصل شود. دولت آن زمان مي گفت ما دولت هستيم و نمي توانيم اينگونه رفتار كنيم و بايد بر اساس قوانين بين المللي مسائل را بررسي كنيم ولي به نظر بنده قرارداد الجزاير به ضرر ما تمام شد، امريكايي ها تعداد زيادي وكيل داشتند و از پشتوانه قوي برخوردار بودند .

سفير از طرف كل نظام به يك كشور اعزام مي شود و اختيارات كامل دارد؛ سفير از طرف كل نظام با آنها صحبت مي كند و انتخاب سفير بايد خيلي دقيق باشد. ولي متاسفانه بعضي وقت ها وزيري يا استانداري كه بيكار شده است سفير مي شود. الان اول انقلاب نيست و مي شود تجربه سياست خارجي داشت و سفير شد. خداوند در سوريه فرصت خوبي براي من فراهم كرد كه در ابعاد اقتصادي كار كنم. يك كارخانه سيمان، 10 سيلوي بتني، بازسازي دو نيروگاه برق، صادرات اتومبيل هاي سمند و پرايد و طرح كارخانه ي تجميع اين دو اتومبيل ايراني و موفقيت شركت هاي ايراني در بسياري از مناقصه هاي آب، برق، راه و ساختمان و حل مشكل بدهي يك ميليارد دلاري سوريه به ايران از اين جمله است.

طرحي براي تاييد و استاندارد سازي سفير نداريم؟

خير؛ الان بستگي به اراده رئيس جمهوري دارد؛ حتما جناب آقاي احمدي نژاد بر اساس دلسوزي براي نظام با شناخت خود تصميم مي گيرد.البته در خيلي از موارد همان پيشنهاد كار شده در وزارت خارجه را قبول مي كنند. در هر صورت سفير بايد با توجه به ابعاد فعاليت هاي مورد نظر در محل ماموريت، انتخاب شود و بايد يك فرد همه جانبه باشد. در بعضي از كشورها سفراي مهم بايد تاييد كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي را نيز داشته باشند

مجلس وظايت نظارتي دارد كه در حوزه وزارت خارجه كمتر اعمال مي شود، در آخرين ملاقات جناب آقاي احمدي نژاد با سفيران كشور كه حدود يك ماه پيش برگزار شد؛ رئيس جمهوري سخناني گفت كه سفيران متعجب شده بودند كه چطور آقاي احمدي نژاد كه تا 6 ماه قبل از موضع بالا صحبت مي كردند به يكباره بياناتي داشتند كه در آن انفعال وجود دارد و اين تلقي شد كه تغييراتي در حوزه وزارت خارجه رخ مي دهد؛ درباره اين موضوع ارزيابي داريد يا خير؟

بنده در آن جلسه حضور نداشتم و فيلم آن جلسه را هم نديدم و اين موضوع را از حاضران شنيدم؛ به نظر من مواضع جناب رئيس جمهور در اين مورد از موضع قدرت نيست و به نظر من نتيجه خوب نمي دهد نه اين كه من اهل مذاكره نيستم اما مذاكره بايد در حالت متوازن باشد. در حالت ضعيف و قوي حتما مذاكره به نفع قوي تمام مي شود. همان منطقي كه خدمت دولت شهيد رجايي عرض شد. ما با امريكايي ها در عراق براي خروجشان از عراق مذاكره كرديم؛ آنها مي گفتند ما از رفتار ايران بعد از خروج اطمينان نداريم؛ ما به خاطر ملت عراق مذاكره كرديم؛ الان در رابطه با افغانستان اگر امريكايي ها تصميم بگيرند خارج شوند حاضريم در اين باره مذاكره كنيم.آمريكائي ها در عراق و در افغانستان نسبت به ما برتري نداشتند و ندارند بلكه به عكس .

آيا در روابط دوجانبه و روابط بين المللي در موقعيت مساوي هستيم؟ فرمايشات آقا در نمازجمعه و تهديدي كه امريكايي ها را كردند؛ بله از اين موضع مي شود؛ اما آيا دعوت هايي كه قبلا كرديم اينگونه است؟ در سفر رياست محترم جمهوري به سازمان ملل در امريكا فرمودند ما حاضريم مذاكرده كنيم و پيغام بردند و آوردند كه اصلا در شان نظام نيست.

براي چنين كار بزرگي بايد اول زمينه را فراهم كنيم؛ اگر امريكاي قدرت تهديد بالايي داشته باشد و ما قدرت متقابل را داشته باشيم مذاكره متقابل است و در غير اين ضورت در مذاكره پيروز نمي شويم. اگر اعتقاد داشته باشيد كه بيداري اسلامي جز قدرت هاي شما است و برويد مذاكره كنيد تا اين كه اعتقاد داشته باشيد كه اين بيداري حاصل طرح امريكايي است متفاوت است.

بر اساس سخنان رئيس جمهوري پيش بيني شما چيست؟ فكر مي كنيد طرحي وجود دارد براي اقداماتي خاص؟

اين روش ها پاسخ نمي دهد؛ ‌امريكا با كسي صحبت مي كند كه تصميم گير باشد و طرف مقابل آنها هم تمايلي به مذاكره ندارد. حضرت آقا فرمودند اين ها منطق ندارند و چون منطق كارا در مقابل ما ندارند، حرف جنگ مي زنند؛ فرمايشات آقا خيلي دقيق است و نكات خيلي اساسي در آن وجود دارد؛ ايشان براي اولين بار توانايي هاي ما در تهديد اسرائيل را به صراحت بيان فرمودند و قصد ما براي ادامه فعال اين تهديد را تاكيد كردند؛ اين يك موضوع جديدي است و قدرتمندي ما را نشان مي دهد. معتقد هستم كه سخنان ايشان و صحبت بلافاصله جناب حجت الاسلام و المسلمين سيدحسن نصرالله دبير كل محترم حزب الله، اوباما را مجبور كرد كه بلافاصله جواب بدهد و بفهمد كه اشتباه محاسبه نكند؛ امريكا فهميده كه ايران الان با درايت حرف مي زند و كار مي كند و اجازه نمي دهد تهديدهاي تبليغاتي اسرائيلي ها و تاييد نفهميده وزير دفاع آمريكا كه حتي زمان حمله را هم پيش بيني كرد ، زمينه امتيازگيري از جمهوري اسلامي ايران را فراهم كند. از اين رو بلافاصله آمريكا در عالي ترين سطح وارد شد و راه برداشتهاي غلط را بست .

در حوزه سياست خارجي در مورد اظهارات و مواضع ديگر مسئولين نظري داريد؟

اظهارات نسنجيده يكي از مقامات دولتي در قضيه بستن تنگه هرمز هزينه جدي بر ما تحميل كرد اصلا نيازي به اين اظهارات نبود؛ بدون اين حرف ها ما مي توانستيم با چند حضور قوي و چند مانور قدرتمند و موثرتر نظامي در تنگه هرمز بدون هزينه به اين نتايج دست بياب�

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاين]

[مشاهده در: www.khabaronline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 98]