واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: نوحههای حضرت مسلم علیه السلام
اشاره:این اشعار از كتاب "یك ماه خون گرفته،هفتاد و دو ستاره" سروده شاعر توانای آستان اهل بیت، جناب آقای غلامرضا سازگار است كه همراه فایل صوتی "سبك نوحهخوانی" آن تقدیم میگردد، تا مداحان اهل بیت و دوستانی كه قصد نوحهخوانی در این ایام عزیز دارند، از آن بهرمند شوند. میا کوفه، میا کوفهحسین، ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه امان از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفهمیا کوفه، میا کوفه، که لیلا بی پسر گردد میا کوفه، میا کوفه، که زینب خون جگر گردد میا کوفه که می ترسم سکینه بی پدر گردد شود آواره در صحرا میا کوفه، میا کوفهحسین، ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه امان از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه میا کوفه که از تن، دست عباسّت جدا گردد میا کوفه که اصغر، بر سر دستت فدا گردد میا کوفه که حقّت با دم خنجر ادا گردد به جان زینبت مولا! میا کوفه، میا کوفهحسین، ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه امان از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه میا کوفه که افتد بر زمین دوشاخهی یاست رسد تیر از کمان حرمله برچشم عبّاست فتد در علقمه با چشم خونین اشجع النّاست لب تشنه، لب دریا، میا کوفه، میا کوفهحسین، ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه امان از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه میا کوفه که از سم ستوران توتیا گردی میا کوفه که صدپاره زشمشیر جفا گردیاز آن ترسم که فردا با لب عطشان فدا گردی ببین احوال مسلم را میا کوفه، میا کوفهحسین، ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه امان از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه میا کوفه که کوفه می شود آماده بر جنگت میا کوفه که گرگان می زنند ازهرطرف چنگتمیا کوفه که می بینم زنند از بام¬ها سنگت فغان از این غم عظمی? میا کوفه، میا کوفهحسین، ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه امان از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه میا کوفه که هفتاد و دو لاله در چمن داری میا کوفه که چون قاسم، گل ناز از حَسن داری میا کوفه که میبینم زخاک و خون کفن داری به صحرا و بیابانها میا کوفه، میاکوفهحسین، ای یوسف زهرا! میا کوفه، میا کوفه امان از ظهر عاشورا، میا کوفه، میا کوفه* * * * * فدایی راه امام فرزند دلبند عقیلم حسین را اول قتیلم خون خداوند جلیلمما را شهادت، باشد سعادت زائر اول حسینم یار امام عالمینم ما را شهادت، باشد سعادت این صورت در خون نشسته دسته گلم فرق شکسته جان می دهم با دست بسته ما را شهادت، باشد سعادت سعادتم بود قیامم ریزد اگر آتش ز بامم فدایی راه اماممما را شهادت، باشد سعادت مرا غریب کوفه دیدند پرده¬ی حرمتم دریدند با لب تشنه سر بریدند ما را شهادت، باشد سعادت لب تشنهی جام ولایم عاشق شمشیر بلایم کوفه شده کرب و بلایمما را شهادت، باشد سعادت من دیده گریان حسینم ذبیح عطشان حسینم در کوفه قربان حسینم ما را شهادت، باشد سعادت* * * * *خون گلویم نثار خاک پایتیوسف زهرا، حسین، جان به فدایت خون گلویم نثار خاک پایت اول قتیلم، نجل عقیلمیا ثار الله و ابن ثاره کسی به کوفه نشد یاور مسلم سنگ جفا ریختند بر سر مسلم کنم دعایت، زنم صدایت یا ثار الله و ابن ثاره این سر بشکسته، این فرق شکسته زیارتت می کنم با دست بسته تویی امامم، بر تو سلاممیا ثار الله و ابن ثاره این دُر دندان من، این لب پاره قتلگه من شده دار¬الاماره گذشتم از جان، با لب عطشان یا ثار الله و ابن ثاره کوچه به کوچه رود، پیکر پاکم قاتل بیدادگر کشد به خاکم دل به تو بستم، یار تو هستم یا ثار الله و ابن ثاره ای سر من از ازل خاک در تو جان دو طفلم فدای اصغر تو نگر به حالم، نما حلالمیا ثار الله و ابن ثاره بیا بیا در کنار قتلگاهم تا به مه عارضت فتد نگاهم چشمْ انتظارم، دلْ بی قرارم یا ثار الله و ابن ثاره
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 459]