واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: جایزهی برای ادبیات نمایشی
قطبالدین صادقی معتقد است: اصولاً اوضاع نمایشنامهنویسی نابسامان است، چراكه در وهله اول تولید تئاتر ما بسیار اندك است و همواره یكی از مشكلات اساسی عدم رشد تئاتر ما، نبود متن خوب است. جایزهی برای ایجاد انگیزه این نمایشنامهنویس و كارگردان تئاتر بهعنوان یكی از داوران بخش تألیف مسابقهی جایزهی ادبیات نمایشی در عین حال خاطرنشان كرد: ناشران هم تمایل چندانی به انتشار نمایشنامهها ندارند و در مورد چاپ آثار بسیار سختگیر هستند، بنابراین برگزاری جایزه ادبیات نمایشی در میان نمایشنامهنویسان ایجاد انگیزه میكند، تا این رشته از هنرهای نمایشی جدی گرفته شود. صادقی درباره شیوه داوری آثار این دورهی هم اذعان داشت: تلاش كردهایم با بینظری مطلق و نهایت انصاف و عدالت، كسانی را كه بهتر مینویسند، انتخاب كنیم تا از این راه در آنان انگیزههای مالی و معنوی ایجاد كنیم. به اعتقاد او جوایز این مسابقه نه فرمایشی است و نه سفارشی، زیرا كه نویسندگان در نهایت آزادی و استقلال نوشتهاند و كسی هم از بیرون به داوران خط نداده است كه چه انتخابی داشته باشیم و اینگونه است كه ما براساس شناخت و تخصص داوری كردهایم. این كارگردان و پژوهشگر تئاتر یادآور شد: برگزاری چنین جوایزی یكی از كمترین اقداماتی است كه به رشد تئاتر ملی ما كمك میكند، چرا كه از این طریق آثار بیشتری توسط نمایشنامهنویسان ما خلق خواهد شد، البته نباید فراموش كرد كه این جریانات زمانی موثر خواهد بود كه استمرار داشته باشد تا به جایزهای ماندگار و معتبر تبدیل شود. داوران هر جریانی زیباشناسی داشته باشند علیرضا نادری نمایشنامهنویس و كارگردان تئاتر هم معتقد است: هر اقدامی كه برای توجه به تلاشهای نویسندگان انجام شود، ارزشمند است.البته زمانیكه یك جایزه معتبر خواهد بود كه داوران آن زیباییشناس باشند و قدرت داوری و دیدگاه و نگرش جریانشناس هم داشته باشند. او اضافه كرد: امروزه هر فردی كه اطلاعات فنی در مورد موضوعی داشته باشد به عنوان داور انتخاب میشود و بسیار احتمال دارد، داوری چنین افرادی تحتتأثیر سلایق آنها قرار بگیرد و اینجاست كه استعدادها كشف نمیشود، چراكه دو معیار مهم كه همان زیباییشناسی و دیدگاه هستند، فراموش شدهاند. نادری در ادامه به نكته دیگری اشاره كرد و افزود: زمانی این جوایز میتوانند موثر باشند كه داوری تنها در مورد آثار چاپ شده انجام نشود، چراكه امروزه آثاری به چاپ میرسند كه توانایی پنهانگویی داشته باشند درحالیكه یك جایزه زمانی میتواند معتبر باشد كه آثار پیدا و پنهان نویسندگان را مورد ارزیابی قرار بدهد. چراكه هستند افرادی كه تلاش فراوانی برای تولید اثر میكنند، اما معمولاً آثارشان چاپ نمیشود. او با اشاره به وجود جریانهای فكری گوناگون در جامعه به ایسنا گفت: اعتبار یك جایزه به حضور سلایق گوناگون در تركیب داوران آن است. نویسنده "حیات طیبه نوجوان نجیب و زیبا" متذكر شد: اینگونه جوایز میتوانند پل ارتباطی میان آثار ادبیات نمایشی در داخل و خارج از كشور باشند، به این معنا كه ترجمه آثار ایرانی به زبانهای دیگر را هم مورد توجه قرار دهند تا از این راه، نویسندگان ما حضور پررنگتری در عرصههای بینالمللی داشته باشند. نمایشنامهها كمتر كارشناسانه بررسی میشوند كوروش نریمانی نویسنده و كارگردان نمایشهایی چون "شبهای آوینیون" و "والس مرده شوران" هم در ارزیابیاش در برگزاری جایزهی ادبیات نمایشی معتقد است: هر اتفاق، جریان یا مراسمی كه بتواند كوچكترین كمكی به جریان ادبیات نمایشی بكند، در خور تقدیر است چراكه در این زمینه به شدت ضعف داریم و ارزش كاری بسیاری از نمایشنامهنویسان ما دیده نمیشود و آنها ناچار میشوند به عرصههای دیگری چون سینما یا تلویزیون روی آورند. او اضافه كرد: نمایشنامهنویسی باید در رأس توجه مسوولان فرهنگی هنری قرار میگرفت و این اتفاقی است كه هرگز رخ نداده است و هرگز نمایشنامهها ارزششناسی كارشناسانه نشدند. او برگزاری جایزه ادبیات نمایشی را اقدامی مثبت از سوی صنف نمایشنامهنویسان توصیف و در عین حال یادآور شد: برگزاری مسابقه به تنهایی نمیتواند تأثیرگذار باشد. و تنها در اینكه توجهاتی را به سمت نمایشنامهنویسی جلب كند، خوب است. اما مسلماً در این حوزه نیازمند توجه جدی مسوولان هستیم كه باید نیازهای مادی و معنوی هنرمندان این رشته را مورد توجه قرار بدهند. اعتبار هر مسابقهی به داوران آن برمیگردد جواد ذوالفقاری نمایشنامهنویس و كارگردان تئاتر عروسكی بهعنوان نمایندهای از هنرمندان این رشته، نگاه تخصصی به موضوعات را یكی از ویژگیهای دنیای امروز برشمرد و به ایسنا گفت: با توجه به این نگاه تخصصی، طرح موضوعات كلی ایجاد ابهام میكند. بنابراین درستتر است كه در اینگونه جریانات، بخشهای گوناگون را مورد توجه قرار داد و تئاتر عروسكی هم یكی از همین بخشهاست. به همین دلیل ضروری است داوران این جریان در این زمینه هم صاحبنظر باشند تا آرا و نظرات آنان كمتر مشكلآفرین شود. نویسنده و كارگردان "بازی پسر و گرگ" برگزاری اینگونه جوایز را در ایجاد انگیزه تولید متون توسط نمایشنامهنویسان موثر توصیف و اضافه كرد: نفس برگزاری این جایزه بسیار خوب است، اما مهمتر این است كه بتواند ایجاد انگیزه كند تا در دورههای بعد شاهد تولید متون بیشتر با كیفیت بهتری باشیم، ضمن اینكه فراموش نكنیم اعتبار هر مسابقهای به داوران آن برمیگردد و هرچه هیأت داوران مصلحتر باشند، آن مسابقه از درجه اعتبار بالاتری برخوردار خواهد بود. به گزارش ایسنا، طرح برگزاری جایزه ادبیات نمایشی ایران از مدتها قبل در دستور كار كانون نمایشنامهنویسان ایران قرار گرفته بود تا اینكه دوسال قبل مقرر شد، این مسابقه توسط كانون و با حمایت مالی اداره كل هنرهای نمایشی برگزار شود. مراسم معرفی برگزیدگان نخستین دوره این مسابقه شهریورماه سال 84 برگزار شد و پس از آن توافقنامهای مبنی بر برگزاری سالانه این جایزه ادبیات نمایشی با معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بسته شد. اما برگزاری دومین دوره به دلیل كمبود بودجه مدتها به تعویق افتاد تا جایی كه قرار شد برگزیدگان این دوره سرانجام 15 دیماه در خانه هنرمندان ایران معرفی شوند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 392]