واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: در یک شهر آرام و فقیر در غرب نیجریه به نام شادنی، یک زوج جوان روی صندلی های کهنه خانه خود نشسته اند. در این اتاق جدا از این صندلی های کهنه یک قفسه خالی، یک تلویزیون و یک میز وجود دارد. در این اتاق فرزندان زوج هم همراه آنها زندگی می کنند. کولا وونی ۳۲ ساله که سابقاً یک اوراقچی بود و حالا بیکار است هیچ امیدی ندارد که مجدداً کاری بیابد. او با صدایی آرام گفت؛ «شما می توانید با یک میلیون نیرا (پنج هزار پوند) هر دو فرزند من را بخرید، اگر هم خواستید یکی از آنها را بخرید می توانید با پانصد هزار نیرا (دو هزار و پانصد پوند) او را بخرید.»سی ۲۷ ساله، مادر این دو کودک به گریه می افتد، او می گوید؛ «واقعاً سخت است که فرزندانت را از خودت جدا کنی، اما ما هیچ راه دیگری نداریم، این کار آخرین امید ما برای زنده ماندن است.»این زوج می گویند از خریداران کودکان خود نمی پرسند که آنها را به کجا می برند و چه سرنوشتی در انتظار آنها است. البته آنها بعداً می گویند که نگران سرنوشت کودکان خود هستند اما مطمئن هم هستند که سرنوشت این کودکان در دست افراد ثروتمند بسیار بهتر از سرنوشت فعلی آنها است. جالب اینکه هر دو پسر این خانواده بسیار آداب دان و باهوش به نظر می رسند. مادر این دو پسر می گوید که هر دو آنها در مدرسه جزء شاگردان خوب هستند و نمرات آنها بسیار خوب است. براساس گفته های لویباس لوگی یکی از مسوولان NGO «حمایت از کودکان فقیر» سالیانه صدها کودک در شهرهای مختلف نیجریه به افراد خارجی فروخته می شوند. سازمان های غیردولتی انگلستان می گویند که بسیاری از این کودکان به صورت غیرقانونی یا حتی قانونی وارد انگلستان می شوند و بسیاری از آنها در واقع نه حکم فرزند خانواده ها که حکم برده و پیش خدمت را می یابند. در زنجیره قاچاق کودکان آفریقایی بیشترین پول به واسطه ها - که خانواده های فقیر را شناسایی و فرزندان آنها را به افراد اروپایی یا امریکایی می فروشند - و نیز ماموران دولتی که دوایر قانونی را به صورت غیرقانونی در اختیار والدین جدید قرار می دهند می رسد و تنها درصد کمی از پول به خانواده های این کودکان تعلق می گیرد. براساس گفته های اوگی در مواردی خانواده های اروپایی بیش از سه میلیون نیرا برای خرید یک کودک پول داده اند که از این میزان تنها کمتر از پانصد هزار نیرا به خانواده این کودکان رسیده است.صنعت «قاچاق کودکان» همان برده داری در دنیای مدرن است. این نظریه توبیاس آلکسی استاد تاریخ و جامعه شناسی آکسفورد است. وی می گوید گروه تحقیقی که وابسته به مرکز مطالعاتی این دانشگاه است دریافته طی پنج سال اخیر بیش از پنج هزار کودک از غرب آفریقا خریداری شده و وارد انگلستان شده اند. او می گوید؛ «تنها درصد کمی از این کودکان آنقدر خوشبخت هستند که خانواده یی پرمهر و محبت بیابند، بقیه یا مورد آزار و اذیت جنسی قرار می گیرند و به زنجیره فساد وارد می شوند یا حکم پیشخدمت و کارگر خانواده ها را می یابند.»«تونی» (این نام مستعار است) یکی از واسطه های فروش کودکان در شهر لاگوس پایتخت نیجریه است. این جوان ۲۷ ساله که فوتبالیست آماتور است یک کافه دارد و این کافه محلی است که در آن افراد ثروتمند خارجی می توانند کودکانی را که قرار است خریداری کنند، ببینند. البته خریداران هرگز با خانواده کودکان روبه رو نمی شوند تا دو طرف متوجه نشوند که قیمت واقعی پرداخت شده و مبلغی که گیر خانواده می آید چقدر با هم تفاوت دارد. در همین محل است که کارمندان دولت و افراد مورد نیاز برای خارج کردن قانونی کودکان جذب سیستم می شوند و با گرفتن رشوه کارها را انجام می دهند. براساس گفته های تونی، معمولاً کودکان در سنین پایین هواخواه ندارند و افرادی که برای خرید کودک به غرب آفریقا می آیند معمولاً ترجیح می دهند کودکان پنج، شش ساله یا بزرگ تر را بخرند. به گفته او در حالی که در شرق اروپا نوزادان تازه متولد شده بسیار بیشتر طرفدار دارند، در آفریقا معمولاً کودکانی که دوران سخت و سال های اولیه زندگی را پشت سر گذاشته اند بیشتر طرفدار دارند. اوگی می گوید آواره شدن صدها هزار کنیایی در هفته های اخیر باعث شده بسیاری از این خانواده های فقیر مهاجرت کرده و به فکر فروش یکی از فرزندان خود بیفتند و این باعث شده تاجران انسان بتوانند کودکانی را با قیمت های بسیار پایین حتی در حد چندصد پوند از آنها بخرند. روزنامه اعتماد
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 383]