واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > گردشگری - رئیس جامعه هتلداران چارهای جز افزایش قیمت هتلها وجود ندارد و البته این مردمند که بیشترین ضرر را در این مورد میبینند. الناز محمدی،امید کریمی: سازمان میراث فرهنگی، افزایش 25درصدی نرخ اقامت در هتلهای کشور را به کمیته نظارت بازرگانی اعلام کرده است. اما از زمانی که اجرای قانون هدفمندی یارانهها شروع شد، بالارفتن هزینه های گردشگری هم بر خبرها افتاد. هرچند که مسئولان سازمان گردشگری مرتب آن را رد میکردند و اعلام میکردند که برای حمایت از سفر مردم، هیچ بخشی در گردشگری گران نمیشود. هرچند که مردم در سفرهای نوروزی، دیدند که برخی مراکز گردشگری تا 30 درصد هم افزایش قیمت داشتند. اما حالا و با اینکه از آن زمان تاکنون قیمت بلیت هتلها و برخی اماکن گردشگری کمی بالا رفته است ولی هنوز به طور رسمی اعلام نشده بود که قرار است نرخها به این اندازه افزایش داشته باشد. بر اساس خبرها، قرار است افزایش نرخ هتلها فقط برای سفرهای شخصی (خارج از تورهای گروهی) افراد محسوب شود. برای بررسی جوانب این موضوع، خسرو ایرانپور، رئیس جامعه هتلداران را به کافه خبر دعوت کردیم. او معتقد است که در شرایط کنونی چارهای جز افزایش قیمتها وجود ندارد و البته این مردمند که بیشترین ضرر را در این مورد میبینند. گفتگوی ما را با او میخوانید: آقای ایرانپور سازمان گردشگری اعلام کرده است که قیمت هتلها 25 درصد افزایش پیدا میکند و این در حالی است که از زمان هدفمند کردن یارانهها مرتب اعلام شده بود که بخش گردشگری کشور افزایش قیمتی نخواهد داشت، اما حالا هم هتلها و قیمت بلیتهای مکانهای گردشگری در حال گران شدنند. چه اتفاقی افتاده که باعث شد دولت سر حرفش در این مورد نماند؟ سیاستهای نرخگذاری تابع هزینه است، ما معمولا مهر به مهر هرسال تورم بانک مرکزی را در نظر میگیریم و با توجه به افزایش قیمت 136 قلم کالا که در سبد هتلها وجود دارد، تصمیم میگیریم که چقدر باید در قیمت هتلها افزایش قیمت داشته باشیم. از اول مهر سال پیش با توجه به اینکه دولت قانون هدفمند کردن یارانهها را اجرا کرد، ما مایل به افزایش قیمت هتلها نبودیم. چون ما هنوز نمیدانستیم که وقتی که پیک سفرها در نوروز شروع میشود با توجه به هدفمند کردن یارانهها، چه قشری سفر میکنند، دوم اینکه نمیدانستیم که مردم در چه حجمی و در چه مسیرهایی سفر میکنند. به این دلایل ما با دولت توافق کردیم که تا 20فروردین امسال هیچگونه افزایش قیمتی نداشته باشیم. دولت هم تعهد کرد که هتلها هم در هزینههای مربوط به آب و گاز و ... تعرفههایی داشته باشد که خیلی زیاد نباشد. اما خب این موضوع تحقق نیافت و همه اقلام گران شدند و حالا آنقدر هزینههای هتلها زیاد شده که ما چارهای جز بالا بردن قیمت هتلها نداریم.
هتلداران با افزایش 25 درصدی قیمت هتلها به خواستههایشان میرسند و دیگر درخواستی از دولت ندارند؟ دولت قولی به شما نداده که مثلا مالیات بر ارزش افزوده را از این بخش حذف کند؟ هتلداران هیچ وقت خواستار افزایش قیمتها نبودهاند؛ چون صنعت گردشگری برای مردم است. ما باید کاری کنیم که مردم سفر بیشتری بکنند و البته راضی باشند از سفرهایشان. دولت برای این امر تلاش خودش را کرده است اما باز هم ما هنوز به وضعیت ایده آل در صنعت گردشگری کشور نرسیدهایم و تمام مشکلاتی که در این حوزه وجود دارد باعث شده که قیمتهای مختلف مربوط به گردشگری در کشور افزایش قیمت داشته باشد. دولت هم تعهد کرد که ما بتوانیم در آب و برق و گاز، تعرفههایی را داشته باشیم که چندان تفاوتی با قبل نداشته باشد و به هتلها فشار نیاید. عملا دولت حمایتی که کرد این بود که در جاهایی که گازوئیلسوز بودند و یا گاز مایع نیاز داشتند، سهمیههایی را در اسفندماه مدنظر گرفتند که چندان فشاری به هتلها نیاید اما خب بعد از آن، گاز بین پنج تا 11 برابر در استانهای مختلف افزایش پیدا کرد، برق بین 40 تا 73 درصد در هتلهای مختلف افزایش داشت، به حقوق و دستمزدها هم 9 درصد اضافه شد. با توجه به شرایطی که بود باز هم ما چندان افزایشی در قیمت هتلها نداشتیم. با این همه در این سالها گفتیم که این چهاردرصد مالیات بر ارزش افزوده را بر هتلها حاکم نکنید. در هیچ جای دنیا متداول نیست که این کار را بکنند. این اقدام باعث می شود که خود به خود حجم قیمتها چهار درصد بالا برود و خب مشتری اولین کسی است که از این موضوع ضرر میبیند. اما خب خود سازمان گردشگری اعلام کرد که نه تنها در عید، بلکه در ماههای آینده سال جدید هم قیمت هتلها افزایش پیدا نخواهد کرد. این افزایش قیمتها از همان زمان قبل از عید شروع شده بود ولی خب به بهانه همین افزایش قیمتها دارد اتفاق دیگری میافتد. این موضوع کاملا دوسویه است که باید به آن نگاه دقیقی داشت. من میخواهم این موضوع را از کمی قبل تر بررسی کنم. دو سویه بودن این موضوع به خاطر این است که ما در ساخت هتل یک میانگینی داریم که در دیگر کشورهای جهان هم وجود دارد. مثلا وقتی یک نفر میخواهد برای ساخت هتل سرمایه گذاری کند، متوسط هزینه ای که برای هر شب در نظر میگیرد 355 یورو است. حالا نگاهی به قیمتها در ایران بیندازید. ما به عنوان کشوری که ایده آلمان این است که 20 میلیون توریست وارد کشورمان کنیم، در کل هزینه یک شب هتلمان چه قدر است؟ در حال حاضر، هزینه یک شب اقامت در یک هتل پنج ستاره در کشور ما 250 هزار تومان است. بحث دیگر این است که امسال دولت اعلام کرد که 160 میلیون نفر سفر در عید وجود داشت در حالیکه در کل ما در کشور حدود 200 هزار تخت در هتلها داریم؛ اگر این عدد را در دوازده روز ضرب بکنیم میشود دو میلیون و چهارصد هزار. خب این فاصله چه معنیای می دهد؟
البته این طور به نظر میرسد که سازمان گردشگری برای محاسبه این عدد، مساجد و مدارس و ... را هم در نظر گرفته است. ضمن اینکه در کشور ما همه مسافران از هتلها استفاده نمیکنند و به دنبال راههای جایگزینند. خب حرف من همین است. من معتقدم که مشکل ما جای دیگری است. جدای از اینکه در عید، درصد اشغال هتلهای ما در برخی استانها 40 یا 60 درصد بوده، حالا فرض کنید که اصلا همه اینها تکمیل بوده است، میشود دو میلیون و چهارصدهزار نفر آدم، باز این عدد چه ربطی به 160 میلیون نفر- سفر دارد؟ یعنی این عدد باقیمانده از 60 میلیون را همه در مدارس و مساجد بودند؟ معلوم است که چنین چیزی امکان ندارد. حالا مثلا میگویند که کارمندان ما هتل استفاده نمیکنند و... خب قرار نیست که همه بروند هتل پنج ستاره، میتوانند بروند هتلهای ارزانتر. پس فکر میکنم که این دلیل، توجیه مناسبی نیست. از طرف دیگر ما باید هتل داران را هم که جزء همین مردمند در نظر بگیریم. وقتی مسافران ما می توانند بروند در همه جا غیر از هتلها بخوابند، پس این افرادی که هتل ساخته اند و هزینه کرده اند باید چه کار کنند؟ همین الان تعداد زیادی از مجوزها روی میز من هستند که صاحبانشان میگویند که هتل داری برای ما نمیصرفد و میخواهیم آزاد کار کنیم چون در آن صورت دیگر نباید این همه مالیات و ... را بپردازند. این وضعیت در مورد تورهای خارجی چطور است؟ حالا که قرار است هتلها گران شوند، هتلهایی که طرف قرارداد تورهای خارجیاند هم گران میشوند؟ ما این افزایش قیمت را برای تورهای خارجی که به کشور وارد می شوند در نظر نگرفتیم، پس ما دغدغه تورهای خارجی را نداریم. از طرف دیگر مگر توریستهای خارجی چقدر به هتلها ما می روند؟ از 800 هتل، 165 تا؛ یعنی قرارداد تورهای خارجی با 165 هتل کشور و آن هم در هتلهای سه ستاره به بالا در استانهایی مانند یزد، کرمان، فارس، اصفهان، همدان و ... است. ما همینها را هم اضافه نکردیم. این موضوع فقط برای تورهاست یا اینکه اگر یک شخص خارجی شخصا وارد ایران بشود شامل این افزایش قیمت میشود؟ ما به خاطر اینکه در ورودیهایمان به کشور کاهش نداشته باشیم این موضوع را در نظر گرفتیم. الان دغدغه آژانسها این است که وقتی می خواهند تور بیاورند به داخل کشور، افزایش قیمتی نداشته باشند که قراردادهایشان به هم بریزد. ما هم به این خاطر مصوب کردیم که هتلها برای تورهای وارد شده به کشور هیچ افزایش قیمتی نداشته باشند. مسئله بعدی این است که ما خودمان به ورود گروههای خارجی به کشور کمک هم میکنیم به این صورت که به آنها تخفیف هم می دهیم. یک کار دیگری هم که کردیم این است که ما حاضریم که هر قیمتی که آنها می گویند برای هتلهایمان در نظر بگیریم به این دلیل که 63 درصد از امکانات ما در طول سال خالی است به این خاطر که مسافران داخلی ما در زمانهای پیک مانند عید و تابستان سفر می کنند. تورهای خارجی از 19 فروردین تا اواسط خرداد و بعد از 20 شهریور تا آذر وارد کشور میشوند و ما سعی می کنیم که با در نظر گرفتن تسهیلاتی، آنها را به ورود به کشور تشویق کنیم.
آقای ایرانپور، طبق آمار، در حال حاضر دو درصد از مردم کشور از هتلها استفاده می کنند؛ موضوع اینجاست که اگر قرار باشد هتلها از این که الانند گرانتر هم بشوند دیگر چه تضمینی وجود دارد که کلا مردم از آنها استفاده کنند؟ فکر نمی کنید این ضریب اشغال توسط مردم کمتر هم بشود؟ این وسط وضعیت قشر متوسط یا کارمندان کشور چه می شود؟ فکر نمی کنید که این قشر با این وضعیت ترجیح بدهند کلا سفر را از زندگیشان حذف و یا سفر رفتن را خیلی کم کنند؟ ما همه اینها را قبول داریم ولی می گوییم که با توجه به شرایطی که در حال حاضر وجود دارد، آیا در یک سبدی که 135 کالا وجود دارد و همه با هم افزایش پیدا میکند، من میتوانم به همکارم بگویم که با همان قیمت قبلی مشتریها را بپذیر؟ مضافا بر اینکه مشکل ما مشکل دیگری است. در زمان غیر پیک کسی مسافرت نمی کنند، اگر همین کارمندان در زمان غیر پیک سفر کنند، ما به آنها 50 درصد تخفیف می دهیم. ولی این کار را نمی کنند، چون عادت ندارند. ما این موضوع را قبول داریم که افزایش قیمتها باعث میشود کارمندان و افراد قشر پایین نتوانند به اندازه کافی سفر کنند اما به هرحال اگر بخواهیم اینطور به این موضوع نگاه کنیم بعد از چند ماه دیگر عملا بیشتر هتلداران ما ورشکست خواهند شد. خب نمیتوانند در این زمانها سفر بکنند، کار و مدرسه فرزندان و ... اجازه سفر غیر تعطیل را نمیدهد. مگر اینکه تسهیلات ویژه ای مانند مرخصی سفر برای آنها در نظر گرفته شود که این چندان در کشور ما عملی به نظر نمیرسد! می شود این موضوع را طور دیگری هم حل کرد. تراکم تعطیلات می تواند طوری باشد که درصد اشغال هتلها بالا برود. اگر در طول سال درصد اشغال هتلها 60 درصد هم باشد ما چرا باید آنها را گران کنیم؟ ما هم به مردم فکر می کنیم ولی ما باید جواب هتلداران را هم بدهیم. ما میگوییم وقتی در حال حاضر قیمت همه چیز در کشور بالا رفته و ما هم انتظار داریم که سفرهای داخلی افزایش هم داشته باشد، چاره ای جز کم کردن قیمت کالاها نیست و به دنبال آن هم کالاهای گردشگری. ولی وقتی یک اتفاقی برای مردم کشور می افتد برای همه می افتد. هتلداران هم جزو همین مردمند و نمی شود گفت که او همه کالاها را قیمت چندبرابر بخرد ولی خودش همانقدر بگیرد که قبلا می گرفت. وقتی پول گاز که قبلا 900 هزار تومان بوده حالا پنج میلیون تومان میآید، ما چه جوابی به هتل دار بدهیم؟
حالا با توجه به این شرایط، از نظر شما بهترین کاری که باید در این مورد صورت بگیرد چیست؟ مشکل ما در حال حاضر این است که مردم ما فقط در روزهای تعطیل سفر میکنند و این باعث میشود که هتلداران نه تنها سودی نداشته باشند بلکه ضرر هم بکنند و این قضیه تاسفآور است. من معتقدم که با دادن تسهیلات ویژهای به کارمندان مانند مرخصیهای سفر و ... میتوان آنها را به سفر در طول سال تشویق کرد و در این صورت تخفیف ویژه هم در هزینههای مربوط به هتلها و ... به آنها داد. همه جای دنیا وقتی میخواهند صنعتی را حمایت کنند، یک بسته حمایتی را در نظر میگیرند، مثلا وقتی یک هتل می خواهد ساخته شود، مسئولان آن کشور می گویند ما زمین رایگان می دهیم، وام میدهیم و ... مانند کشور ترکیه؛ در سال 1985 هدف این کشور جذب یک میلیون گردشگر بود و الان نزدیک سی میلیون گردشگر دارد. من معتقدم که ما باید دست به دست بدهیم و به همان اندازه که گردشگر خروجی داریم، گردشگر ورودی هم داشته باشیم. ولی در ایران چه برخوردی با هتلداران میشود؟ البته اقداماتی از جمله در ستاد هدفمند کردن یارانه ها صورت گرفته ولی خب به هرحال وقتی قمیت همه کالاها در کشور بالا میرود، این اتفاق در مورد هتلها هم میافتد و نشانگر این است که این اقدامات کافی و قانعکننده نبوده است و حالا ما در چرخه معیوبی گیر افتادهایم. 45/231
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 419]