محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845049068
به بهانه مدال هاي فلپس...
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: به بهانه مدال هاي فلپس... محمدرضا میرزایی موفقیت ورزشی مایکل فلپس(شناگر استثنايي امريكايي)، این روزها در ایران، حتی در میان کسانی که به ندرت خبرها و رویدادهای ورزشی را دنبال می‌کردند، بازتاب جالب توجهی پیدا کرده است. از سوي ديگر، عدم موفقیت کاروان ورزشی ایران در پکن، همراه با خبر باورنکردنی کسب این همه مدال و نشان آن هم توسط تنها یک ورزشکار، سؤالات زیادی در ذهن مردم ایجاد کرده است... به راستی ماشین قهرمان‌سازی کشورهای دیگر چگونه و تحت چه مکانیسمی، قهرمان ورزشی تربیت می‌کند؟! چرا این ورزشکاران اشباع‌ناپذیر مي نمايند و کسب یکی دو مدال جهانی و المپیکی و چند قرارداد تجاری آنها را به سقف آرزوهای شخصي‌شان نمی‌رساند؟! و آیا مایی(آنهايي) که عادت داریم از قهرمانان خود اسطوره ملي بسازیم و یک شبه آنها را به اسوه‌های اخلاقی مسلم و بي بديل تبدیل کنیم، راه خطا را طی نمی‌کنیم؟ نمونه ميخواهيد؟ پس عليرضا دبير را فراموش كرده ايد؛ راستي كجاست آن حسين توكلي كه وقتي به روي سكوي قهرماني المپيك مي پريد اشك شوق ميليون ها ايراني سرازير بود؟ كم نيست از اين نمونه ها... شايد در اين ميان تنها هادي ساعي يك استثنا باشد كه با تكيه بر اراده ي فردي و سواي خلق و خوي ايراني توانست از آبروي ايران در بزرگترين عرصه ي بين المللي ورزشي دفاع كند؛ بايد صحبت هاي بعد از بازيش و در حالي كه هنوز گرم بود (نه هنگامي كه به ايران آمده و بر پايه مصلحت انديشي سخن بگويد) گوش ميكرديد؛ بيچاره 10 ماه بود كه خونه نرفته بود؛ كجاي اين برنامه ريزي فدراسيون يا هر چيزي ديگه س كه مطمئننا بعدا شروع به مانور دادن روي ان مي كنند!بگذريم سخن آخر، آیا بهتر نیست، ستاره‌هایمان را زمینی و دوست‌داشتنی حفظ کنیم و شرایط را طوری فراهم آوریم که آنها تنها بر «حرفه» ورزش خود تمرکز کنند؟؟ اینها سؤالاتی هستند که اینجا و آنجا، در ادارات و تاکسی و نشریات و در گفتگوهای خودمانی با ادبیات و استدلال‌ها و گرایشات مختلف به آنها پرداخته می‌شود. اما چه كسي است كه به اين سوالات به حق مردم جواب شايسته اي دهد؟ باز هم ميدانم اين نوشته كاري از دستش ساخته نيست...اما اين حداقل كاري است كه از اين حقير ساخته بود منبع:وبلاگ محمدرضا میرزایی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 193]
-
گوناگون
پربازدیدترینها