واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: نامزدی بی نامزدی !نامزدی (3)
برای مطالعه ی مقاله ی قبل اینجا کلیک کنید.شاید هیچ کس تا این ساعات فکر نمی کرد که شادی و خنده ی سه ماه قبل من و خانواده ام اکنون تنها به رویایی شیرین تبدیل شده که مدت کوتاهی طعم شیرینی آن را به کام چشیدیم. نمی دانم با این وضع پیش آمده باید خوشحال باشم یا غمگین، فکر کردن به این موضوع که چرا و چگونه بدون تحقیق و با چشم بسته تنها به ظاهر خانواده ای اطمینان کردیم که از انصاف و مردانگی تنها شیرین زبانی را یاد گرفته بودند ، مرا آزار می دهد. به راستی قانون و دستگاه قضایی برای این موضوع چه تمهیداتی را پیش بینی کرده؟ وضع هزینه ها و صدمات روحی خانواده ی مقابل چه خواهد شد؟ خسارات معنوی اگرچه با تقویم و ارزیابی به پول به طور کامل جبران نمی شود ، اما تاحدودی تسکین دهنده است، اما هدایای رد و بدل شده در این میان چه تکلیفی دارند؟ آیا تمامی هدایا باید استرداد شود؟ آیا تنها در صورت تقصیر یکی از نامزدها این هدایا قابل پس دادن است؟ بهتر است قبل از پاسخ به این موضوع به معنای واقعی هدیه بپردازیم:«هدیه بر حسب عرف وعادت و طبق تعریفی که علمای حقوق از آن کرده اند یک نوع هبه است. هبه ، قراردادی است که به موجب آن یک نفر مالی را مجاناً به کسی تملیک می کند. بنابراین دریافت کننده ی هدیه مالک آن می شود و می تواند در آن تصرفات مالکانه نماید. از دیدگاه فقه ، واهب (هبه کننده) می تواند مال موهوبه را مسترد کند مگر آنکه طرف مقابل هبه کننده از ارحام او باشند که در این صورت مال موهوبه قابل استرداد نیست. بنابراین گرچه هدایایی که در دوران نامزدی بین طرفین رد و بدل می شود از مصادیق هبه است ، اما قواعد هبه کاملاً در مورد آن اجرا نمی شود. لازم است در اینجا به دو نکته اشاره کنیم : 1- هدایایی که نامزدها به امید ازدواج بین خود رد و بدل کرده اند ، در صورت بر هم خوردن نامزدی قابل پس گرفتن است چه اینکه وعده ی نکاح یا نامزدی به دلیل تقصیر یکی از طرفین یا بدون تقصیر منحل شده باشد. 2- بر اساس ماده 1307 قانون مدنی در صورت بر هم خوردن نامزدی اموالی که به عنوان هدیه به طرف مقابل یا خانواده اش داده شده در صورتی که موجود باشد باید پس داده شود اما چنان چه عین اموال موجود نباشد ، در این صورت دو حالت متصوّر است: الف) اموالی که عادتاً نگهداری آنها امکان پذیر نیست . ماننده : میوه، شیرینی ب) اموالی که عادتاً نگهداری از آنها ممکن است . مانند: لباس، طلا در مورد اموالی که عادتاً نگهداری از آنان امکان پذیر نیست و در زمان بهم خوردن نامزدی نیز باقی نباشد ، قانون مدنی در ماده 1037 بیان می دارد: ..... اگر عین هدایا موجود نباشد مستحق قسمت هدایایی خواهد بود که عادتاً نگاه داشته می شود عبارت عادتاً نگاه داشته می شود این مطلب را می رساند که هدایایی که به طور معمول از بین می رود و قابل استرداد نیست گرچه آن هدایا را به امید وقوع نکاح می دهد اما از آنجا که این هدایا جنبه ی معنوی و اخلاقی و قیمت زیادی از لحاظ مادی ندارد نمی توان اراده ی نامزدها را چنین تحلیل کرد که خواسته اند هدیه به طور قطع بخشیده شود و گیرنده ی آن مانند هر مالک دیگر بتواند هر گونه تصرفی که می خواهد در مال خود بکند» بنابراین اگر اموالی که عادتاً نگهداری از آنان امکان پذیر نیست در زمان بهم خوردن نامزدی باقی باشد ، هدیه کننده می تواند آن را پس بگیرد. نویسنده : ف/ فردوسی – مشاور حقوق خانواده تبیان :ازدواج های اجباری (2) نگرانی های سقف مشترک ازدواج آری، استرس نه تو، آنی نبودی که من فکر می کردم معیار اصولی و متناسب برای ازدواج موانع ازدواج دختران و پسران» از دید خود آنها چیست؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 274]