قهرمان تالاب‌ها كيست؟

واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاين: قهرمان تالاب‌ها كيست؟

كد خبر:3343

زمان انتشار:پنجشنبه 17 بهمن 1387 - 00:37:08

Print نسخه چاپي

روي خط صفر و يك

جامعه > محيط زيست - مرور وبلاگ‌هاي محيط‌زيست در هفته گذشته

جابه جايي مهره ها بدون تغيير نگرش ، چه دردي را دوا مي كند ؟
شايعه بركناري رييس سازمان محيط زيست ايران شايد در نگاه اول براي بسياري از كساني كه دلمشغولي و دغدغه هاي زيست محيطي دارند خبري خوش به حساب آيد . اما پيرامون اين خبر تاييد نشده ، جاي چند پرسش خالي است :

1- آيا با تغيير يك مدير ، آنهم در بستر انديشه اي كه اساسا توسعه پايدار در آن جايي ندارد و محيط زيست و منابع طبيعي مسائلي هستند كه بايد بعد از صنعتي شدن مورد توجه قرار گيرند ، فايده اي دارد.

2- هرچند گاه بايد ايجاد تغيير را به فال نيك گرفت ؛ اما نكته مهم اين است كه در صورت رفتن يك مدير ، چه كسي به جاي او مي آيد ؟ و آيا نفر دوم مناسب تر است ؟ يا اينكه چندي پس از آمدن دومي ، باز همه حسرت به دل ، آرزوي همان قبلي را مي كنند ؟

3- نفراتي كه فعلا در سايت منتسب به اصولگرايان به عنوان جايگزين هاي فاطمه واعظ جوادي مطرح شده اند ، چقدر اشراف و تخصص در بحث محيط زيست دارند و يا اينكه چقدر توان رايزني ، لابي و بحث و استدلال براي مسائل محيط زيستي ، با ديگر اعضا و مديران اجرايي دولت را دارند ؟

4- مسئله مهم ديگري كه مطرح است اينكه " براستي آيا اين جابه جايي از زاويه حمايت محيط زيست انجام گرفته ؟ يا اينكه به دليل نارضايتي آن دسته از مديران دولتي از سنگيني قوانين محيط زيست در برابر پروژه هايشان صورت گرفته است ؟ كه مثلا احيانا يك جاهايي سازمان اندكي ايستادگي كرده . درست مانند 2 سال پيش كه قرار بود مجلس محترم واعظ جوادي را استيضاح كند و تمام محيط زيستي ها از شنيدن اين خبر خوشحال شدند ؛ اما بعد ديديم كه داستان اساسا چيز ديگري بوده و نمايندگان محترم گيلان صرفا به دليل مخالفت سازمان محيط زيست با استقرار صنايع آلاينده اي همچون پتروشيمي و پالايشگاه به فكر استيضاح ايشان افتاده اند ؛ نه از زاويه كوتاهي سازمان در حفاظت درست !

5- برخي هم معتقدند اين جابه جايي ها ، آنهم در آستانه انتخابات ، نمي تواند چندان هم از سر دلسوزي هاي زيست محيطي باشد و شايد به نوعي بتوان آنرا حركات انتخاباتي به حساب آورد .
پيدا و پنهان زمين، الهه موسوي

مرگ مردم و سكوت جوادي
هفته هواي پاك تمام شد. هفته اي كه به جز برگزاري دوباره يك سري همايش هاي تكراري اتفاق ديگري در آن رخ نداد. هواي تهران همچنان در شرايط ناسالم قرار دارد و مردم همچنان به خاطر آلودگي هوا مي ميرند. اما سازمان هاي متولي تاكنون هيچ اقدام مفيدي به جز در بعضي از موارد (مانند معاينه فني خودرو ها) انجام نداده اند.

يكي از جالب ترين اتفاقات هفته گذشته برگزاري نشست خبري كميته كاهش آلودگي هوا همراه با حضور رييس سازمان حفاظت محيط زيست و شهردار تهران بود. نشستي كه در آن خانم جوادي به علت كسالت و آقاي قاليباف به علت اينكه اصلا قرار نبوده كه به اين نشست بيايند، حضور نداشتند. نشستي كه به دليل خراب بودن آسانسور همه براي رسيدن به طبقه دهم از راه پله استفاده كردند اما كمي آن طرف تر آسانسور اختصاصي رييس اين سازمان درست بود و حتي حاضر نشده بود اعضاي كميته كاهش آلودگي هواي تهران از آن استفاده كنند. نشستي كه در آن فقط حرف هاي تكراري گذشته تكرار شد و بعد از 2 ساعت و نيم به دو خبرنگاري كه مي خواستند سوالات خود را مطرح كنند اجازه پرسيدن سوالات داده نشد چون در وسط جلسه به رياست جلسه و نحوه استقبال از مهمانان ايراد گرفته بودند. قبل از اين جلسه فكر مي كردم فقط رياست اين سازمان است كه از رودرويي با خبرنگاران اين حوزه هراس دارد ولي در جلسه آن روز رفتار بد آقاي اصيليان نيز از همين موضوع حكايت مي كرد كه حاضر نيست حتي سوالات را بشنود چه برسد كه به آنها پاسخ هم بدهد...

اما چه كسآني را بايد مسئول مرگ و مير خاموش شهروندان تهراني بر آثر آلودگي هوا دانست. درست است كه به غير از سازمان محيط زيست، سازمان هاي ديگري نيز در اين كميته وجود دارند، اما رياست اين كميته تاكنون با چه سازماني بود؟

سازماني كه در طول مديريتش تنها 7 يا 8 بار اقدام به برگزاري جلسات كميته كاهش آلودگي هوا كرده است. سازماني كه بعد از اين زمان و با شروع بحران آلودگي هواي امسال به جاي تلاش بيشتر و قبول كم كاريش وظايفش را به استانداري مي بخشد.

در دوره رياست و مديريت خانم جوادي وضعيت محيط زيست از هوا گرفته تا زمين روز به روز بدتر شده است و نه تنها اين خانم حاضر به پاسخگويي به رسانه ها نيست، نمايندگان مجلس هم تاكنون در برابر كم كاري وي سكوت كرده اند و تا كنون رييس جمهور را به خاطر عملكرد نامناسب جوادي مورد مواخذه قرار نداده اند. هر چند كه ديدگاه زيست محيطي جوادي را مي توان در تمام كابينه دولت نهم ديد. از رييس جمهور گرفته تا تمام هيات دولت اما مسئوليت حفاظت از محيط زيست كشور بر عهده يك نفر است.

هفته هواي پاك تمام شد... آمار مرگ و مير بر اثر آلودگي هوا هنوز اعلام نشده است... مردم بر اثر آلودگي هوا مي ميرند... تا پايان دولت نهم و رياست جوادي هنوز چهار ماه زمان باقي مانده است...
زمين انسان‌ها، مونا قاسميان

روز جهاني تالاب ها يادآور يك افتخار ملي و البته شرمندگي براي دولتمردان ايران
امروز مصادف با دوم فوريه ، سالروز انعقاد نخستين پيمان زيست محيطي جهان است . پيماني كه نام ايران و ايراني را با خود يدك مي كشد اما اكنون سالهاست از شرم ايراني بودن و آنچه كه بر سر تالاب هاي ايران مي آيد سر به زير انداخته است !

۳۸ سال پيش در چنين روزي روساي محيط زيست ۱۸ كشور جهان به دعوت اسكندر فيروز ، رييس وقت سازمان محيط زيست ايران در شهر رامسر گرد هم آمدند تا نخستين كنوانسيون زيست محيطي جهان را براي حفاظت از تالابهاي جهان به امضا برسانند . و اكنون ۳۸ سال است كه بيش از ۱۸۰۰ تالاب در سراسر جهان در زير چتر كنوانسيون رامسر شناسايي و به ثبت رسيده تا تحت حفاظت قرار گيرند .

اما بر اساس گزارشي كه ديروز توسط ايسنا منتشر شده اكنون كشور ايران در تخريب تالاب هاي بين المللي خود كه در فهرست كنوانسيون رامسر نيز به ثبت رسيده گوي سبقت را از ديگران ربوده و ركوردار تالابهاي در معرض خطر جهان است . ۷ تالاب ايران از مجموع ۲۲ تالاب ثبت شده ايراني اكنون در فهرست مونترو يا تالاب هاي در خطر جهان قرار دارد ضمن اينكه دلاور نجفي ، معاون محيط طبيعي سازمان محيط زيست نيز در اعترافي تلخ خواستار اضافه شدن نام درياچه اروميه و تالاب گاوخوني به فهرست تالاب هاي در خطر جهان شده است تا ايران همچنان صدر نشين ويرانگري ها در تالاب ها باشد !

نمي دانم در روز جهاني تالاب ها كه در بيشتر كشورهاي دنيا جشن گرفته مي شود ما ايرانيان بايد جشن بگيريم يا در عزاي تالاب هاي خود بنشينيم ؟!

فقط مي توانم بگويم روز جهاني تالاب ها براي ما ايرانيان ديگر يادآور يك افتخار ملي نيست . روز جهاني تالابها براي آنها كه در اين سه دهه اخير مرتبا در طبل توسعه ناپايدار كوبيدند ، يادآور مسئوليت هاي فراموش شده ايست كه باعث شد امروز از آن همه زيبايي بي همتا در تالاب هاي ايران تنها يك تل خاك باقي بماند .

نمي دانم امروز ، سركار خانم فاطمه واعظ جوادي ، رييس سازمان محيط زيست امسال چه كسي را به عنوان قهرمان تالابهاي ايران معرفي خواهد كرد . اما اين را مي دانم كه بهتر بود جايزه قهرمان تالاب را به وزير راه و يا وزير صنايع و يا وزير نفت مي دادند . بهتر است اين جايزه را به پاس قدرداني از وزير راه و وزراي قبلي راه و ترابري و به پاس تمام خوش خدمتي هاي وزارتخانه راه و ترابري درتمام اين سالهاي گذشته در ويرانگري تالاب هاي منحصر به فرد ايران كه هر يك يا داراي ارزش ذخيره گاه بيوسفري بودند و يا واجد عنوان پارك ملي و پناهگاه حيات وحش، اين جايزه را به وزير راه مي دادند .

امروز هيچ كس نمي تواند مدعي باشد كه براي نجات تالاب هاي ايران از خطر نابودي كاري انجام داده در عوض بسيارند قهرماناني از دولت و مجلس كه براي ويرانگري در تالابها با هم در رقابت اند.
ديده بان محيط زيست ايران، مژگان جمشيدي

كد خبر:3343

تاريخ درج خبر:پنجشنبه 17 بهمن 1387 - 00:37:08

Print نسخه چاپي

پنجشنبه|ا|17|ا|بهمن|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاين]

[مشاهده در: www.khabaronline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 122]