واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست > مجلس - محمد رضا خباز نامگذاری هرسال به نام یکی از مسایل و موضوعات کار بسیار مهم ، پسندیده ، مفید و مناسبی است . بعضی از این نامگذاری ها جنبه یک ساله دارد و بعضی ها ، از جمله همین نامگذاری همت مضاعف و کار مضاعف ، برای چند سال و بلکه برای طول عمر ما می تواند مفید باشد. همت مضاعف یک نرم افزار است و کار مضاعف یک سخت افزار. همت مضاعف با نگرش جدید و با تغییر فکر جدید به وجود می آید و بعد از آن نگرش کاری را باید آغاز و شروع کرد که می شود کار مضاعف. من معتقدم رهبری برای این نامگذاری حداقل دو هدف داشتند.هدف اول این بود که تغییر نگرشی در مرحله اول در دولتمردان و در مرحله بعدی در همه آحاد مردم به وجود بیاید.همت مضاعف یعنی تغییر نگرش برای آماده شدن جامعه برای کار و فعالیت بیشتر .اگر این تعبیر را بپذیریم به نظر بنده در راه همت مضاعف دولت یا کاری انجام نداده است و یا اگر کاری هم انجام داده چشمگیر نیست. چشمگیر به این معنی که کاری نیست که ما از آن کار بتوانیم به عنوان یک اقدام جدید در راستای این نامگذاری اسم ببریم. یا حداقل ما به عنوان نمایندگان مردم بی خبریم. کار مضاعف که ذائقه این تغییر نگرش و تغییر دیدگاه است بعد از تغییر دیدگاه به وجود می آید. یعنی تا دیدگاه ما تغییر پیدا نکند و نگاه ما نسبت به جامعه و نسبت به حتی جهان خلقت تغییر نکند کار مضاعف اتفاق نمی افتد. بنابراین می توان گفت بعد از نامگذاری سال جدید از سوی دولت همت مضاعف و به تبع آن کار مضاعفی را ندیده ایم . این منحصر به دولت هم نیست. مجلس هم کار مضاعفی را انجام نداده است.شعار همت مضاعف و کار مضاعف داده شد ولی در مقام عمل کاری انجام نگرفت. من در این دو دستگاهی که با آن در ارتباطم ( قوه مقننه را که در درونش هستم و قوه مجریه هم که وظیفه نظارتی نمایندگی ایجاب می کند با آن در ارتباط باشم) تغییری را نمی بینم. وقتی می گویند همت مضاعف باید نگاهمان و دیدگاهمان یک نگاه منطقی باشد . دیدگاه منطقی را با کار کارشناسی باید به پیش برد . کار کارشناسی هم یک باور می خواهد . اگر قرار باشد که کسی که رییس جمهور است و یا وزیر است ، بگوید که هرچه که من می گویم باید عملی بشود ؛ زیر مجموعه به آن عمل هم می کنند ولی آن شخص خودش را از یک پتانسیل و توانمندی بسیار بالایی که نیروهای کارشناس هستند بی بهره می کند . الآن در این دولت این اتفاق افتاده و همچنان هم می افتد. همه نیروهایی که سی سال در طول انقلاب کشور را در سمت وزیر و معاون وزیر و استاندار و... اداره می کرده اند کنار گذاشته شده اند. این به این معنی است که دولت فعلی خود را از یک جمعیت عظیم نیروهای باتجربه محروم کرده است. اگر قرار باشد از این نیروها استفاده کنیم باید در نگرشمان تغییر ایجاد کنیم.مسئولیت پیشین که در دولت کفر همکاری نمی کرده اند، در دولتهای هشتگانه قبل از دولت نهم مشغول به وظیفه بوده اند. اگر قرار باشد آن همت مضاعف اتفاق بیافتد باید این تغییر نگرش اتفاق بیافتد.باید برای هرکس که اصول انقلاب را قبول دارد ، ارزشها را پذیرفته، خط قرمزهای نظام را با همه وجود باور دارد و حاصل عمر،وقت،جان و زندگی اش را برای مردم هزینه کرده است فرش قرمز پهن کنیم. باید از این نیروها دعوت کنیم که با دولت همکاری کنند.نه اینکه عده زیادی از نیروها را به بهانه های مختلف کنار بگذاریم. اگر دولت این کار را انجام می داد یک دفعه با یک مجموعه قوی و کارشناس باتجربه روبرو می شد که آنها همه می توانستند در اداره این کشور نقش موثری داشته باشند. در همت مضاعف هم مجلس باید از پتانسیل هایی که در اختیارش هست استفاده کند. قانون اساسی ابزار بسیار بالایی را در اختیار مجلس قرار داده است. مجلسیان باید از این ابزار و توانی که در اختیارشان هست استفاده کنند. مملکت را با مماشات و رودربایستی نمی شود اداره کرد. اول نظر کارشناسی را بگیرند و بعد از مشورت عمل کنند. مجلس هم در ادای این وظیفه می توانست بهتر عمل کند. مجلس در این موضوع مقداری مماشات کرد که این مماشات نه به نفع ملک است و نه به نفع مملکت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 191]