واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست > انرژیهستهای - سید جلال ساداتیان پیش بینی¬ها در خصوص افزایش میزان هماهنگی دول غربی و ایالات متحده آمریکا با دو دولت هسته¬ای قدرتمند عضو شورای امنیت و دارای حق وتو، یعنی روسیه و چین، که به نظر می¬رسید ایران به اتکای وعده¬های آنان سرسختی در برابر خواسته غربی¬ها را پیشه خود ساخته، به نقطه مقابل اتکایی برای غربی¬ها رسیده است. با روی کار آمدن اوباما و وعده¬هایی که او در دوران مبارزات انتخاباتی¬اش مبنی بر مذاکره با ایران مطرح ساخته بود، روند مصوبات شورای امنیت و قطعنامه¬های صادره کند شد و دور جدیدی از خوشبینی و انجام مذاکرات 1+5 با ایران آغاز شد. در این اواخر افشای یک مجموعة فعالیت غنی¬سازی جدید در نزدیکی قم، جو تبلیغاتی و تسلط روحیه بدبینانة علیه ایران را افزایش داد و با آمد و رفت هیأت¬های بازرسی نهایتاً آخرین گزارش آقای البرادعی که همچون گزارشات قبلی دو پهلو بوده و عدمپذیرش پیشنهاد ارسال اورانیوم غنی شده در ایران به یک کشور مورد وثوق مثلاً روسیه یا حتی ترکیه و تحویل اورانیوم با درصد بالاتر وسیله سوخت برای نیروگاه تهران در ازای آن از سوی جمهوری اسلامی ایران، شرایط به سمت یک وحدت¬نظر در آژانس علیه ایران و به تبع آن ارجاع مجدد موضوع به شورای امنیت سازمان و تصویب یک قطعنامه جدید به پیش می¬رود. هرچند رسانه¬های ایران البرادعی را آماج حملات خود قرار داده¬اند که گزارش او عامل شرایط به¬وجود آمده شده است اما از اصل موضوع که سیاست نرم و توأم با صبروحوصله اوباما و همکاران او در پیگیری رویه چماق و هویج با تاکتیک و رویه جدید است غفلت نموده¬اند. مجموعه شرایط مربوط به سیاست اتمی ایران به علاوه حالات مربوط به مسائل حقوق بشر از جمله حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری نهم، فشار مجلسین آمریکا را بر رئیس جمهور این کشور افزون ساخته است تا تحریمها و فشارهایش را علیه حاکمیت ایران افزایش دهد. موضع سرسختانه دولتمردان ایران و اصرار بر غنی¬سازی و حتی تهدید به خروج از NPT هیچیک نتوانسته کمک کار ایران باشد و بلکه زمینه را برای فاصله گرفتن چین و روسیه از ایران و هماهنگی بیشتر با بلوک غرب در این راستا بیشتر فراهم نموده است. نمونه آن خلف وعده روسیه در راه¬اندازی نیروگاه بوشهر است که چند بار این خلف وعده اتفاق افتاده است که آخرین آن قرار بود تا پایان سالجاری میلادی صورت پذیرفته، اما اعلام شده است که اتفاق نخواهد افتاد. ایران نگران آن است که با تحویل دوسوم اورانیوم غنی شده¬اش به خارج، خزانه¬اش را کاملاً خالی کند و در مقابل غرب به لطایف الحیل از تحویل اورانیوم غنی شده با درصد بالاتر و همچنین میله سوخت، خودداری کند. غرب هم، به ویژه آنانیکه نگران اسرائیل¬اند، با تکیه بر سخنان مسئولان بلندپایه ایران و همچنین آزمایش¬های موشکی ایران، نگرانی خود را از افزایش توان هسته¬ای و تهدیداتی که برای امنیت منطقه به ویژه اسرائیل خواهد داشت ابراز نموده و بر آن اصرار می¬ورزد و این دو موضوع به سمت یک سازش و نزدیکی به پیش نرفته است و نرمش هریک از طرفین جنبه حیثیتی و سیاسی قوی یافته است و بخصوص برای ایران دارای تبعات عظیم داخلی و خارجی شده است و این موضعگیری، موقعیت 1+5 و همچنین آژانس را برای پیشبرد اهدافش علیه ایران تقویت نموده است. آیا ایران قادر خواهد بود با یک مانور سریع و تحرک دیپلماتیک جدید از تنگنایی که برایش ایجاد می¬شود خود را رها سازد و یا آنکه همین مسیر را تا تصویب یک قطعنامه جدید و پذیرش تبعات آن یعنی اعمال تحریمهای شدیدتر و حاکم شدن جو امنیتی بر موقعیت ایران در منطقه و جهان به پیش خواهد رفت؟ تحلیلگر مسائل سیاست خارجی ایران
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 229]