واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اندیشه - معصومه جوادی نسب - از گذشتههای دور تاکنون مردم ایرانزمین، عید مبعث را جشن میگیرند. سردر مساجد، اماکن و مغازهها و بعضی از منازل چراغانی میشود. مردم به یکدیگر تبریک گفته و با خوردن شیرینی و شربت بر شادی عید مبعث میافزایند. مجالس وعظ و سخنرانی در وصف رسول اکرم (ص) برپاست.«در شهر اراک ـ شب بیست و هفتم ماه رجب را که مصادف با عید سعید مبعث پیامبر اسلام محمدبنعبدالله صلیالله علیه و آله و سلم است، جشن میگیرند. به همین مناسبت خیابانها، دکانها، بازار و مخصوصاً مساجد این شهر را چراغانی میکنند. چراغهای رنگارنگ، پرچم ایران و پرچم سبز رنگ به این مراسم شکوه خاصی میبخشد. مردم اراک به شب بیستوهفتم ماه رجب، «شب برات» و «شب صلوات» هم میگویند. بسیاری از مردم این شهر روز بعثت رسول اکرم (ص) را روزه میگیرند و معتقدند که هر کس در این روز، روزه بگیرد با ماه مبارک رمضان، سه ماه روزه گرفته است. در شهر اراک مسجدی به یادگار مرحنوم آقا اکبر وجود دارد که در اصطلاح محلی به آن «مسجد آکبر» میگویند. در این مسجد هیئتی است که سابقهای بسیار قدیمی دارد. تمام این هیئتها را از روی اسم مبارک حضرت رسول اکرم (ص)، محمد گذاشتهاند. هیئت محمدی همه ساله چه در شب و روز میلاد مسعود حضرت محمد (ص) و چه در شب و روز بعثت آن حضرت، مسجد را چراغانی میکنند. معمولاً یک یا دو نفر کنار در مسجد میایستند و ضمن گفتن تبریک و خوشآمد به مدعوین یک پاکت شیرینی و نقل به ایشان تعارف مینمایند. در داخل مسجد نیز با چای و شیرینی از مردم پذیرایی میشود. در روستای «جهانآباد افشاریه» از توابع شهر قزوین چنین مرسوم است که «اگر بچهای در روز بیست و هفتم ماه رجب که مصادف با مبعث رسول اکرم (ص) است به دنیا آید، مادر بچه باید همه ساله در این روز نذری بدهد. نذری یا آش است و یا نان گرد شیرین که به آن نان فطیر هم میگویند. آش نذری مخلوطی از بلغور و نخود و پیاز سرخ کرده و نعنا است. نان فطیر هم از آرد گندم و شیره روغن و تخممرغ درست میشود. زنها در روز عید مبعث به خانه صاحب نذر میروند و به او در تهیه آش یا نان کمک میکنند. صاحب نذر بچه را برمیدارد و به اتفاق دیگران به بیرون از روستا در محلی که چشمهای هست اطراف آن همیشه سبز و خرم است میروند. در این محل درختی قرار دارد که اهالی روستای جهانآباد معتقدند که محمد حنفیه با اسبش به آن محل آمده و اسبش را به این درخت بسته و خود از آب چشمه نوشیده است. زنها آش یا نان نذری را کنار درخت میگذارند و دور هم جمع شده نذری را بین خود تقسیم میکنند. در پایان مراسم صاحب نذر ظرفی پر از آب کرده به عنوان تبرک به همراه خود میبرد.» «در جزیره قشم چنین رسم است که در شب بیست و هفتم ماه رجب مردم در بزرگترین مسجد که همان مسجد جامع است جمع میشوند و به مناسبت بعثت حضرت محمد مصطفی (ص) جشن میگیرند. روحانیون در صف اول جماعت مینشینند در مقابل ایشان میز کوچکی قرار میدهند. در روی میز مقداری گشته (مادهای خوشبو) در یک بشقاب کوچک ریخته و کمی آتش در گشتهسوز میریزند. دو گلابپاش و چند شیشه گلاب و یک لیوان پر از آب نیز روی میز میگذارند پس از اتمام نماز عشا یکی از حاضران گلابپاشها را پر از گلاب میکند و چند تکه گشته را در گشتهسوز میگذارد. سپس روی همه مردم گلاب میپاشد و گشتهسوز را نزد افراد میبرد تا از بوی خوش آن استفاده کنند. سپس از مردم با چای و شیرینی پذیرایی میشود. بعد به خواندن دعا مشغول میشوند و معتقدند که در این شب دعا مستجاب میشود. پس از تمام شدن دعا همه از جا برمیخیزند و به یکدیگر تبریک و تهنیت میگویند. ناگفته نماند که کلیه مخارج این مراسم به عهده یک نفراز اهالی محل است و برای شناسایی ایشان لیوان پر از آبی را که روی میز قرار دارد به کسی میدهند که مخارج این مراسم را به عهده گرفته است. اهالی قشم معتقدند که این آب، آب شفا است.» «آققویون» رسمی است که در تمام ترکمن صحرا متداول است. هنگامی که یک مرد ترکمن به سن 63سالگی (سن پیامبر اسلام (ص)) میرسد مراسم ویژه و باشکوهی برپا میکند، اهل محل و فامیل، همسالان و دوستان را دعوت کرده، ولیمهای میدهد. در این مراسم گوسفند سفیدی قربانی میکنند و اشعار مذهبی در مدح حضرت پیغمبر (ص) میخوانند. فلسفه این سنت قدیمی، آن است که مرد ترکمن وقتی همسال حضرت میشود، نوعی حس اتبار و تکریم مییابد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 785]