واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: والدين- سلامتیران: ابراز مخالفت با نوجوانان راه و رسم ويژه اي داردكه عدم شناختش ممكن است نتيجه نامطلوبي در بر داشته باشد. بعضي وقتها والدين آنقدر نسبت به فرزندشان حالت حمايتي و محافظهكارانه به خود ميگيرند كه در جواب هر پرسشي و براي هر تصميمي جواب نه ميدهند: ميتوانم اين وسيله را بخرم؟ نه! ميشود امشب خانه دوستم بمانم؟ نه! ميتوانم يك شب دوستم را دعوت كنم اينجا بماند؟ نه! اما اگر دوست داريد مواظب فرزندتان باشيد، هنر اين نيست كه دائم در جواب خواستههاي او نه بگوييد، بلكه درست اين است كه مخالفتتان را براي موارد بزرگ و مهم نگه داريد، زماني كه واقعا فرزندتان در خطر است يا انجام كاري واقعا غلط است. متن زير گفتههاي يك نوجوان دبيرستاني خطاب به همه والدين است كه در شماره ژوئن گذشته مجله چاپ شده. اين نوجوان كه رفتار والدينش را درست و مخالفتهاي آنها را بهجا ميداند، ابتدا دو چيز را توضيح و سپس چند پيشنهاد به شما ميدهد: (البته اگر نميگوييد نه)! اول اينكه ما نوجوانان هميشه فكر نميكنيم چيز بدي است. ما دوست داريم كه حد و مرز داشته باشيم. اصلا تصور اينكه مجبور باشيم همه تصميمات زندگي را خودمان به تنهايي بگيريم، وحشتناك است. اگر هر از گاهي به ما يك فرمان ايست بدهيد، ناراحت نميشويم. اين كار ممكن است ما را از يك مخمصه واقعي نجات دهد. دوم اينكه ما خوشحال ميشويم وقتي شما نه گفتن و مخالفت كردن را براي موارد مهم نگه ميداريد. بعضي وقتها ما دوست داريم براي اينكه بفهميم شما واقعا به ما اجازه ميدهيد يا نه، از خط ومرزهايي كه شما برايمان كشيدهايد رد شويم. البته منظورم را اشتباه برداشت نكنيد. هيچ ايرادي ندارد كه انعطافپذير باشيد و در مورد چيزهاي كم اهميتتر نظرتان را عوض كنيد. بنابراين اگر كمي پافشاري كرديم، شما هم مخالفتتان را كنار بگذاريد، باور كنيد نظر ما نسبت به شما خوب باقي ميماند. اما در مورد تصميمات مهم هرگز نظرتان را عوض نكنيد. احتمال دارد مخالفت شما، ما را از خطري جدي حفظ كند. در اين جور موارد هيچوقت حتي يك يا هم به كار نبريد. و حالا دو تا پيشنهاد برايتان داريم. اول: براي بله گفتن دنبال فرصت بگرديد معمولا مخالفت با يك وضعيت كار سادهاي است. ما احتياج داريم شما فرصت بله گفتن را فراهم كنيد. ممكن است اين موافقت در مورد چيزي باشد كه پيش از اين هميشه با آن مخالف بودهايد. اما اول از خودتان سه سوال مهم بپرسيد: 1 -آيا اين بار واقعا مهم است كه نه بگويم؟ 2 -اگر موافقت كنم، آيا فرزندم را به خطر خواهم انداخت؟ 3- اگر مخالفت كنم آيا دليل خوبي براي اين مخالفتم خواهم داشت؟ دوم: فكر كنيد و بعد مخالفتتان را توجيه كنيد ميدانم كه والدين مجبور نيستند علت مخالفتشان را توضيح بدهند. اما آيا واقعا اين كار بدي است كه علت مخالفتتان را براي ما روشن كنيد؟ براي اين كار اول فكر كنيد و بعد جواب بدهيد. باور كنيد اگر بگوييد: يا نه از احترام شما كم ميشود و نه ما فكر ميكنيم شما والدين ضعيفي هستيد. حتي با وجود توضيح شما ممكن است ما دليلمان را نفهميم يا با آن موافق نباشيم. حتي ممكن است اين قدر سر قضيه بحث كنيم كه شما تهديدمان كنيد كه اجازه نخواهيد داد ما از خانه بيرون برويم. اما با همه اينها باز هم خوشحاليم از اينكه اول فكر كرديد و بعد جوابمان را داديد. لازم نيست حتما كلمه بدي باشد. برعكس ميتواند واژه بسيار خوبي باشد، نكته مهم اين است كه گفتن را براي مواقع مهم بگذاريد. وقتي واژهاي مدام به كار رود اثرش را از دست ميدهد. تنها چيزي كه از شما ميخواهيم اين است كه از اين واژه، منطقي استفاده كنيد. پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 363]