واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: زلزله 50 ریشتر!!
امروز، رایانه، زندگى همه ی مردم را با 50 ریشتر لرزانده است و پسلرزههاى آن ادامه دارد و با آن، همه ی زوایاى زندگى بشر دگرگون مىشود. این را به خوبى مىتوان از فاصله ی نسلها، اختلاف ذهنى و علمى آنها و نیز آرزوها و شیوههاى زندگى من و تو فهمید. اسم این را من گذاشتهام: «رایانش زندگى!». رایانه یا كامپیوتر خودمان، نماد دوران ماست كه در همه ابعاد از فرهنگ، اقتصاد، سیاست گرفته تا ورزش، كتاب، مجله، لباس، غذا، آب، و ... نفوذ كرده است و همه چیز رابطهاى با IT یا ICT پیدا كردهاند. دیگر به جاى شهر گچى، شهر الكترونیك مىسازند و تو همه كارهایت را با امكانات كامپیوترى و الكترونیك انجام مىدهى: مثلاً پول قبض آب و برق یا تلفن را نیمهشب پرداخت مىكنى؛ در خانه سهام مىخرى؛ بلیط هواپیما، هتل، سینما، و ... رزو مىكنى؛ سفارش غذا مىدهى و هر جا كه هستى سرى به كتابخانه مىزنى؛ پولت را به سرعت نور، جابهجا مىكنى؛ و ... . در این شهر فرنگ، همه جا كامپیوتر هست و مىشود بهراحتى همه جا بود؛ امّا هنوز گرفتار غم، اضطراب، ترس، افسردگى، ظلم و ... هستیم و شادى، امید، آرامش، بهداشت روان، عدالت، و ... دغدغه اصلى ماست!امروزه به لطف امكانات پیشرفته و كامپیوترى، فروشگاههاى بزرگ، فرودگاه عظیم، بزرگراههاى طولانى، بیمارستانهاى مجهّز، بانكهایى با ساختمانهاى شیك و مدرن، و ... مىسازیم؛ امّا آیا توسعه فقط همین هست. فقط باید به فكر مترو، اتوبان، میدان اصلى شهر، برج میلاد، پاساژ طلا، و ... بود یا كمى هم به فكر شادى، شور، شعف و عشق خودمان هم باشیم! باور كنید اگر براى دختران و پسران و حتى پدران و مادرانشان، شادى را توسعه بدهیم، من و تو در سوپرماركت، فرودگاه، مسافرت با ماشین در بزرگراه، دانشگاه، اداره عریض و طویلى كه كار مىكنیم و ... كارمان را حداقل كمى بهتر انجام مىدهیم. این را هم بگویم كه توسعه شادى فقط ساخت مجتمع تفریحى با ورودىها و قیمتهاى آن چنانى، پاركهاى بزرگ با امكانات تفریحى عالى، قهوهخانههاى سنتى یا مدرن، كافىشاپهاى لوكس، برگزارى مسابقات ورزشى پر هزینه و مثل اینها نیست؛ بلكه : اول باید به این نتیجه برسیم كه شادى هم مثل آب، حیاتیه؛ دوم اینكه شادى را در سبد زندگى قرار بدهیم و بابتش گاهى خرج كنیم؛ سوم كه از همه مهتر اینكه توسعههاى سیاسى، فرهنگى و خصوصاً اقتصادى، طورى صورت بگیرد كه مادرها و پدرها، دخترها و پسرها، براى شادى دستهجمعى یا تكى، خانوادگى یا دوستان، فرصت، پول و دل و دماغى داشته باشند؛ چهارم و آخرین نكته، این كه شادى كردن را یاد بگیریم و به دیگران هم یاد بدهیم. منبع : حدیث زندگی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 144]