تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1866166882
روزی معنوی چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: روزى معنوى چیست؟
حضرت امام صادق علیه السلام در ذیل آیه كریمه «فلینظر الانسان الى طعامه» (1) فرمودند: منظور از این طعام «علم» است، یعنى انسان باید نگاه كند كه علم خود را از چه كسى مىگیرد (2) پس طعام «علم» است و علم همان روزى معنوى است، و مطعم و معلم حقیقى، اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام هستند، چنانكه از حضرت امام كاظم علیه السلام رسیده است كه حضرت على علیه السلام را «امیرالمؤمنین» مىگفتند، چون به انسان طعام «میره» مىدهد: «لم سمى امیرالمؤمنین امیر المؤمنین؟ قال علیه السلام: لانه یمیرهم (المؤمنین) العلم». (3)اگر ظاهر «امیر» این است كه به انسان «امر» مىكند، ولى باطن آن طبق بیان امام هفتم علیه السلام این است كه به متفكران، طعام «میره» مىدهد.اگر كسى به درستى به دین عمل كند، هم علوم سمایى (آسمانى) از راه الهامها نصیب او مىشود كه: «العلم نور یقذفه الله فى قلب من یشاء»بیان قرآن كریم است كه انبیا علیهم السلام عموماً و شعیب علیه السلام خصوصاً، «نبوت» را رزق مىدانند: «و رزقنى منه رزقا حسنا» (4) و اولیا «ولایت» را و علما «علم» را رزق مىدانند. لذا رزق، توسعه داشته و اختصاصى به ارزاق طبیعى نظیر نان و میوه و . . . نخواهد داشت. علوم هم دو قسم است:بعضى از دانشها با دسترنج مدرسه و تلاش و كوشش نصیب انسان مىشود، و بعضى از علوم از بالا به انسان افاضه مىشود: «دولت آن است كه بىخون دل آید به كنار». اگر كسى به درستى به دین عمل كند، هم علوم سمایى (آسمانى) از راه الهامها نصیب او مىشود كه: «العلم نور یقذفه الله فى قلب من یشاء» (5)، هم از راه كسب، كه علم ارجل نام دارد، نظیر سیر و سلوك. (6) پىنوشتها: 1) سوره عبس، آیه 24: «پس انسان باید به غذاى خود بنگرد». 2) محمدباقر مجلسى، بحار الانوار، ج2، ص96. 3) همان، ج37، ص293، ح 7. 4) سوره هود، آیه 88. 5) بحار الانوار، ج1، ص 225. 6) عبد الله جوادى آملى، بنیان مرصوص، ص82.منبع:مجله پرسمان، پیش شماره 1، برگرفته از سخنان آیت الله جوادی آملی، به کوشش دکتر حسن قدوسی زاده
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1475]
-
گوناگون
پربازدیدترینها