واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
راسخون : خداوند شما را روزی می دهد: و کاین من دابه لا تحمل رزقها الله یرزقها و ایاکم و هو السمیع العلیم(60/ عنکبوت) گذشته از انسان، در میان جنبندگان و حیوانات و حشرات، انواع کمی هستند که همچون مورچگان و زنبوران، عسل و مواد غذایی خود را از صحرا و بیابان به سوی لانه حمل و ذخیره می کنند. دیگران غالبا هر روز جدید باید به دنبال روزی تازه ای بروند. میلیون ها میلیون از آنها در اطراف ما، در نقاط دور و نزدیک، در اعمال بیابان ها و بر فراز کوه ها و درون دریاها وجود دارند که همه از خوان نعمت بی دریغش روزی می خورند و تو ای انسان که از آنها برای به دست آوردن روزی و ذخیره کردن باهوش تر و تواناتری، چرا چنین از ترس قطع روزی به زندگی آلوده و ننگین چسبیده ای و زیر بار هر ستم و ذلتی می روی؟ تو هم از درون این محدوده زندگی تن و تاریک بیرون آی و بر سر سفره گسترده پروردگارت بنشین و غم روزی مخور. آن روز که جنین ضعفی و ناتوانی در شکم مادر بودی و هیچ کس حتی پدر و مادر مهربانت به تو دسترسی نداشتند، پروردگارت تو را فراموش نکرد و آنچه را نیاز داشتی، در اختیارت گذاشت؛ امروز که موجودی توانا و نیرومندی و خود قادر به رفتن به دنبال روزی خویش هستی. احادیث مربوطه: پیامبر اکرم(ص):غم روزی فردا را مخور؛ زیرا هر فردایی روزی را با خود می آورد. امام باقر(ع): همانا بنده گناه می کند و به سبب آن روزی از او گرفته می شود. پیامبر اکرم(ص): اگر آدمی همچنان که از مرگ می گریزد از روزی می گریخت، باز روزی به او می رسید همچنان که مرگ به او می رسد. تفاوت زبان ها و رنگ ها؛ نعمتی دیگر: و من آیته خلق السموات و الارض و اختلاف السنتکم و الوانکم ان فی ذلک لایت للعلمین(22/روم) بی شک زندگی اجتماعی بشر بدون شناخت افراد و اشخاص ممکن نیست؛ همه مردم اگر یک روز همگی یک شکل و یک قیافه و دارای یک قد و قواره شوند، در همان یک روز، شیرازه زندگی به هم می ریزد؛ نه پدر و فرزند و همسر از بیگانه شناخته می شوند و نه مجرم از بیگناه و نه دوست از دشمن. راستی چه جنجال عجیبی بر پا خواهد شد. به گفته برخی از مفسران، طبق این آیه، شناسایی یک انسان از انسان های دیگر، یا از طریق چشم حاصل می شود یا با گوش. خداوند برای تشخیص چشم، رنگ ها وصورت ها و شکل ها را گوناگون آفریده و برای تشخیص گوش، آوازها و آهنگ صداها را متنوع کرده است؛ به طوری که در تمام جهان نمی توان دو انسان را پیدا کرد که از نظر چهره و آهنگ صدا از تمام جهات یکسان باشند؛ یعنی صورت انسان که عضو کوچکی است و آهنگ صدای انسان که موضوع ساده ای است، به قدرت پروردگار به میلیاردها شکل در آمده و این از آیات عظمت خداست. ربای حلال: و ما آتیتم من ربا لیربوا فی اموال الناس فلا یربوا عند الله و ما آتیتم من زکوه تریدون وجه الله فاولئک هم الضعفون(39/ روم) منظور از ربای حلال همان هدایایی است که بعضی از افراد برای دیگران به خصوص صاحبان مال و ثروت می برند تا پاداشی بیشتر و بهتر از آنها دریافت کنند. بدیهی است در این گونه هدایا، نه استحقاق طرف در نظر گرفته می شود و نه شایستگی ها و اولویت ها؛ بلکه تمام توجه به این است که این هدایا به جایی داده شود که مبلغ بیشتری باز گردد. طبیعی است چنین هدایایی که اخلاصی در آن نیست، از نظر اخلاقی و معنوی بی ارزش است. بنابراین، مراد از ربا در این آیه، هدیه و عطیه است و منظور از جمله "لیربوا فی اموال الناس"گرفتن پاداش بیشتر از مردم است. بی شک گرفتن چنین پاداشی حرام نیست؛ چون شرط و قراردادی در کار نبوده؛ ولی بدون ارزش معنوی و اخلاقی است. فرشته مرگ: قل یتوفکم ملک الموت الذی وکل بکم ثم الی ربکم ترجعون(11/ سجده) از آیات متعدد قرآن استفاده می شود که خداوند امور این جهان را به وسیله گروهی از فرشتگان تدبیر می کند. زیرا سنت الهی بر این که خواست خود را از طریق اسباب پیاده کند. در این میان، گروهی از فرشتگان، مأمور گرفتن جان افراد هستند و در رأس آنها فرشته مرگ قرار دارد. درباره این فرشته روایات متعددی نقل شده است. در حدیثی از پیامبر اکرم(ص) می خوانیم: بیماری ها و دردها همگی قاصدان و فرستادگان مرگ هستند. هنگامی که عمر انسان به سر می رسد، فرشته مرگ می اید. او می گوید: ای بنده خدا، چه اندازه خبر بعد از خبر و فرستاده بعد از فرستاده برای تو فرستادم؟ اما من آخرین خبرم و بعد از من خبری نیست. دعوت پروردگارت را از روی میل یا اکراه اجابت کن، پس هنگامی که جان او را می گیرد و فریاد بستگانش بلند می شود، او صدا می زند: بر چه کسی فریاد می زنید و زاری می کنید؟ به خدا من درباره پایان عمرش به او ستمی نکردم و روزی او را نخوردم؛ بلکه پروردگارش او را دعوت کرد. پس اگر شخصی گریه می کند، باید بر خودش زاری کند و من آنقدر به میان شما باز می گردم تایک نفر از شما را باقی نگذارم. شهیدان و منتظران: من المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا(23/ احزاب) از امام علی(ع) روایت شده است: آیه "من المؤمنین رجال..."درباره ما نازل شده است. آن کسی که انتظار شهادت را می کشد، من هستم ( و قبلا مردانی از ما همچون حمزه سید الشهداء شربت شهادت نوشیدند) و من هرگز در عهد و پیمان خود تغییر و تبدیلی ندادم.) البته این آیه مفهوم وسیعی دارد که تمام مؤمنان راستی را در هر عصر و زمان شامل می شود، چه آنها که در راه خدا شربت شهادت را نوشیدند و چه آنها که بدون هیچ گونه تزلزلی، بر سر عهد و پیمان با خدای خویش ایستاده و آماده جهاد و شهادت بودند. نقل است که هر کدام از یاران امام حسین(ع) در کربلا که می خواستند به میدان بروند، با امام وداع می کردند و می گفتند:سلام بر تو ای پسر رسول خدا(سلام خداحافظی) امام نیز به آنها پاسخ می گفت و می فرمود: سلام بر تو. ما پشت سر تو هستیم. سپس این آیه را تلاوت می فرمود: فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر. همچنین گفته اند که امام حسین(ع) هنگامی که خبر شهادت برخی از شهیدان را می شنید، این آیه را تلاوت می فرمود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 465]