پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1851285210
علیرضا افتخاری: زدند و زدند و زدند...
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > چهرهها - دوستان نزدیک ما، چه اصفهانی و چه تهرانی و چه هر جایی هم، جوجه کبابها را بدون ما خوردند...همه شیشه شکستند، کف پای ما را بخستند، حریفان همه مستند، زدند و زدند و زدند. علیرضا افتخاری، خواننده مطرح موسیقی ایرانی، در پی تماس خبرنگار «تابناک» برای کسب اطلاع از آخرین فعالیت‌های هنری این هنرمند کشورمان، از برخی ناملایماتی که اخیرا برایش به وجود آمد گلایه کرد و شعری از صائب تبریزی خواند و گفت: غمگین نی‌ام که خلق شمارند بد مرا نزدیک می‌کند به خدا دست رد مرا کیفیتم چو باده‌ی انگور شد زیاد چندان که زد به فرق حوادث لگد مرا ترسانده است چشم مرا خار انتقام بازی نمی‌دهد گل روی سبد مرا وی اضافه کرد: یکی از این میلیون‌ها نفر ر ا ندیدیم که حال ما را بپرسد. شاید احتیاط کردند. آنها خودشان را قاطی بازی نکردند؛ کم لطفی هم نکردند؛ اما نور خدا همه جا با ما بود. ما که بت پرست نبودیم، کاری مردانه و مجنونانه کرده بودیم. حتما «قیامتی هم توی کاره ... خدا پرده زکارها بر می‌داره »، ما که نه خواب داریم نه خوراک. در این آشفته بازار کاری از ما بر نمی‌آید فعلا از چشم‌ها نهان شدیم و از ترس و هراس و امید، حتی آن شیر فروش محله، شیر که به ما نفروخت هیچ، به قند و نباتی محل هم گفت که به افتخاری تلخش را بفروش؛ منظورش نبات تلخ بود. البته همراه با سخن تلخ. به هر حال ما مسافر این دو روز خیالاتیم . دوستان نزدیک ما، چه اصفهانی و چه تهرانی و چه هر جایی هم، جوجه کبابها را بدون ما خوردند. نمی‌دانم آنها، آن دهان بازها، باز هم هوس بیزاری ما را دارند؟! همه شیشه شکستند، کف پای ما را بخستند، حریفان همه مستند، زدند و زدند و زدند. عجب راه ناهمواریست.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-