محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان میشوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826062221
بررسی 4 ماه تلاش دولت برای جلای وطن کارمندان تهران نشین
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > شهری - ولت از اردیبهشت ماه امسال اعلام کرده مصمم است برنامه ای را که در اسفند گذشته طراحی کرده بود را اجرا کند و طی آن خروج بیش از 200 هزار کارمند از پایتخت محقق می شود. چیزی که به اعتقاد بسیای از ناظران، ممکن است در مرحله اجرا، به مشکلات زیادی بربخورد.ط امید سلیمی بنی: در ابتدا 138 شرکت بود، بعد تعدادشان به 163 سازمان و نهاد و اداره رسید و اکنون دولت می گوید ادارات مشمول حکم انتقال، موظفند حداقل 40 درصد از کلیه کارمندان خود را تا پایان مردادماه از تهران خارج کنند. با این حال، دولت از اردیبهشت ماه امسال اعلام کرده مصمم است برنامه ای را که در اسفند گذشته طراحی کرده بود را اجرا کند و طی آن خروج بیش از 200 هزار کارمند از پایتخت محقق می شود. چیزی که به اعتقاد بسیای از ناظران، ممکن است در مرحله اجرا، به مشکلات زیادی بربخورد. طرحی با مشوقهای سنگین مصوبه سال 88 هیات وزیرات، حضور بسیاری از کارمندان را از تهران اجباری می داند و با دادن مشوقهای به آنها، سعی می کند حداقل 10 سال از بازگشت آنها به این کلانشهر جلوگیری کند. افزایش حقوق تا میزان دوبرابر، وام مسکن و بسیاری از تسهیلات مالی دیگر، مشوقهایی بود که دولت برای کاهش تراکم پایتخت درنظر گرفته بود، با این حال، زمانی که اعلام شد سایت رسمی انتقال داوطلبانه کارکنان دولت به راه افتاده است، تنها 17 هزار نفر برای تبعید خودخواسته از پایتخت اعلام آمادگی کردند. بنا به اعلام سایت اطلاع رسانی دولت، بانکها نیز موظف شده اند تسهیلات مورد نیاز کارکنان منتقل شده را در اختیار آنها بگذارند. ولی با تمام این احوال، تنها دستگاه هایی که تاکنون از تهران خارج شده اند، اداراتی هستند که نام و نشانی از اثرگذاری آنها بر زندگی روزمره تهران نشینان و یا سایر هموطنانی که برای انجام دادن امور اداری خود به تهران می آیند، دیده نمی شود. همه باید بروند چندی پیش سخنگوی کارگروه انتقال کارکنان و دستگاه های دولتی از تهران، ثبت نام 17 هزار و 494 نفر برای انتقال از تهران را خبر داده بود. به گفته وی 106 شرکت به طور کامل از تهران منتقل شده اند.عبدالعلی تاجی با کسر این عدد از آمار 163 شرکت دیگر، گفته بود که 38 شرکت نیز تا پایان مرداد از تهران خارج خواهند شد و مابقی نیز بر اساس برنامه زمان‌بندی که دستگاه ها ارائه می کنند، منتقل می شوند. ولی آیا این آمار، مبنای درستی دارد و یا تنها مانوری برای تشویق بیشتر مدیران و کارکنان برای هجرت از دارالحکومه است؟ جمشید انصاری، نماینده مردم زنجان و عضو کمیسیون اقتصادی مجلس یکی از منتقدانی است که می گوید چنین چیزی صحت ندارد و درباره اش چیزی نشنیده است. انصاری در گفتگوی خود با "خبر آنلاین" می افزاید: "این برنامه، مبنای کارشناسی ندارد. اصل بخشنامه بر این منطق بنا شده که حجم قابل توجهی از رفت و آمدها از تهران کم شود، ولی عملا باعث می شود رفت و آمد مدیران و کارکنانی که از تهران رفته اند، به پایتخت بیشتر شود. از سوی دیگر، اگر دستگاهی به استانهایی مانند سیستان و بلوچستان یا کرمان منقل شود، کسی که از آذربایجان یا مشهد به این بخش از دولت کار دارد، مجبور است سراسر ایران را بپیماید تا خدمت بگیرد. این می شود که تلفات وقت و هزینه بیشتر خواهد شد." به گفته این وکیل المله، منطق خاصی نیز برای انتقال دستگاه ها به استانها وجود ندارد. فی المثل چرا وزارت نیرو باید به سمنان برود و وزارت منابع طبیعی به خوزستان. هر چند نگاه این نماینده، نسبت به اجرای طرح، چندان خوشبینانه نیست، با این حال، برخی از مدیران قوه مجریه مانند حمید بقایی رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری دلایلی را برای انتقال معاونتهای خود به شهری مانند اصفهان بازگو می کنند. به گفته این مسئول، بسیاری از رشته های صنایع دستی امروز ایران در اصفهان متمرکز شده و بی دلیل نیست که این استان به عنوان مقصد انتقال انتخاب شود، هر چند کارشناسان و کارکنان این سازمان در ترک وطن، چندان با رئیس خود موافق نیستند. تلاش جدید برای رفاه بیشتر تهرانیها یکی دیگر از نمایندگان مجلس، این اقدام دولت را بر خلاف توجیهات درباره کاهش خطرات زلزله بالقوه پایتخت و اجرای مصوبه مجمع تشخیص مصلحت در انتقال پایتخت از تهران، تلاش برای رفاه بیشتر تهرانیها می داند. به گفته داریوش قنبری، نماینده ایلام، در صورتی که رئیس دولت به جای سفرهای استانی ، یک ماه در یکی از شهرهای حوزه انتخابیه وی زندگی می کرد، هیچگاه برای رفاه تهرانیها، دستور اجرای طرحهایی از این دست را صادر نمی کرد. قنبری به "خبر آنلاین" می گوید: "شاید زمانی توسعه شهر تهران، وابسته به ادارات و تشکیلات دولتی آن بود، ولی اکنون این وزارتخانه های کلانشهر تهران نیستند که مردم را تشویق به مهاجرت می کنند، بلکه فرصتهای اشتغال، رفاه نسبی و جاذبه های اقتصادی تهران است که مردم را از شهرهای کوچک وادار به کوچ می کند." به گفته وی مردم ایلام که زمانی زیر بمب و موشک عراق حاضر به ترک وطن خود نبودند،حالا از فشار نبود کمترین امکانات رفاهی مانند برق، آب آشامیدنی و هوای سالم، مجبورند جلای وطن کنند. اکنون دولت چطور می خواهد کارکنان خود را وادارد تا به نقاط دورافتاده بروند؟ قنبری ادامه می دهد: "در شهر ایوان از توابع ایلام، روزانه 8 ساعت آب قطع است. در شهر مهران و گرمای 50 درجه، ساعتها برق قطع می شود و مردم به دلیل گرد و غبار هوا، نمی توانند نفس بکشند. آن وقت چطور می توانیم بگویید بقیه هم به این منطقه بیایند و یا مردم همین جا به زندگی ادامه بدهند؟" وی با انتقاد از طرح انتقال کارکنان از پایتخت می گوید: "کسی که این بحثها را برای کاهش ترافیک تهران و بهتر شدن وضعیت آب و هوای پایتخت مطرح می کند یا متوجه نیست مردم در شهرستانهای کوچک چه می کشند و یا خود را به خواب غفلت زده است. ریشه مهاجرت در تمرکز اداری دستگاه های تهران نیست، بلکه وضعیت نابسامان زندگی در شهرهای دورافتاده و محروم است." این حرف را یکی از مدرسان دانشگاه آزاد تهران نیز می گوید. دکتر سعید اسلامی، پژوهشگر و مدرس جامعه شناسی در گفتگو با "خبر آنلاین" می گوید: "نفس کاری که باعث مهاجرت معکوس از نقاط پرتراکم به مناطق کم تراکم می شود، مورد تایید است، ولی باید پذیرفت مهاجرت فیزیکی یک مسئله روانی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است. اگر هم اکنون به من بگویند به یک شهر دورافتاده مهاجرت کن و میزان قابل توجهی نیز پول بگیر، چون توجیه نیستم برای چه باید زندگی خود را دستخوش این تغییرات عظیم کنم، مطمئنا نمی پذیرم." به گفته این جامعه شناس، در دنیا، مهاجرت معکوس در دهکهای بالای اقتصادی و بازنشستگان دیده می شود. یعنی زمانی که مرفهان و سالخوردگان برای دور ماندن از شلوغی و آلودگی کلانشهرها، زندگی در مناطق خوش آب و هوا را انتخاب می کردند، نه اینکه در زمان کوتاهی، با ابلاغ یک بخشنامه به عده ای از مردم که به حسب وظیفه، مجبور هستند، مهاجرت معکوس محقق شود. وی با اعلام اینکه هر طرحی دارای برنامه آشکار و کارکردهای نهان است با اظهار اینکه "من از کارکردهای نهان این ابلاغیه مطلع نیستم" می گوید: "در اجرای این طرحها، ابتدا باید پیوستگی اجتماعی را مطالعه کرد. یعنی دریافت آیا کسانی که قصد مهاجرت در این حجم را دارند با منطقه میزبان خود دارای پیوستگی فرهنگی، تاریخی و ساختاری هستند و یا مانند لکه ناهمگونی در شهرهای مقصد، از بقیه جامعه متمایز خواهند ماند؟" به گفته این مدرس جامعه شناسی، اگر قصد از اجرای این طرح، جاذبه زدایی از پایتخت باشد، با انتقال کارکنان و یا ادارات به استانهای دیگر، این منظور حاصل نخواهد شد. اسلامی توضیح می دهد: "جاذبه متن و دافعه حاشیه، موضوعی است که در نظامهای متمرکز مطرح است. تمام چیزهایی که در زندگی انسانهای "متن نشین" مانند تهران نشین دخالت دارد نسبت به زندگی حاشیه نشینها دارای جاذبه است و از سوی دیگر عوامل حاشیه دارای دافعه شناخته شده ای است. پس نمی توان انتظار داشت جاذبه های متن را با اجرای یک بخشنامه، کم شده بدانیم و دافعه های حاشیه را از یاد ببریم. مردمی که از شهرستان وارد تهران می شوند خود را با فرصتهای اشتغال فراوان، تفریح آسان و شرایط زندگی راحت روبرو می بینند. با انتقال ادارات به شهرستانها، این جاذبه ها همچنان ادامه دارد. زیرا نیاز بازار تهران به کار و بی کاری در شهرستانها، حاصل وجود ادارات در پایتخت نیست." تمرکز زدایی، رویای تعبیر نشده برخی از کارشناسان، علاوه بر دلایل رسمی اعلام شده از سوی دولت برای اجرای این طرح، اصل تمرکز زدایی اداری را در بخشنامه یاد شده، موثر می دانند. به گفته آنان، کشوری با گستردگی ایران و جمعیت فراوان 74 میلیونی را نمی توان تنها با وزارتخانه ها و اداراتی که در یک جا به نام تهران جمع شده اند، مدیریت کرد. برای همین لازم است نظام تمرکززدایی سیاسی و اداری، به کمک تهران بیاید و سایر استانها دارای اختیاراتی برای تمشیت امور خود باشند. ولی آیا با اجرای کامل این مصوبه، تمرکز زدایی حاصل می شود؟ با وجود تلاش دولت برای جلوگیری از درز اخبار اجرای این طرح، شنیده ها حاکی از این است که در ابتدا قرار بوده تعدادی از وزارتخانه ها از تهران منتقل شوند، پس از بازخوردهای مخالف جامعه، کارگروه ویژه انتقال کارکنان تهرانی که زیر نظر معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور فعالیت می کنند، به این نتیجه می رسد که تنها برخی از معاونتهای وزارتخانه ها را به سایر نقاط منتقل کند. البته پس از مدتی ، ظاهرا نتیجه به اینجا می رسد که کارمندان دولت، بدون انتقال شخصیت خقوقی دستگاه، تنها به انتقال پست خود به شهرستانها رضایت بدهند. این مصوبه که برای انتقال کارکنان داوطلب توسط دولت تهیه شده بود، در ابتدای مردادماه جاری توسط رحیمی، معاون اول احمدی نژاد ابلاغ شد و طی آن کلیه دستگاه ها موظف شدند تا پایان مرداد، همه کارمندان داوطلب را از تهران منتقل کنند. چیزی که به نظر می رسد با آمار اعلام شده درباره اظهار علاقه 17 هزار کارمند برای گریز از تهران، چندان شدنی نباشد. از سوی دیگر، ناظران معتقدند تا زمانی که ساختار تمرکزگرا در نظام اداری، بسیاری از اختیارات اجرایی دولت را در ید قدرت رئیس جمهور و هیات وزیران قرار داده است، بعید به نظر می رسد با انتقال فیزیکی دستگاه ها به سایر شهرها، سیاست عدم تمرکززدایی، اجرایی شود، چون در آن صورت، باز هم یک دستگاه متمرکز در یک استان، برای همه کشور در حوزه کاری خود، تصمیم خواهد گرفت. یعنی بدون تفویض اختیار به استانها، دستگاه های متمرکز در کشور، پراکنده خواهند شد. این را داریوش قنبری، عضو کمیسیون اجتماعی به "خبر آنلاین" می گوید: "تصمیماتی از این دست، نشان می دهد نگاه حاکم بر تصویب کنندگان، کاملا غیر کارشناسی و احساسی است. این سخنان با برخی رفتارها و ادعاهای دولت همخوانی ندارد. آنها فلسفه وجودی پایتخت در نظام متمرکز را نفهمیده اند و می خواهند وزارتخانه ها را در کشور "پخش و پلا" کنند. ساده انگارانه است اگر فکر کنیم به خاطر انتقال چند هزار کارمند به سایر استانها، تمرکز از تهران کم می شود. این طور، علاوه بر اینکه مدیریت کشور دچار تشتت و پراکندگی می شود، برخی نظارتها به دستگاه های دولتی نیز از بین می رود و عملا، دولت هر کار دوست داشت، بدون نظارت مجلس یا سایر دستگاه های قانونی، انجام خواهد داد." همکار وی در کمیسیون اقتصادی مجلس نظر دیگری دارد. جمشید انصاری می گوید: "طرح فعلی، مصوبه ای روی کاغذ است و اجرا شدنی نیست. با این صحبتها تنها برای مردم و نظام دغدغه فکری درست می کنند. هر وقت اجرا شد، آنگاه درباره اش حرف می زنیم. مجلس وقت اضافه ندارد به این کاغذها بپردازد." با این حال به نظر می رسد آنچه به گفته دولت، اجرایی شدن انتقال 106 شرکت از تهران نام گرفته، از "مصوبه کاغذی" فراتر است و می رود نظام اداری ایران را دچار وضعیت جدیدی کند: کارمندانی جلای وطن کرده، پراکندگی در مدیریت متمرکز کشور و دور شدن از نظارت دستگاه های قانونی!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 551]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها