به بهانه انحلال خانه سينما/از مديران كارنابلد تا لجبازي دوسويه

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: به بهانه انحلال خانه سينما/از مديران كارنابلد تا لجبازي دوسويه
از مديران كارنابلد تا لجبازي دوسويه
خانه سينما از جايي ضربه خورد كه بايد مي‌خورد. فاصله گرفتن از فعاليت‌هاي صنفي و گرايش به امور سياسي، نقطه ضعف بزرگ خانه سينما بود كه از همين نقطه هم ضربه خورد. تشكلي كه ادعاي صنفي بودن دارد، چرا بايد به يك ارگان سياسي تبديل شود؟ آن هم ارگاني كه هر كدام از اعضايش ساز مخالف خود را مي‌زنند.

خانه سينما از جايي ضربه خورد كه بايد مي‌خورد. فاصله گرفتن از فعاليت‌هاي صنفي و گرايش به امور سياسي، نقطه ضعف بزرگ خانه سينما بود كه از همين نقطه هم ضربه خورد. تشكلي كه ادعاي صنفي بودن دارد، چرا بايد به يك ارگان سياسي تبديل شود؟ آن هم ارگاني كه هر كدام از اعضايش ساز مخالف خود را مي‌زنند.

آنچه مسلم است، اين است كه از رفتار و برخورد بين معاونت سينمايي و خانه سينما به هيچ وجه نمي‌توان دفاع كرد، زيرا چيزي وجود ندارد تا از آن دفاع كرد. رفتارهاي غير اصولي و برخوردهاي كودكانه سياسي‌، نشان از عناد و لجبازي هر دو گروه دارد كه جايي براي دفاع باقي نمي‌گذارد.

حمايت‌هاي بي‌دليل برخي از افراد و ارگان‌‌ها از طرفين درگير، آتش اين درگيري را بيش از پيش شعله‌ور كرد، زيرا طرفداري آنها از دو طرف، تنها براي رسيدن به اهداف خود بود. اوضاع آن قدر نامناسب شد كه هيچ ريش سفيدي جرات نكرد قدم پيش گذاشته، حداقل آتش اين درگيري را كم كند. براي اينكه مطمئن بودند ريش‌ سفيدشان به آتش كشيده و به آن جسارت خواهد شد. همه مي‌دانند كه آغاز و ادامه اين درگيري‌ها براي اعتلاي سينما نيست، بلكه براي نابودي آن است. هر دو گروه تلاش مضاعف دارند سينماي ايران را به نابودي بكشند كه در اين كار گوي سبقت را از يكديگر ربوده‌اند.

مشكل اصلي از روزي آغاز شد كه پايه سينما بر آب نهاده شد. تعجيل در بنا كردن اين خانه باعث شد تا اين مهم، كارشناسي نشده از قوه به فعل در آيد. آن زمان كه اساسنامه اين تشكل تصويب شد، نقطه ضعف‌هاي زيادي داشت كه ضعيف‌ترين آن، وابستگي به بودجه دولتي بود. سينمايي كه تاروپودش از بودجه دولت بود، حالا تشكلي داشت كه دستش درازتر از هميشه به سمت دولت بود و چشم به مرحمت آن داشت. نشستن مديران كار نابلد بر مسند خانه سينما، تصميم‌گيري‌هاي نادرست و نگاه به منافع شخصي آنان باعث شد، بدنه سينماي ايران دچار آسيب‌هاي شديد شود.

آسيبي كه در حال حاضر آن را به نابودي كامل كشانده است. پس از اين كه برخي از مديران و اعضاي آن جاي خود را ثابت ديدند و منافعي را حاضر، بر آن شدند تا اين خانه را به تملك خود درآورند. از طرفي اختلافات داخلي خانه سينما چون خوره به جانش افتاد و از درون آن را سست كرد.

تفاوت تفكر سياسي بين اعضاي خانه سينما و معاونت سينمايي باعث شد، منافع سينماي ايران فداي درگيري‌هاي سياسي شود. اگر اختلافات تنها صنفي و سينمايي بود، هر چقدر هم كه حاد بود، مي‌شد به طريقي آن را حل كرد، اما آتش اختلافات سياسي، تنها خاكستر به جاي مي‌گذارد كه گذارده است. تغيير اساسنامه خانه سينما، آن هم از طريقي غيرقانوني و كارشناسي نشده، اشتباه مهلكي بود كه سرانجام دامن آن را گرفت.

خانه سينما به جاي تعجيل در اين كار، بايد خود را از وابستگي به بودجه دولتي خلاص مي‌كرد، بعد تصميم به تغيير اساسنامه مي‌گرفت. اينكه خانه سينما، تشكلي مستقل باشد، رودرروي دولت هم قرار بگيرد و با بودجه خود دولت با آن بجنگد، امري عجيب است كه هيچ فرد و گروهي حاضر نيست به آن تن دهد. خانه سينما با چه انگيزه‌اي دست به اين كار زده خدا مي‌داند، اما آنچه مسلم است مبادرت به اين كار، از ذهني فعال، پويا و سالم ترشح پيدا نكرده است.

تغيير اساسنامه و رويه خانه سينما و انحلال آن از طرف وزارت ارشاد، هيچ‌كدام جاي دفاع ندارد. تمام اينها هياهويي براي هيچ است، زيرا ديگر چيزي از سينماي ملي باقي نمانده كه براي به دست آوردن آن با هم بجنگند! حال كه كار به اينجا رسيده، بهتر اين است انديشه‌اي نو جايگزين آن تفكرهاي پوسيده شود. بايد قانوني نوشته و در مجلس به تصويب برسد تا سينما نيز در چارچوب قانوني به فعاليت خود ادامه دهد. در اين صورت وظيفه بخش دولتي كاملاً شفاف خواهد شد. بخش خصوصي هم مي‌تواند در پناه اين قانون براي خود تشكلي كاملاً مستقل و غير وابسته تشكيل دهد و با پول خود به فعاليت بپردازد.

با وجود قانون، هيچ كدام از بخش‌هاي دولتي و غيردولتي نمي‌توانند در كار يكديگر دخالت كنند. بخش خصوصي با سرمايه‌گذاري مي‌تواند به فعاليت سينمايي و صنفي خود ادامه دهد. بخش دولتي نيز مي‌تواند با استفاده از بودجه خاص خود، كارهاي زيربنايي براي سينما انجام داده، از سينماي ايراني- اسلامي حمايت كرده و براي ساخت فيلم‌هاي فرهنگي سرمايه‌گذاري كند. اعلام انحلال خانه سينما از طرف دولت را بايد به فال نيك گرفت كه به نفع همه است،به خصوص خانه سينما. زيرا تكليف سينما با اين عمل معلوم شد. بهتر است از اين به بعد دلسوختگان واقعي سينما در بخش خصوصي، در فكر تشكلي مستقل و غير وابسته و دلسوختگان دولتي هم به فكر بازسازي زير ساخت‌هاي اصلي سينما باشند.

-----------------------------

رضا اورنگ

© 2003 Mehr News Agency .

چهارشنبه|ا|14|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 193]