واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: اینها که می گویم حکایت نیست
آیا می دانید کودکان معلول فرشتگان زمین اند؟ بله موجودی که روی زمین زندگی می کنه و از نسل ما انسانها ی گناهکاره ولی به پاکی فرشتگان آسمانی. یعنی نعمت شاید ناشناخته ای كه خدا به بندگان منتخب خویش عطا كرده است. اینها صحبتهای پدر یكی از كودكان معلول و هموطن ماست. تعبیری زیبا وشایسته این فرزندان. كودكانی كه به مصلحت و حکمت خداوند با ناتوانی متولد شده اند . شما پدر و مادر ها لحظات شیرین فرزندتان را به خاطر دارید. آیا میتوانید احساس پدران و مادران این كودكان را درك كنید به خصوص وقتی تمام پزشكان به نوعی جوابتان كردند آیا تنهائی قابل تحمل است؟ ما انسانهای توانا برای كمك به این كودكان و والدینشان چه كرده ایم آیا قدمهائی هر چند كوچك برداشته ایم؟ البته افرادی دانا و دلسوز سالها زحمت كشیده اند تا اسم توانبخشی كودك معلول را به گوش این عزیزان و والدینشان برسانند... حالا دیگر این كودكان می دانند كه كسانی هم هستند كه به فكر آنان هستند و برای آنان كار می كنند و پدر و مادرشان تنها نیستند؛ این عزیزان چند سالی هست كه مزه شیرین توانبخشی و نتایج مفید آن را چشیده اند حالا دیكر خوب میدانند كه خیلی كارها می شود برایشان انجام داد حالا دیگه به هم خو كرده اند؛ به نظر شما ارزش این كار چقدره با پول قابل جبرانه؛ خوبه به یكی از این مراكز سری بزنید اونوقت می بینید كه كاركنان آنجا عاشقند و به حداقل ، راضی. شما می توانید چهره مادری كه توان مالی لازم را ندارد هنگامی كه مدیر مركز به او می گوید دیگر نمی تواند هم شهریه نگیرد و هم پول سرویس كودكش را پرداخت كند تصور كنید ؟ یعنی كودك كم توان او كه هر روز صبح با شوق و علاقه سوار سرویس می شد و تازه شروع كرده بود تا یكی دو قدم راه بره دیگر نباید به مركز بیاد ...و گوشه خانه باید با خاطراتش تنها بماند؛ به نظر شما گفتن این حرف برای كسی كه برای كوچكترین موفقیتهای كودك ساعتها زحمت كشیده آسان است ؟ در گوشه ای از شهر ما جایی استجایی پر از تنهایی و غصهاینها که می گویم حکایت نیستنه نیست این افسانه و قصهیک عده بچه، دسته های گلجمعی که می شد مثل ما باشنددر کوچه های شهر ما خوشحالدر جمع شاد بچه ها باشندمعلول های شهر ما آنجاچشم انتظار دیگران هستندای کاش می شد درک می کردیمآن بچه ها هم مهربان هستندای کاش می شد درک می کردیمباید کمک هایی به آنها کردآن خانه را با بخشش و با مهرهمچون بهشتی پاک و زیبا کردبا هر کمک یک خنده می رویدروی لب آنها که در آنجاهر روز خود را منتظر هستنددر انتظار جمع آدم هاتا پر شود تنهایی آنهابا رفتن ما از نشاط و شورتا غصه پر گیرد از آن دلهاباشد از آنها غصه دورِ دورشکر سلامت بودن خود رابا هدیه ای تقدیم آنها کنبرخیز روز تازه خود رابا بخشش خود خوب و زیبا کن منبع : سایت مرکز نگهداری و توان بخشی معلولین ذهنی امام جواد(ع)
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 497]