نقد و تحليل فيلم «ترديد» ساخته واروژ كريم مسيحي تراژدي انسان

واضح آرشیو وب فارسی:شبكه خبر دانشجو: نقد و تحليل فيلم «ترديد» ساخته واروژ كريم مسيحي تراژدي انسان
واروژ كريم مسيحي، پس از هجده سال از ساخت اولين فيلمش «پرده اخر» فيلم «ترديد» را كه ورسيوني ايراني از «هملت» شاهكار غيرقابل تكرار ويليام شكسپير است، به عرضه نمايش سپرد.

پدر سياوش روزبهان بر اثر حادثه اي مرده و عمويش مقدرات ثروت خود و برادر را به دست گرفته است.

سياوش عاشق مهتاب دختر عمه اش است، انوري پدر مهتاب مباشر روزبهان است، سرگشتگي سياوش از مرگ پدر تمام نشده كه خبر ازدواج قريب الوقوع عمو با مادرش را مي شنود. سياوش طي ماجراهايي مي فهمد كه پدرش كشته شده و به سراغ دوست قديمي اش كارو مي رود.

واروژ كريم مسيحي، پس از هجده سال از ساخت اولين فيلمش «پرده اخر» فيلم «ترديد» را كه ورسيوني ايراني از «هملت» شاهكار غيرقابل تكرار ويليام شكسپير است، به عرضه نمايش سپرد.

ترديدي نيست كه براي رهيافتي جدي تر از عقبه تراژدي كلاسيك داستان فيلم، بايستي هملت را خواند و با قدري ترديد با ترديد به مقايسه گذاشت. چرا؟

در جهاني بودن هملت شك نداريم. جهاني بودن مي گوييم و بستگي تام و تمام به رهيافت هاي انساني را در اين اثر كه به يك ادبيات جهان مراد مي كنيم، بيش از شخصيت و رسيدن سينمايي تاكنون از هملت در سراسر جهان و تاريخ سينما ساخته شده است و «ترديد» واروژ كريم مسيحي، پس از «به دنيا بگوييد بايستد»، ساخته محمدرضا آهنج، دو بيتي هملت ايراني و شصت و چندمين هملت تاريخ سينمايي جهان است.

آنچه تمام اين بيش از شصت اثر تصويري را به تلافي و پيوندي منحصر به فرد مي كشاند، همان ويژگي هاي جهان شمول هملت است. پرداختي مبهم، با شكوه، تراژديك و تقديرگرا از سرشت و سرنوشت انسان، هملت، داستان ترديد رواني پاك در آلودگي يا بي گناهي سرپناهي عاريتي است كه در قامت يك ناپدري تبديل به سايه ساري ظاهراً قدرتمند و دلسوز مي شود كه به ناگاه در جلوه اي متعارف از وصلتي عاشقانه از هر دو سو، رنگي از شك و نمايي از تكاپو براي رسيدن به حق و حقيقت به خود مي گيرد.

پدر نمرده است او به قتل رسيده است. چرا و چگونه؟ تريلري كه از اين قصه فشرده در هملت ارائه مي شود حديث پردرد و زجر آلود، تباني است، بتاني ميان زر و زور و تزوير، چالشي براي انسانيت، انسان و دگرديسي نهان يك مادر، بي خبري يك فرزند از آنچه بر پدرش رفته و استعارتي به گذشته انسان و تقدير محترم و مكتوم او، هملت در عيني درام و ملودرام، تاريخ است و اتفاقاً وجهي بسيار مهم و قطعه اي بسيار تكراري اما خونين از تاريخ، تاريخ انسان و انسانيت طرفه آنكه مرز ترديد و ابهام و شك و نقطه تلاقي اش با تكاپو براي يافتن حقيقت، عشق است و عشق فاصله هايي كه غرق ابهامند.

عمو عاشق برادر و برادرزاده در كشاكش اين داد و دهش شبه عاشقانه، در ترديد و تردد ميان مرگ و قتل، درام، تعليق، كنش، تراژدي و تقدير، كامل است و آماده پرداخت. اما وجوه مستقر در ادبيات داستاني و پراكنش عيني در امور تصوير در حوزه سينما، پاشنه آشيل فيلم مي شود خاصه آنكه ورسيون، ايراني است و داستان و صحنه و شخصيت ها و بعضي مضامين ايرانيزه شده. هر چند تلاش درخوري براي ارائه يك داستان فراجغرافيايي به انجام رسيده است اما به فرجام؟ نه چندان!

«به اين كه ستارگان از جنس آتش اند شك كن، در حركت خورشيد ترديد كن، حقيقت را دروغ بشمار، ولي هرگز به عشق من شك مكن (هملت، پرده دوم، صحنه دوم)

شك؛ نقطه تلاقي و فرآيندي در ساحت عشق و حق. شك، پل خوبي است و جايگاهي بد. مي توان شك كرد، اما نمي توان در شك ماند.

نمي توان به ساخت و ساختار «ترديد» به لحاظ سينمايي، ايراد چنداني گرفت، فيلم كاملاً حرفه اي و بازي ها خوب و در هم تنيده و جا افتاده است، گرچه آن نگراني از تلفيق ايرانيزه شدن داستان و روايت بكر.

شكسپير در فرمت «هملت» باقي است و باني ايرادهاي در كشش فيلم و رواني روايت.

«ترديد» بهترين فيلم جشنواره فيلم فجر شناخته شد و اين راي چيزي هماورد شكوه ساختاري فيلم است.

«پرده آخر»، ساخته نخست كريم مسيحي، علاوه بر رواني روايت، ساختار منسجم و جدي و قاطع و تصوير پردازي خوب، بي توجه به بعضي بازي هاي تئاتر اغراق شده به لحاظ ماندگاري، قطعاً در سطحي بالاتر از «ترديد» قرار مي گيرد./انتهاي پيام/

يکشنبه|ا|11|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: شبكه خبر دانشجو]

[مشاهده در: www.snn.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 603]