منع استعمال دخانيات ; قانون كاغذي

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: منع استعمال دخانيات ; قانون كاغذي
مجيد زندي
وقتي براي سيگار مي نويسم اولين آرزويم اين است : روزي برسد كه در كشور ما هيچكس سيگار نكشد. اما هنگامي كه در سوپرماركت هاي سطح شهر مي بينم پس از 30 ماه يا 2 5 سال از تصويب قانون جامع كنترل و مبارزه ملي با دخانيات سيگار به افراد زير 18 سال كه هيچ به كودكان و نوجوانان هم فروخته مي شود به اين فكر فرو مي روم كه در كشور ما فقط قانون تصويب مي شود . اجراي آن به هيچ وزارتخانه سازمان و نهادي هم ربطي ندارد!! هم اكنون در كشور ما بالغ بر 10 ميليون ايراني سيگاري هستند و سن استعمال سيگار نيز هر سال كمتر مي شود تا حدي كه افزايش مصرف دخانيات در جمع دانش آموزان و حتي در ميان دختران دانش آموز بسيار نگران كننده شده است .
واقعا تنظيم قراين و شواهد موجود براي بررسي علت اصلي عدم اجراي قانون منع فروش سيگار به كودكان و نوجوانان در كشور بسيار سخت شده است و براساس آمارهاي رسمي اعلام شده نيز سالانه بيش از 70 هزار ايراني به واسطه مصرف سيگار جان خود را از دست مي دهند و 15 درصد مبتلايان به بيماريهاي سرطاني قلب و عروقي و ديابت ريشه در مصرف سيگار دارد ولي هنوز حساسيتي در اين زمينه به صورت حركتي فراگير به چشم نمي خورد چرا
در يكماه اخير اگر دقت كرده باشيم شركت دخانيات براساس مصوبه قانوني مجلس روي نيمي از پاكت هاي سيگار تصويري از ريه هاي ناسالم افراد سيگاري را در كنار ريه هاي سالم به چاپ رسانده است اما اين حركت كورسويي در تاريكي است كه به جهت عدم فرهنگ سازي تاثير چنداني در جامعه نداشته است تا حدي كه سيگاريهاي جامعه به طعنه آن را در كنار خبر به بهره برداري رسيدن كارخانه توليد سيگار با مشاركت شركت هاي خارجي در برخي استانهاي كشور قرار مي دهند و شعار مبارزه با استعمال سيگار را به « دم خروس » تشبيه مي سازند.
واقعا اگر اكنون يكبار ديگر قانون به اصطلاح « جامع كنترل و مبارزه ملي با استعمال دخانيات » در كشور را مرور كنيم به اين نتيجه مي رسيم كه مسئولان و قانون نويسان جامعه ما از بطن جامعه فاصله دارند و يا اينكه نمي خواهند شرايط وخيم را به نظاره بنشينند در حاليكه يكي از اصلي ترين مواد اين قانون همانا عدم عرضه سيگار به افراد زير 18 سال است ضمن آنكه فروش و عرضه محصولات دخاني توسط عاملين مجاز نبايد به نحوي باشد كه نمايانگر تبليغ محصولات دخاني براي عموم شود.
اكنون وقتي صف هاي افراد سيگاري را براي تهيه سيگار مي بينيم به خوبي به ضعف دستگاههاي اجرايي پي مي بريم كه نه تنها همه مغازه ها عاملين مجاز سيگار هستند كه چيدمان آن هم به گونه اي است كه تبليغي اساسي براي سيگار محسوب مي شود.
در ماده 5 اين قانون به صراحت اعلام مي شود كه اعطاي هرگونه كمك اعانه و حمايت براي واردات ممنوع است . اما چون بهاي سيگار در ايران به دليل پايين بودن عوارض و ماليات دريافتي نسبت به بسياري از كشورها پائين تر است همين سودآوري سبب ميل فراوان شركت هاي چندمليتي براي حضور در بازار ايران شده است تا حدي كه در قالب مشاركت و سرمايه گذاري و به نام كارآفريني مجوز تاسيس شركت هاي توسعه سيگار خارجي در ايران هم صادر مي شود!
آري در كشورما قانون منع استعمال دخانيات داريم اما اين قانون ظاهرا در گمنامي در احتضار به سر مي برد و در آستانه مرگ قرار دارد آيا مي توان قانون مصوب منع استعمال و مبارزه با دخانيات را در ايران احياكرد و با كمك آن نسل جوان و 10 ميليون ايراني را نجات داد
دكتر محمدرضا مسجدي دبيركل جمعيت مبارزه با دخانيات ايران در پاسخ به اين سئوال من كه چگونه مي توان قانون را اجرا كرد مي گويد : در دنيا بيشتر از 5 تا 6 كشور نيستند كه قانون جامع منع استعمال دخانيات را در مجلس خود تصويب كرده باشند و در منطقه خاورميانه و آسيا هم تقريبا ايران يا اولين و يا دومين كشوري بوده كه اين قانون مصوب را دارد كه نشان مي دهد كشور ما در اين زمينه بسيار پيشگام است و اگر به روند تصويب يك قانون هم توجه كنيد درخواهيد يافت كه مراحل آن چقدر سخت است كه همه مراحل پيگيري و هماهنگي براي تصويب اين قانون در كشور ما انجام شد.
وي مي افزاد : اين قانون خوشبختانه يكي از بهترين قوانين جامع در زمينه كنترل دخانيات در سطح جهان است اما هنگامي كه ما به سازمان جهاني بهداشت و ساير مجامع بين المللي تصويب اين قانون را اعلام كرديم و طي بازديدي هم كه آنها داشتند به وجود برخي تابلوهاي تبليغات مستقيم يا غيرمستقيم سيگار در كشور ايراد گرفتند كه در آن آدامس مريت هم بود در نهايت چنين نتيجه گرفتند كه ايران در تصويب قوانين خوب عمل مي كند اما در مرحله اجرا ضعيف است !
دبيركل جمعيت مبارزه با دخانيات ايران معتقد است : يكي از مسايل مهم اين است كه هنوز حتي بسياري از مردم نمي دانند چنين قانوني در كشور ما وجود دارد و اگر هم از تصويب اصل قانون منع استعمال دخانيات چيزي شنيده باشند از محتواي آن بي خبر هستند در حاليكه اگر ما بخواهيم فضاي كل كشور را در بخش كنترل مصرف دخانيات جدي ببينيم بايد قانون در بطن جامعه قابل لمس باشد و مردم نشانه هاي آن را ببينند ضمن اين كه در اين قانون براي افراد سيگاري هم مانند عرضه كنندگان دخانيات جريمه درنظر گرفته شده است ولي همه مي دانيم كه در اجراي قانون بسيار مهمتر از تصويب آن در صحن مجلس شوراي اسلامي است .
دكترمسجدي مي گويد : در اين ديدگاه تا اين قانون رسانه اي نشود و از طريق راديو وتلويزيون و روزنامه ها و نشريات اجراي آن از مجريان قانون مطالبه نشود اجراي قانون ممكن نخواهد شد. زيرا تا مردم دقيقا متوجه نشوند كه قانون كنترل دخانيات براي حمايت آنهاست از آن حمايت نخواهند كرد زيرا تضمين بخشي از سلامتي مردم و نسل جوان اين كشور به اجراي چنين قانوني وابسته است .
وي تعداد سيگاريهاي كشور را 10 درصد و حداكثر 15 درصد جمعيت كشور مي داند و مي افزايد : 85 تا 90 درصد مردم سيگاري نيستند ولي در معرض مشكلات ناشي از مصرف سيگار از سوي افراد سيگاري قرار دارند زيرا هم به اطرافيان هم به اقتصاد خانواده و هم به اقتصاد كشور و بخش بهداشت و درمان ملي آسيب هاي فراواني وارد مي سازند . اين 85 درصد از مردم بايد از حق خود دفاع كنند آنها نبايد اجازه دهند افراد سيگاري از سرانه درمان افراد سالم در بيمارستانها به نفع خواسته هاي نفسي خود استفاده ببرند بايد بر ضد چنين افرادي اعلام جرم كنند تا اين هزينه ها و اشغال تخت توسط سيگاريها براي بهبود كيفيت زندگي افراد سالم هزينه شود.
دكترمسجدي هزينه مصرف سيگار در كشور را روزانه 5 ميليارد تومان بدون محاسبه قليان مي داند و مي افزايد : به طور معمول دو برابر اين پول را نيز دولت صرف درمان سيگاري ها يا مقابله با بيماريهاي ناشي از استعمال سيگار مي كند يعني در روز 15 ميليارد تومان در كشور بابت مصرف سيگار نابود مي شود در حاليكه مردم نبايد اجازه دهند بودجه ملي صرف درمان افراد سيگاري شود و در بهترين شرايط همه بايد براي جلوگيري از استعمال دخانيات در كشور بسيج شوند و يقينا اگر اين 85 درصد جمعيت كشور بخواهند مي توانند مانع از استعمال سيگار توسط آن 10 تا حداكثر 15 درصد افراد سيگاري شوند . مردم عادي نبايد اجازه دهند افراد سيگاري در محيطي كه آنها هم هستند سيگار بكشند زيرا بيماري ريوي ناشي از قرار گرفتن در معرض دود سيگار كمتر از استعمال سيگار نيست .
وي درباره نقش و اهميت چاپ تصوير ريه هاي ناسالم روي پاكت سيگار هم مي گويد : براساس يكي از بندهاي قانون كنترل جامع مصرف دخانيات بايد 50 درصد از سطح پاكت سيگار بايد به وسيله تصاوير پيام رسان زيانبخشي دود سيگار باشد كه بايد درباره سرطان ريه مري نقص مادرزادي جنين و... باشد تا همه مردم با ضررهاي مصرف سيگار و يا حتي قرار گرفتن در معرض دود سيگار آشنا باشند كه البته جزو مصوبات معاهدات جهاني كنترل دخانيات هم هست و چون قانون ما هم شده توليدكنندگان سيگار در كشور موظف به رعايت آن هستند.
وي درباره ارزيابي خود از چاپ تصاوير در يك طرف پاكت سيگار مي افزايد : علاوه بر اينكه شركت دخانيات چاپ تصاوير را با تاخير آغاز كرده تصاوير هم تصاوير جذابي نيست در حاليكه در كشورهاي ديگر حتي كشورهايي چون موريتاني سريلانكا برزيل و... تصاوير بسيار تاثيرگذارتر را انتخاب كرده اند اما در كشور ما فقط با توجيه عمل كردن به قانون تصويري را هم چاپ كردند كه به هيچوجه كامل نيست .
دكترمسجدي ادامه مي دهد : البته در شروع كار اين حركت شركت دخانيات را نيز يك موفقيت مي دانيم چرا كه شركت دخانيات قبول كرد كه اين تصاوير در سيگارهاي توليد داخلي و همه سيكارهاي وارداتي چاپ شود و از اين پس بايد به سمت تنوع بخشي روي عكس ها و كيفيت تصاوير حركت كنيم كه بايد انجام شود.
وي مصرف سيگار در كشور را سالانه 60 ميليارد نخ اعلام مي كند و مي افزايد : براساس ارزيابي ساير كشورها هشدارها و تصاوير چاپ شده بر روي پاكت سيگار تا 10 درصد در كاهش مصرف موثر بوده و اگر در كشور ما هم اين 10 درصد براي ترك سيگار يا كاهش ميل به سيگاري شدن اثرگذار شود حركت مثبتي تلقي مي گردد.
دبيركل جمعيت مبارزه با دخانيات ايران درباره مجوزهاي جديد صادر شده از سوي وزارت صنايع و معادن براي حضور شركت هاي خارجي توليدكننده سيگار در ايران هم مي گويد : شركت دخانيات براساس تكليفي كه برعهده اش هست تامين كننده توتون و سيگار مصرفي در كشور است كه بخشي را خودش توليد مي كند و بخشي را هم توليد مشترك دارد و مقداري را هم وارد مي كند كه در كنار همه اين موارد بخشي از سيگار مصرفي در داخل كشور هم از طريق قاچاق وارد مي شود و تمام آنهايي كه مجوز واردات رسمي دارند هم از شركت دخانيات مجوز مي گيرند و در مقابل شركت دخانيات هم موظف است هولوگرام و هم هشدارهاي تصويري را روي پاكت هاي سيگار داشته باشند.

دكترمسجدي ادامه مي دهد : ما يك جمعيت مردمي هستيم كه ظرفيت اجرايي نداريم و تنها مي توانيم توصيه كنيم كه راه حل آن را هم همكاري مستمر رسانه ها مي دانيم كه خواسته هاي ملي را به اطلاع مسئولان برسانند و در كشور ما اكنون هيچ مشكلي همانند دخانيات تهديدكننده سلامت مردم نيست و چنين مبارزه اي در همه دنيا وجود دارد. و در ايران ما هم كه كارهاي علمي بسيار بزرگ انجام مي شود چنين كارهايي سخت نيست . فقط همت مردمي و مسئولان را مي طلبد كه همه در صحنه باشند و پيگير كارها شوند زيرا در كشوري همانند آمريكا قانوني در اين زمينه وجود ندارد و اين كشور حتي پيمان نامه بين المللي را هم امضا نكرده است زيرا چون خودش بزرگترين كشور توليدكننده و قاچاق كننده سيگار در جهان است نمي تواند تعهدات آن را كه پرداخت جريمه است بپذيرد و همه هم مي دانند كه اكنون 90 درصد قاچاق سيگار در دنيا باواسطه يا بي واسطه در اختيار آمريكائيهاست و اين كشور نمي خواهد خود را براي پرداخت جريمه آماده كند.
وي در خصوص ضرورت شكايت ايران از شركت هاي آمريكايي به دليل قاچاق سيگار به كشور ما هم مي گويد : اين كار طبق معاهدات بين المللي ممكن است ولي براي انجام آن ما به سيستم حقوقي بسيار قوي و قدرتمندي نياز داريم كه بتوانيم در برابر حقوقدانان آمريكايي هم مبارزه كنند و ما به سهم خود حاضريم كه به حقوقدانان خبره كشورمان كمك كنيم و پرونده ها را در اختيار آنها قرار دهيم تا آنها با شكايت از شركت هاي آمريكايي غرامت قاچاق سيگار به ايران دريافت كنند.
آقاي محمود ابطحي مديرعامل شركت دخانيات ايران هم درباره وضعيت اجراي قانون جامع منع استعمال دخانيات با ديدي متفاوت در پاسخ به اين سئوال كه چرا هر ساله توليد و مصرف سيگار در كشور اضافه مي شود و شركت دخانيات هم مي خواهد سال آينده 54 درصد به درآمدهاي حاصل از فروش خود بيفزايد مي گويد : من هم مانند شما دلم مي سوزد كه در پايان هر سال با انتشار آمار جديد ببينيم يك درصد به جمعيت سيگاري كشور اضافه شده ولي وقتي كه اين واقعيت را هم مي بينيم كه عده اي به هر قيمتي كه شده سيگارهاي نامرغوب و قاچاق را نيز تهيه و مصرف مي كنند از خود مي پرسم چرا نتوانيم سيگار كم خطرتري را در اختيار اين افراد قرار دهيم هنگامي كه صحبت هاي سناتور آمريكايي را مي خوانيم كه مدعي مي شود سيگار را از اين جهت به ايران صادر مي كنند تا مرگ را به ايران بفرستند و ما مي دانيم سيگارهايي كه به صورت قاچاق به ايران مي آيد با توجه به آن موادي كه به توتون مي زنند در حد بسيار زيادي براي سلامتي مصرف كنندگان آن خطرآفرين است معتقديم راه مبارزه انتخاب ميان بد و بدتر است و مي خواهيم توليد داخلي را طوري ساماندهي كنيم كه هر روز از واردات قانوني سيگار و قاچاق آن كاسته شود.
آقاي ابطحي در ادامه در پاسخ به اعتراض من نسبت به چنين توجيهي كه زمينه ها را براي افزايش مصرف سيگار فراهم مي سازد با اين تحليل منطقي كه اگر ايران از قاچاق سيگار مي ترسد پس خوب است از قاچاق موادمخدر و مشروبات الكلي هم بترسد و نوع خوبش را در ايران توليد كند ! چنين مي گويد : من هم سئوالي از شما دارم به اين مضمون كه با اين همه تلاشي كه حداقل طي 30 سال اخير براي مبارزه با سيگار شده تا چه حد موفق بوديم آيا با برخوردهاي مكانيكي مي توان مانع از گرايش جوانان به سمت سيگار شد
آقاي ابطحي در پاسخ به اين سئوال من كه چرا قاچاق اسلحه و مواد منفجره به ايران ممكن نيست چنين مي افزايد : دلنگراني شما براي من باارزش است اما قاچاق سيگار يك مبارزه نرم افزاري است كه مقابله نرم افزاري هم نياز داريم تا حدي كه ما در اوايل سال جاري ديگر جايي براي سيگار توليد داخلي باقي KT & G با تحقيقاتي كه در سطح كشور انجام داديم متوجه شديم با تبليغات فراوان سيگار نمي ماند. در حاليكه ما براساس آزمايشهايي كه انجام داديم متوجه شديم اين سيگارها به شدت آلوده است و قاچاقچيان به منافع فراواني رسيدند كه يك ريال از آن پول ها نيز به خزانه كشور وارد نمي شود.
وي مي گويد : يك راهش اين بود كه ما كارها را رها كنيم ولي راه ديگر اين بود كه ما اين شركت خارجي را براي توليد سيگار در ايران دعوت كرديم و مدت ها با او مذاكره انجام داديم و گفتيم شما به جاي اينكه سيگار خود را به دست قاچاقچيان بدهيد تا آن را به ايران قاچاق كنند و در كنار آن به نام شما سيگارهاي جعلي را هم وارد سازند بياييد اين بازار را با همديگر مهار كنيم (!) و چنين شد كه ما با مشاركت اين شركت خارجي مجوز توليد سيگار را در داخل كشور صادر كرديم .
وي مي افزايد : ما اولين توليدكننده اي هستيم كه در دنيا با كالاي توليدي خود مبارزه مي كنيم و به طور مرتب در مراكز دانشجويي و دانش آموزي فيلم هايي در زمينه مضرات مصرف سيگار پخش مي كنيم . ما در مغازه هايي كه سيگار مي فروشند بروشورهايي نصب مي كنيم كه درباره آن از معايب سيگار مي نويسيم .
وي در پاسخ به انتقاد من به اين سخن كه همه اين حرف ها توجيهي براي فرار به جلو محسوب مي شود و خود مردم هم آن را باور نمي كنند زيرا بسياري از افراد سيگاري به اين نحوه رفتار مسئولان كشور ما مي خندند كه در ظاهر قانون منع مصرف سيگار را تصويب مي كنند اما به موازات آن مجوزهايي به شركت هاي خارجي مي دهند كه در ايران سيگار توليد كنند. اين حركت هاي متضاد شيرازه حركت هاي اصولي و فرهنگ سازي براي مبارزه واقعي با دخانيات آسيب وارد مي سازد چنين پاسخ مي دهد : اين واقعيت هاي جامعه است شما ممكن است چنين نظر بدهيد كه دولت فردا تصميم بگيرد شركت دخانيات را تعطيل كند. من به عنوان يك مدير دولتي به اين دستور دولت عمل خواهم كرد. ولي با اين كار ما فقط صورت مساله را پاك خواهيم كرد و مشكل سيگار در كشور ما حل نمي شود.
ابطحي چنين ادامه مي دهد : من در سالهاي اوليه انقلاب مجري طرح انسداد مرزها بوده ام سالها در سيستان و بلوچستان تلاش كرديم تا طرح انسداد مرزها را اجرا كنيم و در نهايت به اين نتيجه رسيديم كه با طرح انسداد مرزها فقط نمي توان به صورت سخت افزاري مبارزه كرد شركت دخانيات با تلاش هاي خود براي افزايش توليد سيگار در كشور طي يك برنامه دقيق و حساب شده سال گذشته قاچاق سيگار را از 36 درصد به 8 5 درصد كاهش داده است . من هم اميدوارم روزي برسد كه به من بگويند شما سيگار را فقط براي صادرات توليد كن . ولي من مجري سياست هاي كلان دولت هستم و تا زمانيكه اين واقعيت در جامعه هست كه نمي توان با قاچاق سيگار برخورد كرد بهترين راه افزايش توليد داخل است در حاليكه هم اكنون يك سوم توليد سيگار جهان به صورت قاچاق به كشورها وارد مي شود. خوب است بدانيم بزرگترين كمپاني هاي توليدكننده دخانيات كه در آمريكا مستقر هستند بخش عمده توليدات خودشان را به صورت قاچاق دوباره به خود آمريكا وارد مي كنند و مي فروشند و به سودهاي كلاني مي رسند.
وي مي افزايد : هدف اصلي ما در شركت دخانيات كاهش تقاضا در داخل كشور است . به همين دليل من اجازه نمي دهم سيگار جديدي وارد كشور شود. من با سيگاري مشاركت كردم كه بازار دارد من مطالب شما را قبول دارم و براي فكر شما هم ارزش قايل مي شوم ولي من يك بخش توليدي هستم و به صورت شخصي آرزو دارم روزي برسد كه همه جامعه ما از سيگار فاصله بگيرند ولي از واقعيت ها نيز نمي توان فرار كرد.
وي آموزه هاي ديني را عامل بسيار اثرگذاري در جلوگيري از اعتياد به سيگار عنوان مي كند و مي افزايد : ميانگين جهاني مصرف سيگار هر فرد 8 نخ سيگار است ولي در كشور ما ميزان مصرف از اين ميانگين جهاني بسيار كمتر است زيرا در ميان جمعيت 70 ميليوني كشور ما فقط 59 ميليارد نخ سيگار مصرف مي شود كه مصرف سيگار در ميان خانم ها بسيار پائين است و جوان ها هم تا 6 ـ5 سال قبل كمتر به سراغ سيگار مي رفتند. قبح مصرف سيگار همچنان در ميان بسياري از خانواده ها وجود دارد و من هم اميدوارم با فعاليت هاي فرهنگي روزي برسد كه اعتقادات جوانان به سمتي باشد كه به هيچوجه به طرف استعمال سيگار نروند اگرچه من نيز به توليد سيگار افتخار نمي كنم .

در چنين شرايطي تحليل محتوايي وضعيت موجود و به ويژه اظهارات مديرعامل شركت دخانيات ايران را به خوانندگان عزيز مي سپارم ولي آنچه كه از آن مي توان به ريشه هاي عدم موفقيت قانون منع استعمال دخانيات اشاره كرد اين است كه همه مجريان اين قانون در عمل به تعهدات خود جدي نيستند. از وزارت صنايع و معادن كه مجوز فعاليت كارخانه هاي خارجي توليد سيگار صادر مي كند از وزارت بهداشت كه نسبت به عملكرد وزارتخانه ها در اين زمينه سكوت مي كند از صداوسيما كه همچنان صحنه هاي استعمال سيگار را در تلويزيون به نمايش مي گذارد از وزارت بازرگاني كه مجوز واردات سيگار صادر مي كند و خصوصا از مجلس شوراي اسلامي كه كار خود را پس از تصويب قانون جامع كنترل و مبارزه ملي با دخانيات تمام شده محسوب مي نمايد! و اصراري به نظارت و پيگيري بر عملكرد اجرايي دستگاهها ندارد. در حاليكه نمايندگان مجلس شوراي اسلامي مي توانند با قدرت نظارتي خود با هرگونه كاهلي و سهل انگاري دستگاههاي اجرايي مبارزه كند و متخلفان را در قالب سئوال و استيضاح به صحن مجلس بكشاند.
به هر حال اكنون بالغ بر 2 5 سال از زمان تصويب اين قانون مي گذرد ولي همچنان مشاهده مي شود كه استعمال دخانيات در اماكن عمومي ادامه دارد محصولات دخاني كماكان به افراد زير 18 سال فروخته مي شود و هيچكس نيز تاكنون به دليل استعمال دخانيات در اماكن عمومي جريمه نشد!
هم اكنون اگر كودكان ايراني به سوپرماركت ها بروند مي توانند سيگار خريداري كنند در حاليكه يكي از اصلي ترين مواد اين قانون منع فروش سيگار و مواد دخاني به افراد زير 18 سال است !
مجريان قانون منع استعمال دخانيات در ايران نسبت به انجام تعهدات خود جدي نيستند
سالانه 70 هزار ايراني به واسطه مصرف سيگار جان خود را از دست مي دهند اما پس از 2 5 سال از تصويب قانون جامع مبارزه و منع استعمال دخانيات هنوز هيچ فروشنده غيرمجاز و هيچ مصرف كننده سيگار در اماكن عمومي جريمه نشده است
دكتر محمدرضا مسجدي دبيركل جمعيت مبارزه با دخانيات ايران : انتظار ما بيش از همه از خود مجلس شوراي اسلامي است كه پيگير وضعيت اجراي قانون منع استعمال دخانيات در سطح كشور باشد
روزانه 15 ميليارد تومان در ايران بابت مصرف سيگار نابود مي شود
محمود ابطحي مديرعامل شركت دخانيات ايران : اگر ما در ايران سيگار توليد نكنيم تغييري در آمار تعداد سيگاريها ايجاد نخواهد شد و تا زمانيكه تقاضا هست اين نياز بايد تامين شود در غير اينصورت بازار ايران در اختيار شركت هاي خارجي يا قاچاقچيان سيگار قرار خواهد گرفت

دوشنبه|ا|12|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 590]