تهيه تصاوير سه ‏بعدي از سحابي حلقه

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: تهيه تصاوير سه ‏بعدي از سحابي حلقه
فضا- همشهري آنلاين:
پژوهشگران به كمك تركيب تصاوير به دست آمده از تلسكوپ فضايي هابل قادر به ساخت تصاوير سه‏ بعدي از سحابي‏‌هاي سياره ‏نما، از جمله سحابي حلقه شدند.

كيست كه اين تصوير شگفت ‏انگيز از سحابي حلقه، عضو 57ام از فهرست مسيه را كه توسط تلسكوپ هابل گرفته شده ‏است نشناسد؟ تصوير رنگي اصلي از تركيب سه تصوير سياه‏ و سفيد به دست آمده است كه هر يك به كمك سه فيلتر رنگي مختلف توسط "دوربين سياره‌اي گسترده ميدان 2 هابل" گرفته شده‏ بودند.

فيلتر آبي، تابش‌هاي بسيار داغ هليوم را جدا مي‌كند كه عمدتا نزديك ستاره ‏مركزي قرار گرفته‏‌اند. فيلتر سبز نشان‌دهنده اشعه‏هاي تابيده از اكسيژن يونيده شده است كه دورتر قرار دارند و فيلتر قرمز، نيتروژن يونيده‏ شده را نشان مي‏دهد كه دورتر از گازهاي ديگر واقع شده است. ما مي‌دانستيم كه هر يك از اين مولكول‏ها كجا قرار دارند ولي تا به امروز و پيش از جادوي يوكا متساوينيو قادر نبوديم به صورت سه بعدي آنها را ببينيم.

مانند همه ‏تصاوير "سه بعدي" تهيه شده توسط يوكا متساوينيو، اينجا نيز دو نسخه از شكل‏‌ها نمايش داده شده‏اند. تصوير بالا نسخه‏ موازي است كه ابتدا بايد چشمان خود را آزاد بگذاريد، سپس وقتي در فاصله معيني از صفحه نمايش قرار بگيريد، دو تصوير در هم ادغام شده و يك تصوير سه بعدي را ايجاد مي‌كنند. گفته مي‌شود اگر يك كارت را بين دو تصوير به نحوي قرار دهيد كه لبه تيز آن به سمت شما باشد، اين كار به مشاهده تصوير موازي كمك خواهد كرد.

تصوير دوم كه در زير نشان داده شده است، نسخه متقاطع است. اين تصوير براي افرادي است كه با موفقيت چشمان خود را چپ كنند و در اين حالت قادر خواهند بود تصوير سومي را به صورت سه ‏بعدي در وسط مشاهده نمايند. گذاشتن كارت بين دو تصوير اينجا نيز به كمك بيننده خواهد آمد.

كار يوكا متساوينيو در تجسم تصاوير هابل به نحوي كه بيننده آنها را به صورت سه بعدي ببيند، به كمك تجزيه و تحليل سوژه عكس، فاصله ستارگان آن و طول موج‏هاي مختلف نور مرئي ممكن مي‏شود.

با سحابي حلقه بيشتر آشنا شويم:

سحابي حلقه، M57، در ژانويه سال 1779 توسط «آنتوني داركوير» و كمي بعدتر در همان ماه به طور مستقل توسط "چارلز مسيه" كشف شد. ولي اين داركوير بود كه ابتدا آن را به صورت « يك مشتري بزرگ كه شبيه يك سياره‏ محو شونده است» توصيف كرد. عنوان «سحابي‏هاي سياره‏نما» نيز از همين‌جا نشأت گرفت. اما «ويليام هرشل» كه از تلسكوپ‏هاي قدرتمندتري بهره مي‏گرفت، نخستين كسي بود كه پيشنهاد كرد اين جرم آسماني يك سحابي است كه از تركيب چند ستاره كم ‏نور شكل گرفته است.

تا سال 1800 ميلادي، كونت فردريش فون هان ستاره مركزي M57 را كشف كرده بود و در طي 64 سال بعد، «ويليام هاگينز» به بررسي طيف M57 اشتغال داشت. 22 سال بعد، اخترشناس مجار، جن گودارد كشف كرد كه M57 داراي هسته‏ سحابي‌هاي سياره‏اي است.

منبع: ماهنامه نجوم

سه|ا|شنبه|ا|13|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 138]