گلپـر، پادزهر سموم

واضح آرشیو وب فارسی:حيات نو: گلپـر، پادزهر سموم
گلپر گياهى گلدار، علفى و چندساله از تيره چتريان است. اين گياه، بومى ايران است و در ناحيه‌هاى نمناك كوهستانى ايران و مناطق پيرامونى مى‌رويد. همه گونه‌هاى سرده گلپران معطر هستند و برخى گونه‌ها در آشپزى ايرانى به عنوان ادويه كاربرد دارند. گونه‌هاى ديگرى از گلپر (مثل گونه كانديكانز) در صنعت داروسازى كاربرد دارد.برگ‌هاى آن با چاك‌هاى عميق به شكل پنجه غاز شبيه برگ آنژليكا، به طورى كه اين چاك‌ها برگ را به چند نيمه برگ تقسيم مى‌كند و هر نيمه برگ نوك‌تيز و دندانه دار است. گل‌هاى آن سفيد مجتمع به صورت چتر در انتهاى ساقه‌هاى گل‌دهنده در قسمت بالاى گياه ظاهر مى‌شود. ميوه آن تخم مرغي، كمى ضخيم و معطر به رنگ سبز تيره به طول 5/1 تا سانتى‌متر است.

خواص گلپر

از نفخ معده جلوگيرى مي‏كند. بهترين دارو براى معالجه هيسترى است. تحريك كننده اشتها بوده و دستگاه‌هاضمه را تقويت مي‏كند. در ريشه آن خواص بيشمارى نهفته، اگر از تشنج و ناراحتى‌هاى عصبى رنج مي‏بريد از آن استفاده كنيد.فارسى گلپر «انگدان» است ولى عده‏اى آن را «انجدان» ناميده‏اند. گلپر دو نوع است، يكى خوشبو كه به آن گلپر و كولاپر مي‏گويند. نوع دوم انجدان بد بواست كه به آن گياه انغوزه، گياه انگژد، گياه انگشت گنده، گياه حلتيت منتن و گياه حلتيت سياه مي‏گويند. نوع خوشبوى آن در همه كوهستان‌هاى ايران خصوصا دامنه البرز و قسمت‌هاى شمالى شميران، گچسر، رودبار قصران، جاده شمشك و مغرب ايران به عمل مي‏آيد و نوع بد بوى آن در جنوب شرقى ايران، استان فارس و كوه‏هاى خراساس به طور خودرو به عمل آمده كه از صمغ آن كه انغوزه و انگژد خوانده مي‏شود، جهت صادرات استفاده مي‏كنند، ولى به صمغ نوع خوشبوى گلپر كه مفيدتر است، در حال حاضر توجهى نمي‏شود.

بهترين نوع آن در نقاط كوهستانى ايران به عمل مي‏آيد و انواع ديگر از گلپر در بعضى از كشورهاى آسيايى و آفريقايى ديده مي‏شود و يك نوع سوم به نام انجدان رومى است كه خواص زيادى داشته و در ايران ديده نشده است. ميوه نوع معطر گلپر پس از رسيدن به شكل پولك نازكى در مي‏آيد كه آن را كوبيده، با انار، يا سيب زمينى پخته يا باقلاى پخته مي‏خورند تا از ايجاد نفخ آنها جلوگيرى نمايد.

با ساقه و برگ آن ترشى گلپر درست مي‏كنند. گلپر بادشكن بوده، نفخ و ناراحتى‌هاى دستگاه‌هاضمه را از بين مي‏برد. اين گياه ضدعفونى كننده بوده و پادزهر سموم است. ضد تشنج، ضد كرم و ضد حشرات نيز مي‏باشد.

گلپر را جهت معالجه هيسترى (صرع)، عفونت‌هاى عصبى و عفونت‌هاى دستگاه تنفس تجويز مي‏كنند. خوردن گلپر ذهن را باز و حافظه را زياد و نسيان را كم مي‏كند و ابلهى و حماقت را از بين مي‏برد. براى فلج، لقوه و بى‌حسى اعضا مفيد است. گلپر غذا را نرم مي‏كند و بوى دهان را بر مي‏گرداند، مقوى معده بوده و بلغم را از بين مي‏برد. اشتها را بر مي‏انگيزد و مقوى‌هاضمه مي‏باشد. گلپر از ضرر غذاهاى سنگين و داروهاى سمى مي‏كاهد و براى بيمارانى كه مبتلا به يرقان، استسقا و سكسكه هستند، مفيد مي‏باشد. اين گياه مقوى كليه و از بين برنده بلغم است. براى درد سينه، سرفه و مفاصل مفيد است. ضماد گلپر باموم و روغن جهت سياتيك و امثال آن با روغن زيتون جهت از بين بردن سياهى زير چشم و ماليدن مطبوخ آن با سركه و پوست انار جهت بواسير نافع است. پاشيدن گرد گلپرروى زخم‌هاى خوره‏اى و جذام سودمند مي‏باشد. ترشي‏اى كه با برگ و ساقه نوع خوشبوى اين گياه درست مي‏شود، ضد عفونى كننده معده بوده و براى معالجه كم اشتهايى و از بين بردن اخلاط غليظ معده به كار مي‏رود.

ريشه گلپر قوي‏تر از ساير اعضاى اين گياه بوده، ماليدن آن روى ورم‌ها مفيد است.

سه|ا|شنبه|ا|13|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: حيات نو]

[مشاهده در: www.hayateno.ws]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 196]