واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: ورزش > کشتی - غلامرضا محمدی ؛ سرمربی تیم ملی کشتی آزاد مهری رنجبر:« اگر مردم ناراضی باشند ، به دیده منت می پذیرم اما کسانی مدعی هستند که خودشان کشتی را نابود کردند.» غلامرضا محمدی ، سرمربی تیم ملی کشتی آزاد با ناکامی تیمش در کسب مدال طلای جهان ، روزهای پر انتقادی را سپری می کند. او که در 20 ماه هدایت تیم ملی کشتی همراه با محسن کاوه ، یکبار در دانمارک با تیمش توانست در تمام 5 سال گذشته مدال طلای جهان را برای ایران به ارمغان بیاورد پس از ناکامی در مسکو با انتقادهای علیرضا حیدری ، منصور مهدیزاده و ... مواجه شده است . همه منتقدانی که قبل از کادرفنی تصمیم دارند ، مدیریت محمدرضا یزدانی خرم را به باد انتقاد بگیرند ، اما مربی جوان خرم آبادی تیم ملی بر خود واجب می داند تا پای رئیسش بایستد و اینگونه خود را برابر تعدادی از بزرگان کشتی قرار دهد. اگرچه او اسمی از منتقدان بر زبان نمی آورد و فقط از کسانی می گوید که در بازه زمانی سالهای 2006 تا 2008 مسئولیت تیم های ملی را بر عهده داشته و ناکام بوده اند. حجم انتقادات از تیم ملی کشتی برای ناکامی در مسابقات جهانی روز به روز بیشتر می شود. ببینید اگر بخواهیم بر اساس واقعیت ها حرف بزنی ، باید اعتراف کنم با موجودیتی که کشتی ملی ایران این روزها دارد ما در دو وزن نمایش ناموفقی داشتیم . یعنی باور نداشتم که در اوزان 55 و 84 این نتایج را بگیریم اما این طور هم که سعی می کنند القا شود ، کشتی ما ناامید کننده هم نبوده است. به هر حال ما طلای جهانی نگرفتیم و این برای مردم سخت است. نگرانی های مردم به حق است. آنها از ورزش ملی کشورشان که در این سال ها نتوانسته درخشان باشد ، انتظاری به حق دارند. اگر آنها می گویند چرا طلا نگرفتیم حرف شان را با جان و دل می پذیریم و از آنها عذرخواهی هم می کنیم اما از یاد نبریم ما در بازی های جهانی باکو در پله هفتم دنیا ایستادیم و المپیک هم یازدهم دنیا شدیم . درحالی که در سال 2009 ما توانستیم تیم را روی پله سوم دنیا بایستیم و امسال هم یک پله پایین تر آمدیم و بین 66 کشور جهان ، چهارم هستیم. آیا واقعا این طور که گفته می شود کشتی ما سقوط کرده؟ این سقوط است یا اتفاقاتی که قبل از حضور ما رخ داد؟ به هر حال ما فقط دو مدال گرفتیم که هیچ کدام شان طلا نبودند.شاید خیلی از منتقدان تان این حرف را می زنند. مهدی تقوی ما را قربانی کردند. ما حرف مان را چگونه باید بگوییم؟ وقتی کشتی گیر کوبایی را روس ها خریدند تا مهدی ما حذف شود ، چه حرفی باید بزنم؟ تقوی ما به کوبایی روی یک اتفاق باخت و کشتی گیر کوبایی در بازی با حریف روسش روی تشک فقط راه می رفت تا حریف هر کاری دوست دارد بکند. این یک نمایش زشت و غیر ورزشی بود تا مسابقه کشتی اما دست ما به جایی بند نبود و یک مدال برنز مسلم مان این قدر راحت از دست رفت. در وزن 120 کیلوگرم ، فردین معصومی به حریفی از گرجستان باخت که باید به راحتی او را می برد اما با تاکتیک اشتباهش غافلگیر شد و باید خیلی راحت می رفت به جمع 4 نفر اما این بخت را از دست داد. ما در مسکو همه جور بدشانسی آوردیم. البته در دو وزن هم متاسفانه خوب نبودیم اما باز هم تاکید دارم، کشتی ما سقوط نکرد. اما نسبت به سال قبل موفق نبود؟ سقوط یعنی سال 1999 . زمانی که تیم ملی در بازی های 98 تهران قهرمان جهان شد و سال 99 در ترکیه شدیم تیم چهارم دنیا. ناکامی یعنی المپیک آتن که تیم یازدهم دنیا بودیم. ناکامی یعنی بازی های کوبا که هفتم شدیم . نه تیم ما که در 20 ماه گذشته ، دوبار نایب قهرمان جام جهانی شده ، 2 بار قهرمان آسیا ، یکبار سوم دنیا و حالا هم به چهارمی دنیا رسیده است. می بینید که اگرچه همان طور که مردم حق دارند ، موفق نبودیم و انتظارات را به طور کامل برطرف نکردیم اما آن طور که القا می شود ، نا امید کننده هم نبودیم. ما همه داشته های کشتی مان را غیر از دو نفر به مسکو بردیم و این نتایج را گرفتیم. به نظر می رسد کشتی ما خالی از ستاره شده و تولید کشتی گیر نداریم. خودتان بهتر می دانید که یکی از مهمترین اصول پیشرفت ، بسترسازی است. کشتی گیر باید مرحله به مرحله از کشف استعداد تا رسیدن به قهرمانی جهان پیش بیاید. این کار زمان بر است. فدراسیون دارد برای راه ندازی دوباره این سیکل تلاش می کند اما الان دیگر علاقه به کشتی در بین بچه ها کم شده. اتفاقی که ریشه در اتفاقات فرهنگی جامعه دارد. مسائل اقتصادی و توجه به رشته ورزشی باعث می شود کمتر کسی به دنبال ورزش سختی مثل کشتی بیاید. ما باید فرهنگسازی کنیم تا ورزش ملی مان از بین نرود. کاری که البته من به عنوان مربی تیم ملی نمی توانم انجامش بدهم. مدام می گویم کشتی ما نتوانسته در این سالها ورزشکار در رده جهانی تربیت کند. همین حالا ما جوانان زیادی را تست کردیم و هنوز موفق نبودیم. در 60 و 120 کیلوگرم توانیم در المپیک لندن مراد محمدی و فردین معصومی را داشته باشیم ، اما به نظر نمی رسد برای شان جایگزین مناسبی داشته باشیم. ما در این مدت استعدادهای مختلفی را در این اوزان تست کردیم. در 120 کیلو ، آذرشکیب را به 5 تورنمنت فرستادیم اما هنوز فاصله زیادی با فردین دارد البته دو سه جوان دیگر مثل هادی و احمدی را در اردو داریم که امیدواریم پشتوانه سنگین وزن تیم ملی باشند یا در 60 کیلوگرم در کنار مراد ، اسماعیل پور را داریم که قهرمان آسیا شده. آقاجانی ، سعید احمدی و چند جوان دیگر را هم زیر نظر داریم که بتوانند برای مان این وزن را بیمه کنند. ولی هنوز به آن سقف مورد نظر نرسیده اند . قبل از اعزام تیم ملی به بازی ها شما رضا یزدانی را به دلیل مسائل انضباطی خط زدید. برخورد ما با ایشان انضباطی هم نبود. ما در وزن 96 کیلوگرم یزدانی و عرفان امیری را در اردو داشتیم. رضا یزدانی در اردو آسیب دیدگی داشت ، بعد هم کادرفنی در پایان به این جمع بندی رسید که عرفان برای اعزام به روسیه شرایطی مساعدتر دارد. خوشحالم که این جوان دو باخت داشت ، یکی به کوشتیلیدزه سرشناس ، یکی هم به گاتسالوف و با قرار گرفتن در جایگاه پنجمی نشان داد ما در این وزن صاحب یک کشتی گیر بزرگ خواهیم شد. یکی از انتقادها نسبت به شما این است که مهدی تقوی مدالش را تکرار نکرد . البته امامعلی حبیبی معتقد بود ، وقتی ورزشکاری بعد از قهرمانی با مشکلات مالی دست و پا می زند و رهایش می کنیم انگیزه اش می میرد! این درد دل همه ماست که ایشان به عنوان بزرگتر کشتی بیان کرده اند. به خدا این را جدی می گویم که ما همه توان مان را برای بچه ها گذاشتیم اما یک قهرمان ، هزار جور مشکل دارد. واقعا چرا باید مهدی مدالش را تکرار کند؟ یک قهرمان که یکسال از زندگی اش می زند تا مدالی بگیرد ، در زندگی هم مشکلات زیادی دارد و متولیان ورزش نباید قهرمانی که به این سطح رسیده را برای خودش رها کنند. امثال صادق گودرزی ، علی اکبری ، حمید سوریان ، مهدی تقوی همه سرمایه این روزهای کشتی ما هستند . باید قدرشان را بدانیم. به آنها برسیم و بعد انتظار کسب مدال داشته باشیم. ما برای مهدی وقتی مدال طلا گرفت چه کاری انجام دادیم که بتوند با انگیزه برای تکرار مدالش پیش برود؟ منتقدان تان می گویند تیم ملی شاید در گوانگ ژو هم موفق نباشد. ما دوره قبل مدال های زیادی از کشتی آزاد گرفتیم. 4 سال قبل خود من یکی از اعضای تیم ملی کشتی بودم و در کشتی آزاد آنجا 5 مدال آوردیم. این بار هم اگرچه قولی برای مدال نمی دهم اما دلیلی ندارد مردم را نگران کنیم. ما در 5 وزن شانس مدال طلا داریم و برای رسیدن به آن تمام تلاش مان را می کنیم. در دو وزن حتما تغییرات در ترکیب مان خواهیم داشت. نا امید نیستیم و تمام تلاش مان را می کنیم. فدراسیون دارد زحمت می کشد و نباید اینگونه عده ای بر سر منافع شخصی شان آن را تخریب کنند. غصه ام می گیرد وقتی می بینم بعضی از خانواده کشتی با شکست تیم ملی خوشحال می شوند. درباره انتقادها هم بگذارید دوباره تکرار کنم ما بعد از دوحه دو سال ناکام را سپری کردیم. دو ناکامی که حاصل از تغییرات در کادرفنی تیم ملی بود نه به خاطر ضعف فدراسیون کشتی. همین آقایان آن روز متولی تیم ملی بودند. همین دوستانی که از خانواده کشتی هستند و سالها هدایت تیم ملی را در دست داشتند اما به جای پیش بردنش آن را به سوی نابودی بردند. برایم سخت است که بگویم دوستان از باخت تیم ملی فریاد شادی سر می دهند چون فرصت انتقام گیری بدست می آورند و کشتی ملی را فدای تسویه حساب های شخصی شان می کنند. راستی شما قبل از تیم ملی رفتید تا نماینده مردم خرم آباد در مجلس شوید اما مشکلاتی برای تائید صلاحیت تان ایجاد شد. آن مشکل که البته حل شد و اوایل بحث هایی بود اما مشکل حل شد و صلاحیتم را تائید کردند اما خودم انصراف دادم. با شرایطی که دیدم ، مطمئن شدم بهتر است وارد عرصه رقابت انتخاباتی نشوم. چرا؟ یادم هست دلایل مهمی برای کاندیداتوری شهرتان داشتید . کمک به مردم شهرستان تان که با اینکه مرکز استان است اما محرومیت های زیادی دارد. بله اما خیلی خوشحالم که وارد بازی سیاست نشدم. وقتی یک مدت وارد کورس رقابت انتخاباتی شدم دیدم مرد کارهای سیاسی نیستم و خیلی بهتر است که کشتی گیر بمانم. واقعا از اینکه نرفتم به عرصه سیاست ، خیلی خوشحالم. بالاخره هنوز هم دغدغه مشکلات مردم شهرم را دارم اما اگر مربی کشتی بمانم و بچه ها را تمرین بدهم ، فکر کنم خیلی مفیدتر هستم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 488]