تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805319122
استعفایی که همه را غافلگیر کرد
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > خاورمیانه - ایهود باراک وزیر دفاع رژیم صهیونیستی از ریاست حزب کنار کشید پیش از آنکه هم حزبی ها وی را به حاشیه برانند سارا معصومی ایهود باراک وزیر دفاع رژیم صهیونیستی همه را غافلگیر کرد. استعفایی ناگهانی که سر و صدای بسیاری به پا کرد. مردی که سابقه برتن کردن ردای نخست وزیری این رژیم را هم در چنته دارد، از ریاست حزب کارگر کنار کشید اما همچنان بر کرسی وزارت دفاع دولت ائتلافی بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی تکیه داده است . تنها ایهود باراک نبود که خط مشی خود را از حزب کارگر جدا کرد. سه وزیر هم از کابینه نتانیاهو استعفا دادند تا تمام رسانه های این رژیم از این حرکت با عنوان زمین لرزه ای مهیب یاد کنند. ایهود باراک این جدایی را به اطلاع کنست ( پارلمان رژیم اسرائیل ) رساند و پس از موافقت نمایندگان بود که حزب جدید آقای باراک با عنوان " استقلال " آغاز به کار کرد. این حزب نوپا در حال حاضر چهار نماینده دیگر جداشده از حزب کارگر را هم در لیست اعضای خود دارد: متان ویلنائی، معاون باراک در وزارت جنگ، شالوم سمیحون، وزیر کشاورزی، اوریت نوکید و عینات ولف. ایهود باراک در درخواست مکتوبی که به کمیته کنست نوشت ، تاکید کرد که فراکسیون جدید به زودی به یک حزب مرکزی ، صهیونیستی و دموکراتیک تبدیل خواهد شد. ایهود باراک از چند ماه پیش به نوعی ساز مخالف خود را با حزب کارگر می نوازد و بسیاری از تحلیل گران اینچنین روزهای انشقاق را در این حزب پیش بینی می کردند. باراک در توضیح علت این جدایی ناگهانی، به صراحت ادعا کرد که اسرائیل با مشکلات سیاسی ، امنیتی ،اجتماعی جدی دست و پنجه نرم می کند. بنیامین بن الیعازر، وزیر صنایع و تجارت اسحاق هرتزوگ، وزیر امور اجتماعی و آویشای براورمان، وزیر اقلیت‌ها به علت جدایی باراک از حزب کارگر از دولت نتانیاهو استعفا دادند. تمامی این وزرا علت جدایی خود را از کابینه، بی توجهی نتانیاهو به روند صلح اعلام کرده اند. نتانیاهو پس از مواجهه با سیل استعفاها و کناره گیری ها تاکید کرد که دولتش در آینده همچنان به کار خود ادامه خواهد داد. در حالی که ایهود باراک همچنان عنوان وزیر دفاع را یدک می کشد، منابع خبری از احتمال اعطای پست ریاست حزب کارگر به بن الیعازر خبر می دهند. در شرایطی که چهره های مطرح سیاسی در اسرائیل، این حرکت ایهود باراک را به رعد و برق تشبیه کردند، تزیپی لیونی رهبر حزب کادیما و رقیب بنیامین نتانیاهو رهبر حزب لیکود، از این حرکت استقبال کرد و آن را مقدمه ای برای سقوط دولت دانست. لیونی در اظهاراتی تند تاکید کرد که دولت نتانیاهو، دولتی نامشروع است و آن را به جسم بیماری تشبیه کرد که از داخل خود را می خورد. استعفای ناگهانی ایهود باراک بی شک بر بسیاری از موضع گیری های داخلی و خارجی دولت نتانیاهو تاثیرگذار خواهد بود.فارین پالیسی در نیم نگاهی به پیش بینی تاثیر این استعفا بر معادله های مختلف داخلی و خارجی اسرائیل پرداخته است: چرا حالا آقای باراک؟ سال 2007 میلادی بود که ایهود باراک پس از وقفه ای شش ساله به ساختار سیاسی اسرائیل رجعت کرد. رجعتی که با تکیه زدن بر ریاست حزب کارگر همراه بود. ریاستی که از همان ابتدا با اما و اگر همراه بود. در آخرین انتخابات عمومی در سال 2009 میلادی، حزب کارگر تحت ریاست باراک،بدترین نتیجه تاریخی را از آن خود کرد. رقم کرسی های در اختیار این حزب نه تنها به سیزده کرسی سقوط کرد بلکه این حزب تبدیل به چهارمین حزب بزرگ در کنست شد. کارگر هیچ گاه در طول عمر نیم قرنی اسرائیل به رتبه سومین کرسی هم نرسیده بود. این حزب همواره یا شماره یک کنست بود یا شماره دو. دو سال است که ایهود باراک در ائتلافی دست و پا می زند که نه تنها نتانیاهو تندرو را در خود دارد بلکه در سند معارفه آن نام رهبر حزب تندرو و افراطی بیت نا ،آویگدور لیبرمن هم به چشم می خورد. این ائتلاف هم تنها بدنامی برای ایهود باراک به دنبال داشت و حزب کارگر بیش از پیش منفور شد. سران حزب کارگر از همان نخستین ماه های حضور در این ائتلاف از احتمال عقب نشینی از آن سخن می گفتند. در چند ماه اخیر همزمان با ارائه طرح های تند و افراطی از سوی متحدان کارگر در ائتلاف حاکم و کمرنگ شدن دورنمای صلح با فلسطین، بر موج نارضایتی های بزرگان کارگر از ایهود باراک افزوده شد. همین ترکش ها کافی بود تا شمارش معکوس برای جدایی باراک از کارگر آغاز شود. بسیاری از همراهان باراک در حزب تلاش خود را برای جدایی از ائتلاف حاکم به کار گرفتند. در حقیقت حرکت باراک در جدایی از حزب کارگر را می توان به نوعی حمله بازدارنده تشبیه کرد. این مانور سیاسی فضای بازی را در اختیار ایهود باراک برای بازی کردن با مهره های موجود قرار می دهد. وی پیش از آنکه هم حزبی هایش وی را در منگنه قرار دهند،در نقش شاه آنها را مات کرد. اگر ایهود باراک بیش از این تعلل می کرد، بیرون پریدن از کشتی برای دیگر نمایندگان کنست موافق وی و البته عضو حزب سخت تر می شد. نام فراکسیون جدید " استتقلال " است که در حقیقت این نام اندکی با مرام و مسلک مد نظر باراک همخوانی ندارد. تنها مساله ای که هیچ کس را متعجب نکرد این بود که ایهود باراک باز همان فردی بود که به حزبش خیانت کرد تا حیات سیاسی خود را حفظ کند. ایهود باراک هیچ گاه در حزب کارگر اصالت مورد نیاز را به دست نیاورد . وی زمانی به کارگر پیوست که اسحاق رابین نخست وزیر بود یعنی در سال 1995 میلادی.در بازده زمانی دو ساله وی رهبر حزب شد و دو سال بعد هم ردای نخست وزیری بر تن کرد. تمام سالهای حضور وی در قدرت با اتهام های فساد مالی همراه بود. یک حقیقت در خصوص ایهود باراک این است که حرفه سیاسی وی آینه ای تمام نما از راستگرایی هایی است که اسرائیل در چهل سال گذشته به سمت آن حرکت کرده است. ایهود باراک نماد ناتوانی تولد نوزادی لیبرال از پدر و مادری است که یکی یهودی است و دیگری دموکراسی خواه. کم نیستند کسانی که ادعا می کنند ایهود باراک هم کمتر از نتانیاهو یا لیبرمن تندرو و افراطی نیست. آینده ائتلاف نتانیاهو در ابهاماگر کارگر از ائتلاف حاکم خارج شود، نتانیاهو 66 کرسی را در کنست در اختیار خواهد داشت از مجموع 120 کرسی موجود. نتانیاهو در واکنش به این حرکت ایهود باراک، آن را مقدمه استحکام ائتلافش خواند و البته خانم لیونی آن را آغازی برای از هم فروپاشی همین ائتلاف. هر دو این نگاه ها با دو عینک تحلیلی متفاوت می تواند درست باشد. نتانیاهو با خروج باراک و دوستانش از حزب کارگر در حقیقت دوستانی وفادار پیدا کرده است که حاضرند برای ائتلاف وی به حزب متنبوع خود خیانت کنند. هشت نفر باقی مانده از حزب کارگر هم چندان به کار بی بی نمی آمدند چرا که به هرحال با هر حرکت و طرح ارائه شده ائتلاف حاکم به کنست مخالفت می کردند. بی بی زمانی باید نگران می بود که دوازده فرد عضو حزب کارگر با هم به او و ائتلافش پشت می کردند. نمی گوییم سیزده نفر چرا که بی شک ایهود باراک در صورت عدم همراهی آن چهار نفر هم باز به تیم بی بی کی پیوست. بی بی اکنون مطمئن است که دیگر فرد مخالفی در کنست ردای عضویت در ائتلاف حاکم را بر تن ندارد و روزهای تهدید شدن از سوی حزب کارگر هم به سر رسیده است. علاوه بر این حرکت ایهود باراک احتمال گدایی نتانیاهو از لیونی برای حضور در ائتلافش را هم کاهش داد. از منظری دیگر باید اعتراف کنیم که اپوزیسیون در رژیم اسرائیل ریشه دارتر از قبل شد. ظاهر ماجرا این است که ایهود باراک و همراهانش در دولت نتانیاهو باقی مانده اند اما حقیقت این است که سیاست های جنگ طلبانه نتانیاهو و لیبرمن، کاسه صبر میانه روهای اسرائیلی را لبریز کرده است . علاوه بر این خانم لیونی از این پس می تواند در جنگی رسانه ای و جنجالی تبلیغاتی ادعا کند که دولت در اختیار تندروهای مذهبی است که بیشتر از آنکه به سیاستمدار بمانند به متعصب هایی تندرو شباهت دارند. نتانیاهو در همین دو سال هم از سوی منتقدان به بی کفایتی و خالی گذاشتن فضا برای تندروهایی مانند لیبرمن متهم شده است . چه بر سر مذاکرات صلح می آید؟ با وجود تمام شکست هایی که نتانیاهو در دو سال اخیر نصیب مذاکرات صلح کرده ، باز هم در پاسخ به منتقدانی که وی را به جنگ طلبی متهم می کنند داعیه دار حمایت از روند مذاکرات است . نتانیاهو در تازه ترین موضع گیری خود تاکید کرد که وی خواهان برگزاری مذاکرات است . وی حتی وزرای فاصله گرفته از ائتلاف حاکم را هم به همصدایی با فلسطینی ها در فرار از مذاکرات متهم کرد. حزب کارگر هم در چند ماه اخیر هیچ گونه برنامه ای برای برون برد مذاکرات صلح از کما ارائه نکرده بود. این در حالی است که نتانیاهو در حال حاضر متحمل هیچ گونه فشاری از سوی محافل داخلی و خارجی برای بازگشت به پای میز مذاکرات نیست . واشنگتن هم مدت هاست دست خود را برای دخالت در روند صلح با تحت فشار قرار دادن اسرائیل داغ کرده است .با این همه به نظر می رسد که نتانیاهو در این فضا نیازی به امتیاز دهی احساس نکند و با مخالفت با هرگونه توقف یا تعدیل در شهرک سازی ها ، بیشتر به ارائه طرح های مشوق اقتصادی برای راضی کردن فلسطینی ها روی آورد . ایهود باراک در روزهای بسیار حساس منطقه ای تصمیم به خیانت به حزب گرفت: در روزهایی که میر داگان رئیس سابق موساد از عدم احتمال دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای تا سال 2015 میلادی خبر می دهد، در روزهایی که لبنان لحظه های بی دولتی را تجربه می کند و اختیار کنگره ایالات متحده در دست جمهوری خواهان تندرو است . در این فضا نتانیاهو تنها و تنها به یک امر فکر می کند: گرفتن دست ایهود باراک و پا به پا رفتن با جمهوری خواهان آمریکایی برای در منگنه قرار دادن باراک اوباما .در این فضا باراک اوباما هم تنها یک راه دارد : فاصله گرفتن از تلاش برای برگزاری مذاکرات میان دو طرفی که یکی از آنها تنها به امتیازگیری عادت کرده است . اوباما باید به صراحت به نتانیاهو بفهماند که امریکا تنها زمانی حاضر به میانجی گری است که شما نیز برای برقراری صلح در همجواری خود و در سرزمینی که آن را به اشغال در آورده اید ، تلاش بکنید. فارین پالیسی هفدهم ژانویه 48
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 407]
-
گوناگون
پربازدیدترینها