محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846225783
این مرد در قامت اصلاحات نیست
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آفریقا - بسیاری از منتقدان سیاسی مبارک، البرادعی را سیاستمداری تازهبه دوران رسیده میدانند ایلان برمن همواره میتوان به سیاستمداران کار دوم عجیب و غریبی پیشنهاد کرد. می‌توانید این روزها این پرسش را از محمد البرادعی بپرسید. از رئیس‌سابق آژانس‌بین‌المللی انژری هسته‌ای که می‌خواهد در انتخابات آتی ریاست جمهوری در مصر شرکت کند. مردی که در حال فکر کردن به الحاق به اصلی‌ترین حزب اسلامی در مصر است . البرادعی 67 ساله در ماه دسامبر از ریاست آژانس‌بین‌المللی انرژی هسته ای کنار کشید و البته از همان زمان انگشت در چشمان حسنی مبارک مصری کرده‌بود. برنده جایزه صلح نوبل به دنبال رقابت با خاندان مبارک در مصر است . در حال حاضر همه چیز حتی حضور البرادعی در این انتخابات در قد و قامت یک ایده است اما احتمال این حضور خود به خود نوعی آب‌کاری فلزی جریان اپوزیسیون در داخل مصر است . تا به ثمر نشستن تلاش‌های البرادعی برای کاندیداتوری مسافت سیاسی بسیاری باقی‌ست و با این‌همه امیدهای بسیاری به او دوخته شده‌است . نخستین مانع بر سر راه برنده جایزه صلح نوبل خم شدن تمامی قوانین قضایی و سیاسی به سمت حسنی مبارک است. همه چیز در حال حاضر به نفع خاندان مبارک می‌باشد . حسنی مبارک بیست و نه سال است که بر مسند قدرت نشسته و البته بیمار است . به نظر می‌رسد که او فعلا می‌خواهد قدرت را در اختیار داشته باشد و البته برای روز مبادا هم جمال، پسر خود را نگاه داشته تا به جای پدر بر مسند قدرت در مصر تکیه بزند . هر کسی خارج از خاندان مبارک برای رقابت با او قد علم کند، بی‌شک با مشکلات بسیاری روبه‌رو خواهد شد چرا که قانون اساسی در مصر به نفع خاندان مبارک تغییر کرده‌است . سه سال پیش بود که مبارک با اعمال تغییراتی در قانون اساسی اعلام کرد که تنها افرادی که در حزب حاکم عضویت داشته و یا حداقل 5 سال در حزبی رسمی و مورد قبول دولت فعالیت داشته باشند می‌توانند در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کنند . البرادعی در حال حاضر هیج‌کدام از این ویژه‌گی ها را ندارد. البته آقای البرادعی مشکل اساسی دیگری هم دارد : عدم برخورداری از حوزه انتخاباتی . درست است که البرادعی در داخل با استقبال مردم مصر روبه‌رو شده اما در حقیقت او از اواخر دهه هفتاد غایب بزرگ صحنه سیاسی مصر بوده است . این غیبت باعت شده تا بسیاری او را سیاستمداری تازه به دوران رسیده بدانند. در چنین شرایطی حتی اگر البرادعی بتواند از سد قوانین دست و پا گیر انتخاباتی هم عبور کند ، باز هم به سختی میتوان او را مقامی بیش از یک سخنران ساده دانست. اما همه این‌ها گفته شد تا به این نکنه برسیم که چرا البرادعی بازی خطرناکی را با اتحاد با حزب اخوان المسلیمن مصر اغاز کرده‌است. اواخر فوریه بود که البرادعی در قاهره با روسای احزاب مخالف حسنی مبارک دیدار داشت . دیداری برای تشکیل " ائتلاف ملی برای تغییر " . این ائتلاف قرار بود متشکل از تمامی مخالفان خاندان مبارک باشد و البته نام اخوان المسلیمن نیز به چشم می‌خورد و نماینده این گروه نیز در دیدار با البرادعی حضور داشت . پس از این دیدار حمایت‌های اخوان المسلمین از البرادعی آغاز شد . در غرب همگان اخوان المسلمین را نماینده اسلام رادیکال میدانند. برای البرادعی شاید این استقبال بسیار هم شیرین و قابل توجه باشد . در حال حاضر اخوان المسلمین تنها کنترل یک پنجم از کرسی‌های پارلمان را در اختیار دارد و البته حزب به رسمیت شناخته شده از جانب دولت و خاندان مبارک هم نیست . بی‌شک حضور در دنیای سیاست الزاما به معنای میانه‌روی نیست. مانیفست سیاسی اخوان المسلمین که همگان از مدت‌ها پیش انتظار انتظار آن را داشتند در اکتبر 2007 منتشر شد و البته تماما تعریفی بسیار تند از اسلام بود . تعریفی که بر اساس آن زنان به حاشیه رانده می‌شوند و البته قرار است بر اساس آن همه قوانین از ریز تا درشت بر اساس تندترین برداشت‌ها از اسلام مورد بازبینی قرار بگیرد. یک سال پس از انتشار این مانیفست بود که انتخابات درون حزبی باز هم تندروترین چهره‌ها را روی کار آورد . اخیرا هم بخش محافظه‌کار حزب در حرکتی قابل توجه شاخه اصلاح‌طلب آن را مورد تصفیه قرار داده است . در چنین شرایطی اگر اخوان المسلمین در ساختار ائتلافی قرار بگیرد که به لیبرالیسم سیاسی اعتقاد دارد ، بی‌شک به واسطه دلایل ایدئولوژیک نیست . در عوض احتمال دارد که اخوان المسلیمن به دنبال یک ضرورت با البرادعی دست دوستی دهد . در چند هفته اخیر ، مبارک بر حجم فشارها بر اخوان المسلیمن افزوده و البته بسیاری از اعضای این گروه هم بازداشت شده‌اند .در نتیجه این گروه برای بقای سیاسی خود دست و پا می‌زند. ائتلاف پیشنهادی البرادعی در حقیقت راهی برای بقای اخوان المسلیمن است البته به گونه‌ای که این تنها اخوان الملسمین نباشد که به چشم مبارک می‌آید . در چنین شرایطی البرادعی در قامت سیاستمداری که تازه وارد مسائل داخلی وطنش شده با انتخاب سختی روبه‌رو است . تعهد البرادعی به مردم گرایی و حکمرانی بهتر ،باید آنچه را که در این سی سال در مصر عملی نشده به اجرا در آورد: روح بخشیدن به سیاست زده‌گی در مصر و البته یافتن جایگزینی مناسب برای حسنی مبارک.اما اگر این تزار هسته‌ای برای مقابله با مبارک به اخوان المسلیمن تکیه کند بی‌شک تنها یک نقش را به خوبی بازی خواهد کرد: ناجی اخوان المسلمین و دیگر هیچ.منبع: فارین پالیسی / ترجمه : سارا معصومی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 311]
-
گوناگون
پربازدیدترینها