دوبي؛ مهماني تمام شد

واضح آرشیو وب فارسی:بازتاب آنلاین: دوبي؛ مهماني تمام شد
باربارا تاچمن در اثر خوب و موثق خود درمورد جنگ جهاني اول، صحنه هاي مربوط به روزگار پيش از جنگ را همراه با شكوه و جلال و جبروت به تصوير مي كشد، صحنه هائي نظير مراسم تشييع جنازه پادشاه انگلستان، ادوارد هفتم. او اينگونه مي نويسد كه، "نه فرمانروا از سراسر دنيا در اين مراسم شركت كرده بودند و شكوه و جلال حاكم بر مراسم نفس حاكي از تحسين و شگفتي حضار را در سينه شان حبس كرده بود. اما هنگاميكه مراسم بپايان رسيد، يكي از اشراف انگلستان درحاليكه درفكر فرو رفته بود گفت، تمامي گوي‏هاي راهنمائي كه كانال زندگي ما را شناسائي و مشخص مي‏كردند از بين رفته اند."
اشاره: اين مطلب در نيوزويك 15 دسامبر منتشر خواهد شد.

باربارا تاچمن در اثر خوب و موثق خود درمورد جنگ جهاني اول، صحنه هاي مربوط به روزگار پيش از جنگ را همراه با شكوه و جلال و جبروت به تصوير مي كشد، صحنه هائي نظير مراسم تشييع جنازه پادشاه انگلستان، ادوارد هفتم. او اينگونه مي نويسد كه، "نه فرمانروا از سراسر دنيا در اين مراسم شركت كرده بودند و شكوه و جلال حاكم بر مراسم نفس حاكي از تحسين و شگفتي حضار را در سينه شان حبس كرده بود. اما هنگاميكه مراسم بپايان رسيد، يكي از اشراف انگلستان درحاليكه درفكر فرو رفته بود گفت، تمامي گوي‏هاي راهنمائي كه كانال زندگي ما را شناسائي و مشخص مي‏كردند از بين رفته اند."

ماه گذشته در دوبي نوع بسيار متفاوتي از جلال و جبروت به‌نمايش گذاشته شد، اما اگر تاچمن در آنجا حضور داشت اقدام به نوشتن مطلبي دراينمورد مي كرد. اين جشن پيروزي، دنيا را بمانند يك واقعه بزرگ تكان داد. اين نمايش پرزرق و برق و باشكوه با هزينه 20 ميليون دلاري و با حضور ستارگاني نظير چارليز ترون، ليندسي لوها، ميكائيل جوردن و روبرت دنيرو سروصداي زيادي بپا كرد. نمايش آتش بازي آنقدر عظيم و فوق العاده بود كه حتي از درون فضاي كهكشان نيز قابل رويت و تحسين بود. اين جشن بمناسبت افتتاح مجتمع تفريحي آتلانتيس برگزار شده بود كه با هزينه اي درحدود 1.5 ميليارد دلار به اتمام رسيد و معماري آن طرحي از درخت نخل دارد كه به شكل يك مجمع الجزاير مصنوعي درآمده است. بگفته برگزاركنندگان جشن، هدف از برگزاري چنين مراسمي اين بوده است كه بدنيا نشان بدهند دوبي سرزميني است كه توانسته است به روياها و آرزوها جامه واقعيت بپوشاند و محلي براي گذرانيدن اوقاتي خوش باشد. ولي حال و هواي بسياري از ميهمانان حاضر در اين جشن به حال و هواي افرادي شباهت داشت كه در مراسم تشييع جنازه شركت كرده باشند. همزمان با انفجار حاصل از آتش بازي، اقتصاد جهاني نيز از درون درحال انفجار بود. بسياري از دارائيهاي دوبي بدليل برهم خوردن توازن مابين ثروت و ميزان سرمايه گذاري درحال فروريختن بود و هيچكس نميدانست كه بكجا بايد پناه ببرد. بنظر مي رسيد كه گوي راهنماي قديمي از بين رفته باشد.

يكي از مديران ارشد اجرائي كه مديريت بزرگترين بنگاه توسعه املاك را برعهده دارد ضمن خيره شدن به ليوان نوشيدني خود بيان داشت كه، "ساخت چنين مجتمعي يك تراژدي است. بسياري از مردم بابت چنين پروژه اي صدمه خواهند ديد. بسياري از روياها درهم فرو خواهد ريخت". افراد مورد خطاب او در اين جملات نه تنها ثروتمندان قديمي و بلكه اشخاصي بودند كه به خريد و فروش زمين مشغول هستند. كارگراني كه براي ساخت اين مجتمع وارد دوبي شده بودند، حالا ديگر به كشور خود بازگردانده شده و شغل خود را از دست داده اند. بناي آسمانخراشها در زير آفتاب سوزان و ناتمام بحال خود رها شده است". او با اشاره بسمت خليج فارس پرسيد،"آيا آن همه كشتي كه در افق صف كشيده اند را ديده ايد؟ همه آنها پر از محموله هاي بتن و فولادي هستند كه ديگر كسي خواهان آن نيست."

اگرچه مقايسه وضعيت دوبي با وضعيت اقتصاد جهاني مبالغه آميز بنظر مي رسد، اما تصور وجود يكي بدون وجود ديگري مشكل است. دوبي بيش ازهر كشور ديگري از امارات متحده عربي در ايجاد تجارت جهاني نقش داشته است. اين كشور با يك قدرت آهن ربائي خاص، پولهاي انباشته شده‏اي را بسوي خود جذب مي كند كه بدنبال سرمايه گذاري با بالاترين ميزان سود در كمترين زمان هستند، كه با از بين رفتن اين دو عامل، پول جذب شده نيز ناپديد مي شود. مقدار عمده اي از اين نقدينگي توسط قدرت نفتي كشورهاي عرب نزديك به منقطه تامين مي شود كه در اين ميان كشور ابوظبي 90 درصد مواد خام امارات متحده عربي را بخود اختصاص داده است. اما ميلياردها دلار از اين نقدينگي از سوي كشورهائي نظير ايران، هندوستان، چين، روسيه، اروپا و ايالات متحده و در واقع از هر گوشه و كنار دنيا بسوي اين منطقه سرازير شده است .

معاملات املاك حداقل طي دهه گذشته به يك سرگرمي ملي تبديل شده است. فقط در سه ماهه اول سال جاري، قيمت خانه و آپارتمان كه بسياري از آنها حتي ساخته نشده اند، تا 43 درصد افزايش يافت. پول حاصل از رهن به آساني بدست مي‏آمد و زمين‏بازها همگي ظرف چند هفته و يا گاهي اوقات ظرف چند روز و قبل از آنكه موعد پرداخت اولين قسط ماهيانه فرا برسد، سود كلاني را به جيب مي زدند. همه مي خواستند وارد اين بازي بشوند. رئيس يكي از شركتهاي حمل و نقل در منطقه با گله مندي مي گفت،" كارفرمايان ديگر بر روي كار خود تمركز ندارند. آنها فقط در پي خريد املاك با 10 درصد زير قيمت هستند." دوبي در ماه ژوئن داراي 42 ميليون متر مربع فضاي اداري زير ساخت بود كه اين رقم بالاترين رقم در بين شهرهاي دنيا را تشكيل مي دهد و حتي از شانگهاي هم بيشتر است. زميني كه 20 سال پيش بيابان و صحرا بود، امروز تبديل به دره اي شده است كه ديواره هاي آنرا آسمانخراشها تشكيل مي دهند. اين پيشرفت آنچنان سرعت ديوانه واري داشته است كه كافه هارد راك كه در سال 1997 در ميان زمينهاي خالي از سكنه بنا شده بود، اكنون توسط آسمانخراشها محاصره شده و گوئي مي خواهد با از هم دريدن آنها راهي براي خروج پيدا كند.

موج ترس و بي اعتمادي آنچنان افزايش يافته است كه حتي بازار طلاي مشهور دوبي كه مدتهاي مديد و قبل از ابداع پديده اي بنام "جهاني سازي اقتصاد" يك مركز تجاري بود، حالا دچار موجي از آشفتگي و نابساماني شده است. فيروز بازرگان مالك يكي از اين مغازه ها ميگويد، "نه تنها قيمت طلا سقوط كرده است، بلكه همه چيز به حالتي از بلاتكليفي و سرگشتگي رسيده و بهر سو كشيده شده است." ماه گذشته سطح آب لنگرگاه دوبي بناگهان پوشيده از فضولات شد تا شايد تائيدي باشد بر وضعيت حزن انگيزي كه بوجود آمده است. ظاهرا بسياري از ساختمانهاي درون شهر تنها از طريق كاميونها ميتوانند آبهاي فاضلاب را به خارج از شهر و محلي براي تصفيه هدايت كنند. اما رانندگان كم طاقت در بين راه و در مسير طولاني كه در پيش داشتند شروع به پمپ مواد بدرون آبراهه هاي مخصوص وقوع طوفان كرده بودند كه اين آبراهه ها نيز وارد دريا مي شوند.

مطمئنا بسياري از ساكنين دوبي خواستار آن هستند كه نفسي از سر آسودگي بكشند و علائم زيادي هست كه نشان ميدهد شهر نياز به آن دارد كه عقب افتادگي خود را جبران كند. درست پنجاه سال پيش بود كه اين سرزمين، كوچگاه دور افتاده و خاك آلودي براي چندهزار نفر از مردم بود كه در گوشه فراموش شده اي از اين شبه جزيره عربي زندگي مي كردند. چهل سال پيش، يكي از بزرگترين تجارتهاي انجام شده در اين منطقه قاچاق طلا به هندوستان بود. پس از عقب نشيني نيروهاي بريتانيا در اوايل دهه 1970 از ايالتهاي عمان، امارات متحده عربي تبديل به هفتمين شيخ نشين منطقه شد. ابوظبي داراي بيشترين سهم از ثروت منطقه بود، چراكه بيشترين مقدار نفت را دراختيار داشت. اما در اين ميان دوبي از قدرت كارآفريني بيشتري برخوردار بود.

درعين حال، امارات عربي از يك طرف بدليل تعطيلات مذهبي و از طرفي بدليل تعطيلات كريسمس مدتي از سال را در تعطيلي بسر مي برد. تعداد پروژه هاي بزرگ و جديدي كه قبل از شروع سال جاري بايد به اطلاع همگان برسد بسيار كم است، البته اگر اصلا كار جديدي وجود داشته باشد. اما شكاف‌هاي وارد شده بر پيكر اين مركز تجاري كم كم دارد نمايان مي‏شود.
چهارشنبه 20 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: بازتاب آنلاین]

[مشاهده در: www.baztabonline.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]