اهدا كرد

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گزارش فارس از دوازدهمين آئين بزرگداشت علي حاتمي؛ «خسروسينايي» نشان فيروزه سينماحقيقت را به «ليلا حاتمي» اهدا كرد
خبرگزاري فارس: در آئين گراميداشت دوازدهمين سال‌مرگ علي حاتمي كه بدون حضور مسؤولان سينمايي برپا شد، نشان فيروزه سينما حقيقت توسط خسرو سينايي به ليلا حاتمي اهدا شد.

به گزارش خبرنگار سينمايي فارس، در ابتداي اين مراسم فيلم كوتاهي از زندگي و آثار علي حاتمي ساخته عزيز ساعتي به نمايش درآمد و فيلم مستندي درباره مجموعه تلويزيوني هزار دستان به كارگرداني روح‌الله امامي و با صداي ناصر طهماسب براي حضار پخش شد.
بنا بر اين گزارش، در ادامه مراسم بزرگداشت علي حاتمي، خسرو سينايي نشان فيروزه سينما حقيقت را از طرف مركز گسترش سينماي مستند و تجربي به ليلا حاتمي اهدا كرد.
سينايي در اين بخش گفت: قرار نبود من در اين مراسم سخنراني كنم اما وقتي فيلم پشت صحنه «هزار دستان» و ساخت شهرك غزالي را ديدم فكر كردم بهتر است چند جمله‌اي به عنوان يك هم‌نسل بگويم.
وي ادامه داد: امشب به ناگهان اين فكر از خاطرم گذشت كه اگر علي حاتمي زنده بود، چقدر سينماي ما قوي‌تر مي‌شد. نه فقط به خاطر فيلم‌هايش بلكه به اين خاطر كه او اين توانايي را داشت كه آنچه را يك فيلم براي ساخت لازم دارد، فراهم كند.
وي با بيان اين مطلب كه اغلب فيلم‌هاي سينمايي به حداقل‌ها قناعت مي‌كند گفت: من خود يكي از فيلمسازاني هستم كه به ناچار به دليل نبودن امكانات پر و بال فيلمم را قيچي مي‌كنم اما ديدم كه علي حاتمي چه خدمتي به سينما كرد چرا كه سينما فقط كارگردان بازيگر و فيلمبردار نيست. سينما گريمور و طراح صحنه مي‌خواهد و سينما نيازمند ساختن صحنه‌هاي متعددي است.
وي در ادامه سخنانش گفت: تمام اين موارد را سينماي علي حاتمي داشت و او توانايي ساختن همه چيز را براي جلوي دوربين بردن داشت. بايد بگويم جايت خالي است علي حاتمي. تو مي‌توانستي ولي لااقل من نتوانستم.
وي با يادآوري خاطره‌اي از ساخت سريال «پهلوانان» در سال 56 گفت: در آن سال‌ها آنقدر دكور و ديوارهاي صحنه قلابي بود كه وقتي اين پهلوانان عبور مي‌كردند، ديوارها و دكور مي‌لرزيد. آن زمان مرحوم قوانلو فيلمبردار من بود و من به مسئولين تلويزيون گفتم كه اگر فيلمبرداري بازيگري است و كارگرداني اين سريال بد باشد تقصير من است. اما اين دكور باعث مي‌شود باور تماشاگر شكل نگيرد و فيلم مورد قبول واقع نشود.
خسرو سينايي گفت: علي حاتمي اگر زنده بودي ديگر سينما فقط دو سه گريمور نداشت كه مجبور باشند چندين و چند پروژه سينمايي را با هم كار كند. اگر بودي ما فقط چند طراح صحنه باتجربه نداشتيم. تو مي‌توانستي تهيه كننده‌ها و مسئولين را وادار كني كه گريمور طراح صحنه و متخصصان بيشتري داشته باشد.
وي با اشاره به شهرك سينمايي غزالي گفت: اين شهرك سينمايي واقعا يك شاهكار بود و فقط همت و پيگيري و ساختنش تحسين برانگيز است. اگر علي حاتمي بود با توانايي كه در او وجود داشت سينماي ما غني‌تر مي‌شد. جاي او خالي است.
خسرو سينايي از رفتگان سينما ياد كرد و گفت: جاي روح‌الله امامي، فريدون قوانلو، مهرداد فخيمي و همه كساني كه در جنجال ستاره‌ها فراموش مي‌شوند، خالي است. اينها كساني بودند كه به سينماي ايران خدمت كردند ولي در بحبحه جنجال سينما كمتر اسمشان شنيده مي‌شود.
وي در انتهاي سخنانش از مركز گسترش سينمايي مستند و تجربي براي برگزاري چنين بزرگداشتي قدرداني كرد و گفت: به شخصه از اين مركز تشكر مي‌كنم كه چنين بزرگداشتي را برگزار كردند. عليرغم اينكه علي حاتمي فيلمساز مستند نبود ولي فيلمساز دوران‌سازي بود. خوشحالم كه مركز گسترش اين مسؤوليت را قبول كرد.
بنابه گزارش فارس، در ادامه مراسم بزرگداشت علي حاتمي، طهماسب صلح‌جو و شاپور عظيمي درباره سينماي علي حاتمي سخناني را ايراد كردند.
شاپور عظيمي با بيان اين مطلب كه عنصر ديالوگ در سينماي حاتمي باعث شده است تا ديگر نكات قوت سينماي او مغفول بماند، گفت: ديالوگ‌هاي علي حاتمي آنچنان غني و پربار است كه در نگاه اول همه را مجذوب مي كند. اما يكي از نكاتي كه به نوعي مغفول مانده است نوع روايتي است كه براي قصه‌گفتن داشت.
وي افزود: امر قصه‌گويي در سينماي حاتمي نقطه مهمي است كه پوشيده مانده است. ديالوگ‌هاي او يك استثناست. آدم هاي پرمغز كه حرف هاي زيبا مي‌زند ما آن ها را مي‌شناسيم چرا كه به زبان كوچه و خيابان سخن مي‌گويد. سوت دلان، هزاردستان و مادر علي حاتمي آدم‌هايي هستند كه مابه‌ازا دارند و ما آنها را باور مي‌كنيم.
اين منتقد سينما كيفيت روايت در سريال «هزار دستان» را نسبت به سريال‌هاي ديگر تا فاصله‌ نوري دانست و گفت: روايت شخصيت خوشنويس در اين سريال به گونه‌اي بود كه ما بدون هيچ شناختي از او و گذشته‌اش ناگهان مي‌ديديم كه مورد شكنجه مفتش قرار مي‌گيرد. در تلويزيون كمتر چنين روايت‌هاي دقيق و پيچيده و سهل و ممتنعي را شاهد هستيم.
وي روايت‌هاي علي حاتمي را نت‌هاي تزئيني دانست كه رنگ و بوي و حال و هواي خاصي به قطعه موسيقي مي‌دهد.
شاپور عظيمي اظهار داشت: اين رندي علي حاتمي است كه آثارش را آنچنان سهل و ممتنع نشان مي‌دهد كه به نظر برسد ميزانسن فكري پيچيده‌اي ندارد. اما اگر ما از اشتياق‌هاي اوليه رها شويم مي‌بينيم حاتمي بسيار نگاه عميقي به روايت دارد.
وي گفت: براي من افتخاري است كه علي حاتمي يك ايراني است و خوشحالم كه فيلم‌هاي او آن طرف آبها شناخته و درك نمي‌شود كه اين مصداق سينماي ملي است و نشان مي دهد كه كارگردان شناخت عميقي از كشورش دارد.
عظيمي گفت: در ذهن تك تك ما شخصيت‌هاي علي حاتمي زنده و جاويد هستند باعث افتخار ماست كه اين شخصيت‌ها ايراني هستند و ما زبان روايت آنها را مي‌شناسيم.
وي در ادامه افزود: اين وجه از سينماي حاتمي هنرمندي و تبحر اكران در ارائه روايت‌هاي باورپذير از آدم‌هاي باورپذير تحت شعاع نت‌هاي تزئيني از جمله طراحي صحنه و ديالوگ‌ها مانع ديدن وراي تفكر و ميزانسن اوست كه از نظر من يكي از كامل‌ترين‌هاست كه هرگز نمي‌توان ناديده گرفت.
اين منتقد سينما گفت: اين امر بسيار مهمي است و به همين دليل است كه پس از 12 سال كه از مرگ حاتمي مي‌گذرد هنوز سينما و فيلمها و نگاه ايشان در خاطره‌ها مانده است. در سينماي حاتمي به طريقي ماهرانه مخاطب اهميت دارد و آن را دنبال مي‌كند. اين كه ما براي يك سالن خالي فيلم مي‌سازيم بي‌تعارف است.
وي در انتهاي سخنان گفت: علي حاتمي ردپاي خود را در فيلم‌هايش محو مي‌كند كه بي‌واسطه با روايت و شخصيت‌هايش ارتباط دروني برقرار كنيم و اين دليل ماندگاري اوست. سينماي حاتمي سينماي هميشه است سينمايي كه متعلق به سينماي خاصي نيست.
طهماسب صلح‌جو ديگر منتقد حاضر در اين مراسم اظهار داشت‌:‌هم نسلان من فيلمسازاني بودند كه سينماي را بدست گرفتند و هنوز نيز همتا ندارند. درست است كه ما در نسل جديد فيلمسازان خوبي داريم ولي هيچ كدام علي حاتمي، مسعود كيميايي و داريوش مهرجويي نمي‌شود.
وي افزود: اين فيلمسازان روي نسل ما تأثير گذاشته‌اند. بدون موعظه حسي را در ما زنده كردند كه هنوز با ماست و اين حس به خصوص در آثار علي حاتمي بيشتر ديده مي‌شود فيلم‌هاي او هميشه ما را به ياد گذشته مي اندازد به ياد اينكه ما رگ و ريشه و گذشته‌اي داريم و زير سايه فرهنگي رشد كرده‌ايم.
اين منتقد سينما با بيان اين مطلب كه نسل ما زماني كه جوان بود به اين گذشته پايبند بود گفت: علي حاتمي وقتي كه جوان بود گذشته را حفظ كرد. شيوه روايت يا موضوع يا حتي توصيف‌هاي او ما را با گذشته درگير مي‌كرد و من امروز اهميت اين نگاه را درك مي‌كنم.
وي با اشاره به عدم حضور فيلمسازان و سينماگران در اين مراسم گفت: ما دچار فراموشي شده‌ايم. چرا بايد اين سالن اينقدر خالي باشد؟ علاقه‌مندان سينماي حاتمي در جامعه مطبوعاتي ما بي‌شمار هستند ولي تصور مي‌كنم خيلي‌ها فراموش كرده‌اند كه چنين مراسمي قرار است برگزار شود. بحث فراموشي علي حاتمي نيست. ولي خيلي‌ها يادشان مي رود كه 12 سال پيش فيلمساز بزرگي را از دست داده‌اند.
وي گفت: علي حاتمي محصول يك دوره و فرزند زمان خودشان بوده است و تأثيري كه داشتند فراموش ناشدني است. من نمي‌دانم چه اتفاقي در آن دوره افتاد ولي تأثير آن را در بين خودم و هم‌نسلانم مي‌بينم.
طهماسب صلح‌جو در ادامه افزود: به هم نسلان من ياد داده‌اند كه قرار است الگويي داشته باشيم اين الگو نزديك‌ترين كسان ما هستند. اجداد، پدران و مادران كه اين متأسفانه در اين دوره فراموش شده‌اند.
صلح‌جو با اشاره به حفظ گويش تهراني در آثار علي حاتمي گفت: علي حاتمي نخستين كسي بود كه به گويش تهراني هويت داد و ما فقط گويش تهراني را در فيلم‌هاي او مي‌شنويم كه برگرفته از زباني است كه از ذهنيت او عبور كرده و دراماتيك و پالوده شده ولي زبان، زبان مردم است. اگر قرار باشد چيزي درباره زبان تهراني نوشته شود آثار علي حاتمي منابع معتبري هستند كه مي‌توان از آنها استفاده كرد.
وي در انتهاي گفت: علي حاتمي گذشته را باور داشت و آن را زندگي مي‌كرد و از طريق سينما آن گذشته را به ما منتقل كرد. ما از گذشته جدا نيستيم و در فضاي گذشته زندگي مي‌كنيم. علي حاتمي مي‌گفت حال همان گذشته است.
خسرو سينايي در ادامه اين مراسم اظهار داشت: علي حاتمي به دنبال سينماي ايراني بود كه مدل‌هايش را از اين و آن قرض نمي‌گرفت. سال‌هاي پيش به مسئولين سينمايي گفتم نسل ما نسلي است كه قبل و بعد از انقلاب را آگاهانه تجربه كرده اگر نسل ما قبل از انقلاب را آنگونه كه به نسل‌هاي بعد منتقل كند بخشي از تاريخ ما گمشده است و بخشي از توانايي كه سينما براي حفظ تاريخ دارد از دست خواهد رفت نسل جواني خواهند آمد كه هرگز قبل از انقلاب را نديرده‌اند و آن را خودشان خواهد ساخت.
وي ادامه داد من تجربه كرده‌ام كه وقتي مي‌خواهيم به تاريخ گذشته مراجعه كنيم چقدر با مشكل روبه‌رو هستيم و كمبود منابع داريم و اينجاست كه ارزش هاي علي حاتمي براي حفظ اين تاريخ مشخص مي‌شود.
وي ادامه داد: ماجراهاي زيادي وجود دارد كه مي‌تواند براي حفظ تاريخ اين مملكت به فيلم بدل شود كه متأسفانه اين ماجراها يا گم شده‌اند يا تحريف. بخشي از سينماي ما و توانايي آن بدست نسلي است كه نه قبل از انقلاب را ديده است و نه از آن چيزي مي‌داند و در نتيجه آن را از خود خواهد ساخت.
خسرو سينايي درادامه افزود: امروز به خود لرزيدم وقتي ديدم ما چه كساني را در اين سينما از دست داده‌ايم اين افراد يكي يكي از دنيا خواهند رفت و همين افراد بودند كه قبل از انقلاب را به ياد دارند و بعد از آنها ديگر كسي نخواهد بود كه چيزي را به نسل جديد انتقال دهد.
بر اساس گزارش فارس، دراين مراسم علي مصفا، وحيد موسائيان و جمعي از اهل سينما و رسانه‌ها حضور داشتند اما هيچيك از مسئولين سينمايي و سينماگران در اين مراسم شركت نكردند.
انتهاي پيام/ا
سه شنبه 19 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 246]