شور حج - 235/وقوف در عرفات؛ تولد دوباره زائران بيت‌الله الحرام

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: شور حج - 235/وقوف در عرفات؛ تولد دوباره زائران بيت‌الله الحرام
خبرگزاري مهر - گروه دين و انديشه: نهم ذيحجه روز عرفه است، روزي كه زائران سپيده دم صبح راهي عرفات شدند تا در جوي مملو از ايمان، خشوع و خضوع استغفار كرده و اركان اصلي حج را به جا آورند.

ز‌ئران روز نهم ذيحجه، روز عرفه، مناسك ديني را به جا ‌آورنده و خود را براي ديگر اعمال اين ايام آماده مي كنند.

صحراي عرفات در 21 كيلومتري شمال مكه واقع شده و تپه كوچكي است كه حدود 250 متر از سطح دريا بالاتر و كوهها آن را احاطه كرده اند. در اين روز حجاج بيت الله الحرام استغفار مي كنند و پاك و عاري از هر گناه مي شوند، همچون كودكي كه تازه زاده شده است. در اين روز صداي دعا و انابه بنده به درگاه احديت قطع نمي شود و استغاثه بنده از پروردگارش تا عرش مي رود.

زائران پس از اقامه نماز ظهر و عصر در عرفات با تأسي به سنت نبوي، رو به قبله مي ايستند و تا زمان غروب خورشيد اين حالت را حفظ و ضمن دعا، به تفكر و تأمل در اعمال خود پرداخته و توبه و انابه سر مي دهند.

آنها پس از وقوف در عرفات از طلوع خورشيد تا غروب، به سوي مزدلفه براي شب زنده داري رفته و در آنجا بيتوته مي كنند و به عبادت و راز و نياز مي پردازند. آنها نماز مغرب و عشا را در مزدلفه به جا مي آورند و تا صبح فردا (عيد قربان) شب زنده داري كرده و به دعا و مناجات مي پردازند.

زائران خانه خدا 10 ذيحجه بار ديگر به مني باز مي گردند تا قرباني كرده، رمي جمرات و مراسم عيد قربان را برگزار كنند تا حج آنها كامل شده و نام حاجي را بر خود نهند.

وجه تسميه آن را چنين گفته اند هنگامي كه جبرئيل مناسك را به ابراهيم مي آموخت، چون به عرفه رسيد به او گفت "عرفت" و او پاسخ داد بلي. از اين رو به اين نام خوانده شد و همچنين گفته اند مردم از اين جايگاه به گناه خود اعتراف مي كنند و بعضي آن را جهت تحمل صبر و رنجي مي دانند كه براي رسيدن به آن بايد متحمل شد. چرا كه يكي از معاني "عرف" صبر و شكيبايي و تحمل است.

حضرت آدم (ع) در عرفات:

بر اساس روايتي از امام صادق(ع)، آدم (ع) پس از خروج از جوار خداوند و فرود به دنيا، چهل روز هر بامداد بر فراز كوه صفا با چشم گريان در حال سجود بود، جبرئيل در روز هشتم ذيحجه آدم را به مني برد، آدم شب را در آنجا ماند و صبح با جبرئيل به صحراي عرفات رفت، جبرئيل به هنگام خروج از مكه، احرام بستن را به او ياد داد و به او لبيك گفتن را آموخت و چون بعد از ظهر روز عرفه فرا رسيد تلبيه را قطع كرد و به دستور جبرئيل غسل كرد و پس از نماز عصر، آدم را به وقوف در عرفات واداشت و كلماتي را كه از پروردگار دريافت كرده بود به وي تعليم داد، حضرت آدم تا غروب آفتاب دستش رو به آسمان بلند بود و با تضرع اشك مي ريخت، زماني كه آفتاب غروب كرد همراه جبرئيل روانه مشعر شد و شب را در آنجا گذراند و صبحگاهان در مشعر بپا خاست و در آنجا نيز با كلماتي به دعا پرداخت و به درگاه خداوند توبه كرد.

حضرت ابراهيم (ع) در عرفات

در صحراي عرفات، جبرئيل، پيك وحي الهي، مناسك حج را به حضرت ابراهيم (ع) نيز آموخت.

پيامبر اسلام (ص) در عرفات

دامنه كوه عرفات در صدر اسلام محل درس پيامبر اسلام بود و بنا به گفته برخي مفسران آخرين سوره قرآن در صحراي عرفات بر پيغمبر (ص) نازل شد و پيغمبر اين سوره را كه از جامع ترين سوره هاي قرآن است و داراي ميثاق و پيمانهاي متعدد با ملل يهود، مسيحي و مسلمان و علماي آنها است و قوانين و احكام كلي اسلام را در بر دارد، به مردم آموزش داد.
يکشنبه 17 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 195]