واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: احمدی نژاد وبلاگش را به روز کرد مراد بنده از انقلابي ماندن تكرار برخي تجربيات و يا بازگشت به نقطه شروع نيست بلكه دقيقا به مفهوم اصرار بر ارزش هاي انقلابي و تلاش براي تعميم وتعميق آنها در فازهاي تكاملي و مراحل بالاتر و مبتني بر منطق و تدبير انقلابي است. احمدي نژاد با بيان اينكه خود را متعلق به رويكردي مي داند كه دلداده محرومين، مستضعفين و اهل دوندگي باشد، تاكيد كرد: اگر اسم اين سادگي است، از خداي شهيدان مي خواهم كه هيچوقت پيچيده نشوم و هميشه ساده بمانم. به گزارش فارس، محمود احمدي نژاد رئيس جمهور در جديدترين يادداشت وبلاگ خود پس از ذكر دعاي "اللهم عجل لوليك الفرج و العافيه والنصر و اجعلنا من خير انصاره واعوانه والمستشهدين بين يديه"، درباره استمرار انقلاب نوشت: در باب امكان انقلابي ماندن و مفهوم تداوم انقلاب با دو گرايش عمده مواجه بوده و هستيم. رويكرد اول انقلاب را يك پديده تاريخي مي داند كه مثل هر پديده تاريخي ديگر، مشمول مرورزمان قرار مي گيرد و بنا بر اين عبارت پايان انقلاب عبارتي معنادار و بلكه بديهي است. در رويكرد دوم انقلاب حقيقتي اجتماعي و ضرورتي عقيدتي است. انقلاب تحول و اصلاح مستمر براي رسيدن به قله هاي كمال فردي و اجتماعي است و سكون و ركود درحركت اصلاحي وتحول اجتماعي به معنا ي در جا زدن و عقبگرد است. رويكرد اول انقلابي ماندن را نوعي افراطي گري و ماجراجويي و حتي قانون شكني مي پندارد اما رويكرد دوم معتقد است كه انقلاب، نوعي اصلاحات دائمي و زير بنايي است كه جهادي مستمر را مي طلبد. يك دوره غفلت يا تغافل مي تواند به از دست رفتن همه دستاوردها و فرآورده هاي انقلاب منجر شود. انقلاب دهه به دهه، سال به سال و تصميم به تصميم بايد تجديد و احياء و بلكه تعميق شود. حركت به سمت عدالت، آزادي، آزادگي، رشد، كمال، صلح و امنيت، برادري و محبت، برچيدن سوء استفاده ها و برتري طلبي ها و محو كينه ورزي ها، حركتي دائمي و مبتني بر نگاه انقلاب محور يعني اصلاحات زيربنايي، ساختاري و اساسي است. بسيار روشن است كه اينجانب به رويكرد دوم معتقدم. با جديت و قطعيت عرض مي نمايم كه انقلاب دائمي و حفظ انرژي جنبشي و عزم انقلابي، تنها راه بقاء انقلاب اسلامي و تحقق اهداف اقتصادي، سياسي، فرهنگي و آرماني آن است. اعتقاد به انتظار حاكميت همه ارزشها در جهان در حقيقت اعتقاد به انقلاب همه جانبه و مستمر در انديشه، ايمان و عمل صالح است . آري! موجيم كه آسودگي ما عدم ماست. مراد بنده از انقلابي ماندن تكرار برخي تجربيات و يا بازگشت به نقطه شروع نيست بلكه دقيقا به مفهوم اصرار بر ارزش هاي انقلابي و تلاش براي تعميم وتعميق آنها در فازهاي تكاملي و مراحل بالاتر و مبتني بر منطق و تدبير انقلابي است. پيروان رويكرد اول به تدريج تبديل به "انقلابيون سابق" يا "انقلابيون شرمنده" مي شوند كه بدهكاريهاي شخصي خود را به شكل بدهكارسازي انقلاب، تغيير صورت داده و هزينه خستگي ها و بريدگي ها و احيانا خودخواهي ها و اشرافيت گرايي هاي خود را بر ملت تحميل مي نمايند. آنان با ادبيات دلسوزانه و شعارعقلانيت و واقع بيني به تدريج، شعارهاي اصلي انقلاب را يك به يك، به نمايندگي خود خوانده از طرف ملت كه صا حبان اصلي انقلابند، پس گرفته و احيانا تغيير داده و يا دست كم تفسير به راي مي كنند و در مقابل كساني را كه به آرمانهاي اصيل انقلاب و امام پايبند مانده اند را با صفاتي چون خام، تندرو، قشري، سطحي و يا شتابزده توصيف مي كنند. چرا كه از نظر آنان انقلاب تمام شده است وحداكثر سالي يك بار يك جشن تولد تشريفاتي براي آن برگزار كردن كافي است و اين همه بدهكاري آنها به امام و شهدا است. رويكرد دوم، براين باور است كه حكومت بايد با همان خلوص و شدت 23بهمن 57 (فرداي پيروزي انقلاب) در كنار توده هاي مردم و عاشق آنان و دلداده به محرومين و مستضعفين و اهل دوندگي شبانه روزي باشد و خود را ممنون و بدهكار مردم بداند و نه مالك و طلب كار و منت گذار بر آنها. اين حقير با همه كاستي ها و با همه محدوديت ها و ضعف هاي شخصي كه بدان معترفم، خود را متعلق به رويكرد دوم مي دانم و اگر اسم اين سادگي است، از خداي شهيدان مي خواهم كه هيچوقت پيچيده نشوم و هميشه ساده بمانم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 279]