واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: کمک به دانش آموزانی که در قرائت ضعیف هستند
در یک سیستم آموزشی که بیش ترین ارزش یابی آن در قرائت و نگارش صورت میگیرد، عدم قرائت صحیح مطالب می تواند یکی از اشکالات سیستم آموزشی را آشکار کند. نکات زیر میتوانند تا حدودی در ایجاد توازن کمک کنند. 1- وقتی برای دانش آموزان تکلیف تعیین میکنید، توضیحات خود را هم به صورت شفاهی و هم به صورت مکتوب ارائه نمایید. به آن ها اطمینان دهید که هیچ اشکالی ندارد اگر کسی از شما بخواهد تا یک بار دیگر مطالب خود را شفاهی توضیح دهید. 2- سعی کنید شاگردانی را که در خواندن مطالب با مشکل رو به رو هستند، شناسایی کنید و از کارشناسانی که در زمینه ی تشخیص و یاری دادن به این گونه شاگردان آموزش دیده اند، کمک بگیرید. 3- در ارائه ی تکالیف و دستورالعمل های کتبی، تا حد امکان از جملات کوتاه استفاده کنید. دشواری های قرائت و درک مطلب معمولاً از مشکلات تفسیری دستورالعمل های پیچیده و طولانی ناشی میشود. بررسی کنید که به کارگیری دایره ی لغات تخصصی چگونه میتواند برای کسانی که با آن آشنایی ندارند، مشکل آفرین باشد. 4- جایگاه قرائت و درک مطلب را برای آن ها مشخص کنید. به تمام دانش آموزان خاطر نشان کنید که استفاده و تفسیر کلمات تنها یک قسمت کوچک از آن چیزی است که انسان را به موفقیت میرساند. به آن ها بیاموزید که نوع دوستی، هم دردی، شوخ طبعی و شکیبایی صفات بسیار والاتری از توانایی در استفاده و تفسیر کلمات هستند. 5- مهارت های قرائتی را کم تر در ارزش یابی دخالت دهید. شیوه و روند ارزش یابی خود را طوری تغییر دهید که موفقیت دانش آموزان به میزان زیادی به توانایی آن ها در خواندن و معنی کردن سؤالات بستگی نداشته باشد. از سؤالات و دستور العمل های شفاهی نیز استفاده کنید. 6- انجام تکالیف و تمرین هایی را از آن ها بخواهید که نیازی به مهارت های قرائتی نداشته باشند. 7- دانش آموزان را کمک کنید تا اعتماد به نفس خود را حفظ کنند. اجازه ندهید کسانی که مشکلات قرائتی دارند، تصور کنند که از نظر ذهنی در سطح پایین تری نسبت به افراد عادی قرار دارند. فراموش نکنید که آن ها احتمالاً تنها در یک زمینه ی کوچک مشکل دارند، و ممکن است در زمینه های دیگر بسیار قوی باشند. 8- در تلفظ کلمات به آن ها کمک کنید. افرادی که در قرائت مشکل دارند معمولاً در تلفظ نیز با دشواری رو به رو میشوند. واژگان جدیدی شناسایی کنید و تلفظ صحیح آن ها را به دانش آموزان بیاموزید. مشاهده کردن، حفظ کردن، نوشتن و کنترل کردن، شیوه مفیدی برای خود آموزی است. توانایی در خواندن جادو نیست؛ بلکه اساساً یک توانایی در بینایی است. 9- در مورد دانش آموزانی که به نظر میرسد در معنی کردن کلمات (دست نویس یا چاپی) دچار مشکل هستند، وقت بیش تری صرف کنید. چه بسا آن ها فقط نیازمند اطمینان خاطر و اعتماد به نفس باشند. 10- هرگز از توضیح دادن دست بر ندارید. از عبارت " این بدان معناست که " به عنوان شیوه ای برای کمک به دانش آموزان استفاده کنید تا معانی جملات یا دستورالعمل های طولانی را به زبان ساده تر تبدیل کنید و از آن ها بخواهید تا برداشت های خود را با یک دیگر مقایسه کنند. نویسنده: ساناز فرهنگی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 638]