واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: -------------------------------------------------------------------------------- اگر در خانواده شما افراد سالمندی زندگی می کنند که محبوب و مورد احترام شما هستند ممکن است گاه در مورد آنها نگران و دچار ترديد شويد که فراموشکاری يا اختلال حافظه آنها مربوط به بيماری است يا نه ؟ آلزايمر شايعترين نوع دمانس "زوال عقل در سنين پيری " است. در اين بيماری تحليل رفتن و کاهش تدريجی بافت مغز باعث زوال عملکرد و توانايی عقلانی می شود. آلزايمر با توانايی فکر کردن ،استدلال و ارتباط اجتماعی فرد رابطه دارد و می تواند منجر به ناتوانی او در مراقبت از خود شود. تصور اينکه شما با يکی از افراد خانواده تان دچار اين بيماری شويد می تواند نگران کننده باشد. اما يکی از بهترين راههای رفع اين نگرانی داشتن اطلاعات در مورد بيماری است .انجمن آلزايمر يک مرکز جهانی دارد که با استفاده از اينترنت قابل دسترسی برای همه است . در اين سايت درباره بيماری و آخرين تحقيقات مربوط به آن اطلاعات کامل موجود است. علاوه بر اين مجموعه ای از تست های ساده قابل دستيابی است که می تواند علايم اوليه و هشداردهنده را مشخص کند. اين مطالب در سايت وجود دارد. با وجود اين تشخيص آلزايمر تنها با مشاهده علايم اختصاصی و بررسی دقيق بيمار توسط پزشک انجام می شود. آلزايمر با بالا رفتن سن بيشتر بروز می کند.در حدود يک پنجم افراد بالای هشتاد سال و حدود هفت درصد افراد بالای شصت و پنج سال در معرض خطر آلزايمر هستند. آيا آلزايمر قابل پيشگيری است ؟ گرچه تعريف دقيقی برای جلوگيری از آلزايمر وجود ندارد اما مدارکی وجود دارد که نشان می دهد داشتن فعاليت منظم ، جلوگيری از چاقی و افزايش وزن ، نگهداشتن کلسترول و فشارخون در حد طبيعی و داشتن يک رژيم غذايی سالم غنی از آنتی اکسيدان ها، ويتامين C و E و روغن ماهی می تواند تا حدودی از بيماری جلوگيری کند. علاوه بر اينها تحقيقات دانشمندان نشان داده است که بعضی داروها می توانند سير زوال عملکرد روانی را در موارد خفيف تا متوسط آلزايمر کاهش دهند. معمولا بيمار مشکلات روانی و اجتماعی ديگر نظير افسردگی را نيز به دنبال آلزايمر تجربه می کند. درمان ها و مراقبت ها در اين بيماران معمولا در جهت کنترل و پيشگيری از اين گونه عوارض صورت می گيرد. شرکت بيمار در گروههای کاردرمانی و حمايت های اجتماعی برای اين بيماران و حتی خانواده ها و مراقبت کنندگان آنها با همين هدف انجام می شود.در اين گروهها ، با ايجاد مشاغل ساده ولی قابل استفاده و مورد علاقه فرد، روشهايی برای کمک به رشد و تقويت حافظه مثل نوشتن ليست ، يادداشت برداری و حتی گاهی نقاشی و کپی برداری بکار گرفته می شود. عوامل ژنتيک يکی از عوامل مهمی که معمولا در ايجاد بيماری آلزايمر دخيل و موثر شناخته شده اند،عامل ژنتيک می باشد.اگر فردی در خانواده مبتلا به اين بيماری باشد، احتمال ابتلای فردی ديگر در خانواده وجود دارد. اما به طور کامل عامل ژنتيک در تعداد کمی از خانواده ها مسوول ايجاد بيماری آلزايمر می باشد.آلزايمر به صورت ارثی، بيماری سريعی است که معمولا در سنين 35 تا 60 سالگی رخ می دهد. برخی از خصوصيات افراد مبتلا به آلزايمر افراد بيمار ، معمولا توانايی يادگيری بسيار کمی دارند و معمولا به عنوان فرد کم هوش شناخته می شوند .تحقيقات در بين افراد مبتلا به آلزايمر نشان می دهد که انجام وظايف هوشمندانه يا قضاوت در موقعيت های حساس اجتماعی در آنها به خطر می افتد .از دست رفتن حافظه قديمی فرد باعث نقصان در توانايی استفاده از دانسته های سابق و تجربيات قبلی او می شود و بنابراين رفتارهای غير عادی و ناشی از خامی و بی تجربگی از فرد سر می زند. ناتوانی در تشخيص شکل جديدی از اطلاعات قبلی نيز از نشانه های اين بيماران است .اگر مجلات يا روزنامه هايی که فرد قبلا آنها را می شناخته با شکل تازه يا پوششی جديد به دست فرد برسند فکر می کند که قبلا آنها را نديده و نخوانده . فرد معمولا بطور اتوماتيک برای کاهش حافظه نزديک خود راههای جبرانی پيدا می کند.مثلا بيشتر از واژه های کلی به جای ذکر جزييات استفاده می کند يا بجای استفاده از نام فرد از عنوان شغلی يا اجتماعی او استفاده می کند.مثلا به جای ناميدن فرد او را پدر ،پزشک ، پرستار و... صدا می زند.علاوه بر اين فرد با مشکلات زبان روبه رو می شود. بطور کلی اختلالات حافظه منجر به محدود شدن دايره لغات فرد در گفتار و نوشتار می شود. فرد در پيدا کردن کلمات برای تکميل جملات خود مشکل دارد. فرد معمولا نيازهای خود از قبيل تشنگی و گرسنگی را بسيار فوری می داند و برای رفع آن بدون توجه به ملاحظات اجتماعی و اثراتی که رفتارش بر ديگران دارد، اقدام می کند .با پيشرفت بيماری ، فرد بيشتر درونگرا خواهد شد و ارتباطات اجتماعی به مرور محدود تر و با مشکل مواجه می شود. مکانيسم ها و روش های معمولی که برای تطابق با شرايط مختلف و افراد گوناگون در محيط زندگی از آنها استفاده می کنيم در بيمار مبتلا به آلزايمر کاهش پيدا می کند و رو به زوال می رود ، بنابراين فرد ، انعطاف پذيری و قابليت انطباق با محيط ، مسوولیت ها و شرايط تازه را از دست می دهد و به مرور منزوی و دور از جمع خواهد شد . در موارد پيشرفته ، بيمار توانايی ارتباط با محيط يا کنترل عملکردهای جسمانی خود را از دست می دهد و با پيشرفت بيشتر بيماری ، مراحلی از کاهش هوشياری ،کما و به دنبال آن مرگ رخ می دهد. مراقبت از بيمار مبتلا به آلزايمر ميزان و نوع مراقبت از بيمار بسته به موقعيت بيمار و شدت بيماری او متفاوت خواهد بود .در بعضی مراحل برای جلوگيری از وابستگی بيمار تنها نظارت بر رفتارها و کنترل شرايط محيط او برای مراقبت کافی است . اما در مراحل نهايی که بيمار حدود خود و کنترل وظايف و فعاليت های معمولش را از دست داده است ،مراقبت دقيق و اصولی مورد نياز است. فراموش کردن غالبا برای بيمار مشکلاتی فراوانی را ايجاد می کند . فراموشی در هنگام آشپزی می تواند منجر به آتش سوزی و سوختگی شود . فراموشی در پيدا کردن آدرس و زمان مراجعه به خانه يا محل ديگر می تواند باعث گم شدن فرد شود. بنابراين مراقبت از اين بيمار گاهی با مشکلات زيادی همراه است و شايد هرکسی از عهده مراقبت از چنين بيمارانی برنيايد. در اغلب مجامع پيشرفته حمايتهای مالی ، اجتماعی و منابع آگاهی برای مراقبت در دسترس هستند که می توانند نيازهای اقتصادی و اجتماعی خانواده ها را بخصوص اگر فرد بيمار ،نان آور خانه باشد برطرف کنند.ضمن اين که اطلاعات و آگاهی افراد خانواده را در زمينه مراقبت و حمايت از فرد بيمار فراهم نمايند .اما باقی ماندن فرد در خانه و مراقبت از او توسط افرادخانواده و فرزندان می تواند بعضی از مسائل و آشفتگی های روانی بيمار را کاهش دهد و او را با نزديکانش مرتبط سازد. نشانه های احتمالی برای پيش بينی بيماری آيا واقعا نشانه هايی هست که بتوان قبل از بروز علايم واقعی بيماری ، احتمال خطر را پيش بينی کرد؟ تحقيقات نشان می دهد که بعضی از نشانه ها می تواند قبل از بروز آلزايمر تظاهر کند مثل : از دست رفتن حس بويايی : کاهش توانايی در تعيين و تشخيص بوها قبل از کاهش حافظه ايجاد می شود. مطالعه نشان می دهد آسيب عصب ناحيه بويايی مغز که مخصوص کنترل حس بويايی است قبل از آسيب حافظه ديده شده است . اختلال فضای بينايی : به دليل نرسيدن خون کافی و آسيب عصبی در ناحيه بينايی مغز يک نشانه زودرس ديگر، اشکال در اطلاعات بينايی است . اين مساله با ناتوانی در دنبال کردن و يادآوری جهات بينايی يا کپی کردن و نقاشی کردن تصاويری که فرد آنها را ديده ،همراه می باشد. کاهش شنوايی: مطالعه روی بيماران مبتلا به آلزايمر در دانشگاه فلوريدای جنوبی نشان می دهد که 49 تا 52 درصد بيماران کاهش شنوايی داشتند. اثر انگشت غير طبيعی : وجود اثر انگشت غير طبيعی در بيش از 75 درصد بيماران مبتلا به آلزايمر نشان می دهد که نوعی استعداد ژنتيک در ابتلا به اين بيماری و ساير انواع دمانسها هست . افسردگی : تقريبا 50 درصد بيماران مبتلا به آلزايمر قبل از بروز تغييرات شخصيتی در آنها ، افسردگی را تجربه کرده اند. وجود اين نشانه ها در تمام افراد صرفا به معنای ابتلای قطعی آنها به بيماری نيست بلکه می تواند راهنمايی باشد تا در صورت وجود علائم واقعی بيماری بخصوص در سنين بالا ، با درنظر گرفتن احتمال ابتلا به بيماری و زوال عقل ، فرد را تحت نظارت و مراقبت دقيق قرار داده و از ايجاد خطر و عوارض جدی بيماری برای او و مراقبت کنندگانش جلوگيری به عمل آورد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 296]