امام مهدي (ع)، مظهر كمال

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

در تكميل مبحث هدايت، اميرالمؤمنين(ع) مسئلة ضرورت وجود امام پس از پيامبر را بدين شكل مطرح مي.كنند:
رسول گرامي اسلام(ص) در ميان شما مردم جانشيناني برگزيد كه تمام پيامبران گذشته براي امت.هاي خود برگزيدند، زيرا آنها هرگز انسان.ها را سرگردان رها نكردند و بدون معرّفي راهي روشن و نشانه.هاي استوار، از ميان مردم نرفتند..

اشاره:
تكاپوي انسان براي رسيدن به جامعه.اي است كه همة شرايط كمال وي در آن فراهم باشد. انبيا و اولياي الهي هم اين مطلب را مطرح و در پي تحقق آن بوده.اند اما آنچه تاكنون اتّفاق افتاده عدم وجود شرايط براي ايجاد يك نظام هماهنگ و جهاني الهي است. خداوند متعال در قرآن كريم وعده داده كه اين شرايط در آخرالزّمان به وجود خواهد آمد. پيامبر اكرم(ص) و ائمه اطهار(ع) نيز فرموده.اند كه زمينه.هاي تكامل انسان، در زمان حضرت مهدي(ع) ايجاد خواهد شد. در اين مقاله چگونگي شرايط و خصوصيات آن زمان از زبان ائمه اطهار، با تأكيد بر كلام امير مؤمنان(ع) مورد توجّه قرار گرفته است.
هدايت
خداي جهان خالقي حكيم است و هيچ موجودي را بيهوده و عبث نيافريده، چون خلق بي.هدف نشانة ضعف و ناآگاهي است و اين ويژگي.ها نمي.تواند در خداوند وجود داشته باشند. او هر مخلوقي را براي هدفي حكيمانه آفريده و آن را به سوي هدفش هدايت مي.كند.

وقتي به جهان و موجودات مي.نگريم آنها را يك مجموعة منظم و داراي نظام كه در مسيري معين رو به سوي هدفي خاص حركت مي.كند مي.بينيم. اين حركت حركتي به سوي كمال است، و همة موجودات به سوي كمال در حركت.اند. اصولاً تمام حركت.ها در جهان نوعي حركت كمالي هستند بدين معني كه خداوند هر موجودي را كه آفريده، او را به كمال خاص خود رهنمون گشته است.1

در تعاليم كتاب آسماني و آموزه.هاي معصومين(ع) چنين روايت مي.شود كه:

جهان منظم و داراي هدف بوده (هدايت عامه) انسان هم موجودي هدفمند و داراي هدف خاص و براي رسيدن به اين هدف (هدايت خاص انسان) هم عقل و اختيار (به عنوان ابزاري دروني) و پيامبران و كتب آسماني (به عنوان ابزاري بيروني لازم و ضروري مي.باشند.

خداوند متعال كه آفرينندة انسان است، بهترين كس براي خبر دادن از آينده و دادن برنامه براي سعادت انسان است. پيامبران را براي ابلاغ اين اخبار و برنامه.ها به بشر، مبعوث نموده است.

علي.(ع) دليل بعثت پيامبران را چنين بيان مي.نمايند:

خداوند پيامبران خود را مبعوث فرمود و هر چند گاه متناسب با خواسته.هاي انسان.ها، رسولان خود را پي در پي اعزام كرد تا وفاداري به پيمان فطرت را از آنان باز جويند و نعمت.هاي فراموش شده را به يادآورند. و با ابلاغ احكام الهي حجت را بر آنها تمام نمايند و توانمندي پنهان.شده عقل.ها را آشكار ساخته، نشانه.هاي قدرت خدا را معرفي نمايند.2

در ادامه خطبه مولا چنين مي.فرمايند:
خداوند هرگز انسان.ها را بدون پيامبر، يا كتابي آسماني، يا برهاني قاطع و يا راهي استوار رها نساخته است. 3

بنابراين فلسفة ارسال رسل و انزال كتب، بيان و ترسيم راه الهي همراه با حجت.ها و برهان.هاي قاطع و احكام روشن در هدايت انسان مي.باشد.

امام(ع) دربارة دليل بعثت نبيّ اكرم و وجود ايشان، به تكميل دوران نبوّت اشاره نموده، مي.فرمايند:

تا اينكه خداوند سبحان براي وفاي يه وعدة خود و كامل گردانيدن دوران نبوّت، حضرت محمد(ص) را مبعوث كرد. پيامبري كه از همة پيامبران پيمان پذيرش نبوّت او را گرفته بود و نشانه.هايش شهرت داشت تولدش بر همه مبارك بود.4

در كتب آسماني قبل از پيامبر اكرم(ص) تمامي مشخصات آن حضرت ذكر شده بود. چنانچه در قرآن آمده است:
كساني كه به آنان كتاب (آسماني) داديم (يهود و نصاري) محمد(ص) را همانند فرزندان خود مي.شناسند.5
· ضرورت نصب امام
در تكميل مبحث هدايت، اميرالمؤمنين(ع) مسئلة ضرورت وجود امام پس از پيامبر را بدين شكل مطرح مي.كنند:
رسول گرامي اسلام(ص) در ميان شما مردم جانشيناني برگزيد كه تمام پيامبران گذشته براي امت.هاي خود برگزيدند، زيرا آنها هرگز انسان.ها را سرگردان رها نكردند و بدون معرّفي راهي روشن و نشانه.هاي استوار، از ميان مردم نرفتند.6

همه پيامبران و حجّت.هاي الهي آمده.اند تا اين شرايط براي انسان. فراهم شود. هر چند ايشان نهايت سعي خود را نموده.اند امّا به دليل شرايط زماني و مكاني و دشمنان، هيچ.كدام از آنها نتوانسته.اند اين شرايط را به نحو كامل فراهم نمايند. البّته در پرتو نور الهي پيامبران و امامان(ع) افراد شايسته.اي در هر دوره به درجات عالي انساني و ايماني رسيده.اند كه بسيار محدود مي.باشند، امّا همه آحاد جامعه نتوانسته.اند از اين شرايط استفاده كنند و به كمال مطلوب برسند. زيرا اگر اين.گونه نبود مي.بايست در يك برهه از زمان هيچ فرد مشرك و ملحدي در جامعه وجود داشته باشد.
همه پيامبران انسان.ها را وعده به آمدن نبيّ اكرم(ص) داده.اند چنانكه در مطلب قبل آورديم مولا علي(ع) در مورد پيامبر گرامي اسلام فرمودند:

(خداوند) از همه پيامبران پيمان پذيرش نبوّت او را گرفته بود. 7
نبّي اكرم(ص) و ائمّه معصومين(ع) هم وعده به آمدن حضرت صاحب.الامر(عج) داده.اند و وعده نموده.اند كه در زمان اين حجت الهي تمام شرايط براي رشد و كمال انساني فراهم مي.گردد و همه انسان.ها در اين زمان به كمال مي.رسند.
· اسباب كمال در حكومت مهدوي
عواملي كه حكومت حضرت مهدي(عج) را موجد شرايط كمال انساني مي.سازند.

1. مهم.ترين عامل و مهيا كنندة تمام شرايط، «منوّر شدن زمين به نور الهي» است و خداوند با عنايت ويژه.اي كه به آن حضرت دارد، خود، شرايط ظهور و تحقق آرمان.هايشان را فراهم مي.سازد. در روايات از اين موضوع، تعبير به اشراق گرديده است از جمله مفضل بن عمر گويد از امام صادق(ع) شنيدم كه مي.فرمودند:

همانا چون قائم(ع) قيام كند زمين به نور پروردگارش روشن مي.شود8.

2. همچنانكه از اسم حضرت(مهدي) پيداست ايشان به همة امور، كاملاً هدايت شده.اند و هيچ امر مخفي بر ايشان پوشيده نيست. بنا به فرمايش امام صادق(ع) كه مي.فرمايند:
زيرا او بر امري پوشيده هدايت مي.شود.9
در نتيجه ديگران را نيز از جمله به امور مخفي و پوشيده هدايت مي.كند.

3. ايشان صاحب حكومت عدل.اند. حضرت صاحب عدل مطلق، فراگير، جهان شمول و بدون قيد هستند، امام زين.العابدين(ع) در اين باره مي.فرمايند:
امام مهدي(ع) زمين را از قسط و عدل پر مي.گرداند.10

بنابراين در آن نظام روحيّه التيام، خوگرفتن دل.ها به يكديگر بر جان و روح حاكم مي.گردد. اين.همه دزدي، خيانت، جنايت و قانون گريزي كه در جوامع بشر ديده مي.شود دليل عمده.اش وجود جور و ستم در قوانين حاكم بر كشورها و يا جور و ستم در مقام تطبيق و اجراي قوانين است.

مولا علي(ع) نتيجة رابطة عادلانه بين حاكم و مردم را چنين بيان مي.نمايند:

آنگاه كه مردم حقّ رهبري را ادا كرده و زمامدار حقّ مردم را بپردازد، حقّ در آن جامعه عزّت مي.يابد و راه.هاي دين پديدار و نشانه.هاي عدالت برقرار و سنّت پيامبر پايدار مي.شود. پس روزگار اصلاح شده، مردم در تداوم حكومت اميدوار، و دشمن در آرزوهايش مأيوس مي.گردد.11

آنچه مسلّم است اينكه فقط در زمان حضرت مهدي امام زمان(ع)، اين شرايط به وجود مي.آيد، يعني هم والي حقّ رعيت و مردم را به كمال رعايت مي.كند و هم مردم حقّ والي را. البته والياني چون مولا علي(ع) حقّ رعيّت را به تمامي و كمال آن ادا نموده.اند امّا طرف ديگر يعني مردم اين استعداد و آمادگي را نداشتند كه حقّ والي خود يعني مولا علي(ع) را رعايت نمايند. نه تنها ايشان را همراهي نكردند بلكه در بسياري از موارد در مقابل ايشان ايستادند و حتّي جنگ.ها بر عليه ايشان به راه انداختند و نهايتاً حضرت را به شهادت رساندند.

قابل توجه اينكه زماني يك حاكم، يا هيئت حاكمة يك كشور مي.توانند عدالت را در جامعه گسترش دهند كه زمينة روحي پياده شدن عدل توسط مردم فراهم شده باشد. اگر عدل بودن دستوري ـ هرچه عادلانه و به حق ـ از سوي مردم درك نشود، هر چند حاكم يا حاكمان تلاش نمايند باز هم در مقام اجرا با مشكل روبرو مي.شوند. براي مثال اگر بهترين قوانين راهنمايي و رانندگي در كشوري طرّاحي شده و خبره.ترين افراد براي اجراي آن نظارت داشته باشند تا زماني كه مردم ضرورت آن.را درك نكنند، ارتكاب تخلفات توسط گروهي از آنان امري بديهي است. قبض.هاي سنگين جريمه در ارتباط با رانندگي گواهي روشن. بر اين مطلب است.

حال ببينيم در زمان حضرت صاحب.الامر براي مردم چه اتّفاقي مي.افتد و به زباني ديگر مردم زمان حكومت حضرت ولي.عصر(ع) چه خصوصيّتي خواهند داشت كه آمادگي پذيرش قوانين عادلانه حضرت را به كمال دارند:

اول، علم در زمان حضرت به كمال مي..رسد يعني حضرت ولي.عصر(ع) پرده از تمامي علوم مقدور بشر برداشته، آن را به كمال در اختيار مردم قرار مي.دهند. شاهد اين موضوع كلام گهربار حضرت امام صادق(ع) است كه مي.فرمايند:

علم و دانش بيست و هفت حرف (بيست و هفت شاخه و شعبه) است تمام آنچه پيامبران الهي براي مردم آوردند دو حرف بيش نبود و مردم تاكنون جز آن دو حرف را نشناخته.اند. اما هنگامي كه قائم ما قيام كند، بيست و پنج حرف (بيست و پنج شاخه و شعبه) ديگر را آشكار و در ميان مردم منتشر مي.سازد و دو حرف ديگر را به آن ضميمه مي.كند تا بيست و هفت حرف آن منتشر گردد.12

دوم، شعور و احساس مردم بسيار بالا مي.رود به حدّي كه مي.توانند اين نظام عادلانه را تحمل و حتي خود، در اجراي آن نقش اساسي داشته باشند.

حضرت صادق(ع) مي.فرمايند:
هنگامي كه قائم ما قيام كند خداوند آنچنان گوش و چشم شيعيان ما را تقويت مي.كند كه ميان آنها و قائم (رهبر و پيشوايان) نامه.رسان نخواهد بود. با آنها سخن مي.گويد و سخنش را مي.شنوند و او را مي.بينند در حالي كه او در مكان خويش است (و آنها در نقاط ديگر جهان).13

سوم، به آنها حكمت داده مي.شود كه مهم.ترين عامل در ايجاد شرايط اجراي عدالت در جامعه است، زيرا نشانگر درك بالاي مردم آن زمان و انجام امور بر اساس عقل و خرد است و كسي كه حكيم باشد كار خلاف عقل انجام نمي.دهد. امام باقر(ع) مي.فرمايند:

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 206]