یاد بگیرید بخندید…

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: اول اینکه از استرسهایتان حرف بزنید:
یک آدم صبور و دهن.قرص، گیر بیاورید و کل بدبختی.ها و جفتکهایی که از "الاغ زندگی" خورده.اید را با او تقسیم کنید… بازگو کردن مشکلات، وزن آنها را کم میکند…
علاوه بر آن معمولا وقتی سفره دلتان را جلو کسی باز می.کنید، او هم سفره خودش را برایتان باز میکند و یحتمل می فهمید که شما در این دنیا،
تنها آدم کتک خورده نیستید...
و این یعنی آرامش..

دوم اینکه فقط به زمان حال فکر کنید: گذشته.تان و آینده.تان را خیلی جدی نگیرید… اصلا پاپیچ خرابکاریها و کوتاهی.هایی که در گذشته در حق خودتان کرده.اید، نشوید. همه همینطور بوده.اند وانگشت فرو کردن در زخمهای قدیمی، هیچ فایده.ای جز چرکی شدن آنها ندارد. آینده را هم که رسما باید به هیچ کجایتان حساب نیاورید. ترس از حوادث و رخدادهای احتمالی، حماقت محض است.. فکر هر چیزی، از خود آن چیز معمولا سخت.تر و دردناک.تر است… سوم اینکه به خودتان استراحت بدهید: حالا می.گویم استراحت، یکهو فکرتان نرود به سمت یک ماه عشق و حال وسط سواحل هاوایی…! وسط همه گرفتاریها واسترسها و بدبختی.هاتون...!!! آدم میتواند خیلی شیک به خود، مرخصی چند ساعته بدهد… کمی تنهایی، کمی بچگی کردن، کمی خریت یا هر چیز نامتعارفی که شاید دوست داشته باشید…. که کمی از دنیای واقعی دورتان کند و خستگی را بگیرد… مثل نهنگ.ها که هر از چندگاهی به بالای آب می.آیند و نفسی تازه می.کنند و دوباره به زیر آب برمی.گردند… چهارم اینکه تن..تان را بجنبانید: ورزش قاتل استرس است... لزومی هم ندارد که وقتی می.گوییم ورزش، خودتان را موظف کنید روزی هزار بار وزنه یک تنی بزنید و به اندازه گوریل بازو دربیاورید… همچین که یک جفتک چارکش منظم وخفیف در روز داشته باشید، کلی موثر است… از من به شما نصیحت… پنجم اینکه واقع.بین باشید: ما ملت شریف، بیشتر استرسمان بابت چیزهایی است که کنترلی روی آنها نداریم… داستان، مثل آمپول زدن میماند…و حالا اگر عضله آنجایت را بخواهی سفت کنی، هیچ خاصیتی ندارد الا اینکه درد آمپول بیشتر می.شود… گاهی مواقع باید واقع.بین بود و عضله.ها را شل کرد که دردش کمتر شود… ششم اینکه زندگی.تان، میدان و مسابقه اسب.دوانی نیست: خودتان را دائم با دیگران مقایسه نکنید… مقایسه کردن و"رقابت.پیشگی"، استرس.زا است… اینکه جاسم فوق.لیسانس دارد و من ندارم و قاسم لامبورگینی دارد و من ندارم و عبود فلان دارد و من ندارم، شما را دقیقا می.کند همان اسب مسابقه که همه عمرش را بابت هویج ِ سر چوب، دویده وبه هیچ کجا هم نرسیده… زندگی مسخره.تر از چیزی است که شما فکرش رامی.کنید… هیچ دونفری لزوما نباید مثل هم باشند… خودتان باشید… هفتم اینکه از مواجهه با عوامل "ترس.زا" هراس نداشته باشید: مثال ساده آن، دندان.پزشک است… وقتی دندان خراب دارید، یک کله پیش دکتر بروید و درستش کنید… نه اینکه مثل بز بترسید و یک عمر را از ترس دندان.پزشک، بادرد آن بسازید و همه لقمه.هایتان را با یکطرفتان بجوید… نیم ساعت جنگیدن با درد، بهتر از یک عمر زندگی با ترس ِ درد است… ترس، استرس می زاید هشتم اینکه خوب بخورید و بخوابید و شعارتان "قبر بابای دنیا " باشد: آدمی که درست نخوابد و نخورد، مغزش درست کارنمی.کند… مغز علیل هم، عادت دارد همه چیز را سخت و مهلک نشان دهد… آدم وقتی گرسنه و خسته است، یک وزنه یک کیلویی را هم نمی.تواند بلند کند، چه برسد به یک فکر چند کیلویی…!! نهم اینکه بخندید: همه مشکل دارند… من دارم، شما هم دارید… همه بدبختی داریم، گرفتاری داریم و این موضوع تابع محل جغرافیایی آدمها هم نیست… یاد بگیرید بخندید… به ریش دنیا و مشکلات بخندید… به بدبختی.ها بخندید… به من که دو ساعت صرف نوشتن این موضوع کردم، بخندید… به خودتان بخندید… دو بار اولش سخت است، اما کم کم عادت میکنید و می.بینید که رابطه خنده و گرفتاری، مثل رابطه خیار است و سوختگی پوست… درمانش نمی.کند اما دردش را کم میکند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 162]