موسيقي - يكي مثل باب ديلن

واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: موسيقي - يكي مثل باب ديلن
موسيقي - يكي مثل باب ديلن

رندي نيومن طي 40 سال گذشته در كنار باب ديلن و پل سايمون يكي از برجسته‌ترين خواننده- آهنگسازان آمريكا به‌شمار مي‌رود. اولين آلبوم با نام «چنگ‌ها و فرشته‌ها» بعد از گذشت 9 سال از آخرين آلبوم او تابستان امسال به بازار آمد و با استقبال زيادي از سوي منتقدان و هوادارانش روبه‌رو شده است.

طنز يكي ديگر از ويژگي‌هاي كار نيومن است. در ترانه «فقط يك دختر» نيومن از زيبايي دختر جواني مي‌خواند كه شيفته اوست و دختر جوان هم عاشق او. در ترانه Potholes شخصيت ترانه در باره از دست دادن حافظه در سنين بالا مي‌خواند كه شايد گاهي هم به نفع انسان است؛ چون چاله‌هاي زندگي را فراموش مي‌كند اما حيف كه دوستان آنها را فراموش نمي‌كنند و از آنها ياد مي‌كنند. كاش آنها هم دچار فراموشي مي‌شدند. در ترانه A Piece of the Pie مي‌خواند: «تو مي‌گويي كه بيشتر از هر زمان ديگر سخت‌تر كار مي‌كني/ تو مي‌گويي كه دو جا كار مي‌كني و همينطور همسرت/ در ثروتمندترين كشور دنيا زندگي مي‌كني/ فكر نمي‌كني كه زندگيت بايد بهتر از اين مي‌بود» اينجا نيومن هدفش افزايش روزافزون بين ثروت و فقر است و حتي به خودش هم طعنه مي‌زند و مي‌خواند «خداي من اينجا بوي گندي پيچيده چه بالا و چه پايين/ ثروتمندان ثروتمندتر مي‌شوند/ من خود از آن آگاهم» بعد از يك دهه ساختن موسيقي فيلم به اعتراف خود نيومن، او چند ميليوني مي‌ارزد.

موسيقي نيومن موسيقي نيواورلئان است كه خود موسيقي جاز را هم در برگرفته است. او با مهارت به تكنيكي كه آن را بازي با كلمات (هنگامي كه موسيقي حال و هواي كلمات را ترسيم مي‌كند) مي‌نامند ترانه‌هاي خود را با موسيقي آرايش مي‌كند. اما مهارت و قابليت كار نيومن بيش از هر چيز در تبديل فكر ژرف به كلمات و موقعيت‌هاي ساده است. او در دنياي موسيقي پاپ شايد تنها هنرمندي است كه قادر به خلق با احساس‌ترين موسيقي فيلم ( A Bug’s Life، Monsters, Inc) است و از سويي ديگر بحث‌برانگيزترين آلبوم سال.

با عمق و بي‌جنجال
«البو» به آرامي و بدون جنجال به تدريج به يكي از بهترين گروه‌هاي بريتانيا تبديل شده است. از اولين آلبوم آنها «خواب در عقب» تا آلبوم سال 2005 «رهبران دنياي آزاد» هر آلبوم البو، عمق بيشتري پيدا كرده است. «كودك به‌ندرت ديده شده» نام تازه‌ترين آلبوم اين گروه است. محتواي آلبوم، طبق روال تمام آلبوم‌هاي البو مسائل جدي را در بر مي‌گيرد. تعدادي از اعضاي گروه تازه پدر شده‌اند و آلبوم به ياد دوست صميمي گروه برايان گلنسي خواننده/ ترانه‌سراي اهل منچستر كه اخيرا درگذشت تهيه شده است. آلبوم با آهنگ «استارلينگ» آغاز مي‌شود. موسيقي ترانه با جوي غمگين شروع و با صداي شيپور نقطه‌گذاري مي‌شود تا هاروي از به دنبال افتادن در پي معشوقي مي‌خواند: «تو تنها چيز هستي در هر اتاقي كه هستي – من سمج، خودخواه و فرسوده هستم.» صداي با احساس هاروي ترانه را متاثر مي‌سازد. آهنگ «ميروربول» كه يكي از آهنگ‌هاي برجسته آلبوم است، درباره حال و هواي پدر شدن است. چطور در دنيايي بدون شروع و بي‌انتها آدمي غرق در لحظات، گمشده در گذشته، حال و آينده، روان به هر سويي، افقي را مي‌يابد. تازه رسيده از راه، روحي جديد در پدر مي‌دمد. ترانه‌هاي البو هميشه دور از جملات تكراري و مبتذل بوده است و هست. و اين چيزي است كه البو را جلوتر از ديگر گروه‌هاي همدوره خود نگاه داشته است. ولي كيفيت كار البو بيشتر در ريزه‌كاري است. البو هميشه از نظر موسيقي خالص جذاب‌تر از ديگر گروه‌ها بوده است. هر عنصر موسيقي چه گيتار‌ها، سازهاي زهي، سازهاي مختلف كوبه‌اي و چه هر ذره صدا كه براي ايجاد فضا و حال آلبوم نواخته و ضبط شده با دقت خاصي تنظيم شده است. ترانه بعد از ترانه تنظيم‌هاي موسيقي البو با زيبايي خاصي به كلمات روح و حال مي‌بخشد. اينجا فرق كار بين لباس‌هاي يكنواخت بدون شكل از قبل دوخته شده با لباس‌هاي پرو شده توسط يك خياط ماهر است. گاهي موسيقي ساده و بدون درهم ريختگي بيشتر بيانگر احساسات يك ترانه است. در آهنگ «دوست ما» (Friend of Ours) هارموني و ملودي‌اي ساده، ترانه را همراهي مي‌كند. هاروي از عشق خود براي دوست تازه از دست رفته مي‌خواند و با او خداحافظي مي‌كند. ترانه چند سطري بيش نيست اما تا زماني كه موسيقي و ترانه به نقطه اوج خود مي‌رسد انگار كه يك سمفوني يا يك اپرا به اوج خود رسيده است. «دوست ما» يك نمومه عالي از هنر تنظيم موسيقي و ترانه است.

يك موسيقي زنده
هشت سال از اولين آلبوم گروه اركستر سينمتيك و چهار سال از آخرين آلبوم اين گروه مي‌گذرد. ولي با به بازار آمدن چهارمين آلبوم اين گروه «مه فلور» اركستر سينمتيك موفق به تثبيت جايگاه خود به عنوان يكي از موفق‌ترين گروه‌هاي موسيقي جاز يا الكتروجاز شده است. موسيقي گروه تركيبي از موسيقي جاز و كلاسيك در قالب موسيقي فيلم است. سازهاي الكترونيك و تكنيك‌هاي دي‌جي‌ها ماهرانه، آلبوم را معاصر نگاه مي‌دارد. در طول فعاليت خود اركستر سينمتيك موفق شده كه حال و هوايي منحصر به‌فرد براي موسيقي خود بيافريند. موسيقي با ملودي‌هاي ساده ولي عميق شروع مي‌شود و با گذشت زمان پيچيده‌تر يا با لايه‌هاي مختلف صدا و سازهاي ديگر تكميل مي‌شود. به شكلي كه شنونده را با خود به درون مي‌برد. جيسون سواينسكو سينمتيك را در اواخر دهه 90 ميلادي بنيان گذاشت. قبل از آن در زماني كه دي‌جي بود با استفاده از سمپلر - دستگاهي كه با آن قسمت‌هايي از موسيقي را ضبط مي‌كنند- ايده‌هايي كه در ذهن خود داشت ضبط مي‌كرد.

در ابتدا گروهي از نوازندگان جوان و مسلط (بر سبك موسيقي جز آزاد) را گرد هم آورد تا ايده‌هايي كه در ذهن خود داشت و قبلا با كمك سمپلر آنها را ضبط كره بود به شكل زنده اجرا كنند. اولين آلبوم گروه Motion در سال 1999 ميلادي به بازار عرضه شد كه با استقبال گرم منتقدان روبه‌رو شد. به دنبال آن، در سال 2002 آلبوم Everyday راهي بازار شد. بعد از كنسرت‌هاي پياپي و موفقيت در جشنواره جاز مونترال، سينمتيك اركستر موسيقي متن فيلم مردي با دوربين (سال 1929) ساخته ژيگا ورتوف، كارگردان روسي را ساخت.
دوشنبه 20 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: شبکه خبر]

[مشاهده در: www.irinn.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 85]