واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: محققان علوم پزشكي اعلام كردند بيماري افراد سيگاري به طور متوسط سالانه هشت روز بيشتر از افراد غير سيگاري به درازا مي كشد . محققان علوم پزشكي اعلام كردند بيماري افراد سيگاري به طور متوسط سالانه هشت روز بيشتر از افراد غير سيگاري به درازا مي كشد. به گزارش خبرگزاري رويترز از نيويورك بر اساس اين مطالعه كه در شماره اخير نشريه پزشكي سلامت و كنترل دخانيات انگليس منتشر شد , پرونده بيش از چهارده هزار كارگر بين سالهاي هزار و نهصد و هشتاد و هشت تا هزار و نهصد و نود و يك بررسي شد كه در اين بررسي طول متوسط دوره بيماري افراد مورد مطالعه حدود بيست و پنج روز در سال بود. ولي افراد سيگاري مورد مطالعه به طور متوسط سي و چهار روز بيماري را تحمل مي كردند و حدود هشت روز بيشتر از افراد غير سيگاري بيمار بودند. در اين حال, محققان علوم پزشكي بر اساس مطالعه جديد خود دريافتند بيش ازيك چهارم افراد سيگاري به بيماريهاي مزمن انسدادي ريه مبتلا مي شوند. پزشكان دانماركي در كپنهاگ اعلام كردند بررسي آنان بر روي بيش از هشت هزار و چهل وپنج مرد و زن بين سنين سي تا شصت سال در طول مدتي طولاني حاوي نكاتي مهم دراينباره بوده است. بيش از پنج هزار نفر از اين داوطلبان سيگاري بودند , يك هزار و دويست نفر آنان سيگاري بودند ولي آنرا ترك كرده بودند و يك هزار و هشتصد نفر نيز هرگز سيگار نكشيده بودند. در ابتداي مطالعه ريه همه داوطلبان سالم بود , بعد از بيست وپنج سال ازبين مرداني كه زنده مانده بودند نود وشش درصد ازگروه غير سيگاريها هنوز ريه هايي سالم داشتند در حالي كه اين آمار دركساني كه به سيگار كشيدن ادامه داده بودند حدود پنجاه و نه درصد بود. در بين نود و يك درصد از افراد غير سيگاري داراي ريه هايي سالمبودند در حالي كه اين آمار در سيگاري بعد از بيست وپنج سال شصت ونهدرصد بود. كساني كه به طور مرتب سيگار را ادامه داده بودند دست كم به ميزان بيست و پنج درصد بيشتر از ديگران در معرض خطر ابتلا به بيماريهاي انسدادي مزمن ريه قرار داشتند. اين بيماريها شامل بيماري امفي زم و بيماري برونشيت مزمن هستند كه در آنها ريه ها دچار انسداد راههاي هوايي مي شوند و حالتي غير قابل درمان و تخريبي در اين عضو مهم بدن ايجاد مي شود. از بين دوهزار و نهصد مورد مرگ وميري كه در مدت بيست و پنج سال در اين گروه داوطلبان مشاهده شد يكصد ونه مورد به طور مستقيم به بيماريهاي مزمن انسدادي ريه مرتبط بود. فقط دومورد از يكصد و نه مورد مرگ و مير به افراد غير سيگاري مربوط ميشد. چندي پيش نيز اعلام شد افراد سيگاري در مقايسه با غير سيگاري ها بيشتر امكان دارد كه به عفونت ويروسي ايدز مبتلا شوند. افزايش خطر بروز ايدز در افراد سيگاري زنگ خطر ديگري براي ترك كردن سيگار است كه سيگاري ها بايد به آن گوش بسپارند. در برخي مطالعات ديگر كه پيش از اين انجام شده بود مشخص شده است كه بهطور كلي سيگار كشيدن با افزايش احتمال ابتلا به عفونت هاي مختلف همراه است به ويژه ابتلا به بيماري هايي كه از راه تماس جنسي منتقل مي شوند در سيگاري ها در مقايسه با افراد غير سيگاري بيشتر اتفاق مي افتد. در بررسي هاي مختلفي كه تاكنون اختصاصا درباره رابطه كشيدن سيگار و ابتلا به ايدز انجام شده است افزايش خطر ابتلا به عفونت ايدز در حد شصت درصد تا سه برابر بيشتر گزارش شده است. به گفته محققان با توجه به اينكه مطالعات مختلف از نتايج يكدستي دربارهتاثير كشيدن سيگار برخوردارند به نظر مي رسد بايد به افراد سيگاري درباره افزايش خطر ابتلاي آنان به عفونت ايدز هشدارهاي بيشتري داده شود. به عقيده محققان سيگار كشيدن با تغييراتي كه در ساختار ريه ها به وجود مي آورد و با توجه به تحريك برخي واكنش هاي ايمني ابتلا به عفونت ايدز را تسهيل مي كند. با توجه به براوردهاي انجام شده در سال دو هزار و بيست تعدادكل موارد مرگ و مير بر اثر كشيدن سيگار در جهان به هشت ميليون و چهارصدهزار نفر خواهد رسيد .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 397]