عصر ظهور در نگاه اديان(2)

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: تطبيق علائم ظهور در دو دين اسلام و مسيحيت:

1-آتشي از آسمان: در بعضي از روايات اسلامي به آتش زرد و سرخ خامي اشاره شده كه از مقدمات ظهور حضرت مهدي (عج) است. از امام صادق (عليه السلام) روايت شده كه فرمود:
وقتي آتش بزرگي از سوي مشرق مشاهده گرديد كه در بعضي شبها بالا مي آيد، در آن هنگام گشايش كار مردم پديد مي آيد و اين آتش اندكي قبل از ظهور قائم خواهد بود. (بحارالانوار، ج52، ص240)
و از امام باقر (عليه السلام) روايت شده كه فرمود:
وقتي از جانب مشرق آتشي بزرگ و سرخ خام مشاهده نموديد كه سه يا هفت روز بالا مي آيد. در آن هنگام به خواست خدا منتظر فرج آل محمد (صلي الله عليه و آله) باشيد و خدا عزيز و حكيم است. (بحارالانوار، ج52، ص230)
در انجيل لوقا نيز از آتشي شبيه آنچه در روايات اسلامي آمده به عنوان نشانه اي از ظهور ياد شده است:
«در آن زمان، دنيا مانند زمان لوط خواهد بود كه مردم غرق كارهاي روزانه شان بودند، مي خوردند مي نوشيدند خريد و فروش مي كردند، مي كاشتند و مي ساختند تا صبح روزي كه لوط از شهر سدوم بيرون آمد و آتش گوگرد از آسمان باريد و همه چيز را از بين برد. بلي به هنگام بازگشت من، اوضاع دنيا به همين صورت خواهد بود.» (لوقا 28-30: 17). علامتي مشابه علامت آتشي از آسمان، در احاديث اسلامي وجود دارد كه همانند آن در منابع مسيحي به چشم نميخورد و از ظاهر شدن دستي در آسمان خبر داده است، در اين رابطه امام صادق (عليه السلام) ميفرمايند:»سالي كه صيحه آسماني شنيده مي شود، قبل از آن، در ماه رجب، نشانه اي ديده خواهد شد.» سئوال شد: آن نشانه چيست؟ امام صادق پاسخ دادند: «سيمايي در قرص ماه ديده ميشود، و كف دست روشني در فضا ظاهر مي شود.» (الغيبه، ص134 - بحارالانوار، جلد 52؛ ص 233 - منتخب الاثر، ص 441)
سه نكته مهم را بايد در رابطه با حديث بالا يادآور شد، نخست آنكه اين حديث معين نمي كند كه چقدر قبل از آن در ماه رجب؟ و فقط بيان مي كند: «سالي كه صيحه شنيده شود، قبل از آن در ماه رجب، نشانه اي ديده خواهد شد.»
دوم آنكه اگر از قسمت دوم حديث، يعني از ديده شدن سيمايي در قرص ماه صرف نظر كنيم، ميتوان اين حديث را به دو پديده ي آسماني كه در سال جاري اتفاق افتاد، تعميم داد. يعني اينكه در ماه رجب نشانه اي ديده شد اما نه به عنوان سيمايي در قرص ماه، بلكه به عنوان طولاني ترين كسوف قرن در 29 رجب سال 1430 ه. ق، و سه ماه قبل از آن در آسمان دست روشني كشف شد كه تصوير آن را براي اولين بار وب سايتهاي يونيورس تودي و آسمان كابل منتشر كردند و پس از آن اين تصوير به بعضي از وب سايت مهدويت رسيد و آن را نمونه اي از علائم ظهور دانستند.
نكته سوم اينكه مشابه اين حديث، احاديثي ديگر نيز وجود دارند كه به تفصيل طي مقاله اي با عنوان فجر مقدس 6 در مورخ 01/05/1382 در وب سايت موعود دات اُ آر جي آمده است و بيان مي دارد كه منظور از ماه رجب در حديث بالا ماه رجبي مي باشد كه سفياني خروج مي كند و ظاهر شدن دست روشن همزمان با ظاهر شدن چهره ي شخصي در آسمان است كه به سمت او اشاره مي كند.

2-دجال: «دجال» در زبان عربي به معناي «آب طلا» است و به همين علت، افراد بسيار دروغگو كه باطل را حق جلوه مي دهند، «دجال» ناميده مي شوند. دجال ستمكاري است كه در آخرالزمان مردم را گمراه خواهد كرد و در هر سه دين يهوديت، مسيحيت و اسلام مطرح شده است. «دجال» لقب دغلبازي است كه نزد يهوديان «آرميلوس» و نزد مسلمانان «صائد بن صيد» ناميده مي شود. (مجله موعود شماره) 18
اين نشانه، در كتابهاي اهل سنت، از نشانه هاي برپايي قيامت دانسته شده است ولي در منابع روايي شيعه، از نشانه هاي ظهور به شمار مي رود. بر اساس آنچه از ظاهر اخبار استفاده مي شود، دجال فردي است كه در آخرالزمان و پيش از قيام مهدي (عج) خروج مي كند و غير عادي است و با انجام كارهاي شگفت انگيز جمع زيادي از مردم را مي فريبد و سرانجام به دست عيسي مسيح (عليه السلام) در كنار دروازه «در» در منطقه شام به هلاكت مي رسد. (حوزه، ش71، ص262).
پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) ميفرمايند: «قيامت برپا نميشود، تا وقتي كه مهدي (عليه السلام) از فرزندانم قيام كند و مهدي (عج) قيام نميكند، تا وقتي كه شصت دروغگو خروج كنند.» (ارشاد، ج2، ص371)
يا ميفرمايند: «قبل از برپايي قيامت، خروج دجال است و پيش از دجال، سي دروغگو، يا بيشتر خروج خواهند كرد.» (بحارالانوار، ج52، ص300)
در كتاب مقدس نيز اطلاعات جامعي پيرامون دجال آمده است. البته واژه دجال (ضد مسيح) تنها در مسايل يوحنا وارد شده اما ادعا شده است كه در مكاشفه يوحنا، وسايل پولس و با صراحت كمتري در اناجيل و كتاب دانيال نيز مترادفهاي اين واژه به كار رفته است. (موعود، ش31، دجال، آنتي كريست در كتاب مقدس)
در مسايل يوحنا آمده است: «فرزندان عزيزم، پايان دنيا نزديك شده است. شما حتما درباره ظهور دجال كه دشمن مسيح است چيزهايي شنيده ايد. حتي الان نيز مخالفين مسيح همه جا ديده ميشوند.» (رساله اول يوحنا، 18: 2)
يوحنا نيز از چندين دجال سخن ميگويد ولي بين دجالان بسيار و يك دجال فرق مي گذارد:
دجال مي آيد. الحال هم دجالان بسيار ظاهر شده اند. (رساله اول يوحنا، 18: 2).
تفاوتي كه «سفياني» با «دجال» دارد شايد بيشتر در اين است كه دجال از طريق حيله و تزوير و فريب، برنامه هاي شيطاني خود را پياده مي كند، اما سفياني از طريق استفاده از قدرت تخريبي وسيع خود اين كار را انجام مي دهد؛ در روايات آمده است كه سفياني نقاط آبادي از روي زمين را زير پرچم خود قرار خواهد داد، كه نظير آن را در حكومت ابوسفيان و معاويه و يزيد در تاريخ خوانده ايم. (بحار الانوار، ج 52، ص 26)
«علامت ديگر، خروج سفياني با پرچم سبز و صليب طلايي است.» (كوراني، ترجمه مهدي حقي؛ ص 130). همان طور كه در فرهنگ عام رايج است، مردم رنگ سبز را به نشان ديني بودن و صليب را به عنوان نماد غرب و يا غربزدگي مي شناسند. پس ميتوان اين طور برداشت كرد كه سفياني شخصي است غربي و يا غربزده كه ادعاي ديانت ميكند و با تبليغات وسيع، توسط پول، سرمايه و عوام فريبي اش همانند معاويه، گروه زيادي را، به لطف پرچم سبز اطراف خود جمع ميكند. پس ميتوان اين طور نتيجه گيري كرد كه تفاوت بارز سفياني با دجال اين است كه سفياني علاوه بر حمايت مردمي، از پشتيبانيغرب و حمايت نظامي آنها برخوردار است.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 252]