واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > اقتصاد سیاسی - 400 هزار ایرانی در دبی اقامت دارند و 8500 شرکت ایرانی در امارات ثبت شده که حدود 300 میلیارد دلار داراییدارند پویا دبیری مهرغروب خورشید را وقتی از لابه لای برجهای سر به فلک کشیده مینگری، زیبا و دلچسب است، اما نه به دلچسبی دلارهایی که در مهمترین بندر تجارت آزاد جهان ردوبدل میشود. در آن هنگام که آسمان دوبی رنگ نارنجی تیره به خود میگیرد، جعبههای اجناس شامل غذا، لباس، وسایل برقی و خنزر پنزرهایی که قرار است به کشورهای در حال توسعه روند، بارگیری میشوند. این کشتیهای کوچک چوبی سالهاست که فاصله 60 مایلی تا ایران را طی میکنند. این روح تجارت در دوبی است که زمانی رونقی را در پی داشت. روزهایی نه چندان دور، دشداشهپوشان عرب با زرق و برقی که به واسطه حمایتهای آشکار آمریکا در امارات، خاصه دوبی به راه انداخته بودند توانستند میلیاردها دلار از سرمایه ایرانیان را به بندر آزاد دوبی بکشانند. دلارهایی که بیش از هر مأوا و ملجا اقتصادی، بخش مسکن را خوش میدید. اما تجارت دیگر مثل گذشته نیست. در 6 ماه گذشته، بازار پروژههای دوبی، در شرایط سقوط آزاد بوده است. سرعت این افت، هر شخصی را شگفت زده میکند، چه رسد به دولت و شرکتهای مرتبط با آن. توسعهدهندگان و خریداران، با نوعی پریشانی مواجه هستند و هیچ کس نمیداند که بازار چه زمانی به قیمت کف میرسد. هر هفته، تعداد لغو قراردادها و بیکاریها، بیشتر میشود، که از طرف مراجع قانونی، هیچ توضیحی داده نمیشود. اعلان عمومی دولت به طور سرسختانهای، به تکرار اقدامات بنیادی قوی دوبی در اقتصاد این کشور میپردازد که تقریباً از تأثیر محلی نابود شدن اعتبارات چشمپوشی میکند و هر گونه توضیحی راجع به استراتژی آینده که به شدت در مسیر غمناکی قرار گرفته است را دریغ میکند. دولت امارات اما بر این باور است که این عجز و ناتوانی، رو به پایان است. تزریق 10 میلیارد دلار پول از سوی ابوظبی، قرار است گرهای از اقتصاد کور این روزهای دوبی را باز کند. این مقدار برای پرداخت کوهی از بدهیهای این شهر و شروع مجدد تمامی پروژههایش کافی نیست اما به شرکتها اجازه میدهد تا طرحهای خود را منطقی سازند و کار را در پروژههای دارای ارزش اقتصادی آغاز کنند. از همه مهمتر، رهبران تجاری دوبی میتوانند از بیابان، بیرون آمده و اهداف و طرحهای خود را بیان دارند. این پیام، خیلی شیرین نیست. اگرچه برخی از پروژهها نیاز به فعال شدن مجدد دارند، بسیاری نیز به این امر نیازی ندارند. این بازار به سرعت به سمت پذیرش این نکته میرود که انجام برخی از کارها بهتر است که اصلاً انجام نشوند. افزایش فشارهای بانکی بر تجار ایرانی دوبیفشار روی تجار و بازرگانان ایرانی در دوبی افزایش یافته است. نام یکی از این بازرگانان، علیرضا نبیزاده است که لوازم خانگی و مواد لازم برای رنگ آمیزی ظروف تفلون را از آلمان وارد میکند. کار او هم کساد شده است و سود او به زحمت به 100هزار دلار میرسد، در حالیکه او در گذشته و در شرایط عادی حداقل 80 هزار تا 90 هزار دلار درآمد داشت. او میگوید: «برای من فقط ضرر بوده است. سختترین دورانی است که تا حالا داشتهام زیرا همانطورکه ماهی برای زندگی به آب احتیاج دارد، تاجر هم به پول نیاز دارد.» این تاجر ایرانیالاصل نگرانی خود را از عدم ارائه تسهیلات بانکی از سوی بانکهای دوبی به ایرانیان ابراز میکند، اما این تنها دغدغه وی و دیگر ایرانیان فعال در دوبی نیست. وی میگوید: با وجود اینکه سال گذشته بین ایران و امارات تفاهمنامهای مبنی بر تسهیل فضای کسبوکار برای ایرانیان در امارات به امضا رسید اما در عمل شیوخ دوبی به مفاد این تفاهمنامه پایبند نیستند و حقوق کارگران ایرانی با عقد قراردادهای یک طرفه پایمال میشود. این تاجر ایرانی که نگران عواقب اظهارات خود هم نیست از شنود مکالمات ایرانیان و کنترل حسابهای مالی ایرانیان در دوبی خبر میدهد و میگوید: «فشارها روز به روز بر ایرانیان فعال در بندر آزاد دوبی بیشتر میشود و حقوق ایرانیان زیر پا گذاشته میشود.» «بستاکیا»، روزی در عرش، امروز بر فرشناحیه بستاکیا در دوبی با برجهای چهارگوش و خانههای تجملی با درها و پنجرههای چوبی زیبای کندهکاری شده، نشانهای از روابط محکم با ایران است. روابطی که این روزها در حال سست شدن است، چه آنکه ایرانیان مقیم دوبی، خاصه آنها که در فعالیتهای اقتصادی دستی دارند از آرامش خاطر برخوردار نیستند و سایه سنگین نگاه کنترلهای خاص را بر خود میبینند. بسیاری از بازرگانان ثروتمند سنیمذهب در اواخر قرن گذشته و در زمان افزایش تعرفههای بازرگانی در ایران از سواحل جنوبی ایران به این محله نقل مکان کردهاند. نام اینجا هم از منطقه بستک در ایران گرفته شده که روزگاری محل زندگیشان بوده و آنها شیوه زندگی و شکل و شمایل خانههایشان را از آنجا آوردهاند. امروز فرزندان آنها بخش مهمی ازجمعیت دوبی را تشکیل میدهند که متعلق به کشور امارات متحدهعربی است. آنها مردانی با سرانداز و دشداشههای سفید هستند که تشخیص آنها از همشهریهای عرب شان غیرممکن است. بحران در بازارهای مالی دوبیاما دوبی پر زرق و برق بازار مالی نامناسبی هم دارد. حجم خسارتهای وارده به بازارهای مالی امارات متحده عربی در هفته گذشته از مرز 15 میلیارد درهم گذشت. در پی شدت یافتن بحران در بازارهای مالی امارات متحده عربی در هفته گذشته و روند نزولی شاخصها، حجم خسارتهای وارده به سرمایهگذاران در بورسهای دوبی و ابوظبی در هفته گذشته برای نخستین بار طی 40 روز گذشته افزایش یافت و از مرز 15 میلیارد درهم گذشت و این در حالی است که بورس دوبی شاهد افزایش خروج سرمایهگذاران خارجی است. در معاملات هفته گذشته بازار مالی دوبی بیش از 272 میلیون و 190 هزار سهم به ارزش 358 میلیون و 460 هزار درهم معامله شد که شاخص سهام در این بورس بیش از 53/24 واحد کاهش یافت و شاخص کل سهام در بازار مالی دوبی به 06/1653 واحد رسید. تغییر رویکرد بانکهای دوبی به ایرانیانامارت از جمله کشورهایی بود که بعد از انقلاب، آغوش خود را بر روی ایرانیها باز کرد. در حال حاضر400 هزار ایرانی در اینجا اقامت دارند و 8500 شرکت ایرانی در امارات ثبت شده است. حدود 300 میلیارد دلار از داراییهای ایرانیهای خارج از کشور در دوبی جریان دارد. این مقدار سرمایه، بعد از آمریکا از نظر حجم و مقدار در رتبه دوم است. در بازار قرن 21 دوبی، ایرانیها در میان اصلیترین سرمایه گذاران هستند. در سیاست رسمی بانک مرکزی امارات درقبال شرکتهای ایرانی تغییرات مشهودی صورت گرفته است و اغلب بانکهای بینالمللی و محلی در اینجا برای صدور مجوزهای اعتباری به فعالیتهای اقتصادی شرکتهای تحتتملک ایرانیها، محدودیتهایی در نظر گرفتهاند. از جمله این بانکها میتوان از بانک ملی دوبی نام برد. ضمناً امارات اوایل امسال در راستای تحرکات سازمان ملل، دربرابر بانک سپه ایران موضع گرفت و محدودیتهایی برای بازکردن السی از سوی بازرگانان ایرانی ایجاد کرد. هادی موتمنی، رئیس شورای بازرگانی ایران، میگوید: «در اینجا 48 بانک اروپایی وجود دارد که شروع به اعمال محدودیتها علیه شرکتهایی کردهاند که با ایران معامله میکنند. این شامل شرکتهایی هم میشود که سابقه آنها در تجارت شناخته شده است. وقتی شرکتها نتوانند از بانک وام بگیرند، از ادامه فعالیت باز میمانند.»انتقال پول میان بانکها هم مشکل شده است. بانکهای دوبی از علت و ماهیت و دلایل حواله پول سؤال میکنند. موتمنی میگوید اگر فشارها شدت پیدا کند، هیچ بانکی با شرکتهای طرف معامله با ایران کار نخواهد کرد. ممکن است آنها حسابهای شخصی را هم ببندند. خیلی از شرکتهای ایرانی برای پیشگیری از چنین وضعیتی، به تجارت با سایر کشورها و از جمله خود ایران رو آوردهاند. برخی دیگر هم از معامله با ایران اکیداً خودداری میکنند. حال در چنین شرایطی تنها یک راه برای ایرانیان باقی مانده و آن تلاش بازرگانان و مالباختگان ایرانی برای همکاری با سفارت ایران به منظور تشکیل کمیته احقاق حقوق ایرانی هاست که تاسیس آن کلید خورده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 614]