تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1862294548
همه چیز زیر سر این مرد است
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > خاورمیانه - تا زمانی که بنیامین نتانیاهو نتواند بر وسوسه نگاه داشتن لیبرمن غلبه کند، باید در رویا به صلح اندیشید داو زاخیمکوتاه آمدن واشنگتن در برابر اسرائیل و موافقت با توقف نود روزه شهرک سازی ها، ضربه دیگری را بر پیکر رنجور مذاکرات صلح میان اسرائیل و فلسطین وارد کرد. نمی توان گفت که این حرکت مذاکرات را از مسیر اصلی منحرف می کند چرا که از زمان حضور بنیامین نتانیاهو در راس قدرت و انتخاب آویگدور لیبرمن به عنوان وزیر امور خارجه وی ، این مذاکرات و روند صلح از ریل خارج شده بود . شاید بی بی در پذیرش طرح تشکیل دو کشور مستقل واقعا جدی بود اما حقیقت این است که نظرات وی در گرو وزیر امور خارجه این کشور است و به همین دلیل چندان نمی توان به روی او حساب کرد . آویگدور لیبرمن به هیچ وجه برازنده جایگاهی نیست که در آن قرار دارد. احساسان ناسیونالیستی در وی بیش از اندازه افراطی است . وی در همین مناطق شهرک سازی شده زندگی می کند و به همین دلیل با هرگونه حرکتی که به قول وی حق ساکنان این شهرک ها را زیر سوال ببرد ، مخالف است. تا زمانی که نتانیاهو نتواند بر وسوسه نگاه داشتن این مرد در راس قدرت غلبه کند، پروسه صلح هم ره به جایی نخواهد برد . لیبرمن نه تنها روند صلح خاورمیانه را تخریب می کند بلکه به ضرر اسرائیل هم عمل می کند . رفتارهای زننده و غیردیپلماتیک وی بسیاری از همکاران وی در کابینه را دلخور کرده و ادامه کار با وزیر امور خارجه به عنوان یکی از اهرم های قدرت را سخت کرده است . بیشترین ناسازگاری سیاسی لیبرمن در جریان پرونده تنش با ترکیه رخ داد. آنکارا خواهان عذرخواهی اسرائیل و پرداخت غرامت به خانواده هشت شهروند ترکی است که در کشتی مرمره و در جریان آزادسازی غزه در ماه می سال 2009 میلادی توسط ارتش اسرائیل کشته شدند . در جریان کمک ترکیه به اطفای حریق در شمال اسرائیل ، تل آویو این فرصت را داشت که به تنش در روابط دو جانبه پایان دهد . بی شک ترکیه در قامت کشوری مسلمان با موقعیت جغرافیایی استراتژیک می تواند سرمایه ای غیرقابل توصیف برای اسرائیل در منطقه باشد . اسرائیل می تواند با سهوی خواندن این ماجرا عذرخواهی کند و به خانواده قربانیان هم غرامت پرداخت کند. ایالات متحده هم تا کنون بارها در شرایط عذرخواهی قرار گرفته و با یک معذرت خواهی ساده سر و ته ماجرا را به هم آورده است . به عنوان نمونه در افغانستان زمانی که شهروندان غیرنظامی در حملات جنگنده های امریکایی کشته شدند، واشنگتن رسما از افغان ها عذرخواهی کرد . با این همه لیبرمن در اسرائیل مانع از آغاز روند عذرخواهی از ترک ها می شود و تحقق توافقنامه ای را به تعویق می اندازد که می توانست چند ماه پیش میان ترک ها و اسرائیل امضا و به قائله فیصله دهد . شاید نتانیاهو در نهایت راهی پیدا کند برای آشتی با ترکیه که خاطر لیبرمن هم مکدر نشود و یا گذشت زمان انکارا و تل آویو را باز به هم نزدیک کند ، اما بسیار بعید به نظر می رسد که لیبرمن هیچ گاه با صلح تمام و کمال با فلسطینی ها کنار بیاید . دلیل این مساله هم تنها در شخصیت لیبرمن نهفته نیست. تمامی کسانی که گمان می کنند ایالات متحده می تواند مانع از حرکت های تند و تیز اسرائیل شود در حقیقت اشتباه می کنند. از زمانی که آیزنهاور اسرائیل را وادار به عقب نشینی از برخی مناطق متعلق به فلسطین در سال 1956 کرد تا کنون هر بار امریکایی ها بر اسرائیل فشار وارد کرده اند نتیجه معکوس گرفته اند.شاید بهتر است بگوئیم که تمام تلاش های امریکا برای مهار اسرائیل از همان ابتدا محکوم به شکست است . هر بار رئیس جمهوری در آمریکا عزم خود را برای تنگ تر کردن حلقه دورتادور اسرائیل جزم کرده است ، انتخابات و عدم رای یهودیان و یا مسیحی های تندرو به آنها ، سزای این مخالفت آنها را داده است .جیمی کاتر و جورج بوش پدر به دلیل همین مخالفت ها بود که تنها یک دور در کاخ سفید سکنی گزیدند . باراک اوباما هم در حقیقت با اصرار بر کوتاه آمدن اسرائیل می رود تا خود را به سرنوشت جیمی کارتر مبتلا کند . با این همه امریکایی ها باید بدانند که چاپلوسی برای اسرائیل هم جواب نمی دهد. حتی اگر اسرائیل موافقت خود را با دریافت مشوق از واشنگتن در ازای کوتاه آمدن از مواضع خود در مذاکرات هم قبول کند، باز به نظر نمی رسد که موفقیت آنچنانی مذاکرات را احاطه کند . شاید فضای حاکم اندکی دوستانه تر شود یا چهره ها در عکس های گرفته شده خندان تر اما اسناد اندکی وجود دارد که پیروزی در این مذاکرات را تضمین کند . اکنون پرسش اینجاست که پروسه صلح چگونه باید پیش روی کند؟ در ابتدای امر دولت باراک اوباما به خوبی تشخیص داده است که کناره گیری از این روند اشتباه محض است . دولت اوباما باید نتانیاهو را برای ائتلاف با حزب کادیما به رهبری تزیپی لیونی تحت فشار قرار دهد . لیونی گمان می کند که با دور ماندن از ائتلاف فعلی ، شانس خود را برای پیروزی در انتخابات اتی اسرائیل افزایش می دهد. اما وی باید توجه داشته باشد که در حال حاضر منفعت اسرائیل در کنار رفتن لیبرمن است . در شرایط فعلی ، نتانیاهو باید بداند که هم به نفع اسرائیل و هم به نفع فلسطین است که بحث تشکیل دو کشور مستقل در کنار هم تنها به رویاپردازی محدود نشود . /سفارین پالیسی دهم دسامبر / ترجمه : سارا معصومی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 362]
-
گوناگون
پربازدیدترینها