واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: آموزش زبان به كودكان عقبمانده
پيش از شروع برنامه رشد زبان، كودك عقبمانده بايد با دقت به وسيله افراد حرفهاي از قبيل پزشك متخصص كودكان، پزشك متخصص گوش و حلق و بيني، متخصص شنوايي سنجي، متخصص گفتاردرماني، مددكار اجتماعي، روانشناس و متخصص منظم كردن دندانها مورد تشخيص قرار گيرد.
زماني كه فعاليتهاي مربوط به رشد و آموزش زبان را برنامهريزي ميكنيد، مطمئن شويد كه هفت نكته زير در رويكرد شما گنجانده شدهاند:
1ـ يادگيري زنجيرهاي: فعاليتها، هدفها و يادگيريها بر حسب سطح دشواري در نظر گرفته شوند. از حداقل دشواري شروع كنيد و به طرف دشواري بيشتر حركت كنيد، مطمئن شويد كه اين افزايش دشواري، تدريجي موفقيتآميز با پاداشهاي مناسب باشند.
2ـ يادگيري جزءجزء: هر بخش از يادگيري را به قسمتهاي جزئيتر و كوچكتر تقسيم كنيد تا كودك بتواند آن را به سهولت و با موفقيت ياد بگيرد. مطمئن شويد كه كودك بيشتر با موفقيت مواجه شود تا شكست و نيز بهطور پيوسته و مكرر پاداش داده شود.
3ـ تعادل كافي بين كودك و محيط يادگيري: كودك بايد از محيط خود آگاه باشد، زيرا كه تعامل او با محيط، بهترين وسيله يادگيري كودك است. تجربهها و فعاليتها بايد در جهت رشد توانايي كودك از نظر حركت مستقل در محيطش به كار گرفته شوند.
4ـ تقويت پيوسته و ثابت: تقويت، تمرين و پاداش رفتار مطلوب در هر برنامه رشد توانايي زبان كودك عقب مانده ذهني تربيتپذير بايد در درجه اول اهميت باشد.
5ـ سرعت عمل كودك: پيشرفت فعاليتهاي رشدي بايد متناسب با ميزان آمادگي كودك باشد تا برنامه زمانبندي شده معلم.
6ـ آموزش فردي: فعاليتها بايد براي يك كودك خاص و تا جايي كه ممكن است براساس آموزش انفرادي برنامهريزي شود.
7ـ ارزيابي مستمر و تعديل هدفها و محتواي برنامه: دستاوردهاي فردي و گروهي شيوههاي آموزشي و كاركنان بايد به طور مستمر مورد تجديدنظر و اصلاح قرار گيرند.
اصلاح گفتار كودكان عقبمانده ذهني تربيتپذير
هدف هر برنامه رشد زبان براي كودك عقب مانده ذهني تربيتپذير عبارت است ازگفتار مفيد و قابل فهم.
از آن جا كه همه كودكان عقبمانده ذهني تربيتپذير احتمالاً دشواريهايي در به وجود آوردن اصوات مناسب خواهند داشت، پيش از تلاش براي اصلاح نقش گفتاري آنها، آموزش آنها در زمينه برقراري ارتباط حائز اهميت است. اگر چنان چه كودك هنوز نميتواند نام خود را به شما بگويد سعي نكنيد نقص گفتاري او را اصلاح كنيد. هدفهاي مربوط به اصلاح گفتار در مقايسه با هدفهاي رشد زبان در درجه دوم اهميت قرار دارند.
پيشنهادهاي كلي براي آموزش
با توجه به روشهاي زير يك مدل يا سرمشق خوب گفتاري براي كودك باشيد:
الف ـ آرام، اما به طور طبيعي حرف بزنيد
ب ـ از شدت صدا (voloume) و صرف زبان (infletion) مناسب استفاده كنيد.
ج ـ با كودك حرف بزنيد و درحال حرف زدن به او نگاه كنيد.
د ـ از حرف زدن كودكانه خودداري كنيد.
هـ ـ پيگير و شكيبا باشيد.
هميشه گفتار را با تفريح توأم كنيد. به خاطر داشته باشيد ارتباط ناخوشايند، يك تجربه ناخوشايند به وجود ميآورد كه در نتيجه ممكن است كودك را از تلاش براي حرف زدن، دلسرد كند. نياز به ارتباط كلامي ايجاد كنيد. به اشارههاي بيصدا پاداش ندهيد. يك مجموعه لغات (واژگان) مفيد به وجود آوريد و به جاي بيان واژهها، آنها را بهطور عملي به كار ببريد. به دفعات، تكرار و تمرين كنيد و مكرراً پاسخهاي مطلوب را پاداش دهيد.
هدفهاي رشد و زبان
مهمترين هدفهاي رشد زبان براي كودكان عقبمانده ذهني تربيتپذير به شرح زير است:
1ـ كودك بايد بتواند واژههايي را كه جنبه حفاظتي و ايمني دارند، بفهمد از قبيل: نه، دست نزن، بيا اينجا و داغ
2ـ كودك بايد بتواند نام كامل خود را و اسامي اعضاي خانواده، معلم و همكلاسيهايش را بيان كند.
3ـ كودك بايد بتواند اصطلاحات مؤدبانه را بكار برد، از قبيل: متشكرم، لطفاً، ببخشيد، خوش آمديد، سلام و خداحافظ
4ـ كودك بايد بتواند به يك پيام كوتاه يا يك فرمان ساده گوش كند و به آن پاسخ دهد.
5ـ كودك بايد بتواند به سادگي درباره خود حرف بزند.
6ـ كودك بايد بتواند به تلفن جواب بدهد.
7ـ كودك بايد بتواند به يك داستان كوتاه گوش كند و آن را بازگو كند، سئوالهاي مناسب بپرسد و احتمالاً از خودش يك داستان كوتاه بسازد.
(گوردن، ريان، شيلو، 1372)
به اين طريق او كلمه را مجسم ميكند و محصول نوشته شده را براي امتحان درسي تصور بصري خود مورداستفاده قرار ميدهد.
امتياز روش فرنالد تأكيد بر تجسم كلمات و در عين حال عرضه يك روش يادگيري اصولي به كودك است.
فرنالد طرفدار آن است كه به كودك راه يادگيري كلمات به صورت مستقل آموخته شود البته تمامي كار هجي كردن نبايد آنطور كه فرنالد شرح داده است، به روش اصولي و متمركز تدريس شود.
كودكان، بسياري از كلمههاي املايي را بدون استفاده از چنين روشي خواهند آموخت. بعضي ديگر از كلمات براي كودكان موجب دشواري خواهند شد. روش اصولياي كه هماكنون وصف آن رفت، ميتواند در مورد كودكاني به كار رود كه در هجي كردن مشكل بزرگي دارند و نيز در مورد كلماتي كه براي همه كودكان توليد اشكال ميكند. تركيبي از روشهاي طبيعي تدريس هجي كردن توأم با يك روش اصولي معمولاً بهترين شيوهي عمل است.
زينت رحيمي
چهارشنبه 8 آبان 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 197]