گزارش «ايران» از طرح جديد ازدواج نيمه مستقل جوانان آخرين چاره انديشى براى ۱۵ ميليون جوان مجرد

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: گزارش «ايران» از طرح جديد ازدواج نيمه مستقل جوانان آخرين چاره انديشى براى ۱۵ ميليون جوان مجرد
گزارش «ايران»
از طرح جديد ازدواج نيمه مستقل جوانان
آخرين چاره انديشى ها براى ۱۵ميليون جوان مجرد
گروه اجتماعى ـ هدى هاشمى، مهدى جابرى: نزديك به ۱۵ ميليون دختر و پسر ايرانى هم اكنون در سن ازدواج قرار دارند كه اگر ازدواج آنها با فاصله سنى چهار سال باشد (كه تقريباً همين طور است) يك ميليون و ۶۵۰ هزار دختر شانس ازدواج را از دست خواهند داد و هم اكنون نيز يك ميليون دختر بالاى ۳۰ سال اين شانس را از دست داده اند.

395193.jpg

از طرفى سن ازدواج پسران از ۲۵ سال در ۲۰ سال گذشته به ۲۵‎/۹ سال درشرايط كنونى رسيده و اين روند در دختران ۱۸ سال بوده كه هم اكنون به ۲۱‎/۹ سال رسيده است.
اگر واقع بينانه به اين آمار توجه كنيم، همه چيز حكايت از اين دارد كه شرايط موجود، نه تنها عادى نيست بلكه در وضعيت حاد و نگران كننده اى قرار داريم و اگر چاره اى براى اين معضل انديشيده نشود، آينده مبهمى را پيش رو خواهيم داشت.
طرح ازدواج نيمه مستقل كه به تازگى مطرح شده در حقيقت بازتاب نگرانى هاى موجود در سطوح بالاى مديريتى است و از آنجا كه يك طرح جديد و تازه مطرح شده است قطعاً با بررسى هاى بيشتر در ماه هاى آينده بايد در باره نقاط ضعف و قوت آنها اظهار نظر كرد، اما كليت اين طرح به اين شكل است كه دختران و پسرانى كه در سن ازدواج هستند، پس از جارى شدن خطبه عقد تا زمانى كه از نظر اقتصادى به وضعيت مطلوبى نرسيده اند در خانه پدرى خود بمانند و پس از آن كه با كمك خانواده ها و تلاش خودشان توانستند به حداقل هاى يك زندگى مشترك دست يابند، زندگى شان را آغاز كنند.
رئيس نهاد نمايندگى رهبر معظم انقلاب در دانشگاه ها ازدواج نيمه مستقل را امرى مثبت در افزايش ازدواج جوانان مى داند و در اين باره به خبرنگار «ايران» مى گويد: «ازدواج نيمه مستقل نوعى ازدواج رسمى و سنتى است كه از قديم در جامعه ما وجود داشته است. با توجه به كاهش نرخ ازدواج جوانان در جامعه و همچنين با توجه به اين كه بسيارى از جوانان به علت تحصيل و مشكلات مالى نمى توانند امكانات و شرايط زندگى مستقل را فراهم كنند، اين نوع ازدواج مى تواند بسيارى از مشكلات جوانان را برطرف كند و اين مسئله مطابق با موازين شرعى و شيوه اى صحيح است.»
حجت الاسلام والمسلمين محمد محمديان مى گويد: «ازدواج نياز طبيعى همه انسان ها است كه خداوند در وجود افراد قرار داده است و نيازمند مساعدت و همكارى خانواده ها است. خانواده ها بايد در چند سال اول زندگى به جوانان تازه ازدواج كرده كمك كنند تا شرايط زندگى مستقل از سوى دختران و پسران فراهم شود. جوانان مى توانند در اين دوران بدون نياز به خانه مستقل تحت پوشش خانواده هاى يكديگر زندگى كنند و اين موضوع از زمان هاى گذشته در فرهنگ ما بوده است.»
وى تأكيد مى كند: «بسيارى از جوانان به علت نبود شغل و مسكن ازدواج نمى كنند كه اين مسئله موجب مى شود تا سن ازدواج جوانان حتى به ۳۵ سال برسد و افراد در اين سن كمتر علاقه مند ازدواج هستند. با اين حال ازدواج نيمه مستقل مى تواند جلوى بسيارى از مشكلات جوانان در امر ازدواج را بگيرد.»
محمديان معتقد است براى آن كه خانواده ها با اين نوع ازدواج آشنا شوند بايد اقدامات فرهنگى گسترده اى در جامعه انجام شود زيرا هم اكنون ازدواج نكردن جوانان، آسيب بسيارى را به جوانان و خانواده ها وارد كرده است.
ازدواج در وضع اورژانسى
كارشناسان سازمان ملى جوانان بحث ازدواج نيمه مستقل را هم اكنون و با توجه به شرايط بحرانى جامعه مطرح كردند. به اعتقاد آنان شرايط ازدواج جوانان در وضع اورژانسى قرار دارد و بحث ازدواج نيمه مستقل مى تواند بسيارى از مشكلات جوانان را در اين بخش برطرف كند.
دكتر مجيد اميدى مدير كل دفترفرهنگى سازمان ملى جوانان در اين باره توضيح مى دهد: «هم اكنون شرايط ازدواج جوانان به يك بحران در كشور تبديل شده است. مسئولان و صاحبنظر ان در اين حوزه بايد چاره انديشى كنند. در اين شرايط سازمان ملى جوانان ايده اى را مطرح كرده است كه مى تواند بسيارى از مشكلات جوانان را برطرف كند.»
وى تأكيد مى كند: «خانواده ها بايد بپذيرند كه جوانانشان نياز طبيعى به ازدواج دارند و بايد در اين باره چاره انديشى كنند. اگر خانواده ها درباره ازدواج فرزندانشان ايده نداشته باشند ، جوانان به علت كم تجربگى در اين راه آسيب جدى خواهند ديد و اگر مسئولان و خانواده ها به موقع وارد عمل نشوند، اين جمعيت ۱۲ تا ۱۵ ميليونى با مشكل مواجه خواهند شد.»
وى با اشاره به طرح ازدواج نيمه مستقل مى گويد: «اين طرح بيشتر براى فراهم شدن تسهيلات ازدواج جوانان مطرح شده است. بيشتر دغدغه ما به سوى دختران جامعه معطوف است. دختران روحيه پاك و لطيفى دارند و سريع تر از پسران ارتباط عاطفى برقرار مى كنند و بعد از مدتى هم مى فهمند كه اين ارتباط صحيح نبوده است.»
وى تأكيد مى كند: « اگر بخواهيم ازدواج جوانان را به سامان برسانيم بايد سالانه يك ميليون و نيم ازدواج در كشور داشته باشيم كه هم اكنون ۸۰۰ هزار ازدواج در كشور رخ مى دهد و اين وضع به هيچ وجه مناسب و رضايت بخش نيست.»
ازدواج نيمه مستقل يعنى صبر دختر و وفادارى پسر
با اين حال بسيارى از كارشناسان معتقدند كه اين طرح جديدى نيست و با توجه به شرايط فرهنگى جامعه مى توان طرح را به آسانى در كشور اجرايى كرد و خانواده ها با اين نوع ازدواج جوانان به آسانى كنار خواهند آمد.
عليرضا عصارنيا، معاون فرهنگى اجتماعى سازمان ملى جوانان در اين باره مى گويد: «اين طرح، يك طرح بومى است و در بسيارى از استان هاى كشور به علت بافت فرهنگى كه دارد اجرا مى شود. ازدواج نيمه مستقل همراهى پدر و مادر، وفادارى پسر و تحمل دختر را مى خواهد.ازدواج نيمه مستقل مشكلات بسيارى دارد. ممكن است خانواده تحمل خود را از دست بدهند اما مى توان گفت با صبر و حوصله دختر و پسر ، سرانجام آنان مستقل خواهند شد.»
دختران ازدواج نيمه مستقل را تاب نمى آورند
با اينكه بسيارى از كارشناسان ازدواج نيمه مستقل را فرصتى براى بهبود شرايط ازدواج جوانان مى دانند، با اين حال برخى از استادان دانشگاهى اين نوع ازدواج را قبول ندارند و آن را موجب جدايى دختر و پسر از هم و كمتر شدن علاقه آنان در يكديگر در اين دوران مى دانند.
دكتر اقليما رئيس انجمن مددكارى اجتماعى ايران در اين باره مى گويد: «دوران عقد براى بسيارى از دختران بسيار سخت و غيرقابل تحمل است. دختران دوست دارند بعد از عقد با فاصله زمانى كمى زندگى مستقل خود را شروع كنند. ازدواج نيمه مستقل براى دختران قابل تحمل نيست و بيشترين آسيب نيز به دختر وارد مى شود.» اقليما تأكيد مى كند: «تجربه نشان مى دهد اگر دوران عقد طولانى باشد دختر و پسر از يكديگر سرد مى شوند و پسران ديگر آن طور كه بايد احساس مسئوليت نمى كنند. اين نوع ازدواج ممكن است در قديم رايج بوده باشد اما هم اكنون و با شرايط امروز سازگار نيست.» وى مى گويد: «اين نوع ازدواج ناقص است و اگر جوانان ازدواج نكنند بهتر از آن است كه ازدواج اينچنينى داشته باشند.»
زندگى نيمه مستقل، افراط و تفريط مى آورد
همچنين حجت الاسلام والمسلمين محمد مهدى جاويد، مدرس و مدير مدرسه علميه رضوى استان فارس معايب و آسيب هاى اين طرح را بيش از فوايدش مى داند و مى گويد: «طولانى شدن دوران عقد به هيچ عنوان به نفع دختر و پسر نيست. اين طرح مو جب گسست عاطفى بين جوانان مى شود.»
وى تأكيد مى كند: «دختر و پسر در دوران عقد زندگى رسمى ندارند و آن مسئوليت پذيرى لازم هم در اين دوران ايجاد نمى شود. خانواده ها بايد تمهيداتى را بينديشند تا پسران احساس مسئوليت كنند. توصيه بسيارى از كارشناسان ازدواج اين است كه طول مدت عقد از شش ماه تا يك سال بيشتر نشود چرا كه زمانى بيش از اين مدت صحيح نيست و ممكن است برخى خانواده ها افراط و تفريط هايى در اين نوع ازدواج داشته باشند.»
جوان ها: مسئولان به دنبال راه هاى عملياتى تر باشند

395277.jpg

دختران و پسران جوان نيز در گفت وگو با خبرنگار «ايران» اين طور اظهار مى دارند كه اين گونه ازدواج نمى تواند پاسخگوى نيازهاى طبيعى آنان باشد. مريم. ن مى گويد: «جوان ها در دوران نامزدى بسيار علاقه دارند كه هرچه زودتر زندگى مستقل را آغاز كنند و زودتر به خانه بخت بروند. اگر قرار باشد ما در ازدواج نيمه مستقل همچنان در خانه پدر بمانيم، خب اصلاً ازدواج نمى كنيم. چون هدف انسان از زندگى در كنار همسر، رسيدن به آرامش است اما در ازدواج نيمه مستقل فقط استرس و فشار عصبى و روحى به فرد وارد مى شود، چرا كه شايد شرايط اقتصادى پسر تا چهار ، پنج سال هم براى ازدواج مناسب نشود. چه كسى تضمين مى كند كه در اين مدت طولانى، سلامت روانى و روحى و عاطفى دختر و پسر به خطر نيفتد.»
سامان.ف نيز به عنوان كسى كه نه موافق و نه مخالف است، مى گويد: «انسان با ازدواج كامل مى شود و احتمالاً در ازدواج نيمه مستقل بايد نيمه كامل شويم! اين نوع ازدواج از يك سو انگ ها و برچسب هاى مجرد بودن را بخصوص از دختران پاك مى كند اما از سوى ديگر آنها همچنان در خانه پدرى خواهند ماند و به رغم اينكه زن و شوهر رسمى هستند نمى توانند زندگى آرامى را داشته باشند چون اصلاً در كنار يكديگر نيستند و بسيارى از پدر و مادرها هم با توجه به نگاه سنتى خود، به راحتى قبول نمى كنند كه اين زن و شوهر رسمى در خانه هاى پدرى خود زندگى زناشويى را تجربه كنند.»
وى مى افزايد: «شايد در شرايط كنونى، جوانان با برخى آشنايى ها و دوستى هاى خيابانى با دختران و پسران ديگر نيازهاى عاطفى خود را برطرف كنند و احتمالاً اين افراد به راحتى زير بار ازدواج نيمه مستقل نمى روند چون در وضعيت موجود، احساس راحتى و آرامش دارند هرچند اين آرامش، كاذب و موقتى باشد.»
مهناز.ش اما معتقد است: «پس از ازدواج نيمه مستقل، دختر نمى تواند در خانه پدرى راحت باشد چرا كه در خانه شوهر راحت تر و آزادتر است و قطعاً با مشكلاتى مواجه خواهد شد، مخصوصاً اگر قرار باشد سال هاى سال درخانه پدرى بماند تا پسر به شرايط مطلوب اقتصادى برسد.»
وى مى گويد: «از سوى ديگر معمولاً زن و شوهر در كنار هم و با كمك يكديگر مى توانند به خيلى چيزها برسند مثل امكانات رفاهى بهتر و موقعيت هاى شغلى مطلوب. زوجين وقتى در كنار هم و به طور مستقل زندگى مى كنند، انگيزه بيشترى براى بهبود وضعيت موجود دارند. همه چيز فقط به اين خلاصه نمى شود كه اسمى وارد شناسنامه جوان ها شود و آنها سال هاى سال در خانه مجردى و يا پدرى به انتظار بنشينند.»
احمدى نيز نظر جالبى دارد و اينگونه اظهار مى دارد: «به يك شرط مى توان ازدواج نيمه مستقل را پذيرفت و آن اينكه در خانه پدرى دختر و يا پسر، يك اتاق و يا سوئيت با حداقل امكانات زندگى مهيا باشد تا زن و شوهر جوان بتوانند هر از گاهى در كنار يكديگر باشند و زندگى مستقل را در قالب نيمه مستقل تجربه كنند و به نظر من بيشتر جوان ها با اين شرط حاضر مى شوند كه به ازدواج نيمه مستقل تن دهند وگرنه بهتر اين است كه مسئولان امر به دنبال راه هاى بهتر و عملياتى تر باشند.»
سه شنبه 7 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 90]