تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 9 دی 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):روزه دارى (در حكم) دهانى است كه جز به خير سخن نگويد.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

اجاره سند در شیراز

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

دوره آموزش باریستا

مهاجرت به آلمان

بهترین قالیشویی تهران

بورس کارتریج پرینتر در تهران

تشریفات روناک

نوار اخطار زرد رنگ

ثبت شرکت فوری

تابلو برق

خودارزیابی چیست

فروشگاه مخازن پلی اتیلن

قیمت و خرید تخت برقی پزشکی

کلینیک زخم تهران

خرید بیت کوین

خرید شب یلدا

پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان

کاشت ابرو طبیعی

پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا

پارتیشن شیشه ای

اقامت یونان

خرید غذای گربه

رزرو هتل خارجی

تولید کننده تخت زیبایی

مشاوره تخصصی تولید محتوا

سی پی کالاف

دوره باریستا فنی حرفه ای

چاکرا

استند تسلیت

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1846350833




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

خوابگاه فقط جاي خواب نيست


واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: خوابگاه فقط جاي خواب نيست علي رنجي پور

خوابگاه جاي زندگي است، با همه اقتضائاتش و با همه فرازها و فرودهايش و خوبي ها و بدي هايش. به همين دليل است که بايد خوابگاه ها را به صورت مدل کوچکي از يک جامعه مدرن ديد و مانند يک جامعه با آن مواجه شد؛ جامعه يي که اجتماع آن را تعدادي جوان و دانشجو تشکيل مي دهد که از قضا همه از ظرفيت بالاي هوش و استعداد برخوردارند. (دامنه اختلاف و نوسان سطح شعور و توانايي هاي ذهني و عقلي ساکنان يک خوابگاه به مراتب کمتر از هر نمونه شهري و هر اجتماع ديگري است و اصلاً از اين نظر خوابگاه ها با شهرها قابل مقايسه نيستند.) پس طبيعتاً بايد در بحث خوابگاه سازي و حتي در بحث اداره خوابگاه ها به مانند مراحل ساخت يا اداره يک شهر نگاه دقيق و کلي داشت و سعي کرد در قالب طرح هاي جامع همه جوانب را سنجيد و کليات و جزئيات مهم را مد نظر قرار داد. نبايد متوليان خوابگاه ساز و مديران اداره کننده خوابگاه ها به پيچيدگي هاي موضوع بي توجه باشند و خوابگاه را صرفاً محلي براي استراحت و خوابيدن دانشجو ببينند، چرا که در اين صورت همان مشکلاتي که گريبانگير يک شهردار است، به خاطر آنکه همه جوانب امور را در نظر نگرفته، دامنگير متولي امور دانشجويي و مدير خوابگاه نيز خواهد شد. تازه چه بسا اداره خوابگاه به سبب پيچيدگي رفتار ساکنانش، سخت تر و پيچيده تر از اداره شهرها باشد. يک لحظه تصور کنيد که جمعيت همين کوي دانشگاه تهران برابر يک دهم جمعيت تهران بود و وسعت آن هم به اندازه يک دهم وسعت پايتخت. آنگاه اداره کدام يک ساده تر بود و کدام پيچيده تر؛ تهران يا کوي دانشگاه تهران؟ در مرحله اول مديريت و اصلاً ساختن يک خوابگاه و در جريان بهسازي و اداره آن بايد نيازهاي دانشجويان و کساني که در خوابگاه زندگي مي کنند را شناخت و بر اساس آن نسبت به رفع آنها اقدام کرد و تمهيدي انديشيد. خيلي راحت مي شود با يک نگاه ساده اين نيازها را به سه بخش کلي دسته بندي کرد تا بعداً به تفصيل هر کدام را در بوته بررسي جدي قرار داد و بر اساس آن طرح ها و برنامه هايي پيش بيني کرد. دسته اول نيازهاي رفاهي است که بيشتر معطوف به سطحي ترين و در عين حال مهم ترين نيازهاي آدم است و دربرگيرنده قضايايي مثل غذا و وضعيت اتاق ها، سردي و گرمي و تنگي جا و اين قبيل چيزها است. دوم نيازهاي فرهنگي است که در مجموعه خوابگاه ها بايد به آن توجه جدي شود و دست آخر نيازهاي تفريحي و فوق برنامه و نيازهاي ورزشي و امکانات تربيت بدني و... است. کمبود خوابگاه و امکانات رفاهي از سال ها پيش توسعه کمي دانشگاه هاي کشور يکي از اهداف اصلي مورد توجه مديران ارشد نهادهاي مرتبط با آموزش عالي کشور بود. مديران وزارت علوم و روساي دانشگاه هاي دولتي و آزاد همه ساله در گزارش عملکرد و بيلان کاري شان، بر توسعه کمي فضاهاي دانشگاهي تحت مديريت خود تاکيد مي کنند و افزايش آمار پذيرش دانشجو و افزايش ظرفيت و صندلي خالي در دانشگاه ها را به عنوان نکته مثبت عملکرد خود برمي شمرند. سياست توسعه کمي فضاي دانشگاهي به خصوص در دولت نهم در يکي، دو ساله اخير بسيار رواج داشته است. از يک سو دانشگاه هاي دولتي، در رشته هاي جديد و در مقاطع تکميلي آماده پذيرش دانشجو شده اند و از سوي ديگر دانشگاه هاي پيام نور و غيرانتفاعي به طرز سرسام آوري رشد کرده اند. اين رشد بي رويه کمي با همه تمهيداتي که براي توسعه کيفي از سوي مسوولان انديشه شد، مشکلاتي را در زمينه آموزشي و رفاهي ايجاد کرده است که اغلب از سوي منتقدان به آنها اشاره مي شود و حتي خود مسوولان نيز بعضاً بر آنها تاکيد مي کنند. معاون دانشجويي وزير علوم چندي پيش خود از صد هزار درخواست مازاد بر ظرفيت براي استفاده از خوابگاه خبر داد و در گفت وگو با رسانه ها گفت؛ «از دو سال پيش صندلي ورود به دانشگاه افزايش يافته و به تبع آن مشکلات نيز زياد شده است.» ملاباشي کمبود امکانات را دليل اصلي محروم بودن چيزي حدود 50 درصد دانشجويان از خوابگاه عنوان کرد و گفت؛ «اين تعداد 156 هزار نفري هم که در خوابگاه ها اسکان دارند، بيشتر از ظرفيت هستند. در اتاق هاي چهار نفري ما الان شش نفر حضور دارند.» معاون وزير علوم در صحبت هاي خود به اعتبارات در نظر گرفته شده براي خريد و ساخت خوابگاه ها اشاره کرد و گفت؛ «امسال 40 ميليارد تومان براي خريد و ساخت خوابگاه ها در نظر گرفته شده بود و براي اين منظور سال آينده 100 ميليارد تومان بودجه پيش بيني شده است.» در عين حال مديرکل امور دانشجويان داخل وزارت علوم نيز با تاکيد بر مشکلات موجود، به افزايش بودجه وزارت علوم اشاره مي کند و مديريت صحيح را عامل مهمي برمي شمرد که مي تواند بخش عظيمي از مشکلات را حل کند. حسن مسلمي نائيني در گفت وگو با اعتماد تاکيد مي کند؛ «بودجه مجموعه وزارت علوم و دانشگاه هاي کشور نسبت به دو سال گذشته 5/2 برابر شده در صورتي که توسعه ظرفيت ها به اين ميزان نبوده است و مهمتر اينکه مديريت صحيح مي تواند بخش زيادي از مشکلات رفاهي دانشجويان را کاهش دهد.» گفته هاي مديرکل امور دانشجويان البته مربوط به کمبودهايي که دانشگاه ها در زمينه زيرساخت ها دارند، نمي شوند و خود او تاکيد دارد که براي ايجاد زيرساخت ها دولت و مجلس بايد تسهيلات و اعتبارات ويژه يي قائل شوند. در همين زمينه وي از اعتبار سه هزار ميلياردي براي ساخت و تجهيز خوابگاه هاي کشور خبر مي دهد و از توجه ويژه مجموعه دولت و وزارت علوم به مساله ساخت خوابگاه هاي دانشجويي سخن مي گويد. مسلمي نائيني در صحبت هاي خود روي نکته ظريفي هم تاکيد دارد و آن موج منفي کاهش دانش آموزان است که قاعدتاً بايد ظرف چند سال آينده به دانشگاه ها برسند. مسلمي معتقد است بايد در ساخت و توسعه فضاهاي خوابگاهي کشور به اين مساله هم توجه داشت. مديرکل امور دانشجويان وزارت علوم راه حل کوتاه مدت مشکل خوابگاه دانشجويان را گسترش خوابگاه هاي خودگردان و ورود بخش خصوصي به خوابگاه ها عنوان مي کند و مي گويد؛ «بايد براي بخش خصوصي تسهيلات ويژه يي قائل شد و براي آنها توضيح داد که سرمايه گذاري براي ايجاد خوابگاه هاي خودگردان، چندان هم بدون صرفه نيست.» دکتر مسلمي معتقد است خوابگاه هاي خودگردان مي توانند زمان تعطيلي دانشگاه ها به خصوص در نوروز و تابستان، به عنوان هتل و مهمانسرا مورد استفاده واقع شوند و درآمدزا باشند. اينکه اصلاً بايد جايي باشد که دانشجو در آن زندگي کند و اينکه اصلاً بايد خوابگاهي وجود داشته باشد، مهمترين مساله در بررسي موضوع خوابگاه است. قاعدتاً اگر خوابگاهي در کار نباشد تسهيلات دانشجويي نيز معنا نخواهد داشت. مثلاً مسائلي چون کمبود امکانات رفاهي خوابگاه، وضعيت نامناسب غذا، استفاده نامطلوب و بيشتر از ظرفيت از اتاق ها، سيستم نامناسب تهويه، مساله سرويس اياب و ذهاب از خوابگاه به کلاس هاي درس و بالعکس و... همه در سايه مساله اصلي يعني کمبود فضاي فيزيکي قرار دارند. البته مسوولان دانشجويي وزارت علوم همواره بر تجهيزات و بهسازي کيفي خوابگاه ها تاکيد کرده اند، اما اولويت و مسائل اصلي آنها همان بحث ايجاد خوابگاه براي متقاضيان است. براي همين محور اصلي سياست هاي مديران وزارت علوم در زمينه خوابگاه، تامين بودجه و اعتبار براي ساخت خوابگاه از يک طرف و از سوي ديگر بومي سازي يا کاهش تقاضا راي استفاده از خوابگاه است. توجه به نيازهاي فرهنگي دانشجويان خوابگاهي يکي از مسائلي که دانشجويان خوابگاهي با آن درگيرند، اين است که فضاي لازم براي فعاليت فرهنگي آنها در خوابگاه ها وجود ندارد. فضاي فرهنگي خوابگاه هاي غيرمتمرکز عمدتاً تنها محدود به يک نمازخانه است که از آن هم براي نماز خواندن استفاده مي شود، هم فيلم در آن نمايش داده مي شود و هم در ايام امتحانات به عنوان سالن مطالعه مورد استفاده قرار مي گيرد. در خوابگاه متمرکز و مجتمع هاي خوابگاهي نيز اوضاع بهتر نيست. اين مجتمع ها هم اغلب تنها مجهز به مسجد و سالن مطالعه و کتابخانه هستند و فضايي که بتواند پاسخگوي نيازهاي فرهنگي دانشجويان باشد، در آنها پيش بيني نشده است. فضاهايي مثل آمفي تئاتر، سالن تمرين و آموزش موسيقي، کتابخانه نسبتاً مجهز و... غير از مجتمع کوي دانشگاه تهران، تقريباً در هيچ يک از مجتمع هاي خوابگاهي کشور وجود خارجي ندارد در حالي که نياز به آنها براي ساکنان خوابگاه ها، يک نياز کاملاً جدي است. ايجاد خانه هاي فرهنگ در چند دانشگاه از جمله در دانشگاه هاي لرستان، کردستان، همدان و شهيد چمران اهواز، خبر خوشحال کننده يي بود که باعث شد اين اميدواري به وجود بيايد که توجه به نيازهاي فرهنگي دانشجويان خوابگاهي در اولويت برنامه هاي فرهنگي مديران وزارت علوم قرار دارد. مديرکل امور فرهنگي وزارت علوم طرح ايجاد خانه هاي فرهنگ را يک طرح کوتاه مدت در راستاي ايجاد فضاهاي فرهنگي در خوابگاه ها معرفي مي کند و در گفت وگو با اعتماد ميزان استقبال دانشجويان از اين طرح را در چند دانشگاهي که اجرا شده، بسيار خوب و قابل قبول توصيف مي کند. محسن اسلامي مجتمع هاي فرهنگي را يک فضاي فيزيکي و جايگاهي در کنار مجموعه خوابگاه ها براي انجام فعاليت هاي فرهنگي مي داند و مي گويد؛ «در خوابگاه ها فضايي مختص فعاليت هاي فرهنگي وجود نداشت. از اين رو نياز به ايجاد فضاسازي براي فعاليت هاي فرهنگي به شدت احساس مي شد. از اين رو خانه هاي فرهنگ در مرحله اول در چند دانشگاه ايجاد شد و بنا است در ساير دانشگاه ها نيز افتتاح شود.» به رغم آنکه «اسلامي» ميزان استقبال دانشجويان را از اين طرح خوب عنوان مي کند، يکي از دانشجويان دانشگاه لرستان که از فعالان فرهنگي ساکن خوابگاه اين دانشگاه است، خانه فرهنگ خوابگاه دانشگاه لرستان را صرفاً اتاقي توصيف مي کند که چند کامپيوتر داخل آن گذاشته شده که حتي به اينترنت هم وصل نيستند. اين دانشجو مي گويد که اين اتاق از روز افتتاح در خوابگاه بلااستفاده مانده و برنامه خاص فرهنگي داخل آن انجام نشده است و عملاً کسي به آن مراجعه نمي کند. اما مديرکل امور فرهنگي وزارت علوم، طرح اصلي خود و مجموعه مديريت فرهنگي وزارتخانه را ايجاد يونيون ها يا «مجتمع هاي دانشجويي» مي داند. مجتمع هايي که از روي نمونه هاي خارجي الگوبرداري شده و طبق طرح قرار است پاسخگوي همه نيازهاي فرهنگي، هنري و حتي فوق برنامه دانشجويان باشد. اسلامي مي گويد که «در داخل يونيون ها بخش هايي مثل کتابفروشي پيش بيني شده که در آنها کتاب هاي دست دوم و مورد نياز دانشجويان نيز خريد و فروش مي شود.» از ديگر امکانات پيش بيني شده در مجتمع هاي فرهنگي که اسلامي روي آن تاکيد دارد، مي توان به سالن سينما، کافي شاپ و قهوه خانه، دکه هاي فروش مطبوعات و... اشاره کرد. مديرکل فرهنگي وزارت علوم از آماده شدن طرح ايجاد اولين يونيون يا مجتمع فرهنگي در دانشگاه شهيد بهشتي خبر مي دهد و معتقد است؛«بعد از دانشگاه شهيد بهشتي اين طرح در بقيه دانشگاه هاي کشور نيز انجام خواهد شد. احداث اين مجتمع ها در دانشگاه هاي کشور جزء طرح هاي جدي و بلندمدت وزارت علوم در زمينه فضاسازي فرهنگي در دانشگاه هاي کشور است.» تفريحات خوابگاهي سازماندهي ندارند دانشجويان ساکن خوابگاه ها عمدتاً غير از دور هم نشستن و حرف زدن و چاي خوردن تفريح ديگري ندارند. با يک حساب سرانگشتي زماني که دانشجويان بايد در خوابگاه باشند، زمان کوتاهي نيست و لااقل چند برابر مدتي است که دانشجويان در کلاس هاي درس مي گذرانند. از اين رو توجه به مساله اوقات فراغت دانشجويان مساله مهمي است که مسوولان و برنامه ريزان وزارت علوم بايد فکري به حال آن کرده و براي آن برنامه ريزي کنند. لزوم توجه به اين موضوع وقتي بيشتر احساس مي شود که اين نکته را هم در نظر بگيريم که دانشجويان ساکن خوابگاه از بسياري از امکانات تفريحي اوليه، نظير تلويزيون که اغلب مردم به آن دسترسي دارند محروم و بي بهره اند. تاکيدي هم که در کشور ما روي سلامت اخلاقي، به ويژه در مورد دانشجويان وجود دارد لزوم ايجاد اين امکانات را بيشتر آشکار مي کند. حال آنکه عملاً برنامه خاصي براي ايجاد امکانات تفريحي براي خوابگاهي ها، تا به امروز مشاهده نشده و اقدام موثري در اين زمينه صورت نگرفته است. البته ظاهراً اجراي طرح يونيون ها و مجتمع هاي فرهنگي که در بخش فرهنگي اين گزارش به نقل از مديرکل امور فرهنگي وزارت علوم به آن اشاره شد، مي تواند پاسخگوي بخشي از اين نيازها باشد. پيش بيني کافي شاپ و قهوه خانه و کيوسک فروش مطبوعات و حتي کتابفروشي و سالن سينما در اين طرح به نوعي ناظر به دغدغه هاي تفريحي دانشجويان نيز هست. با اين حال وضعيت کنوني خوابگاه ها چندان از اين نظر قابل قبول نيست. امکانات ورزشي و تربيت بدني هم به ويژه در خوابگاه هاي غيرمتمرکز امکانات در دسترسي نيستند. مساله رفت و آمد به سالن هاي ورزش يک مساله مهم و اساسي است، چرا که اين سالن ها اغلب در محيط داخل دانشگاه قرار دارند و رفتن به اين سالن ها به ويژه شب ها و مواقعي که سرويس مرتبي براي رفت و آمد به دانشگاه وجود ندارد، مشکلاتي را براي دانشجويان به وجود مي آورد. با توجه به مساله تغيير نسل دانشجويي کشور و افزايش جمعيت دانشجويان در خوابگاه ها، لزوم توجه به مسائل تفريحي دانشجويان بيش از پيش احساس مي شود. به نظر مي رسد پيش از آنکه وضعيت شکل بحراني به خود بگيرد و مسائلي چون اعتياد و فساد اخلاقي در خوابگاه ها بيشتر شود، بهتر است تمهيدي از سوي مسوولان انديشيده شود و از يک سو امکانات در اختيار دانشجويان قرار بگيرد و از سوي ديگر آزادي بيشتري در زمينه فعاليت هاي فرهنگي و تفريحي به آنها داده شود.





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 968]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن