واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آسیا - اسماعیل بشری میگوید: کره شمالی هر از چند گاهی برای خروج از بنبستهایی که با آن روبروست،دست به اقدامات تهاجمی میزند. تبادل آتش میان دو کره، برغم آنکه از سابقه و پیشینه برخوردار است، با واکنشهای جهانی همراه شد و برخی از کشورها اقدام کرهشمالی در حمله توپخانهای به همسایه جنوبی را محکوم کردند. اتحادیه اروپا،آلمان و روسیه با ابراز نگرانی از پیامدهای این اقدام،نسبت به تداوم و شعلهور شدن آتش جنگ هشدار دادند. اما در این میان برخی از کارشناسان بر این اعتقادند که این اقدام از سوی دولت کره شمالی به دلیل بحرانهای داخلی است و در حقیقت کیم جونگ ایل با این آتشبازی قصد قدرتنمایی دارد. خبر در گفتگو با اسماعیل بشری،کارشناس تسلیحات در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام به تجزیه و تحلیل تحرکات اخیر شبه جزیره کره پرداخته است. درگیری مرزی میان دوکره که منجر به شلیک گلوله های توپ از سوی طرفین شد را چگونه ارزیابی می کنید؟چنین اتفاقاتی در مرز دو کشور با توجه به سابقه و پیشینه وقوع آن چندان دور از انتظار نیست و معمولا نیز تحرک اولیه از سوی کره شمالی بوده و هست. چون در واقع این کره شمالی است که دائما با انجام چنین عملیاتهای تحریک آمیزی سعی دارد طرفهای مقابل خود در منطقه اعم از کرهجنوبی،ژاپن و یا آمریکا (به دلیل حضور پایگاهش در منطقه) را متوجه حضور خود کند. اخبار رسیده بسیار پیچیده و مبهم استو حتی در تعداد شلیک ها و نوع آن اختلاف نظر بوده است. اطلاعات دقیق تری دارید؟برخی از رسانهها تبادل آتش اخیر را "موشک پرانی" اعلام کردند، در حالیکه این مسئله صحت ندارد. طرفهای درگیر تنها به یکدیگر گلولههای توپ پرتاپ کردهاند و این دو یعنی موشک و توپ قطعا با هم تفاوت دارند. چون هر دو کشور در نوار مرزی خود از مدتها پیش توپهایی را مستقر کرده بودند و این احتمال نیز وجود دارد که در آینده اعلام شود که این تبادل آتش تنها یک اشتباه بوده است و چون طرف مقابل (یعنی سئول) به آن پاسخ داده،سبب شده که کره شمالی نیز این آتشبازی را ادامه دهد. تا آنجایی که گفته میشود در حدود 200 توپ از کره شمالی به سمت جزیرهای متعلق به کره جنوبی در نزدیکی مرز دو کشور شلیک شده است و نزدیک 60 گلوله نیز توسط نیروهای کره جنوبی شلیک شده است و خسارات وارده به کره جنوبی نیز یک کشته و پنج زخمی بوده است.در خصوص میزان خسارات وارده به کرهشمالی نیز طبق معمول آماری منتشر نشده و نخواهد شد. نقش چین به عنوان قدرتی منطقهای در بازدارندگی از وقوع چنین جنگی چیست؟چین در این زمینه بیشتر سعی دارد که دو طرف را به خویشتنداری دعوت کند.البته چین، کره شمالی را متحد خود میداند و تا این زمان از کره شمالی طرفداری کرده است. اما طرفداری چین افراطی نیست یعنی هیچوقت از این ماجراجوییها که هر از گاهی اتفاق میافتد مثل حمله به ناو جنگی کره جنوبی توسط کره شمالی و مسائلی از این دست، چین هیچوقت از خود مواضع تند نشان نداده و سعی دارد دو طرف را به صلح دعوت کند. می توان این تبادل آتش را اعلان جنگ دوطرف برآورد کرداین اتفاق همانطور که پیشتر نیز بدان اشاره کردم، یک اتفاق یا همان تبادل آتشی مرزی است و نه یک جنگ تمام عیار. ساعاتی بعد از این اتفاق، تبادل آتش خاموش شد. قاعدتا همانند گذشته اظهارنظرها آغاز و دو طرف سعی در متهم کردن یکدیگر خواهند داشت. طبق معمول کره شمالی، کره جنوبی را به اقدامات تحریکآمیز متهم میکند و یا برعکس.تنها ویژگی مهم این درگیری آنست که این بار به نسبت دفعات پیش بسیار تندتر بوده است.اگر از حادثه حمله کره شمالی به ناو کره جنوبی بگذریم ، تا این مقطع توپخانههای دو کشور به یکدیگر شلیک نمیکردند و شاید تنها شاهد تیراندازی مرزی بودیم اما این درگیری توپخانهها را نیز وارد میدان کرد.این وضعیت شکننده در مرز دو کشور از دیرباز وجود داشته و تا زمانی که صلحی پایدار بین دو کشور به وجود نیاید ادامه خواهد یافت. صلح پایدار نیز مستلزم دستیابی به مصالحه، وحدت دو کره و یا حداقل زندگی به صورت مسالمتآمیز است. آیا امکان وحدتی که به آن اشاره کردید، در بلندمدت وجود دارد؟خیر.وضعیت اقتصادی سیاسی و اجتماعی دو طرف آنچنان با هم تفاوت دارد که نمیتوان انتظار داشت که ادغامی بین دو کره در کوتاه مدت رخ دهد. کره شمالی هر از چند گاهی برای خروج از بنبستهایی که با آن روبروست،دست به چنین اقداماتی میزند.در حال حاضر آن طوری که اغلب کارشناسان به آن باور دارند، بحران کنونی پیونگیانگ بیماری ایل و جانشینی اوست. بحران جانشین کیم جونگ ایل از مهمترین موضوعاتی است که این کشور در حال حاضر با آن روبروست. این نگرانی وجود دارد که بعد از مرگ رهبر کره شمالی در آیندهای نزدیک ،کشور با پیامدهای ناخوشایندی مواجه شود و به همین دلیل دست به چنین تحرکات دست میزند تا راه را برای جانشین آینده رهبر کره شمالی هموار کند. آیا این اقدام کرهشمالی با توجه با حمایت و حضور آمریکا از سئول در منطقه اقدام نسنجیدهای از سوی مقامات پیونگیانگ نیست؟اینکه آمریکا از کره جنوبی حمایت میکند به جریان آتشبس میان دو کره باز میگردد.همانطوری که چین به کره شمالی به عنوان متحد خود مینگرد،آمریکا نیز همین نگاه را به سئول دارد و به نوعی این یعنی موازنه. نکته جالب اینجاست که هم چین و هم آمریکا سعی دارند که درگیریهای مرزی از این حد فراتر نرود. چون نهایتا در صورت حادتر شدن جنگ دو کره،منافع هر دو کشور در شرق آسیا به خطر خواهد افتاد. رشد و شکوفایی اقتصادی چین همواره برای این کشور هدف اصلی بوده و به هیچ وجه مایل نیست که منطقه را بیثبات ببیند. بر همین اساس چین اصلا مایل نیست که در یک درگیری منطقهای آن هم نظامی در منطقه حضور پیدا کند.آمریکا هم دوست ندارد با توجه به داشتن جبهههای متعدد جنگ دوباره جبهه جدید که ممکن است برایش بسیار پرهزینه باشد را در آسیا برای خود بگشاید.بنابراین هر دو قدرت سعی دارند که اوضاع را آرام کنند. پیشبینی شما از آینده این اتفاقات چیست؟تجربه رفتارهای خصمانهای که دو طرف در گذشته با یکدیگر داشتند این فرضیه را قوت میبخشد که با آرام شدن اوضاع طرفین یک سری اتهامات را متوجه یکدیگر ساخته و آن را تکرار کنند و نهایتا هم با گذشت زمان به حالت سکون باز میگردد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 214]