لوپوس منتشر قرمز رنگ

 Edited By: Parastoo Fazeli MD

بررسی اجمالی  لوپوس سیستمیک اریتماتوز

لوپوس  اریتماتو منتشر (SLE) یک بیماری مزمن و التهابی است که می تواند ارگان های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار دهد. زنان غالبا  بیشتر از مردان مبتلا می شوند، تشخیص بیماری زمانی داده می شود که بیمار در سنین جوانی است. علت SLE نامعلوم باقی مانده است ، هرچند عوامل ارثی و عوامل محیطی  متعددی مشخص شده اند که تماس با آنها قبل از شروع بیماری خطر ابتلا به آن را افزایش می دهد. گرچه هیچ درمان قطعی برای آن مشخص نشده است اما، تعدادی از روش های درمانی برای کاهش عوارض و کند کردن روند التهاب و پیشرفت بیماری در دسترس هستند.

عوامل مستعد کننده

با وجودی که علت بیماری لوپوس مشخص نیست ، ممکن است عوامل زیر نقش داشته باشند:

• قرار گرفتن در معرض خورشید ، نور فلورسنت ممکن است باعث بدتر شدن و یا حتی منجر به بروز علائم و عوارض بیماری شود.

• برخی عفونت ها می توانند منجر به شروع  لوپوس و یا بدتر شدن آن شوند.

• استرس می تواند موجب بدتر شدن لوپوس  به خصوص انواع خفیف تر شود.

• عمل جراحی می تواند باعث افزایش فعالیت لوپوس سیستمیک شود.

• حاملگی می تواند به عود و یا شروع لوپوس منجر شود.

علائم لوپوس:

برخی از علایم لوپوس به  تمام بدن مربوط هستند در حالی که برخی دیگر در اندام خاصی رخ می دهند. علائم عمومی عبارتند از خستگی، تب و از دست دادن وزن. مربوط به علائم  ارگان ها شامل قرمز شدن پوست بر اثر قرار گرفتن در معرض آفتاب و کبود شدن پوست به علت کاهش تعداد پلاکت ها  در خون رخ می دهد.

علائم عمومی:

خستگی ، تب ، کاهش وزن و معمولا در زمانی در طول بیماری در بیشتر بیماران تظاهر می کند. خستگی شایع ترین نشانه بیماری است ، و از آن است که گاه به عنوان ناتوان کننده ترین علامت یاد می شود. تقریبا در تمام بیماران رخ می دهد ، حتی زمانی که هیچ یک از ویژگی های دیگر بیماری فعال نیست. و نکته مهم این است که خستگی ناشی از لوپوس سیستمیک از خستگی ناشی از عوامل دیگرتشخیص داده شود.

در بسیاری از بیماران ، خستگی به دلیل لوپوس  نیست ، بلکه به علت عادات ناسالم (سیگار کشیدن ، رژیم غذایی ناسالم ، سبک زندگی غیر فعال ، سوء استفاده ازداروها و اعتیاد به مواد مخدر، استرس ، کم خونی ، کم کاری تیروئید [هیپوتیروئیدی] ، استفاده از داروهای خاص (از جمله پردنیزون یا پروپرانولل یا هم خانواده های آن) ، بیماری های عفونی یا التهابی، فیبرومیالژی، اختلال خواب و عدم ورزش می باشد. منبع:www.MyHealth.ir

تغییرات وزن:

لوپوس منتشر می تواند به کاهش وزن و افزایش وزن هر دو منجر شود. کاهش وزن که غیر عمدی است اغلب به علت :

• کاهش اشتها

• عوارض جانبی داروها

• بیماریهای دستگاه گوارش به دلیل بیماری

• افزایش وزن در SLE معمولا به یکی از دو دلیل زیر رخ می دهد:

• احتباس آب و نمک در بدن در اثر بیماری های کلیوی

افزایش اشتها مرتبط با استفاده از داروها می باشد

تب: بیشتر افراد مبتلا به لوپوس تب دارند. تب مربوط به فعالیت بیماری لوپوس است که معمولا به داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی(NSAIDs) مانند بروفن و یا استامینوفن پاسخ می دهد.

علائم  ارگانها

لوپوس منتشر می تواند بسیاری از ارگان های بدن را تحت تأثیر قرار دهد و در نتیجه تنوع زیادی در علائم دارد:

• درد و سفتی مفاصل:

 تقریبا در تمام بیماران مبتلا ، درد و سفتی مفاصل رخ می دهد و اغلب از اولین نشانه های بیماری می باشد. التهاب و ورم مفاصل معمولا مهاجر است و از یک مفصل به دیگری منتقل می شود و معمولا هر دو طرف بدن راهمزمان  تحت تأثیر قرار نمی دهد ، معمولا تنها چند مفصل در آن واحد مبتلا می شوند. ورم مفاصل در حد متوسطی دردناک است.

• تغییرات پوستی:

اغلب افراد مبتلا به لوپوس سیستمیک از اختلالات پوستی رنج می برند.  از رایج ترین این علایم قرمزی گونه ها (شکل پروانه است) که به آن راش پروانه ای گفته شده،که پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب، تغییر رنگ قرمز بر روی گونه ها و بینی ظاهر می شود که به طور معمول فقط چند روز طول می کشد. اما اغلب بارها عود می کند. ریزش موها، پدیدار شدن لکه های قرمز رنگ برجسته روی پوست که زخم می شوند و همچنین پدیده رینود که تغییررنگ آبی و سپس قرمز پوست نوک انگشتان به دنبال سرد شدن نوک انگشت ها است، نیز به طور شایعی در این بیماران رخ می دهد.

• حساسیت به نور:

ایجاد قرمزی و خارش پوست پس از قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش نور خورشید یا چراغ های فلورسنت (لامپ های مهتابی).که در 60 تا 100 درصد از بیماران مبتلا به لوپوس منتشر رخ می دهد. شیشه بیماران حساس به نور ماورای بنفش را تا حدی ( محافظت ناکامل در برابر اشعه نوع B) محافظت می کند. افراد دارای پوست بسیار روشن و چشم آبی بیشتر حساسیت نسبت به نور دارند درمقایسه با افراد با پوست تیره.

کسانی که به نسبت به نور حساسیت  دارند باید قرار گرفتن در معرض نور ماورای بنفش را زیر به حداقل برسانند:

• اجتناب از قرار گرفتن شدید و طولانی در معرض آفتاب  (مانند ساحل ، هنگام برفی بودن زمین، دریاچه ها) ، به ویژه بین ساعات 10 صبح تا 3 بعد از ظهر

• اجتناب از داروهایی است که ممکن است باعث افزایش حساسیت شوند.

• استفاده از کرم ضدآفتاب با SPF 30 به طور روزانه.  این کرم باید  30 تا 60 دقیقه قبل از قرار گرفتن در معرض آفتاب مصرف شود و هر چهار تا شش ساعت تجدید شود.