محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798277099
آقای اوباما نگران نباشید مصر تونس نیست
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل - اگر قرار است تونس را اولین سری از بازی دومینو بدانیم، یعنی اولین کشور از کشورهای خودکامه عربی که سقوط می کنند، هنوز هیچ نشانه ای از سرایت نمایان آن به مصر وجود ندارد. این درحالی است که مصر با مشکلات مشابهی رو بروست. جان لاین اگر قرار است تونس را اولین سری از بازی دومینو بدانیم، یعنی اولین کشور از کشورهای خودکامه عربی که سقوط می کنند، هنوز هیچ نشانه ای از سرایت نمایان آن به مصر وجود ندارد. این درحالی است که مصر با مشکلات مشابهی رو بروست. افزایش قیمت مواد غذایی،شرایط سخت اقتصادی منازعات بی پایانی را بر جای گذاشته است. فساد اداری بی داد می کند. فرصت های ناچیز و ناچیز تری برای مردم مهیاست تا بتوانند احساسات خود را در درون نظام سیاسی موجود بیان کنند. انتخابات مجلس در نوامبر و دسامبر گذشته، حزب حاکم را تقریبا در انحصار کامل قدرت بر جای گذاشت.رئیس جمهور سالخورده، سه دهه در این پست بوده و احتمالا به نظر می رسد که به دنبال به دست آوردن و انتخاب مجدد این پست در پائیز باشد. پس جای هیچ تعجبی نیست که بسیاری از مصری ها به سرعت سقوط رئیس جمهور تونس را خوشامد گویند.در یک اغذیه فروشی مرد بیکاری می گوید:من به عنوان یک عرب خوشحالم. برای مردم تونس خوب است که به این موفقیت دست یافته اند.این سطحی از دموکراسی است که ما نیاز داریم به آن برسیم. من ازخدا می خواهم که این اتفاق در تمام کشورهای عربی و آفریقایی بیفتد. شخص دیگری می گوید: این تنها آغاز کار است.من از بسیاری از مصری ها شنیده ام که آنها هم ممکن است این کار را بکنند.ما به یک تغییر کلی نیازمندیم نه فقط یک تغییر سیاسی. با این حال کلمات جسورانه تقریبا به هیچ اقدامی تبدیل نمی شوند.تعداد انگشت شماری از تظاهر کنندگان بیرون سفارت تونس از رئیس جمهور حسنی مبارک خواستند که به طور مثال از بن علی پیروی کند و برود. در یک صفحه فیس بوک، از مصری ها خواسته می شود که مبارزه برای تغییر دولتشان را آغاز کنند- اما نه زود تر از 25 ژانویه. و به همین قرار در اینجا زندگی به طور طبیعی ادامه دارد،هیچ اعتراض جدی در کارنیست و تدابیر فوق العاده امنیتی نیز به چشم نمی خورد. هر کس در مصر برای دامن زدن به تغییرات تلاش کند با موانع بسیار سختی مواجه می شود. نا امیدی در جامعه ناکامی های عمیقی وجود دارد.با این حال مصری ها به همان اندازه که از دولت نا امید هستند از مخالفان نیز قطع امید کرده اند. حتی جنبش اسلامی توقیف شده اخوان المسلمین نیز بی برنامه به نظر می رسد. آنها پس از آنکه حتی یک نامزدشان در انتخابات پارلمانی رای نیاورد، آنها تقلب در انتخابات را عامل آن دانستند اما هیچ اعتراض گسترده ای به راه نینداختند. مصر به طور گسترده ای در خلال سه دهه حکومت رئیس جمهور مبارک شاهد از دست دادن قدرت، جایگاه و مقام و منزلت خود بوده است. این نقصان البته تنها در نداشتن دستاوردهای اقتصادی، آموزشی و یا امور بین الملل خلاصه نمی شود. مصری ها به شما خواهند گفت که این کشور نیازمند امید و یک چشم انداز است . در زمان ریاست جمهوری جمال عبدالناصر، پان عربیسم این نقش را بازی می کرد. در دوران انور سادات، صلح با اسرائیل و آزادسازی اقتصادی مایه امید بود. در زمان حسنی مبارک هیچکدام از این رویاها وجود ندارد، آنچنانکه یک چهره بلندپایه حزب حاکم دموکراتیک ملی اخیرا اذعان داشت: درحالیکه مقامات مصری سرخود را با اعداد و ارقام گرم کرده اند- مثلا تعدا خیابان های اسفالت ،بیمارستان های ساخته شده، هتل ها و غیره- ماموریت سمبلیک یا ایدئولوژیک اصلی دولت، در جایی گم شده است. علائدین هلال می گوید:هیچ کشوری با اعداد وارقام نمی تواند زندگی کند،شما باید به مردم معنی ببخشید. واکنش مصری ها، یک احساس فزاینده ناامیدی است. طبق برآوردهای سازمان ملل در سالهای اخیر میزان خودکشی به شدت افزایش یافته است .مشارکت مردم در انتخابات مجلس نسبت به کل مصریان واجد شرایط، احتمالا حالا به تعداد معینی از اشخاص تنزل پیدا کرده است- که حتی این میزان هم حاصل امتیازهای دولتی به کارمندان خود و خرید مقدار زیادی رای است. بدون انگیزهبرهمین اساس، در اینجا معمولا تظاهرات سیاسی، فقط با حضور چند صد نفر به راه می افتد. اگر شما در مرکز قاهره گزارشی از آنها تهیه کنیدَ، به زودی متوجه می شوید که آنها یک مشت فعالان سیاسی همیشگی هستند که حضور دائمی آنها برای نظام عادی و بی خطر شده است. معمولا تعداد آنها نسبت به پلیس های اطرافشان بسیار کمتر است. برخلاف تونس ،جمعیت مصر از سطح تحصیلاتی بسیار پایین تری برخوردار هستند. میزان بی سوادی بالا است و نفوذ اینترنت بسیار پایین است. هیچ کس نمی تواند جامعه مصر را با انگیزه توصیف کند. بیشتر مردم صرفا می کوشند تا زنده بمانند از لحاظ تاریخی،اهمیت استراتژیک مصر ، آن را به شدت در برابر مداخله بیگانگان آسیب پذیر کرده است. رئیس جمهور آمریکا ،باراک اوباما می تواند تا اندازه ای با خیال راحت نظاره گر آنچه در تونس اتفاق می افتد باشد چراکه بی نظمی های مشابه در مصر می تواند تمام آینده سیاسی او را تهدید کند، درست مثل حوادث ایران در زمان ریاست جمهوری جیمی کارتر در سه دهه پیش که باعث نابودی وی شد. واقعیت ساده این است که اکثر مصری ها هیچ راهی برای تغییر کشور ویا زندگی شان نمی یابند، خواه از طریق اقدامات سیاسی مانند رای دادن و یا بیرون آمدن به خیابان برای تظاهرات. شاید آنچه در تونس اتفاق افتاد باعث این تغییرات شود اما در مصر باید بر ده ها سال بی حالی و سکون فائق آمد.16146 بی بی سی/ 17 ژانویه/ترجمه: آمنه معزی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 265]
-
گوناگون
پربازدیدترینها