واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آمریکا - شمس الله عظیمی دولت ونزوئلا در واکنش به حمله اسراییل به نوار غزه دستور اخراج شلومه کوهن، سفیر اسراییل در کاراکاس را صادر کرد. چاوز مرد انقلابی آمریکای جنوبی که خود را فرزند انقلاب کاسترو می داند در سال 1992 علیه دولت وقت کودتای نافرجامی را انجام داد تا اینکه در سال 1998 با تکیه بر رای مستقیم مردم رییس جمهور قانونی ونزوئلا شد. او پس از روی کار آمدن با اقدام به تغییر قانون اساسی از طریق مجلس موسسان، تغییرات بسیاری را در ساختار قدرت سیاسی رقم زد. او که یک نظامی بود با برخورداری از روحیه ای چریکی سیاست های چپ گرای خود را در تمام سرزمین ونزوئلا به اجرا گذاشت. چاوز از همان ابتدا خود را دشمن درجه یک ایالات متحده آمریکا خواند و اعلام کرد که با منافع «امپریالیستی» ایالات متحده به مبارزه خواهد پرداخت. پس از روی کار آمدن او موج جدیدی از رهبران چپ در آغاز قرن 21 در آمریکای جنوبی ظهور کردند. چاوز در برخورد با ایالات متحده و منافع آن کشور در ونزوئلا در بسیاری از مواقع رفتاری انقلابی از خود بروز داده است. چاوز بسیاری از شرکت های و فعالیت های اقتصادی-بازرگانی را پس از روی کار آمدن، ملی اعلام کرد. این در حالی است که ونزوئلا در سطح آمریکای لاتین بعد از مکزیک و برزیل سومین شریک بازرگانی ایالات متحده است؛ ونزویلا بیشترین نفت خود را روانه بازارهای ایالات متحده می کند به طوری که حدود 87 درصد از صادرات نفت خام و فرآورده های نفتی ونزوئلا به بازارهای آمریکا گسیل می شود. درست به همین دلیل است که برخی معتقدند از چپ بودن چاوز فقط پیراهن قرمز او باقی مانده است! اما قضیه به همین جا ختم نمی شود، برخوردهای بی شمار دولت بوش با ونزوئلا در نهایت منجر به اخراج سفیر آمریکا در سپتامبر 2008 از کاراکاس شد، بنابراین اخراج سفیر اسراییل از ونزوئلا تجربه اول چاوز نیست. از سوی دیگر ونزوئلا در سطح جهانی روابط گسترده ای با کشورهای تاثیر گذار در سطح بین المللی آغاز کرده است. روسیه، چین، اتحادیه اروپا و بازیگران منطقه ای چون برزیل و ایران از جمله شرکای تجاری و سیاسی این کشور به شمار می روند؛ همچنین ونزوئلا در بیش از 60 سازمان بین المللی و منطقه ای عضویت دارد که در برخی از آن ها نقش کلیدی ایفا می کند. به هر ترتیب اخراج سفیر اسراییل از ونزوئلا در شرایط کنونی نشان از شدت پایبندی چاوز به پیشبرد اصول سیاست خارجی خود است. در زمینه سیاست خارجی، ونزوئلا ضمن محور قرار دادن استقلال و منافع ملی خود، روابط خود با کشورهای عضو اوپک، جامعه آند، کشورهای حوزه کارائیب، آسیا و جنوب شرق آسیا و اروپا را تقویت نموده است. لزوم اصلاح سازمان ملل متحد به ویژه شورای امنیت، توجه به مسایل اخلاقی و اصول انسانی در روند جهانی شدن، حمایت از حقوق مردم مظلوم فلسطین و اعلام آمادگی جهت به رسمیت شناختن کشور مستقل فلسطینی و مخالفت با جهان تک قطبی از جمله مواضع و دیدگاه های ونزوئلا در عرصه سیاست خارجی می باشد. اخراج شلومه کوهن، سفیر اسراییل را نیز بر همین مبنا می توان تحلیل کرد. کشتار کودکان و زنان بی گناه، نقض آشکار حقوق بین المللی و توسل برنامه ریزی شده به تروریسم دولتی از سوی اسراییل علیه فلسطینیان، از جمله دلایل این اقدام اعلام شده است. در بیانیه دولت ونزوئلا از «شورای جهانی یهودیان» که با اقدامات ضد بشری اسراییل مخالقت کرده خواسته است تا «با فراخوانی از همه یهودیان جهان علیه اقدامات جنایی اسراییل به مقابله بر خیزند؛ دولتی که یادآور بدترین صفحات تاریخ در قرن بیستم است، دولتی که هیچ گاه نمی تواند برای مردمش صلح واقعی و پایدار را به ارمغان آورد.» چاوز پس از اخراج سفیر اسراییل اعلام کرد، این اقدام دولت ونزوئلا بیانگر کرامت ملت و دولت این کشور در برابر اقدامات بزدلانه اسراییل است. او همچنین گفت که ونزوئلا روابط خود با اسراییل را به پایین ترین سطح دیپلماتیک خواهد رساند. البته ونزوئلا پیش از این نیز چنین رفتاری از خود در قبال اسراییل نشان داده بود. در جریان جنگ 33 روزه و پس از حمله اسراییل به جنوب لبنان در سال 2006، ونزوئلا اولین کشوری بود که سفیر خود را از اسراییل فرا خواند. در همان زمان چاوز در مورد ادامه رابطه کشورش با اسراییل گفت «هیچ نفعی در ادامه روابط دیپلماتیک نمی بینیم؛ ونزوئلا به طور حتم، روابط خود را با اسراییل قطع می کند.» در همان زمان چاوز جنایات اسراییل را «جنایات فاشیستی» توصیف کرد وگفت : «از دنیا می خواهیم که جلوی دیوانگی های اسراییل را بگیرد. سران اسراییل باید به جرم قتل عام مردم لبنان محاکمه شوند.» به هر ترتیب به نظر می رسد هوگو چاوز با اخراج سفیر اسراییل، از محبوبیت مردمی بالایی در سطح جهان برخوردار شده است. این اقدام دولت ونزوئلا را حتی می توان در سطح دیپلماسی عمومی نیز تحلیل کرد. این روزها کشور ونزوئلا برای بسیاری که حتی نام آن را نشنیده بودند، کشور مورد توجهی شده است. نام ونزوئلا و رهبر آن، چاوز، چند روزی است که در تمام رسانه های جهان مخابره می شود. اقدام چاوز از سوی مردم بسیاری از کشورها مورد تقدیر واقع شد. مردم زیادی در برخی کشورها با پرتاب گل به سمت سفارت ونزوئلا در کشور خودشان، حمایت خود را از این عمل نشان دادند؛ ضمن اینکه اخراج سفیر اسراییل از کاراکاس موجی از تقاضاهای مردمی در برخی کشورها برای اخراج سفیر اسراییل از کشور خودشان را به دنبال داشت. چنین اقداماتی در کشورهای ترکیه، یمن و اردن به شدت ادامه دارد تا جایی که تحت فشارهای مردمی، اردن سفیر خود را از اسراییل فراخواند؛ هر چند مقامات اسراییلی این خروج را موقتی اعلام کرده اند. از سوی دیگر در برخی کشورهای آمریکای لاتین از جمله مکزیک و آرژانتین نیز شاهد بالا گرفتن اعتراضات مردمی علیه جنایات اسراییل هستیم. فضای ایجاد شده فرصت مغتنمی است برای چاوز و دولت او که بتوانند جایگاه ویژه ای را در نزد ملت های جهان کسب کرده و به مبارزات انقلابی خود با «امپریالیسم جهانی» یعنی ایالات متحده آمریکا و یک جانبه گرایی او ادامه دهند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 479]