به بهانه درگذشت پل نيومن/ضد قهرمان سرسخت سينما تسليم مرگ شد

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: به بهانه درگذشت پل نيومن/ضد قهرمان سرسخت سينما تسليم مرگ شد
پل نيومن هرگز به آنچه "مزخرف" هاليوود مي‌ناميد چندان اهميت نمي‌داد و ترجيح مي‌داد در اجتماعي آرام در گوشه ديگر نقشه آمريكا زندگي و عشق دوگانه خود را در انجام امور خيريه و حضور در رقابت‌ها اتومبيلراني دنبال كند.

به گزارش خبرنگار مهر، اسوشيتدپرس اعلام كرد با وجود تلاش نيومن براي دوري از شهرت، حضور در نقش ضدقهرمانان چشم آبي و خوش‌سيماي فيلم‌هايي چون "هاد"، "لوك خوش‌دست" و "بوچ كسيدي و ساندنس كيد" باعث شد اين بازيگر برنده اسكار هيچگاه جايگاه خود را به عنوان يك ستاره هاليوود از دست ندهد.

نيومن كه در بيش از نيم قرن حضور سينمايي 10 بار نامزد اسكار شد، روز جمعه پس از مبارزه‌اي طولاني با بيماري سرطان در خانه كشاورزي خود در وست‌پورت ايالت كانكتيكات در 83 سالگي درگذشت و هنگام مرگ خانواده و دوستان نزديك او كنارش بودند.

بازيگر فقيد ماه مه امسال به خاطر آنچه مسائل مربوط به وضعيت جسماني عنوان شد، از كارگرداني نمايش "موش‌ها و آدم‌ها" جان اشتين‌بك در سالن تئاتر وست‌پورت كانتري كناره‌گيري كرد. يك ماه بعد يكي از دوستان نيومن فاش كرد او به دليل ابتلا به سرطان ريه در مركز بيماران سرطاني اسلون ـ كترينگ در نيويورك بستري شده است.

همان زمان، مارتا استوارت كه او نيز از دوستان نيومن بود، روي سايت خود عكس‌هايي از بازيگر سالخورده را قرار داد كه او را با ظاهري نحيف در يك مراسم خيريه نشان مي‌داد، اما نيومن همچنان به خلوت خود وفادار ماند و در واكنش به اخبار مربوط به جدال او با سرطان ريه، در بيانيه‌اي گفت كه حالش خوب است.

نيومن كار بازيگري در تئاتر و تلويزيون را در سال‌هاي 1950 آغاز كرد و خيلي زود مورد توجه قرار گرفت و به سينما راه يافت. او در دوران كاري خود يك اسكار و دو جايزه افتخاري برد و در بيش از 50 فيلم سينمايي از جمله "اكسدوس"، "بوچ كسيدي"، "حكم دادگاه"، "نيش" و "بدون قصد ارتكاب جرم" نقش‌هاي مهم داشت.

نيومن با تعدادي از بزرگترين فيلمسازان يك قرن اخير از آلفرد هيچكاك گرفته تا جان هيوستن و رابرت آلتمن، مارتين اسكورسيزي و برادران كوئن همكاري كرد و با ستاره‌هايي چون اليزابت تيلر، لورن باكال، تام كروز، تام هنكس و از همه معروف‌تر رابرت ردفورد در "بوچ كسيدي" و "نيش" همبازي شد.

ردفورد شنبه در واكنش به درگذشت نيومن گفت: گاهي اوقات به جايي مي‌رسيد كه نمي‌توانيد احساس خود را با واژه‌ها بيان كنيد. من يك دوست واقعي را از دست دادم. زندگي من و اين كشور با بودن او بهتر بود.زنيومن گاهي نيز با همسر بازيگر خود جون وودوارد همبازي مي‌شد كه با او يكي از طولاني‌ترين ازدواج‌هاي تاريخ هاليوود را داشت.

آنها در 1958 در "تابستان گرم طولاني" كنار هم بازي و همان سال ازدواج كردند. نيومن در عين حال در چند فيلم مانند "ريچل، ريچل" و "باغ وحش شيشه‌اي" همسر خود را كارگرداني كرد. او با وجود داشتن چهره زيبا و چشمان آبي نافذ با حضور قانع‌كننده در نقش شخصيت‌هاي شورشي، سرسخت يا بازنده مسيري خلاف ظاهر خود را طي كرد و به بازيگر محبوب منتقدان تبديل شد.

كارين جونز منتقد نيويورك تايمز پس از آنكه نيومن سال 1995 در "آدم عاقل" به نقش آدمي خسيس ظاهر شد، درباره او نوشت: برايتان قابل باور نيست كه آدمي به خوش سيمايي نيومن چطور از چنين نقشي سردرآورده است. اما نه ظاهر زيبا و نه استعداد نيومن در بازيگري نتوانست او را به پذيرش زندگي به سبك هاليوود قانع كند.

او تمايلي به انجام گفتگو نداشت و معمولا به كسي امضا نمي‌داد، چرا كه اين كار را توهين‌آميز مي‌دانست. نيومن به امور خيريه علاقه داشت و از طريق شركت توليد مواد غذايي خود ميليون‌ها دلار صرف اين كار به ويژه احداث اردوگاههايي براي نگهداري كودكان بيمار كرد. او با جنگ ويتنام مخالف بود و افكاري كاملا ليبرال و طرفدار حقوق بشر داشت.

همين مسئله باعث شد نام او در "فهرست دشمنان" ريچارد نيكسن رئيس جمهوري پيشين آمريكا قرار بگيرد كه خود نيومن آن را از بزرگترين دستاوردهاي خود مي‌دانست. او براي "گربه روي شيرواني داغ"، "بيلياردباز"، "هاد"، "لوك خوش‌دست"، "بدون قصد ارتكاب جرم" و "حكم دادگاه" نامزد اسكار شد و سال 1987 با "رنگ پول" مارتين اسكورسيزي اين جايزه را به خانه برد.

نقش نيومن در "رنگ پول" به نوعي تكرار نقش شخصيت ادي فلسن، بيلياردباز ماهر "بيليارد‌باز" بود كه سال 1961 آن را ايفا كرد. او در اين فيلم به نقش بيلياردبازي جوان كه وارد رقابت با سلطان بيليارد معروف به "بشكه مينه‌سوتا" با بازي جكي گليسن مي‌شود و بعد با قماربازي خلافكار با نقش‌آفريني جرج سي. اسكات به توافق مي‌رسد، حضوري جادويي داشت.

او در "رنگ پول" اسكورسيزي ديگر آن بيلياردباز ماجراجو نيست، بلكه فروشنده‌اي پا به سن گذاشته است كه پيش از بازگشت به دنياي بيليارد، يك بيلياردباز جوان با بازي تام كروز را زير پال و پر مي‌گيرد. نيومن در 1986 براي "نقش‌آفريني‌هاي جذاب، ثبات شخصيت و تعهد نسبت به مهارت‌هاي خود" اسكار افتخاري و سال 1994 جايزه انساندوستانه جين هرشولت را گرفت.

او پس از "رنگ پول" دو بار ديگر براي فيلم‌هاي "آدم عاقل" و "جاده تباهي" 2002 نامزد اسكار شد. از 10 نامزدي اسكار نيومن يك مورد به عنوان تهيه‌كننده ("ريچل، ريچل") و 9 بار در بخش بازيگري بود. (جك نيكلسن با 12 مورد و مريل استريپ با 14 مورد در اين زمينه ركورددار هستند.)

نيومن حتي در مرز هشتاد سالگي نيز در دسترس بود و سال 2005 براي مجموعه تلويزيوني Empire Falls توليد شبكه HBO برنده جايزه امي و گلدن گلوب شد. آخرين حضور او در سينما در فيلم انيميشن "خودروها" بود كه در آن به جاي شخصيت داك هادسن حرف زد.

با اين حال نيومن مه 2007 در گفتگو با برنامه "صبح بخير آمريكا" شبكه ABC از پايان دوران بازيگري خود خبر داد و گفت: ديگر نمي‌توانم در سطحي كه در نظر دارم به عنوان يك بازيگر كار كنم. به جايي مي‌رسيد كه حافظه، اعتماد به نفس و ابتكار خود را از دست مي‌دهيد. اين مسئله براي من حكم يك كتاب بسته را دارد.

نيومن در كنار بازيگري، كارگرداني و تهيه‌كنندگي نيز مي‌كرد. او 1968 "ريچل، ريچل" را ساخت كه فيلمي درباره يك پيردختر است. اين فيلم در چهار رشته از جمله نيومن در بخش بهترين فيلم و وودوارد در بخش بهترين بازيگر زن نامزد اسكار شد و او جايزه حلقه منتقدان فيلم نيويورك را دريافت كرد.

بازيگر معروف در سال‌هاي 1970 با اذعان به اينكه از بازيگري خسته شده، مجذوب مسابقه‌هاي اتومبيلراني شد و از 1977 به طور حرفه‌اي به اين رشته روي آورد. او و تيم رانندگي‌اش پس از آن در چند مسابقه مهم در آمريكا صاحب مقام شدند، از جمله مقام پنجم مسابقه‌هاي ديتونا در 1977 و مقام دوم رقابت‌هاي لو مان در 1979.

نيومن سال 1979 به مجله پيپل گفت: اتومبيلراني بهترين كاري است كه براي رهايي از مزخرف هاليوود بلدم. تيم اتومبيلراني نيومن در 26 سال اخير هميشه در مسابقه‌ها موفق بوده و در 107 مسابقه برنده شده است. او 26 ژانويه 1925 در ايالت اوهايو به دنيا آمد و پس از خدمت در نيروي دريايي در جنگ جهاني دوم در دانشكده كنيون اوهايو در رشته زبان انگليسي ثبت نام كرد.

نيومن همزمان با تحصيل در توليدات دانشجويي نيز حضوري فعال داشت. او در مدرسه نمايش ييل تحصيل كرد و بعد در تئاتر و تلويزيون نيويورك مشغول شد، جايي كه دوستانش در اكتورز استوديو از جمله مارلون براندو، جيمز دين و كارل مالدن حضور داشتند. اما نخستين موفقيت بزرگ نيومن را يك تراژدي رقم زد.

جيمز دين كه قرار بود در نسخه تلويزيوني The Bttler نقش يك مشتزن را بازي كند، سال 1955 كشته شد و به جاي او نيومن نقش را بازي كرد. او بازيگري در سينما را يكسال قبل از آن با حضور در فيلم تاريخي "پياله نقره‌اي" آغاز كرده بود. نيومن آنقدر از اين فيلم متنفر بود كه با چاپ يك آگهي در نشريه ورايتي براي حضور در آن عذرخواهي كرد.

او در 1958 براي بازي در نقش شخصين بن كوئيك در "تابستان گرم طولاني" برنده جايزه بهترين بازيگر مرد از جشنواره كن شد. نيومن دسامبر 1994 حدود يك ماه پيش از تولد 70 سالگي خود به مجله نيوزويك گفت: من عاقلتر نشده‌ام، از عصبانيتم كم نشده، كمتر از سابق از خودم انتقاد نمي‌كنم و هنوز هم سرسخت هستم.
يکشنبه 7 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 149]