واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: بین الملل > خاورمیانه
- نمایندۀ اسبق کشورمان در سازمان کنفرانس اسلامی و رییس انجمن دوستی ایران و مصر می گوید: رابطه بین اسراییل و مصر وارد تونل تشکیک، تردید و تجدیدنظر شده است.
زهرا خدایی
"دولت ترکیه، علیه ماست. در مصر، مردم علیه ما هستند و در سازمان ملل متحد نیز اکثریت کشورها علیه ما هستند" این اظهارات آریه گولان، مجری سرشناس رادیو اسراییل است که در آخرین برنامۀ رادیویی خود، طعم تلخ انزوای اسراییل که متأثر از انقلاب های عربی است را به سمع شنوندگان اسراییلی رساند. گرچه در آغاز بهار انقلاب های عربی، هزینه- فرصت این تحولات برای اسراییل چندان از حساسیت بالایی برخوردار نبود، اما اشغال سفارت این رژیم در مصر و اوج خشم مردم بیانگر این واقعیت بود که مصری ها مطالبات سالها سرکوب شدۀ خود را از یاد نبرده اند و بر آن اصرار دارند. جدای از همۀ ابعاد و اهمیت این واقعه، اشغال سفارت اسراییل از این رو حائز اهمیت است که تا چند روز آینده، مجمع عمومی سازمان ملل میزبان 196کشور از اقصی نقاط دنیاست و دربارۀ تشکیل دولت فلسطینی رأی گیری خواهد کرد. اینکه دولت فلسطینی در سایۀ زیاده خواهی های اسراییل تشکیل خواهد شد یا نه، مسئله ای است که باید بدان خوشبین بود. اما آنچه مسلم است، اینکه اسراییل با توجه به تحولات مهم خاورمیانه به خصوص در حوزۀ همسایگانش، زین پس دیگر نخواهد توانست بر خواسته و مطالبات نابرابر خود پافشاری کند و باید به گونه ای برابر با طرف مذاکره وارد گفتگو شود.
خبر در گفتگو با صباح زنگنه، نماینده اسبق ایران در سازمان کنفرانس اسلامی، رییس انجمن بازرگانی ایران و مصر و همچنین رییس انجمن دوستی ایران و مصر آخرین تحولات مصر از جمله تصرف سفارت اسراییل در مصر را مورد بررسی قرار داده که در ذیل آن را می خوانید.
پیامدهای حمله به سفارت اسراییل در قاهره را چگونه ارزیابی می کنید؟ برخی از اخبار حاکی از آن بود که سفیر و دیپلمات های اسراییلی ماه گذشته قاهره را ترک کرده بودند.
این حرکت نشان داد که طبقات مختلف مردم مصر به شدت از عملکرد اسراییل ناراضی اند و حتی از نمادهای این رژیم در کشورشان نیز خشمگین هستند. این حرکت غیربرنامه ریزی شده و خودجوش بود اما نشان می دهد که از عمق اجتماعی زیادی برخوردار است. لذا امکان گسترش و تکرار آن به اشکال دیگری نیز وجود دارد. خالی بودن سفارت نیز اگر صحت داشته باشد، نشانۀ ترس و نگرانی اسراییلی ها از تحولات مصر است و قطعا آنها وقوع چنین اتفاقتی را پیش بینی می کردند.
موضع شورای انتقالی مصر در قبال اسراییل چیست؟ جدای از آرام کردن فضا در مقطع فعلی، آیا این شورا می تواند خواسته های مردم را نادیده بگیرد؟
حملۀ هوایپماهای نظامی اسراییل به صحرای سینا و کشته شدن تعدادی ازسربازان و یک افسر مصری در خاک مصر قاعدتاً می تواند احساسات جریحه دارشدۀ مصری ها را برانگیزد. ارتش مصر نیز طبیعتا اینگونه اقدامات گستاخانۀ اسراییل را لطمه به عزت و جایگاه خود تلقی می کند. بنابراین در این مقطع شورای انتقالی ناگزیر است که هم احساسات ارتش و هم احساسات مردم عادی را در نظر گیرد. روحیۀ محافظه کاری و ناتوانی مصر در مقابل ارتش اسراییل که توسط رژیم مبارک تزریق شده بود، در ارتش مصر همچنان وجود دارد، اما پشتوانۀ عظیم مردمی ممکن است این وضعیت را به شکل دیگری رقم بزند.
با این اوصاف امکان بازنگری در معاهدۀ کمپ دیوید وجود دارد؟
بعد از انقلاب مصر، اعتراضات زیادی به موافقت نامۀ کمپ دیوید و بندهای آن وارد شد. این موضوعی است که قبلا در زمان حاکمیت مبارک هرگز مجاز به طرح نبوده است. اما امروز احزاب، جریان ها و افراد اعتراض خود را نسبت به بندهای مختلف آن ابراز می کنند. اینگونه اظهارات می تواند در سطح وسیعی از مردم و جریان ها تسری یابد و طبیعتا امکان بازنگری در این معاهده را فراهم خواهد کرد. چرا که امروز مشکلات موافقت نامه مذکور بیش از گذشته در حال عیان شدن است.
طی روزهای آینده، مجموع عمومی سازمان ملل در خصوص تشکیل دولت فلسطینی رأی گیری می کند، آیا با تشدید گرایشات ضداسراییلی در مصر و در مجموع در خاورمیانه متعاقب انقلاب های عربی، این امکان وجود دارد که اسراییل از اراضی 1967 عقب نشینی کند؟
بعید به نظر می رسد که اسراییل به این سرعت دست به چنین عقب نشینی بزند. اما این امر اکنون خیلی روشن شده است که اسراییل روز به روز در منطقه منزوی تر می شود و کشورها و دولت های خاورمیانه هم اکنون وارد گردونۀ بحث و بررسی ارتباطات و تجدیدنظر در روابط خود با اسراییل می شوند. عوامل زیادی سبب این تغییر رویکرد دولتها شده است. تصرف سفارت اسراییل در قاهره، تظاهرات اردنی ها برای اخراج سفیر اسراییل، نمایش اعتراض ترکها به اسراییل که همچنان ادامه دارد، فضای موجود را برای اسراییلی ها ناخوشایند کرده است. این احتمال وجود دارد که در سازمان ملل با توجه به اجماع موجود در میان کشورها و رأی دهندگان زمینه به نفع اعلان رسمی تشکیل دولت فلسطین منجر شود. اما بعید به نظر می رسد که اسراییل به واگذاری امتیازهای دیگری دست بزند.
آیا تشدید تنش ها در مرز میان دو کشور و احتمال بالا گرفتن آن به درگیری های نظامی نمی تواند یکی از هزینه های این انقلاب باشد؟
قطعا این مسائل به ضرر اسراییل است و تحولات به ارادۀ آمریکا و اسراییل پیش نمی رود. مسائل خیلی پیچیده تر از این حرفهاست و بازیگران متعددی در صحنۀ منطقه حضور دارند. مردم مصر، فلسطین و اردن بازیگران مؤثر در منطقه هستند که ممکن است بازی را به شکل دیگری تغییر بدهند. اما قدر مسلم اینست که اسراییل نمی تواند همانند گذشته به مطالبات خودخواهانۀ خود اصرار داشته باشد.
آینده رابطه مصر و اسراییل را چگونه پیش بینی می کنید؟
پیش بینی آینده دشوار است. اما دولت آتی مصر هر سیاستی را که در برخورد با اسراییل در پیش بگیرد، نمی تواند در آن مطالبات مردمی را نادیده بگیرد و همانند گذشته به اسراییل امتیاز بدهد. دوران محافظه کاری عصر مبارک به پایان رسیده و مردم نیز در این صحنه نقش دارند. رابطه بین اسراییل و مصر وارد تونل تشکیک، تردید و تجدیدنظر شده است.
منبع: خبر آنلاین
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 82]