زین الدین علی بن احمد (شهید ثانی)

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: ولادت و زندگی:
شـیخ زین الدین معروف به شهید ثانی، از اعاظم فقهای شیعه است مردی جامع بوده ودر علوم مـخـتـلف دست داشته است اهل جبل عامل است جد ششم او صالح نامی است كه شاگرد علا مه حـلـی بـوده اسـت ظـاهـرا اصـلا اهـل طوس بوده است، از این روشهید ثانی، گاهی الطوسی الشامی امضا می كرده است.[1]
شـهـیـد ثانی در سال 911 متولد شده و در 966 شهید شده است مسافرت متعددی كرده و اساتید فـراوانی دیده است به مصر و دمشق و حجاز و بیت المقدس و عراق و استانبول مسافرت كرده و از هر خرمنی خوشه هایی چیده است تنها اساتید سنی او را دوازده تن نوشته اند به همین جهت مردی جـامـع بوده است علاوه بر فقه و اصول، از فلسفه وعرفان و طب و نجوم هم، آگاهی داشته است فـوق الـعاده زاهد و متقی بوده است شاگردانش در احوالش نوشته اند كه در ایام تدریس شبها به هـیـزم كـشـی برای اعاشه خاندانش می رفت و صبح به تدریس می نشست مدتی در بعلبك به پنج مـذهـب (جعفری، حنفی، شافعی، مالكی و حنبلی) تدریس می كرده است شهید تالیفات متعددی دارد معروف ترین تالیف او در فقه، شرح لمعه شهید اول، و دیگر مسالك الافهام است كه شرح شـرایـع مـحقق حلی است شهید ثانی نزد محقق كركی (قبل ازآنكه به ایران بیاید) تحصیل كرده است شهید ثانی به ایران نیامد صاحب معالم كه ازمعاریف علما پایان كتاب النفلیه با انها شهید ثانی كه مورد تایید محدث قمی نیز قرار گرفته است.شیعه است، فرزند شهید ثانی است.[2]
فقیه عالیقدر و دانشمند بزرگوار شیعه، زین الدین بن نورالدین شیخ علی بن احمد عاملی جبعی، مـعـروف بـه شهید ثانی در سیزدهم شوال 911 ه ق، در یك خانواده علم و فقاهت زاده شده و هـمزمان با حیات پدر بزرگوارش، نورالدین علی بن احمد، تحصیلات مقدماتی را نزد او گذراند سپس به قریه میس رفت و نزد شیخ ‌علی بن عبدالعالی میسی (م 938 ه ق) تحصیلات خود را ادامـه داد و كـتابهای شرائع الاحكام محقق حلی، و ارشاد علا مه حلی، و كتاب قواعد علا مه را نزد او خواند.
او یـكـی از اعـیان و مفاخر فقهای نامدار شیعه، و یكی از اكابر متبحرین در علوم اسلامی و یكی از اسـتوانه های فقهی و اجتهادی در طول ادوار فقه اسلامی می باشد كه از نظر آثار و بركات وجودی كـم نـظـیـر مـی باشد او در قرن دهم هجری می زیسته و باتلاش و كوشش خستگی ناپذیر فقه آل محمد (ص) را به نقاط مختلف جهان بسط وانتشار داده است.
سفرهای علمی:
او بـه منظور ادامه تحصیلات علمی، مسافرتهای متعددی به نقاط مختلف جهان اسلام آغاز نمود، یـعـنی آنگاه كه چندی در میس اقامت گزید، به كرك نوح رفت و نحو و اصول فقه را نزد سـیـد جـعفر كركی، نویسنده كتاب المحجه البیضافراگرفت، و در سال 934 ه ق مجددا به جـبع بازگشت و تا سال 937 ه ق در آنجاسرگرم مطالعه و تحقیق و مذاكرات علمی شد در هـمـین سال به دمشق مسافرت كردو قریب یك سال و اندی در آنجا به تحصیلات خود ادامه داد و نزد شیخ محمد بن مكی حكیم و فیلسوف بزرگوار، پاره ای از كتب طب و حكمت و هیات را قـرائت نـمـود و در مـحـضـر درس شـیخ احمد جابر شركت جست و كتاب شاطبیه را كه در علم قرائت و تجوید است، بر او خواند.
او بـه سـال 938 هـ ق دوبـاره به جبع بازگشت، ولی نتوانست توقف خود را كه موجب توقف علمی او می شد، چندان ادامه دهد، لذا مجددا آهنگ دمشق نمود تا ازآنجا به مصر برود البته مدتی كـوتـاه در دمـشـق درنـگ كـرد و كـتـاب صـحیح مسلم وصحیح بخاری را در مدرسه سـلـیـمـیه نزد شمس الدین طولون قرائت كرد وسپس در نیمه ربیع الاول 942 ه ق به صـوب مـصر حركت نمود مدت مسافرت او ازدمشق به مصر، حدود یك ماه به طول انجامید و در میان راه كرامات و خوارق عاداتی از وی مشاهده شد كه شاگردش ابن العودی آنها را بازگو كرده است در مصر نزدشانزده استاد برجسته و دانشمند به اندوختن ذخایر علمی در علوم عربی، اصول فقه،هندسه، معانی، بیان، عروض، منطق، تفسیر و سایر علوم دیگر سرگرم شد.
شـاگـردش ابـن العودی تمام اساتید او را در بغیه المرید نام می برد كه از آن جمله است شـیخ ابوالحسن بكری، نویسنده كتاب الانوار فی مولد النبی و مجلسی از این كتاب در بحار الانوار مطالبی نقل كرده است شهید ثانی در شوال 944 ه ق به زیارت خانه خدا و نیز زیارت قبر شـریف پیامبر اكرم (ص) و ائمه بقیع موفق شد درصفر 944 ه ق بار دیگر به موطن خود جبع مـراجـعـت كـرد در ربیع الاول 946 ه ق به زیارت ائمه هدی (ع) در عراق مشرف شد و در پنجم شعبان همان سال به جبع بازگشت و چند سالی در آنجا ماند در ذیحجه 948 ه ق مسافرت به بـیـت الـمـقـدس رادر پـیـش گرفت و وارد این شهر شد و در محضر شیخ شمس الدین بن ابی اللطیف مقدسی، قسمتی از صحیح مسلم و بخاری را قرائت نمود و از این استاد اجازه روایت را اخـذ كـرد پـس از آن بـه موطن خود مراجعت نمود و در آنجا مشغول تحقیق و مطالعه و تدریس گشت.
پـس از آن بـه صوب روم شرقی عزم سفر كرد و در هفدهم ربیع الاول 949 ه ق از طریق دمشق و حلب وارد قسطنطنیه گردید این دانشمند بلند همت و سخت كوش به گوشه ای پناهنده گشت و در طی مـدت هیجده روز دست اندر كار نگارش رساله ای شد كه راجع به ده علم بود ده مبحث جالب آن را در آن رساله تحریر كرد و آن را نزدقاضی عسكر محمد بن محمد بن قاضی زاده رومی كـه خـود از دانشمندان برجسته آن دیار به شمار می رفت، فرستاد پس از ملاقات او با شهید ثانی، مـیـان آن دو در در مسائل مختلف مباحثات و مذاكرات علمی صورت گرفت و نوشته های شهید ثـانـی و نـیزمذاكرات علمی او، قاضی رومی را بر آن داشت كه صورت برنامه ای كه حاوی وظائف مـدارسی بود در اختیار او قرار داده و به او پیشنهاد كرد كه در انتخاب مدرسه دلخواه خود مختار اسـت و مـی تـواند افاضات علمی و تدریسی خود را در هرمدرسه ای كه مطابق سلیقه اوست اجرا نـمـایـد، و در ضـمـن با اصرار از او درخواست می كرد كه در شام یا حلب به انجام وظیفه تدریس بپردازد شهید ثانی پس از استخاره،اقامت در مدرسه نوریه واقع در بعلبك را انتخاب كرد و از سوی قاضی مزبور، اداره امور این مدرسه به وی، واگذار شد.
مدت توقف شهید ثانی در قسطنطنیه چهار ماه به طول انجامید و طبق معمول كه لحظه ای را به هـدر نـمـی داد، در طـول ایـن مـدت كـوتـاه با سید عبدالرحیم عباسی،نویسنده كتاب معاهد الـتـنصیص آشنایی پیدا كرد و با او مجالست و آمد و شد آغازنمود و از محضرش از لحاظ علمی استفاضه می كرد.
در یـازدهم رجب از طریق عراق به جبع بازگشت و در مسیر بازگشت خود به زیارت مراقد ائمه اطـهـار (ع) تـشـرف حاصل نمود و این مراجعت با نیمه صفر 953 ه ق همزمان بود او سرانجام در بعلبك اقامت گزید.
شهرت علمی:
او پس از اقامت در بعلبك، در سایه شهرت علمی، مرجعیت یافت ودانشمندان فرزانه و فضلای آن دیـار، از دوردسـت ترین بلاد برای استفاضه علمی به محضر او روی می آوردند و از بركات علمی و اخـلاقـی او بـهره كافی می گرفتند وی دراین شهر، تدریس جامعی را آغاز كرد، به این معنی كه چـون نـسبت به مذاهب پنج گانه جعفری، حنفی، شافعی، مالكی و حنبلی از لحاظ آگاهی علمی كـامـلا مـحیط و مسلطبود، بر اساس تمام این مذاهب پنجگانه تدریس می نمود و در حقیقت فقه مقارن وعقائد تطبیقی را تدریس می كرد و چنانكه سلف صالح او، یعنی شیخ طوسی (قدس سره) برای نخستین بار كتابی در زمینه فقه تطبیقی و حقوق تطبیقی اسلام تالیف كرده بود، شهید ثانی برای نخستین بار تدریس فقه تطبیقی را در شهر بعلبك بنیاد نهاد توده مردم نیز بر حسب مذهب خود، پاسخ استفتاآت خویش را از محضر او دریافت می كردند.
كار و تلاش:
شهید ثانی با داشتن چنین مقام و شخصیت برجسته علمی و فقهی، در تامین پاره ای از ضروریات مـعـاش شـخـصا تلاش می كرد نوشته اند: وقتی هوا تاریك می شدو شب فرا می رسید، الاغی را كه مـركب سواری او بود از خانه بیرون می آورد و به خارج شهر می راند و هیزم فراهم می آورد و بار بر آن می نمود و بدین وسیله سوخت منزل را برای خانواده اش فراهم می ساخت.
از بـركات وجودی این شخصیت بزرگوار، با این فضائل روحی و معنوی،فرزند برومندی همچون عـلا مه بزرگوار و دانشمند پارسا و ژرف نگر، ابومنصورجمال الدین حسن (صاحب معالم) به ثمر رسید كه آثار گرانبهایی در اصول فقه وسایر علوم اسلامی به دنیای شیعه ارمغان آورد.
كـتـاب معالم الدین فی الاصول ابومنصور حسن، جایگزین كتاب اصول فقه فشرده مختصر ابن حاجب گشت و چند قرن است كه به عنوان كتاب درسی طلا ب علوم دینی در حوزه علمی شیعه مورد استفاده قرار می گیرد و مانند كتاب پدر، یعنی الروضه البهیه همچنان جاویدان و پـایدار است و در پایگاههای حضرت ولی عصر (عج) عطش علمی شاگردان مكتب امیرالمؤمنین عـلی (ع) را فرو می نشاند وقلب آنان را با آبشخورهای پرفیض خود سیراب می سازد اثر گرانبهای دیـگـر فـرزنـدچـنـان پدری، كتاب منتقی الجمان فی الاحادیث الصحاح و الحسان است كه كمتردانشمندی می تواند از آن احساس بی نیازی كند.
از نوادگان فاضل او، شیخ محمد بن حسن می باشد.
مرحوم خوانساری صاحب روضات الجنات، درباره شهید ثانی چنین می گوید: تا كنون در جمع دانـشـمـندان بزرگ و برجسته شیعه كسی را به یاد ندارم كه ازلحاظ شكوه شخصیت، سعه صدر، خـوش فـهمی، حسن سلیقه، داشتن نظم و برنامه تحصیلی، كثرت اساتید، ظرافت طبع، معنویت سـخـن و پـختگی و بی نقص بودن آثارعلمی به پای او برسد، بلكه این استاد بزرگوار در تخلق به اخلاق الهی و قرب منزلت،چنان می نمایاند كه تالی تلو معصوم (ع) است و بلافاصله در رده پس از معصومان (ع) قرار دارد.[3]
شـهـیـد ثـانـی به هنگام میزبانی از واردین بی اختیار می گشت و در پذیرایی ازمیهمانان و تامین حوائج متقاضیان در حد ایثار و فداكاری می كوشید.
اساتید:
از مجموع بحث ها و مدارك تاریخی دیگری كه در زندگی این شهید عالیقدر دردست داریم، به این نـتـیجه می رسیم كه شهید ثانی با مسافرتهای متعدد خود، در صددیافتن اساتیدی بود كه بتواند بـیـشترین بهره های علمی را از محضر آنان به دست آورداگر چه نمی توانیم نام تمام اساتید او را بـرشماریم، ولی به خاطر مزید اطلاع از آن اساتیدی نام می بریم كه اسامی آنان در مدارك تاریخی ضـبط شده است و شهید ثانی ازمحضر آنان مستفیض گشته است و می نمایاند كه شهید از درس اكـثـر اساتید برجسته در تمام مذاهب پنجگانه اسلامی استفاده شایان كرده است اینك تعدادی از آنان:
1 ـ پدر او، احمد عاملی جبعی (م 925 ه ق) در میس.
2 ـ شیخ علی بن عبدالعالی میسی (م 938 ه ق) در میس.
3 ـ شیخ محمد بن مكی حكیم و فیلسوف، در دمشق.
4 ـ سید حسن بن جعفر كركی، در كرك نوح.
5 ـ شیخ احمد بن جابر، در دمشق.
6 ـ شمس الدین طولون دمشقی حنفی، در دمشق.
7 ـ شیخ ابوالحسن بكری.
8 ـ شیخ شمس الدین ابواللطیف مقدسی، در بیت المقدس.
9 ـ سید عبدالرحیم عباسی، در قسطنطنیه.
10 ـ ملا حسن جرجانی.
11 ـ ملا محمد استرآبادی.
12 ـ ملا محمد علی گیلانی.
13 ـ شهاب الدین بن نجار حنبلی.
14 ـ زین الدین حری مالكی.
15 ـ شیخ ناصر الدین طلاوی كفعمی.
و اسـتـادان دیـگـری كـه در طی سـفـرهـای عـلـمـی خود با آنان آشنا شده بود و به وسیله آنها اندوخته های علمی خود را لحظه به لحظه فزاینده تر نموده است.
تالیفات و آثار:
آثـار علمی این دانشمند پاك نهاد به دهها كتاب و رساله علمی می رسد وعلی رغم اشتغالات دیگر تدریسی، حدود هفتاد اثر علمی از خود به جای گذاشت كه ما به برخی از آنها دست یافته و یا با نام پاره ای از آنها ضمن ترجمه احوال او در مراجع مختلف آگاهی یافته ایم.
تـالـیـفـات شهید ثانی كه از روض الجنان آغاز می شود و به الروضه البهیه ازلحاظ تاریخ تـالـیـف پایان می گیرد، واقعا همچون روضه و بوستانی است كه هرپژوهشگر دانشهای دینی را با مناظر دل انگیز خود بر سر نشاط آورده تا گم شده خودرا در میان آنها بیابد و قلب او با مشاهده هر زاویـه ای از ایـن بـوستان و آبشخورهای آن سیراب گردد و نسیم ایمان و عقیده را در سطور این تالیفات استنشاق نماید.
آثـار شـنـاخـتـه شـده ایـن عـالم بزرگوار و فقیه عالیقدر را بر حسب ترتیب موضوعی در زیر یاد می كنیم:
الف ـ كتب و رسالات فقهی:
1 ـ روض الـجـنـان فی شرح ارشاد الاذهان، كه ظاهرا نخستین اثر علمی این بزرگوار است كه به تاریخ جمعه 25 ذی القعده 949 تالیف كرده است.
2 ـ مـسـالك الافهام فی شرح شرایع الاسلام كه تاریخ پایان كتاب دیات آن 2ربیع الاول 964 است.[4]
3 ـ الفوائد العملیه فی شرح النفلیه.
4 ـ المقاصد العلیه فی شرح الالفیه، در 19 ربیع الاول 950.
5 ـ نتایج الافكار فی حكم المقیمین فی الاسفار، در دوشنبه 27 رمضان 950.
6 ـ رساله فی ارث الزوجه من العقار، در 956.
7 ـ رساله فی احكام الحیوه، در سه شنبه 25 ذی الحجه 956.
8 ـ رساله فی وجوب صلوه الجمعه.
9 ـ رساله فی الحث علی صلوه الجمعه، این رساله، به جز رساله قبلی می باشد.
10 ـ رساله فی تحریم طلاق الحائض الحامل المدخول بها، الحاضر زوجها.
11 ـ رساله فی حكم طلاق الحائض الغائب عنها زوجها.
12 ـ رساله فی تحقیق النیه.
13 ـ مناسك الحج الكبیر.
14 ـ مناسك الحج الصغیر.
15 ـ رساله فی عدم جواز تقلید المیت.
16 ـ الفتاوی المختصره، غالبا در مسائل مربوط به عبادات است.
17 ـ رساله فی انفعال ما البئر.
18 ـ رساله فیما اذا احدث المجنب حدثا صغیرا فی اثنا الغسل.
19 ـ رساله فیما اذا تیقن الحدث و الطهاره و شك فی السابق منهما.
20 ـ المسائل النجفیه (كه هنگام بازگشت از استانبول (قسطنطنیه) به نجف، به آنها پاسخ نوشته است).
21 ـ مسائل جبل عامل، كه پس از مراجعت از مكه در جبل عامل پاسخ آنها رانگاشته است.
22 ـ رساله فی عدم قبول الصلوه الا بالولایه.
23 ـ الـرسـالـه الاسـطنبولیه فی الواجبات العینیه كه هم در فقه و واجبات علمی وهم در مسائل اعتقادی است، در 12 صفر 952 ه ق.
24 ـ الـروضـه الـبـهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه، كه آن را در مدت 6 ماه و 6 روز، یا15 ماه تالیف كرده است.
25 ـ حاشیه المختصر النافع.
26 ـ حاشیه ارشاد الاذهان.
27 ـ حاشیه قواعد الاحكام.
28 ـ حاشیه شرایع الاسلام.
ب ـ كتب درایه:
29 ـ الـبـدایه فی علم الدرایه شهید ثانی در این علم شاید نخستین دانشمندشیعی باشد كه دست اندر كار تالیف مهم در این رشته باشد.
30 ـ شرح البدایه فی علم الدرایه.
ج ـ كتب اصول فقه:
تـمـهید القواعد الاصولیه لتفریع الاحكام الشرعیه این كتاب دارای 100 قاعده اصولی و 100 قاعده ادبی است كه در اول محرم 958 ه ق تالیف كرده است.
د ـ كتب مربوط به حدیث:
32 ـ غنیه القاصدین فی اصطلاحات المحدثین.
33 ـ شرح حدیث الدنیا مزرعه الاخره.
34 ـ كتاب فی الاحادیث مرحوم شیخ حر عاملی گوید: حدود هزار حدیث به خط شهید ثانی دیدم كه از مشیخه حسن بن محبوب انتخاب كرده بود.
ه ـ كتب ادعیه:
35 ـ رساله فی الادعیه.
36 ـ رساله فی آداب الجمعه.
و ـ كلام:
37 ـ حقائق الایمان یا تحقیق الاسلام و الایمان در شب دوشنبه، هشتم ذی القعده 954 ه ق.
ز ـ تفسیر:
38 ـ رساله فی شرح بسمله.
ح ـ نحو:
39 ـ منظومه فی النحو.
40 ـ شرح المنظومه فی النحو.
ط ـ اخلاق و عرفان دینی:
41 ـ منار القاصدین فی اسرار معالم الدین، در تعلیم و تربیت و اخلاق وعرفان.
42 ـ منیه المرید فی آداب المفید و المستفید، در آداب تعلیم و تعلم كه كتابی فوق العاده مفید در امر آموزش و تربیت می باشد كه صحیح ترین و كامل ترین ترجمه آن توسط دانشمند محترم، جناب آقای دكتر سید محمد باقر حجتی انجام پذیرفته است.
43 ـ مـسـكـن الـفؤاد عند فقد الاحبه و الاولاد (آرام بخش دل به هنگام از دست دادن دوستان و فرزندان) كه این كتاب را پس از حادثه از دست دادن چند فرزند، پیش از شیخ حسن صاحب كتاب معالم الاصول در تسلی خاطر خویش و دیگران، در روزجمعه اول رجب 954 ه ق نگاشته است.
44 ـ تلخیص مسكن الفؤاد.
45 ـ كشف الریبه عن احكام الغیبه.
46 ـ التنبیهات العلیه علی وظائف الصلوه الغیبیه، یا اسرار الصلوه كه دراسرار عرفانی و نكات و آداب درونی و باطنی نماز می باشد و با استمداد از احادیث در 9 ذی الحجه 951 تحریر شده است.
اینها برخی از آثار و تالیفات مرحوم شهید ثانی بوده كه بر آن اطلاع یافته شد.[5]
شهادت:
دو نـفـر از مردم جبع برای مرافعه و محاكمه به شهید ثانی مراجعه كردند او نیزطبق موازین دینی و ضوابط شرعی، دعوی را فیصله داد طبیعی است در مرافعات، هردو طرف منتفع نیستند، نـتـیجه به نفع یكی از طرفین و به ضرر دیگری فیصله یافت شخص محكوم از این داوری به خشم آمد و نزد قاضی صیدا رفت و از او سعایت كرد كه شهید ثانی رافضی و شیعه است قاضی جریان را بـه سـلـطـان سـلـیـم اطـلاع داد ازطرف او برای دستگیر كردن شهید، شخصی مامور شد در پـی گیری این ماموریت اووارد جبع شد، از مردم شهر سراغ شهید را می گرفت، به او گفتند كه در شهر نیست.
شـهـید ثانی اصولا به علت محیط ناسالم و جو آلوده مردم زمان، غالبا عزلت اختیار می كرد و فقط برای اقامه نماز صبح به مسجد می رفت و اكثر اوقات با حالتی آمیخته به بیم و هراس به سر می برد و خـویـشـتـن را از منافقان پنهان می كرد و غالبا به تنهایی سرگرم تحقیق و مطالعه و تالیف بود هـمزمان با ورود مامور كذایی، استاد درانگورستان خود سرگرم تالیف كتاب بوده است این مامور موفق به دستگیری او نشد،چون به خاطر شهید گذشت كه به سفر حج برود مقدمات سفر مكه را آماده ساخت ودر محملی كه با روپوش بود نشست تا كسی او را نبیند و نشناسد.
قـاضی صیدا به سلطان روم (عثمانی) نامه ای نوشت كه در بلاد شام (سوریه) مردی عالم زندگی می كند كه بدعت گزار و بیرون از مذاهب چهارگانه اهل سنت ودست اندر كار نشر و تبلیغ عقائد خـود می باشد سلطان سلیم شخصی به نام رستم پاشا را كه وزیر او بود، برای دستگیری شهید مامور ساخت و گفت باید او را زنده دستگیر كنی تا با دانشمندان استانبول (قسطنطنیه) مباحثه كند و از عقائد او تفتیش شود تا سرانجام از مذهب و آئین او مطلع گردند رستم پاشا به جبع آمد و از شـهیدپرس و جو كرد به او گفتند كه به سفر حج رفته است این مامور در اثنا راه مكه به شهید ثانی رسید و او را دستگیر كرد شهید ثانی به او گفت: به من مهلت ده تا سفر حج را به انجام رسانم و من فرار نمی كنم و مناسك حج را زیر نظر و مراقبت تو انجام می دهم پس از انجام مناسك به هر صورتی كه دلخواه توست با من عمل كن.
رسـتم پاشا راضی شد كه شهید ثانی مراسم حج را برگزار كند و پس از پایان مراسم حج، شهید را بـه روم (عـثـمـانـی) بـرد آنگاه كه او را وارد كشور عثمانی نمود، درراه به شخصی برخوردند آن شخص از مامور سؤال كرد كه این مرد كیست؟
گفت ازدانشمندان شیعه امامیه است كه بر حسب ماموریت او را نزد سلطان می برم آن شخص گفت: تو درباره این مرد در اثنا راه كوتاهی كرده و او را آزار رسـانـده ای،مـمـكـن اسـت در حضور سلطان از تو شكایت كند و دوستان و یاران او نیز به حـمـایـت ودفاع از وی برخیزند و برای تو موجبات ناراحتی و احیانا قتل فراهم كنند صلاح دراین است كه در همین جا سرش را از بدن جدا كنی و سر بریده او را نزد سلطان ببری این مرد فرومایه و پـسـت فـطـرت در كنار دریا استاد بزرگوار را شهید كرد آنگاه سربریده او را حضور سلطان آورد سلطان بر او برآشفت و سخت او را مورد توبیخ قرارداد و به وی گفت: من تو را مامور ساخته بودم كه او را زنده بیاوری، بنابراین به چه مجوزی او را كشتی؟
سـیـد عبدالرحیم عباسی كه با شهید ثانی سابقه دوستی و آشنایی داشت، با دیدن سر بریده شهید ثانی سخت متاثر گردید و سعی كرد تا سلطان را وادارد كه این مردپلید را به قصاص خود برساند بالاخره مساعی او مؤثر واقع شد و رستم پاشا به جرم این جرم بزرگ، محكوم به مرگ گردید.
مـدت سه روز جسد او بر روی زمین ماند و كسی او را دفن نكرد سرانجام جسد شریف او را به دریا افـكـندند خدای متعال غریق رحمتش فرماید و با امامان معصوم (ع) محشور فرماید كه در تحقق آرمانشان، خویشتن را قربانی ساخت وطعمه ماهیان دریا گردید.[6]
[1] . برخی در مورد كلام استاد شهید مطهری، جایی كه می فرماید: ظاهرا اهل طوس بوده است، از این روگاهی الطوسی الشامی امضا می كرده است گفته اند كه اصل آن الطلوسی الشامی بـوده اسـت طـلوسه روستایی از جبل عامل می باشد، گویا در اعیان الشیعه، ج 7، ص 143 و ریحانه الادب، ج 3، ص 28 آمده است با مراجعه ای كه به آدرس اخیر داشتیم، چنین مطلبی نبود جـهـت حـفـظ امانت مطلب استاد به همان صورت اصلی نقل گردید مشاهیر دانشمندان اسلام، قمی، ج 3، صفحات 370 تا 380.
[2] . آشنایی با علوم اسلامی، ص 303 .
[3] . روضات الجنات، ج 3، ص 387ـ352، كد معرفی 306 .
[4] . در حق این كتاب گفته اند:
لولا كتاب مسالك الافهام
ما اتضحت طریق شرائع الاسلام .
كلا ولا كشف الحجاب مؤلف
عـن مـشـكـلات غوامض الاحكام .
[5] . این مقاله ارزنده از پیشگفتار ترجمه شرح منیه المرید شـهـید ثانی كه به قلم استاد متتبع و توانا، برادرگرامی جناب آقای دكتر سید محمد باقر حجتی تـنـظـیـم یافته بود با كسب اجازه از معظم له، نقل گردید خداوندمتعال به او جزای خیر عنایت فرماید قابل ذكر است كه ترجمه استاد، كامل ترین و صحیح ترین ترجمه منیه المرید می باشد كه به نام آداب تعلیم و تعلم در اسلام از سوی دفتر نشر فرهنگ اسلامی چاپ و انتشاریافته است .
[6] . معجم رجال الحدیث، ج 7، ص 372 تا 377 .
منبع:اندیشه قم

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 564]