تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819136026
گزيده سرمقالههاي روزنامههاي صبح امروز ايران
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: گزيده سرمقالههاي روزنامههاي صبح امروز ايران روزنامههاي صبح امروز ايران در سرمقالههاي خود به مسائل روز كشور و جهان پرداختهاند كه گزيده برخي از آنها در ذيل ميآيد. قدس روزنامه قدس در سرمقاله امروز خود با عنوان « سازمان ملل و مسووليت سنگين اعضاء » آورده است: محمود احمدي‌نژاد رئيس جمهوري كشورمان امروز يكشنبه اول مهر ماه براي شركت در اجلاس ساليانه مجمع عمومي سازمان ملل متحد همراه هياتي عالي رتبه عازم نيويورك مي‌شود. رئيس جمهوري كشورمان در سفر به نيويورك علاوه بر سخنراني در مجمع عمومي سازمان ملل با تني چند از روساي جمهوري كشورها ديدار و گفتگو خواهد كرد. اجلاس ساليانه مجمع عمومي سازمان ملل فرصتي است تا كشورها براي برون رفت از بن بستهاي موجود مواضع و ساز و كار خود را ارايه كنند. جمهوري اسلامي ايران نيز با عنوان يكي از اعضاي اين سازمان بين‌المللي با توجه به انكاره‌ها و ايستارهاي ايدئولوژيك خود كه رويكرد انسان محوري و عدالت طلبي دارد، ديدگاه‌هاي انقلاب اسلامي را در محضر نمايندگان جهانيان اعلام و با روشنگري و بيان واقعيتهاي جامعه بشري، ملتها را به سوي همگرايي جهت تحقق اهداف سازمان ملل بر اساس فلسفه وجودي اين سازمان فرا مي‌خواند. واقعيت آن است كه از بدو تشكيل سازمان مذكور متاسفانه بدليل هژموني قدرتهاي سلطه طلب كه محصول نظام دو قطبي بود و بعد از آن نيز در قالب نظام نوين جهاني منافع و سرمايه‌هاي ملتها، قرباني زياده طلبي‌هاي اين قدرتها شد، به گونه‌اي كه فقدان مشي استقلال طلبانه كشورها را در عرصه تعاملات بين‌المللي به عنوان متغير تابعي از قدرتهاي فرادست قرار داده است. فلسفه وجودي سازمان ملل تامين امنيت و صلح بين‌المللي است تا بشر بار ديگر شاهد جنگهاي خونين نيمه اول قرن بيستم نباشد، ولي وقوع درگيريهاي منطقه‌اي و جهاني خود ساخته صاحبان و بانيان سازمان ملل، نفس وجودي اين سازمان را با ترديدهاي جدي مواجه ساخته است. انتظار ملل محروم از اين نهاد بين‌المللي احياي نقش تعريف شده آن مي‌باشد كه با ارايه راهبرد در وهله نخست از وقوع جنگها پيشگيري و در صورت جنگ در سريعترين زمان ممكن از گسترش دامنه نبردها جلوگيري نمايد. شايسته است، نمايندگان كشورها بر اساس نياز امروزه بشر به صلح و ثبات جهاني، با ارايه ساز و كارهاي منطقي از زياده خوايه قدرتهاي جهاني جلوگيري نموده و همراه با جمهوري اسلامي، ضمن همكاري و همراهي با اين سازمان، در اصلاح ساختار آن بكوشند تا اين مجموعه حقوقي از سيطره قدرتهاي سلطه‌گر خارج شده و در خدمت منافع ملتهاي محروم و ستمديده قرار گيرد. صداي عدالت روزنامه صداي عدالت در سرمقاله امروز خود با عنوان «سهميه‌بندي بنزين: كودك ناقص‌الخلقه!» به قلم مرتضي الويري آورده است: اقدام آگاهانه و شجاعانه مجلس شوراي اسلامي در تصويب سهميه‌بندي بنزين، انجام يك جراحي حياتي و سرنوشت‌ساز بر پيگره اقتصاد كشور را نويد داد. ولي اجراي ناقص مصوبه، يعني عدم عرضه بنزين آزاد در كنار بنزين يارانه‌اي، عملا انجام اين جراحي را ناتمام گذاشت. اينك با افزايش سهميه‌ها و عدول از سقف مصوب تبصره 13، بايستي اذعان نمود كه دولتمردان ترجيح داده‌اند در ميانه راه از انجام جراحي منصرف شوند. چرايي اين واقعيت تلخ را در اين مقاله با شما در ميان مي‌گذاريم: الف - ايده اصلي تبصره 13 قانون بودجه سال 86 مركز پژوهشهاي مجلس در بخشي از مقاله مفصلي كه درباره سهميه‌بندي منتشر كرد (روزنامه دنياي اقتصاد - شماره‌هاي 324 و 325 مورخ 10 و 11/6/86) ايده‌اصلي تبصره 13 اينگونه توصيف مي‌نمايد: در واقع ايده اصلي تبصره 13 و لايحه دولت براي حل قطعي معضل بنزين شامل اين مراحل است: مهار مصرف بنزين و مهار قاچاق آن به خارج با سهميه‌بندي موقت با كارت هوشمند سوخت. گسترش سريع و همه جانبه شبكه حمل و نقل درون و برون شهري در سراسر كشور. دوگانه سوز كردن خودروها و احداث جايگاه‌هاي گاز CNG فرهنگ‌سازي براي استفاده تدريجي از حمل و نقل عمومي به جاي خودروي شخصي با تكميل كارآمدشدن تدريجي شبكه حمل و نقل عمومي اما بايد ديد در همين دو سه ماهه تا چه ميزان دستگاههاي اجرايي در اين راستا حركت كرده‌اند ب - عملكرد سيستم سهميه‌بندي تاكنون به موجب محتواي بند و تبصره 13 دولت فقط ميتواند در حد توليد داخلي و واردات بنزين به ميزان 5/2 ميليارد دلار، بنزين سهميه‌بندي با نرخ 1000 ريال به مردم واگذار نمايد. در روزهاي اول سهميه‌بندي بنزين، اعلام شد كه مردم مي‌توانند تا 4 ماه مصرف خود را پيش خور نمايند و بنزين آزاد تا دو ماه اعلان نخواهد شد. اعلان اين تصميم موجب كاهش مصرف بنزين بطور محسوس در كشور شد و مصرف بنزين كشور تا 51 ميليون ليتر در روز كاهش يافت. اما تصميم‌هاي بعدي دولت مانند افزايش سقف زمان از چهارماه به شش ماه، دادن سهميه‌بنزين به استانداريها براي عرضه طبق تشخيص خود و بالاخره ارائه 100 ليتر بنزين اضافي تحت عنوان سفر يا بازگشايي مدارس، موضوع صرفه‌جويي در سوخت را بكلي منتفي نمود. حدود دو ماه قبل جناب آقاي رئيس جمهور در مصاحبه تلويزيوني فرمودند، سهميه‌هاي اعلان شده براي مردم كافيست و فقط 15 درصد مردم با اين سهميه‌ها مشكل دارند و آنها هم خوبست خود را تطبيق دهند. در حالي كه در مقاله مركز پژوهشهاي مجلس مي‌خوانيم «آمارهاي حاصله از غرضه بنزين با كارت هوشمند سوخت در خرداد ماه 86 و قبل از اعمال سهميه‌بندي نشان مي‌دهد 43 درصد از صاحبان خودروهاي شخصي ماهانه بيش از 100 ليتر بنزين مصرف مي‌كنند» سوال اساسي اينجاست كه اگر 43 درصد (و به زعم آقاي رئيس جمهور 15 درصد) از دارندگان اتومبيل بيش از 100 ليتر در ماه مصرف مي‌كنند. چرا سهميه كليه دارندگان اتومبيل را تحت عنوان سفر يا بازگشايي مدارس به ميزان 5/16 درصد (از 600 ليتر به 700 ليتر) اضافه مي‌كنيد. ج - خيرات و مضرات سهميه‌بندي تاكنون طرح سهميه‌بندي بنزين كه مي‌‌توانست در صورت اجراي صحيح و كامل به‌مثابه يك جراحي عظيم در اقتصاد ايران ايفاي نقش نمايد، اينك به دليل اشكالات اجرائي و تصميمات خلق‌الساعه و غير كارشناسي در حصول به اهداف خود ناكام مانده است. دستاورد مثبت اجراي سياست سهميه بندي تاكنون عبارت است از تهيه آمار دقيق از تعداد وسائط نقليه شخصي، عمومي، وانت‌بارها، موتورسيكلت‌ها و ... كه قبلا وجود نداشت. مهار شدن قاچاق سوخت به خارج از كشور چه بايد كرد در شرايط فعلي، بهترين راه‌حل، بازگشت به مصوبه مجلس شوراي اسلامي (بند و تبصره 13 بودجه سال 1386) و اجراي كامل آنست. دولت بايستي صرفا بنزين توليد داخل و بنزين وارداتي تا سقف 5/2 ميليارد دلار را به صورت سهميه‌بندي عرضه كند و به دنبال افزايش سقف و گرفتن مجوزهاي جديد از مجلس نباشد. دولت بايد در يك بازار شفاف امكان تهيه بنزين به قيمت آزاد را براي پرمصرف‌هاي شخصي فراهم آورد. اضافه كردن سهميه‌ها براي گريز از عرضه بنزين آزاد چيزي جز بازگشت به عقب و شكست كامل طرح سهميه‌بندي بنزين نخواهد بود. اعتماد ملي روزنامه اعتماد ملي در سرمقاله امروز خود با عنوان« در پاسداشت هفته دفاع مقدس» آورده است: روزهاي پاياني شهريور و آغازين مهر ماه براي ملت ايران يادآور روزهايي پرافتخار و سراسر شوكت است؛ اگر چه نبايد تلخكامي‌ها و خسارت‌هاي آن را به فراموشي سپرد. جنگ يكي از مهيب‌ترين و مخوف ترين تجارب بشري است. نابودكننده خانه‌ها و سقف‌ها ، پريشان كننده آرامش‌ها و سوداها ، تباه كننده روياها و فرداهاست. با اين همه، جنگ گويا در ذات خود خالق بزرگي‌ها، شگفتي‌ها، غرور و قهرمان‌هاست. ملت ايران تجربه هشت سال جنگ تحميلي را همچون نگيني در انگشتر تاريخ خود پاس داشته است. از يك سو جنگ خلا و كمبود طول دوران مبارزه انقلابي براي سرنگوني رژيم شاه را پوشش داد. يكي از مهمترين دغدغه‌ها در جامعه‌شناسي انقلاب، طول دوران مبارزه و فرصت تربيت نيروها و كادرهاي قابل اتكا براي تحقق آرمان‌هاي انقلاب است. از آنجايي كه زمان پيروزي انقلاب اسلامي كوتاه بود، شايد فرصت تربيت اين نيروها فراهم نشده بود، اما در دوران جنگ تحميلي اين مهم تحقق پذيرفت. جنگ تحميلي به فرزندان انقلاب فرصت داد تا در تنور داغ مصائب و فضايل جنگ تحميلي امكان تربيت طيف وسيعي از نخبگان انقلابي را فراهم آورند. آن نيروها پس از جنگ به يكي از مهمترين استوانه‌هاي نيروي انساني كشور تبديل شدند. روزها و شب‌هاي پس از جنگ براي ملت ايران ايام كار، سازندگي ، ساخت و ساز و ساخت جامعه جديد بود. ملت ايران اثبات نمود درگير پرسش‌ها و سوالاتي است كه تحقق هر جامعه نويني منوط به شفافت كردن پاسخ‌ها است. پرسش‌هاي مهمي در باب زندگي، سبك هاي زندگي، معنويت و ماديت جامعه نو و جامعه كهن، نسبت بين ارزش‌ها و توسعه، فرآيند شهري شدن، عرفي سازي ، سازندگي، انقلاب، اصلاحيات، حقوق بشر، دموكراسي، دينداري مسوولانه، مسوولت ديندارانه و ... در جامعه پس از جنگ كه يك شوك و تكان شديد را پشت سر نهاده بيشتر امكان طرح دارد. اينك در حالي به گذشته مي‌نگريم كه سايه ترديدها و تهديدهايي، فضاي ذهني و عيني جامعه را زير پوشش قرار داده است. جنگ و خاطراتش از سويي زيبا و خاطره‌انگيز و از ديگر سو مهيب و آزاردهنده است. جامعه ايران بزرگ است و شايسته بزرگي بيشتري است. اما بايد نيك به خار داشت تمام شوكت‌ها و بزرگي‌ها ضرور تا از دل جنگ بر نمي‌خيزد. ايران و ايرانيان در كنار دلاوريها و فتوحات و دفاع از سرزمين خويش حاملان بزرگ خرد، دانش، فرهنگ و ديانت نيز بوده‌اند. به نظر مي‌رسد اين نقش براي آينده ايران زيبنده‌تر است. با اين همه ملت ديرپاي ايران اسلامي در طول تاريخ پرافتخار خود نشان داده است كه در هيچ شرايط مرزهاي سرزمين مقدس خود را به روي مهاجمان و دشمنان باز نمي گذارد و اين حقيقتي است كه بايد زورگويان آزمند خارجي آن را خوب درك نمايند. سياست روز روزنامه سياست روز در سرمقاله امروز خود با عنوان «نياز ما به انقلاب فرهنگي» به قلم مجيد مختاري آورده است: امروز اول مهرماه مصادف است با بازگشايي مدارس و دانشگاه‌ها و ورود بيش از 14 ميليون و 200 هزار دانش‌آموز و 3 ميليون و 350 هزار دانشجو به كلاس‌هاي درس، رهبر معظم انقلاب كه به حق اصلاح نظام تعليم و تربيت كشور را محور توسعه حقيقي مي‌دانند روز 12 ارديبهشت سال جاري در ديدار وزير و مسئولان آموزش و پرورش كشور از لزوم تحول بنيادين در اين عرصه سخن گفتند، معظم له در سالهاي پيشين از جمله در ديدار سال گذشته وزير علوم و روساي دانشگاه‌ها از لزوم تغييرات اساسي در نظام آموزش عالي و حركت كشور به سمت توليد علم و تربيت نيروهاي متخصص متناسب با نيازهاي واقعي جامعه سخن گفته و در سال جاري نيز با توجه به عدم ارايه گزارش مربوط به عملكرد گذشته در اين رابطه از پذيرفتن روساي دانشگاه‌ها امتناع ورزيدند ،با اين حال به رغم تاكيدات مكرر متاسفانه هنوز تحول جدي را در عرصه تعليم و تربيت كشور شاهد نبوده‌ايم و به يقين مي‌توان گفت از هزينه‌هاي هنگفتي كه در اين عرصه مي‌شود به هيچ وجه بهره‌وري لازم صورت نمي‌گيرد و در حوزه پژوهشي نيز به رغم تاكيد برنامه چهارم توسعه بودجه محدود مصوب نيز جذب نمي‌شود كه به نظام آموزشي ما بي‌ارتباط نيست. در اين ميان آنكه بيش از همه مورد توجه و مسئول مي‌باشد «شوراي عالي انقلاب فرهنگي» است كه در ساليان گذشته با وجود جايگاه و اختيارات گسترده تا حد زيادي جنبه تشريفاتي داشته و هيچگاه از دبيرخانه‌اي فعال و كارآمد براي ورود به حوزه‌هاي كلان آموزشي و فرهنگي برخوردار نبوده است. كشور ما امروز به نخبگاني شجاع و تحول خواه نيازمند است كه به طور اساسي به مطالعه و دگرگون‌سازي متون و منابع آموزشي در مدارس و دانشگاه‌ها همت گمارند و انقلاب فرهنگي دوم را رقم زنند. انقلاب فرهنگي دوم بي‌گمان عزم جدي آحاد جامعه علمي كشور را مي‌طلبد و در اين ميان طلاب و دانشجويان به سبب روحيه شجاعانه و نوگراي خود در كنار اساتيد دلسوخته و باتجربه نقش محوري خواهند داشت. بياييد باور كنيم كه بخش عمده‌اي از آنچه در مدارس و دانشگاه‌هاي ما آموزش داده مي‌شود هيچ دردي از مردم ما و دنيا را دوا نمي‌كند و از سوي ديگر بسياري از نيازهاي اساسي ايران و جهان و حتي نيازهاي فردي و خانوادگي دانش‌آموزان و دانشجويان آموزش داده نمي‌شود و دانش‌آموختگان ما نيز روحيه و توان پژوهشي لازم را ندارند و تا اين نظام اصلاح نشود نمي‌توان به پيشرفت‌هاي كشور در ساير زمينه‌ها از جمله در بعد اقتصادي چندان اميدوار بود. اميد است در سال تحصيلي جديد گامهاي موثر‌تري در راستاي بهبود نظام آموزشي و پژوهشي كشور برداشته شود. مردم‌سالاري روزنامه مردم‌سالاري در سرمقاله امروز خود با عنوان «ثواب طرد افراطيون اصولگرا » به قلم آرش محبي آورده است: «تحليل‌هاي افراطي ره به جايي نمي‌برد و همه جناح‌ها بايد تلاش كنند ميدان كار را به عقلاي جناح خود بسپارند و افراطي‌ها را به حاشيه برانند». اين بخشي از سخنان نائب رئيس مجلس هفتم آقاي محمدرضا باهنر در نشست ماهانه جامعه اسلامي مهندسين بود. هرچند كه به نظر مي رسد روي صحبت باهنر همه گروه‌هاي سياسي كشور هستند. اما بايد از ايشان پرسيد كه افراطي‌هاي جريان اصولگرا كه ايشان مدعي سكانداري اين جريان هسند چه كساني مي‌باشند؟ اگر اين سوال درباره اصلاح‌طلبان از اصولگرايان پرسيده شود آنگاه پاسخ‌هاي روشن و صريح به آن مي‌دهند همانگونه كه باهنر روال مجلس ششم را نمونه عيني افراطي‌گرايي در چندين سخنراني ميان اصلاح طلبان دانسته است و در اين باره مي‌گويد: «اتفاقي بوده كه رخ داده و به خير گذشته است». متاسفانه اظهار نظرهاي باهنر معمولا يكسويه است، اگر قرار باشد اصلاح‌طلبان افراطي مجلس ششم از صحنه سياسي كشور طرح بشوند آنگاه اصولگرايان عاقل هم بايد آستين‌هاي خودشان را بالا بزنند و يك خانه‌تكاني حسابي در اين جريان انجام دهند. باهنر در بخشي از سخنانش با اظهار اميدواري 90 درصدي نسبت به وحدت ميان اصولگرايان براي حضور در انتخابات گفته است: اميدواريم فرآيند آغاز شده به خوبي ادامه پيدا كند. فرآيند موردنظر باهنر همان مكانيسم 6+5 است كه شامل سه گروه جبهه پيروان خط امام، اصولگرايان تحول خواه يا همان جمعيت ايثارگران و حاميان دولت است كه باهنر معتقد است 85 الي 90 درصد از گروه‌هاي اصولگرا را تحت پوشش خود قرار داده است. با يك حساب سرانگشتي و آشنايي به چهار عمل اصلي در حساب، اگر 6+5 شامل 90 درصد از اصولگرايان باشند و 10 درصد اصولگرايان بيرون مانده از 6+5 حداقل صلاحيت عضو شدن در آن را داشته اما با مشكل كمبود جا رو به رو باشند و آقاي باهنر در به بازي نگرفتن افراطي‌ها مصر باشد پس ايشان حكم برائت همه اصولگرايان را از افراطي‌گري صادر كرده‌اند راستي آيا در عالم واقع هم چنين است؟ امروز به لسان جناب باهنر احساس مردم از گراني خيلي سنگين است و احساس مردم از تورم بيش از آن است كه مسئولان با آمار از تورم ارايه مي‌دهند بايد از ايشان پرسيد گراني‌ها به ويژه در بخش مسكن حاصل ناكارآمدي جريان اصولگراي نوظهوري نيست كه با حمايت امثال شما به سر كار آمده است و به بقاي خود ادامه مي‌دهد؟ آيا اين جريان هماني نيست كه با چشم‌پوشي از نگاه كارشناسي و دوري از نخبگان، حتي در جريان اصولگرا و تصميم‌گيري‌هاي يك شبه كمترين جاي دفاع را باقي نمي‌گذارد؟ آقاي باهنر اگر در لفافه معتقدند كه بايد افراطيون اصلاح‌طلب طرد شوند بدانند چراغي كه به خانه رواست به مسجد حرام است. قطعا اگر از جريان سياسي خودشان آغاز كنند ثوابش بيشتر است. جمهوري اسلامي روزنامه جمهوري در سرمقاله امروز خود با عنوان نمايش صلح خاورميانه نياز مبرم آمريكا و رژيم صهيونيستي آورده است: طرح مشترك آمريكا و رژيم صهيونيستي براي بهره گيري از آشفتگي و نابساماني در جبهه فلسطيني ها و برگزاري كنفرانس به اصطلاح صلح خاورميانه در نيويورك در جريان سفر « كانداليزا رايس » به منطقه به جمع بندي جديدي منجر شده است كه بموجب آن قرار نيست مذاكرات و توافقاتي در كار باشد و فقط به صدور يك بيانيه مشترك اكتفا مي شود كه آنهم در برگيرنده رئوس خواسته هاي رژيم صهيونيستي خواهد بود و كمترين اشاره اي به بازگشت فلسطيني ها روشن شدن وضعيت بيت المقدس توقف شهرك سازيهاي صهيونيستي و يكپارچگي ملت فلسطين نخواهد شد. آنچه مهم است اينست كه مقامات رژيم صهيونيستي ديگر پنهان نمي كنند كه خط مشي كنفرانس باصطلاح صلح خاورميانه را آنها تعيين كرده اند و اهداف و روش كار را نيز آنها مشخص مي كنند و در رسانه ها نيز آنرا انعكاس مي دهند. به عبارت روشن تر واشنگتن مجري طرحي است كه جزئيات آنرا صهيونيست ها تنظيم كرده اند. شيمون پرز رئيس رژيم صهيونيستي در اين زمينه با تاكيد بر مخالفت با بازگشت فلسطيني ها به سرزمينشان صراحتا اعلام داشته است كه اسرائيل بايستي از اختلاف و شكاف داخلي كنوني در فلسطين بيشترين استفاده هاي ممكن را بعمل آورد و اين فرصت طلائي را از دست ندهد. پرز معتقد است اين اختلافات داخلي فلسطين فرصتي استثنائي براي پيشبرد اهداف اسرائيل را به وجود آورده و ما از طريق مذاكرات محرمانه با ابومازن و دولت انتصابي « سلام فياض » سرگرم بهره گيري از همين فرصت ها هستيم . پرز ابومازن را گوسفندي در پوست شير توصيف كرد و مذاكرات پنهاني با وي و دستيارانش را بهترين روش براي اسرائيل در جهت تامين خواسته هاي رژيم تل آويو عنوان نمود. اگرچه قرار نيست در كنفرانس باصطلاح صلح خاورميانه در نيويورك مذاكراتي صورت گيرد و توافقي حاصل شود اما رژيم صهيونيستي و جناح فتح براي سرپوش گذاشتن بر اهداف و برنامه هاي مشترك خود جنبش حماس را به برنامه ريزي عمليات نظامي بمنظور ناكام ساختن و شكست كنفرانس صلح متهم ساخته اند و سعي دارند پيشاپيش حماس را عامل شكست كنفرانس صلح خاورميانه معرفي كنند. جنبش مقاومت اسلامي فلسطين (حماس ) ضمن رد اين پيش فرضها از همدستي ابومازن و جناح فتح با اشغالگران صهيونيست ابراز تاسف كرده و خاطرنشان ساخته است كنفرانس باصطلاح صلح خاورميانه هيچگونه شانسي براي پيروزي ندارد و اشغالگران سعي دارند از ضعف و ناتواني طرف فلسطيني (محمود عباس و جناح فتح ) براي تحقق اهدافشان بهره گيري كنند و اين روند خيانت آميز همچنان محكوم به شكست و ناكامي است . واقعيت اينست كه حتي آمريكا و صهيونيست ها هم در اين زمينه اهداف و انگيزه هاي يكساني ندارند. سران رژيم صهيونيستي تلاش مي كنند از شكاف بين فلسطيني ها بهره گيري كنند و « چهره اي صلح طلبانه » از خود را ترسيم نمايند. اين براي رژيم صهيونيستي در مقطع كنوني يك ضرورت عيني و حساس محسوب مي شود كه بر آثار و تبعات شكست تاريخي در جنگ 33 روزه با حزب الله لبنان سرپوش بگذارد و چهره جنگ طلبانه اي كه با شكست مواجه شده جاي خود را به چهره صلح طلبانه اي بدهد كه براي دستيابي به صلح بي تابي مي كند! در واقع رژيم صهيونيستي از حضور در كنفرانس باصطلاح صلح خاورميانه بعنوان نقابي استفاده مي كند كه چهره اشغالگري خود را در پشت « نقاب صلح طلبي » مخفي كند و باز هم از فلسطيني ها امتيازات بيشتري بگيرد. اما واشنگتن اهداف ديگري را هم دنبال مي كند. دستياران بوش دريافته اند كه آمريكا بر اثر حمايت از اسرائيل و جناياتش چهره اي منفور نزد ملتهاي مسلمان دارد و درعين حال تا زماني كه مسئله فلسطين وجود دارد هيچ شانسي براي آمريكا وجود ندارد كه چهره اي مقبول نزد مسلمانان پيدا كند. اين وضعيت نفرت انگيز بر سرنوشت آمريكا در بحران عراق هم سايه انداخته است . بدين ترتيب واشنگتن اميدواراست با برپائي كنفرانس باصطلاح صلح خاورميانه بر عملكرد خود سرپوش بگذارد و آمريكا را حامي و بلكه پرچمدار صلح خاورميانه ! معرفي كند و ابعاد نفرت مسلمانان از آمريكا را مهار نمايد. بوش كوچك و جناح جمهوريخواه علاوه بر اين به انتخابات رياست جمهوري آينده در آمريكا هم نظر دارند و مايلند به راي دهندگان آمريكائي چنين وانمود كنند كه آنها فقط در فكر جنگ افروزي و آدمكشي در عراق نيستند بلكه به صلح و سرنوشت ملتهاي مظلوم نيز مي انديشند! و مي توانند طرفهاي درگير خاورميانه را در زير يك سقف جمع كنند. كاملا آشكار است كه كنفرانس باصطلاح صلح خاورميانه با چنين اهداف و انگيزه هائي صرفا يك نمايش مضحك تبليغاتي با انگيزه هاي عوام فريبانه و رياكارانه است كه با نيازهاي اساسي منطقه براي دستيابي به صلح و امنيت و ثبات پايدار فرسنگها فاصله دارد. دقيقا به همين دليل است كه حتي متحدان آمريكا در منطقه هم نسبت به اهداف واشنگتن با ترديد مي نگرند و اين ترديد و نگراني خود را نيز بازگو مي كنند. علاوه بر شوراي همكاري خليج فارس اتحاديه عرب و عربستان نيز نسبت به شركت در نمايش صلح خاورميانه ابراز ترديد كرده اند و مراتب عدم تمايل به حضور در اين نمايش رسوا را اعلام نموده اند. « عمروموسي » دبيركل اتحاديه عرب اين سئوال را مطرح مي كند كه با وجود ابهامات درباره محتوا اهداف محورها و نيز طرفهاي شركت كننده و خط مشي اجلاس چرا بايستي اعراب صرفا براي برگزاري يك نشست دستجمعي حضور يابند و حال آنكه شهرك سازي و تغيير وضعيت سرزمين هاي اشغالي به شدت ادامه دارد البته اين طيف از اعراب متحد آمريكا نشان داده اند كه اهل معامله هستند و با وعده توقف موقت شهرك سازيها و برخي ريخت و پاشهاي متداول از جانب آمريكا مشكل آنها را حل مي كنند و كاملا بعيد است نمايش صلح خاورميانه در موعد مقرر بدون حضور دلقك هاي عرب تشكيل شود. اهداف و انگيزه هاي آمريكا و صهيونيست ها هرچه باشد و نمايش صلح خاورميانه با هر تركيبي از ميزبانان و مدعوين كه تشكيل شود در يك نكته ترديدي نيست كه اين اجلاس براي سواستفاده از مسئله فلسطين و سرپوش گذاشتن بر نقش جنايت آميز آمريكا و اشغالگران تشكيل مي شود و هيچ مشكلي از فلسطين و فلسطيني ها را حل نخواهد كرد و در واقع اجلاس عقيمي است كه پيشاپيش محكوم به شكست و ناكامي است . كيهان روزنامه كيهان در سرمقاله امروز خود با عنوان روزگار ديگري است به قلم حسين شريعتمداري آورده است: روباهي براي دزديدن مرغ و خروس به روستايي رفته بود و بعد از دريدن و خوردن مرغ يكي از روستائيان احساس تشنگي كرده و به جاي آب، اشتباهاً «سركه آفتاب خورده» سركشيد. حيوان كه در عمرش هرگز از اين زهرماري ها نخورده بود، بد جوري مست كرده و در جنگل به راه افتاده و عربده مي كشيد كه آهاي! گردن زرافه مي شكنيم... شكم كرگدن پاره مي كنيم... گوش فيل مي بريم، پلنگ تكه پاره مي كنيم... در همين حال، شيري كه در بيشه اي دراز كشيده بود غرشي كرد و مستي از سر روباه پريد. زيرچشمي نگاهي كرد و شير را ديد كه به او چشم غره مي رود... براي اين كه خيلي ضايع نشده باشد با همان لحن و آهنگ قبلي و در ادامه همان رجزها، گفت؛ البته بعضي وقت ها هم غلط زيادي مي كنيم! دو دهه و چند سال پيش هنگامي كه ارتش تجهيز شده عراق با حمايت مستقيم آمريكا، اروپا، شوروي سابق و برخي از كشورهاي عرب منطقه، از زمين و هوا و دريا به ايران اسلامي حمله كرد، تصور آمريكا و متحدانش اين بود كه كار ايران اسلامي به پايان رسيده . سه روز بعد از شروع جنگ، صدام در مصاحبه با خبرنگاران خارجي كه آنها را براي بازديد از مناطق اشغال شده ايران به منطقه جنگي دعوت كرده بود، بعد از خط و نشان كشيدن هاي احمقانه، خطاب به آنان گفت؛ مصاحبه بعدي را در تهران انجام خواهيم داد و...! اما، موضوع اين نوشته، بازخواني تاريخ جنگ و شرح سلحشوري رزمندگان اسلام و حماسه آفريني مردان خدا در آن آوردگاه نيست، كه آن خود، حديث مفصل ديگري است. مقصود از اين نوشته، مقايسه اي است گذرا ميان آن روزها و اين روزها. آن روزها، اگرچه به هدايت امام راحل (ره) مي دانستيم كه تنها راه پيش روي، مقاومت و ايستادگي و يورش به دشمن است ولي دستگاه ديپلماتيك كشور نيز، بنا به وظيفه اي كه داشت و براي اتمام حجت، هيئت هايي را روانه مراكز بين المللي و پايتخت برخي از كشورها كرد. شوروي سابق كه از حاميان تسليحاتي ارتش عراق بود، در پاسخ اين پرسش هيئت ايراني كه چرا از عراق در جنگ عليه ايران حمايت تسليحاتي مي كنيد؟ ماجراي افغانستان- كه آن هنگام در اشغال شوروي بود- را پيش كشيد و به ميز مذاكره افغانستان- بخوانيد سازش به نفع شوروي- اشاره كرده و از مسئولان كشورمان خواستند صندلي خالي ايران در ميز افغانستان را پر كنند تا... كارتر رئيس جمهور وقت آمريكا در نخستين روز حمله عراق در يك نطق راديويي ابراز اميدواري كرد كه مسئولان ايراني بر سر عقل آمده باشند! و بدين ترتيب با تلويحي نزديك به تصريح از هماهنگي آمريكا با صدام در حمله به ايران خبر داد. هيئت ايراني كه به واتيكان رفته بود، بعد از ملاقات با پاپ و شرح مستند ماجرا چه جواب شنيد؟ حضرت پاپ بي آن كه خم به ابروي مبارك خود بياورد، روي به آسمان كرد و گفت؛ «يا حضرت مسيح»! مدتي بعد حضرت امام (ره) خطاب به پاپ پرسيد؛ اگر امروز حضرت مسيح (ع) حاضر بود، جانب ايران اسلامي را مي گرفت يا آمريكا را؟! سؤال حكيمانه اي بود كه پاسخي دندان شكن در دل خود داشت... و البته آقاي پاپ اين پرسش را هم بي پاسخ گذاشت. عبور مردم پاكباخته از عقبه هاي تند و نفسگير با اتكال به خدا، خون دادن ها و خون دل خوردن ها و در غربت و تنهايي صورت گرفت تا آنجا كه حضرت امام (ره) مي فرمودند خدايا، تو مي داني كه ما در اين جهاد عظيم تنهاي تنها بوده ايم و غير از تو كسي را نداشته ايم و نمي خواستيم غير از تو كسي را داشته باشيم. (نقل به مضمون)... و حالا، يعني 26 سال بعد از آن روزها، نگاهي به جايگاه ايران اسلامي در منطقه و جهان عبرت انگيز است و درس آموز. دو هفته قبل، «برنارد كوشنر» وزير خارجه فرانسه در اظهارنظري نسنجيده گفت؛ «اتمي شدن ايران قابل قبول نيست و در صورتي كه ايران به بمب هسته اي دست پيدا كند بايد به بدترين گزينه ها در برابر اين كشور روي آورد»! و هنگامي كه از وي پرسيدند بدترين يا آخرين گزينه مورد نظر جناب وزير چيست؟ با غروري ابلهانه پاسخ داد؛ حمله نظامي!... اظهارات كوشنر قبل از آن كه با اعتراض رسمي جمهوري اسلامي ايران روبرو شود با هجوم گسترده مقامات غربي روبرو شد. نخست وزير فرانسه اظهارات كوشنر را نسنجيده ارزيابي كرد. وزير خارجه ايتاليا، كوشنر را به طور تلويحي احمق و سخنان وي را خطرناك دانست. ديپلمات هاي انگليسي اظهارات وزير خارجه فرانسه را ناشي از تازه كار بودن وي و ناآگاهي دولت ساركوزي از شرايط كنوني منطقه و جايگاه ايران در خاورميانه دانستند و... برنارد كوشنر ساعاتي بعد از تهديد ايران به حمله نظامي و درپي اعتراض هاي گسترده جهاني، تلاش كرد، اظهارات خود را اصلاح كند ولي شدت حملات به گونه اي بود كه وزير خارجه فرانسه مجبور شد، آشكارا و به طور رسمي پشيماني خود از آنچه بر زبان آورده بود را اعلام كند. او بعد از ملاقات با همتاي روسي خود در مسكو، به خبرنگاران گفت؛ من و كشور متبوعم فرانسه، معتقديم كه تنها راه حل مناقشات آمريكا و اروپا با جمهوري اسلامي ايران مذاكره است و كلمه «مذاكره» را سه بار تكرار كرد. كوشنر بعد از بازگشت به فرانسه طي مصاحبه اي با روزنامه فرانسوي فيگارو در پاسخ به اين سؤال كه آيا فرانسه بايد نقش واسطه ميان غرب و ايران را ايفا كند؟ گفت؛ بله، حرفهاي من سوء تعبير شده بود و زمان آن است كه صداقت و شفافيت رويكردم را دوباره برقرار كنم. ما نه فقط با هرگونه گفت وگو با ايراني ها موافقيم بلكه همواره اين خط را حفظ كرده ايم! سرانجام كوشنر براي كامل كردن عقب نشيني خود در تماس تلفني با دكتر لاريجاني پيشنهاد كرد كه سفري به ايران داشته باشد و پاسخ طرف ايراني سكوت بود، سكوتي كه در عرف ديپلماتيك به معني رضايت نيست، بلكه ترجمان ناخشنودي و عدم صدور مجوز است. بديهي است كه حمله مقامات غربي- و حتي آمريكايي- به وزير خارجه فرانسه در حمايت از جمهوري اسلامي ايران نبوده است، بلكه جايگاه قدرتمند و نقش بي بديل ايران اسلامي در منطقه، دشمن را به حزم و احتياط واداشته است و اين در حالي است كه در گذشته هاي نه چندان دور اعتراض رسمي مقامات ايراني و تظاهرات گسترده مردمي و... در قبال برخي از مواضع مشابه غربي ها نه فقط به جايي نمي رسيد بلكه آنها را جري تر نيز مي كرد و... فاعتبروا يا اولي الابصار. خدا بر درجات امام راحل ما (ره) بيفزايد كه بارها اين و آن را به مقايسه ميان نقطه اي كه بوديم و نقطه اي كه اكنون در آن ايستاده ايم دعوت مي فرمود. با اين نگاه و مقايسه حال و گذشته، به آساني مي توان ديد كه روزگار زورگويي قدرت هاي بزرگ سپري شده و روزگار ديگري آمده است. رسالت روزنامه رسالت درسرمقاله امروز خود با عنوان مخالفان دولت به قلم صالح اسكندري آورده است: در اثناى تبليغات انتخاباتى رياست جمهورى سوم تير 1384 يكى ازخبرنگاران من باب استمزاح و يا شايد تمسخر ازآقاى احمدى‌نژاد پرسيد شما كه قيافه‌تان به يك رئيس جمهور نمى‌خورد[به لحاظ تيپ ظاهري] چگونه نامزد انتخابات شده‌ايد ؟ آقاى احمدى‌نژاد درپاسخى كوتاه به اين خبرنگار گفت:« به نوكرى ملت چطور؟» واقعيت همين است احمدى‌نژاد طى دوسال گذشته درمقام نوكرى ملت و «خادم جمهور» در صف اول خدمت بى‌منت به مردم قرارداشته وتوانسته ياد رجايى را درافكار عمومى زنده كند.اما اين روزها درآستانه انتخابات مجلس شوراى اسلامى برخى افرادوگروه‌ها با دورى از«تقواى سياسى » به يكباره تمام عملكرد دولت رازير سوال مى‌برند وسعى دارند اين گونه وانمودكنندكه دولت طى دوسال گذشته هيچ نقطه مثبتى درعملكرد خود نداشته است. اين دست سياه‌نمايى‌ها كه باشعار انتخاباتى «پايان بى‌كفايتى در مديريت» از جانب افراطيون دوم خردادى پيوند خورده صرفا نوعى فضاسازى كاذب به منظور تصاحب كرسى‌هاى مجلس است. افراطيون دوم خردادى كه ديگر نمى‌توان آنها را منتقد دولت ناميد وتعبير مخالفان دولت براى آنها بامسمى‌تر است سعى دارند در يك شيب حساب شده تا انتخابات شبهه ناكارآمدى دولت رادراذهان عمومى القاء كنند. به عنوان مثال درموردمعضل ريشه‌دار تورم در كشور اين جريان مصمم است به احساس گرانى در بين مردم دامن بزند. گرانى يك واقعيت انكار ناپذيراست اما احساس گرانى يك مسئله روانى است كه لزوما با آمارهاى واقعى منطبق نيست. جريان مخالف سعى دارد با فضا سازى مسموم، احساس گرانى را دربين مردم تشديدكند. البته اين جنگ روانى مخالفان دولت درمورد مسكن، سهميه‌بندى بنزين وحتى سفرهاى استانى نيز به شكل خزنده‌اى درجريان است. بنابر واقعيات ملموس ومحسوس دردولت نهم خدمت دولت به مردم اگر از دوره‌هاى گذشته بيشتر نباشد قطعا كمتر نيست. اما عده قليلى سعى دارند با توسل به عوامل روانى و شبهه افكن تنها بخش خالى ليوان را به معرض نمايش بگذارند و البته «چه خالى مى‌روند» چون برخورد صفر يا صد در مخالفت با دولت و سياه‌نمايى صرف به طور طبيعى واكنش افكار عمومى را برمى‌انگيزد. افكار عمومى با دقت مواضع گروهها و جريانات سياسى را رصد مى‌كند و اندازه اظهارات و شعارهاى مختلف را مى‌سنجد. شهروندانى كه توفيقات غير قابل باور هسته‌اى و پيروزى ديپلماتيك دولت در عرصه خارجى را مشاهده مى‌كنند در مقابل مواضع مخالفان دولت كه مدعى هستند احمدى نژاد حتى حرف زدن هم بلد نيست! چه قضاوتى خواهند كرد؟ مردم دورترين نقاط كشور كه در دوره‌هاى گذشته حتى موفق به ديدار فرمانداران خود نمى‌شدند به سفرهاى استانى رئيس جمهور و هيئت دولت با چه ديدى مى‌نگرند؟ سهام عدالت به ميليون‌ها تن از دهك‌هاى پايين جامعه رسيده است تاكنون حتى سود آن نيز به بخش‌هايى از اقشار مستضعف پرداخت شده است. مخالفين دولت چگونه مى‌توانند منكر تاثيرات شگرف اين طرح جدى در كاهش فاصله طبقات اجتماعى باشند؟ عزم دولت در سهميه‌بندى بنزين به منظور نهادينه شدن صرفه‌جويى و فرهنگ درست مصرف انرژي، كاهش نرخ سود بانكي، جايگزينى خودروهاى فرسوده، اهتمام ويژه دولت به حمل و نقل عمومى در قالب تبصره 13، حركت در مسير اشتغال با تسهيل مسير بنگاه‌هاى كوچك و زود بازده و هزاران طرح و فعاليت ديگرى كه همگى حكايت از نشاط و خلاقيت دولت در مسير خدمت رسانى دارد براى مردم قابل فهم است. دولت نهم؛ دولت ايده، دولت كار و دولت خلاقيت است و احمدى نژاد به نوكرى ملت افتخار مى‌كند. اما مخالفين دولت بايد بدانند كه مخالفت با انتقاد متفاوت است و هر امرى بهاى خود را دارد. آنها اجازه ندارند سلامت فضاى سياسى كشور را خدشه‌دار كنند. اعتماد ملي روزنامه اعتماد ملي درسر مقاله امروز خود با عنوان در پاسداشت هفته دفاع مقدس آورده است: روزهاي پاياني شهريور و آغازين مهرماه براي ملت ايران يادآور روزهايي پرافتخار و سراسر شوكت است؛ اگرچه نبايد تلخكامي‌ها و خسارت‌هاي آن را به فراموشي سپرد. جنگ يكي از مهيب‌ترين و مخوف‌ترين تجارب بشري است. نابودكننده خانه‌ها و سقف‌ها، پريشان‌كننده آرامش‌ها و سوداها، تباه‌كننده روياها و فرداهاست. با اين همه، جنگ گويا در ذات خود خالق بزرگي‌ها، شگفتي‌ها، غرور و قهرمان‌هاست. ملت ايران تجربه هشت سال جنگ تحميلي را همچون نگيني در انگشتر تاريخ خود پاس داشته است. از يك سو جنگ خلا و كمبود طول دوران مبارزه انقلابي براي سرنگوني رژيم شاه را پوشش داد. يكي از مهمترين دغدغه‌ها در جامعه‌شناسي انقلاب، طول دوران مبارزه و فرصت تربيت نيروها و كادرهاي قابل اتكا براي تحقق آرمان‌هاي انقلاب است. از آنجايي كه زمان پيروزي انقلاب اسلامي كوتاه بود، شايد فرصت تربيت اين نيروها فراهم نشده بود، اما در دوران جنگ تحميلي اين مهم تحقق پذيرفت. جنگ تحميلي به فرزندان انقلاب فرصت داد تا در تنور داغ مصائب و فضايل جنگ تحميلي امكان تربيت طيف وسيعي از نخبگان انقلابي را فراهم آورند. آن نيروها پس از جنگ به يكي از مهمترين استوانه‌هاي نيروي انساني كشور تبديل شدند. تاثير ديگر جنگ، فرمول نانوشته قدرتهاي بزرگ در درگير نمودن انقلا‌ب‌هاي نوپا و نوظهور با تهاجم خارجي افسارگسيخته و زمينگير كردن آن است. تمام انقلا‌ب‌هاي بزرگ بشري چنين تجربه ناخواسته‌اي را تجربه كرده‌اند. گويا اين رويدادهاي مشابه سبب شده تا بپذيريم قانوني فراگير اما نانوشته براي تمام انقلا‌ب‌هاي بشري وجود دارد؛ اينكه انقلا‌ب‌ها همواره در فرداي پيروزي خود تجربه جنگ تحميلي را به دوش مي‌گيرند. انقلا‌ب‌هاي فرانسه، روسيه، آمريكا و چين نيز از اين قاعده نانوشته مستثني نبوده‌اند. تاثير ديگر جنگ، به بازسازي و بازخواني توأمان تمدن و فرهنگ جوامع پس از جنگ منجر شده است. جنگ با خود آثار مخرب و ويرانگري به همراه دارد، اما انرژي و پتانسيل انباشته شده و شكل‌يافته اجتماعي در تمام جوامع پس از جنگ سبب شده كه توانا‌تر، باقدرتتر و پوياتر به ساخت تمدني و فرهنگي جامعه دست يازند. روزها و شب‌هاي پس از جنگ براي ملت ايران ايام كار، سازندگي، ساخت‌و‌ساز و ساخت جامعه جديد بود. ملت ايران اثبات نمود درگير پرسش‌ها و سوالاتي است كه تحقق هر جامعه نويني منوط به شفاف كردن پاسخ‌ها است.پرسش‌هاي مهمي در باب زندگي، سبك‌هاي زندگي، معنويت و ماديت، جامعه نو و جامعه كهن، نسبت بين ارزش‌ها و توسعه، فرآيند شهري شدن، عرفي‌سازي، سازندگي، انقلاب، اصلا‌حات، حقوق بشر، دموكراسي، دينداري مسوولانه، مسووليت ديندارانه و... در جامعه پس از جنگ كه يك شوك و تكان شديد را پشت سر نهاده بيشتر امكان طرح دارد. اينك در حالي به گذشته مي‌نگريم كه سايه ترديدها و تهديدهايي، فضاي ذهني و عيني جامعه را زير پوشش قرار داده است. جنگ و خاطراتش از سويي زيبا و خاطره‌انگيز و از ديگر سو مهيب و آزاردهنده است. جامعه ايران بزرگ است و شايسته بزرگي بيشتري است. اما بايد نيك به خاطر داشت تمام شوكت‌ها و بزرگي‌ها ضرورتا از دل جنگ برنمي‌خيزد. ايران و ايرانيان در كنار دلاوريها و فتوحات و دفاع از سرزمين‌خويش حاملان بزرگ خرد، دانش، فرهنگ و ديانت نيز بوده‌اند، به نظر مي‌رسد اين نقش براي آينده ايران زيبنده‌تر است. با اين همه ملت ديرپاي ايران اسلامي در طول تاريخ پرافتخار خود نشان داده است كه در هيچ شرايطي مرزهاي سرزمين مقدس خود را به روي مهاجمان و دشمنان باز نمي‌گذارد و اين حقيقتي است كه بايد زورگويان آزمند خارجي آن را خوب درك نمايند. حزب‌الله روزنامه حزب‌الله در سرمقاله امروز خود آورده است: نبايد گذاشت جنگي اتفاق بيفتد. اما اگر جنگي بر ما تحميل شد چه بايد كرد. در بيست و هفتمين سالگرد دفاع مقدس لازم است با نگاهي به گذشته از عبرتهاي دفاع مقدس براي ساختن آينده كشور بهره گرفت و نگذاريم بار ديگر دشمنان جرئت حمله نظامي به اين مرز و بوم را داشته باشند. عبرتهايي كه نشانه هاي آن تماما در آيات قرآن كريم بيان شده و در هشت سال دفاعمقدس آن را به عينه ديده ايم. 1 - اجراي دكترين جنگ موانع يعني ايجاد موانع سياسي، اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي، بين المللي و نظامي در مقابل دشمنان، كاهش آسيب پذيري و نااميد كردن دشمن از حمله به كشور. 2 - نبايد دشمن را ناديده گرفت و بايد هميشه آماده دفاع بود زيرا دشمن با استفاده از اصل غافلگيري و استفاده از غفلتهاي ما با عمليات پيشدستانه ما را غافلگير كنند. 3 - نبايد به دشمنان اعتماد كرد و اسرار كشور را در اختيار آنها قرار داد و مراقب دشمنان داخلي و منافقين بايد باشيم. 4 - نيروهاي مسلح، خارج از هر گونه مذاكرات سياسي خود را هميشه بايد مهيا براي دفاع از سرزمين ايران كند. 5 - نيروهاي مردمي و حزب اللهي و خصوصا بسيج بايد با آمادگي كامل همدل و همزبان براي دفاع درازمدت در مقابل هجوم دشمن آماده باشند. 6 - از اقداماتي كه باعث سوءاستفاده دشمن و ايجاد اجماع جهاني دشمنان عليه ايران مي شود جلوگيري كند. 7 - در صحنه داخلي با ايجاد اتحاد ملي در بين گروهها و اقشار مختلف جلوي هر گونه تهاجم داخلي و كودتا و شورش و اغتشاش را گرفت تا دشمن در طمع جنگ داخلي نباشد. 8 - بايد تمام توان كشور از جمله سياسي، اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي در مسير وحدت رويه براي دفاع از كشور بسيج شود. 9 - وحدت فرماندهي در نيروهاي مسلح و تبعيت آن از فرماندهي كل قوا رمز پيروزي در مقابل دشمنان است. 10 - هماهنگي، همدلي و همكاري قواي مقننه، مجريه و قضاييه با نيروهاي مسلح عامل اصلي وحدت در تمامي اقشار ملت خواهد بود. 11 - اعتماد و اتكا كردن به نيروهاي لايزال مردم عامل مهم براي دفاع از انقلاب، اسلام و كشور خواهد بود. 12 - هوشياري و آگاهي تمام مسئولان نسبت به نقشه ها و دسيسه هاي دشمن در تمام جبهه هاي اقتصادي، سياسي، فرهنگي، اجتماعي، نظامي و اطلاعاتي عامل مهمي براي خنثي كردن دسيسه هاي دشمن است. 13 - بالا بردن ايمان مردم و باورهاي ديني و توكل بر خدا و مهيا بودن براي دفاع از كشور تا مرز شهادت يكي از عوامل مهم هستند. 14 - جلوگيري از تفرقه و تشتت مذهبي، قومي، قبيله اي، نژادي و تبعيت از قانون اساسي رمز استقامت و پايداري در مقابل هجوم دشمنان است. 15 – برنامه ريزي براي استقلال كشور در زمينه هاي اقتصادي و اتخاذ سياستهاي اقتصادي با رعايت صرفه جويي و ذخيره سازي ميتواند كشور را در مقابل تحريم ها و حملات نظامي مصون دارد. 16 - توجه ويژه به مناطق مرزنشين و عشاير و سلحشوران براي ايجاد هسته هاي مقاومت و اتخاذ و شيوه هاي جنگهاي پارتيزاني و چريكي باعث نابودي دشمن قبل از ورود به كشور خواهد شد. 17 - اتكا كردن به حمايتهاي مسلمانان جهان براي حمايت از جمهوري اسلامي در زماني كه دشمن به كشور هجوم ميآورد. 18 - آموزش دفاع غيرنظامي و سازماندهي و تجهيز تمامي مردم براي ايجاد آمادگي در دفاع شهري و كاهش آسيبپذيري و تلفات مادي و جاني. 19 - تقويت كشاورزي براي خودكفايي در زمينه هاي غذايي و سمت و سو دادن به منابع براي تأمين نيازهاي يك دفاع طولاني و جلوگيري از وضعيت بحراني اقتصادي. 20 - تهيه طرحهاي دفاعي و جنگ اقتصادي و اقتصاد جنگي و سازماندهي امكانات اقتصادي براي جلوگيري از فشارهاي اقتصادي به مردم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 491]
-
گوناگون
پربازدیدترینها